Lezingen:
Goedemorgen allemaal. Fijn hier weer te zijn.
Arjan en ik wensen u een feestelijk uur toe.
Een speciaal welkom voor de familie en vrienden van Ancel en Timo
en wel een heel bijzonder welkom voor Sophie,
die wij vandaag met elkaar zullen dopen.
Veel gesprekken met Ancel en Timo zijn aan deze viering vooraf
gegaan en
ik moet dan ook erkennen, dat ik het als een speciale eer ervaar
gevraagd te zijn voor te gaan in deze feestelijke dienst.
Voorop het boekje staat: 2e zondag in de veertigdagen tijd.,
Ook het woestijngevoel zal vandaag aan bod komen.
Een gevoel van richting zoeken, soms zelfs de richting kwijt zijn.
Een ieder van ons kent wel een periode van dorheid in z'n leven,
sommigen van ons hebben net een periode van verdriet en angst
achter de rug;
anderen zitten er misschien nog midden in.
Weer anderen blijven wonden van een woestijntocht bij zich dragen.
Dezen hebben als het ware het woestijnzand nog in hun schoenen.
Er is wijsheid nodig al deze levensvragen te verstaan.
Maar wat hebben deze moeiten nu met een feestelijke doopdienst
te maken
en hoe is dat te combineren?
Eigenlijk heel simpel.
Er is in de geschiedenis van het volk Israël een onderdompeling
geweest
van het hele volk toen men, na veertig jaar omzwervingen in de
woestijn,
door het water van de rode zee trok naar het nieuwe, beloofde
land Kanaän.
Iedere jood was zich bewust dat God door deze onderdompeling
Zijn trouw aan het volk gestalte had gegeven.
Zo is de doop ontstaan, om mensen symbolisch door het water te
laten gaan
om het verbond met God te voelen, te ondergaan.
Op die manier zijn jullie, Ancel en Timo, ook door de woestijn
gegaan.
Veel vragen - tegenslagen - angsten - verdriet.
Zoals ik al zei: het zand zit nog in jullie schoenen,
maar met de wijsheid waar wij zo over zullen lezen
hebben jullie - in vertrouwen - al jullie vragen bij de Onnoembare
neer kunnen leggen
en heeft de woestijn, (de duisternis), niet overmeesterd.
En daar is dan Sophie.
Ik durf dan te zeggen: "Made in heaven" .
Ik wens jullie nogmaals een blijde viering
en laten we zien het woord dat daar geschiedde.
Mijn inleiding was al een kleine overweging, dus zal ik het
kort houden. Ancel en Timo, jullie willen vandaag je kind als
het ware aan God teruggeven. Een mooi ouderwets woord is: opdragen.
Jullie lief kind het teken meegeven van het verbond, dat God met
zijn kinderen iedere keer opnieuw sluit. Jullie lief kind geven
in de handen van God. Symbolisch kennis laten maken met de woorden
van het verbond. De tien woorden. Als het ware de tien vingers
van God, die Hij beschermend om dit kleintje legt en met tederheid
zegt:
Dit is mijn verbond met jou, hou je aan deze tien afspraken en
het zal goed met je gaan.
Toen Jezus werd gedoopt in de Jordaan, zo gaat het verhaal,
scheurde de hemel open en klonk er een Stem: "Jij bent mijn
zoon, Mijn geliefde, in jou heb ik welbehagen. Jij bent een mens
naar Mijn hart." Eigenlijk zegt God dat tegen iedere dopeling:
Jij bent mijn liefste dochter.
Maar een mens worden in wie God welbehagen heeft, vraagt een leven
lang om inzet. Jesaja vertelt al waarom Jezus een mens was naar
Gods hart. "Hij roept en schreeuwt niet, zet geen grote mond
op tegen kleine mensen, het geknakte riet zal hij niet breken,
hij zal gerechtigheid doen zegevieren."
Als wij ook zo leven, omzien naar de zwakken, niet kapot maken
wat er al zo slecht aan toe is, het geknakte riet niet breken
dus, maar helen. Als wij het licht laten winnen van de duisternis,
zijn wij ook mensen naar Gods hart. Zo'n mens word je niet vanzelf.
Zo iemand kan je alleen worden als je in je kinderjaren en in
je jeugd ouders en andere lieve mensen om je heen hebt, die je
voor gaan in vertrouwen op God en in liefde voor mensen. Een kind
naar Gods hart kun je alleen worden als je mensen om je heen hebt
die leven in Zijn geest. Warme mensen, aangestoken door Zijn vuur.
Natuurlijk zijn er ook andere wegen om een mens te worden naar
Gods hart, maar wij leven in een Christelijke traditie en daartoe
wil ik me nu beperken.
Ik doop u -zegt Johannes- met water, maar Hij die na mij komt
zal dopen met de heilige Geest en met vuur. Ik voel me vandaag
dan ook een Johannes de Doper met alleen water. Maar ouders, familie,
vrienden en de hele gemeenschap zullen in de toekomst dit water
moeten veranderen in Geest en Vuur. Ik bedoel hier het volgende
mee: thuis en in een gemeenschap van God, zoals hier, zal dit
kind ondergedompeld moeten worden in de geest van God, de geest
van Liefde. Alleen op die manier kan dit kleintje liefde voor
God en voor haar naaste meekrijgen. Wat wij hier doen bij de doop
is een gebaar. Het is geen loos gebaar als de mensen rondom dit
kind leven in Gods geest. Vandaag zal de hemel niet open gaan
en zal er geen stem uit de hemel klinken: "Jij bent Mijn
geliefd kind, in jou heb ik welbehagen". Wel kunnen we luisteren
naar de stem in ons eigen hart, een stem die zegt: "Lief
mensenkind, ik ben blij met je". Zo kunnen wij met elkaar
straks Sophie dopen, en het eenvoudige water van de doop veranderen
in Geest en Vuur voor de toekomst.
Zo zal Sophie, hoe klein ze ook is, Gods beeltenis dragen.
Zo zal Sophie, later als ze dit alles kan begrijpen, in vertrouwen
en wijsheid kunnen zeggen:
"I am made in heaven".
Amen.
Sophie Ancel Mirit van Els:
Ik doop je in de naam van de Vader, die er is
de Zoon, die naast je is,
de Heilige Geest, die in je is.
Sophie Ancel Mirit:
Licht geven wij je mee
Laat het Licht altijd winnen van de duisternis
Heb je feest, brand dan deze kaars nog eens even
Heb je verdriet, brand hem dan ook
en denk dan aan de woorden:
"Ik heb je lief", "Ik zal er voor je zijn"
want dit is Mijn naam.
Sophie Ancel Mirit:
Zalf geven wij je
je hoofdje
je handjes
je voetjes
Je hoofd, omdat je dat denkelijk wel eens zult bezeren aan
obstakels, soms mensen.
Je handen, omdat ze veel zullen werken aan de nieuwe stad Jeruzalem.
Je voeten, omdat je een lange weg te lopen hebt, soms door de
woestijn.
Lief kind,
een goed gebruik is om zout te geven, pit voor onderweg.
Ik heb het hier ook staan.
Maar in jouw jonge leventje
heb je samen met jouw ouders al zoveel spirit en pit getoond,
dat ik je dit vieze smaakje zal besparen.
Wij geven je vandaag iets anders.
Je krijgt suiker
en naar een goede, joodse traditie, wensen wij jou een lang, zoet
leven toe.
Van U is de toekomst.
En daarom hebben wij toekomst.
Er is veel te doen,
want wij zullen water in Geest en Vuur moeten veranderen.
Daartoe helpe ons de Onnoembare Wiens handen wij zijn.
Amen.