Diana's bijdragen, dienst 27-8-2000

-

Lezingen:

Welkom

Goedemorgen lieve mensen, welkom in deze dienst in de Duif, in een druk Amsterdams weekend vol activiteiten te veel om tussen te kunnen kiezen. Blij dat u de keuze hebt gemaakt hierheen te komen.
Het thema van vandaag is kiezen voor God. Keuzevrijheid willen we allemaal, maar de keuze zelf bindt ons, en brengt zo een wereld aan consequenties met zich mee. En daarmee, met die consequenties hebben we vaak grote moeite.
Ogenschijnlijk lijkt het in de tekstkeuze van vandaag te gaan om de vrijheid te kiezen voor of tegen God. De keuze voor waar het om gaat in je leven, wat je als basis neemt. In het verhaal uit het oude testament staat de keuze voor de ene God die de Joden door een 40jarige doodsnood heen heeft getrokken of voor de vele andere goden centraal. In het verhaal van Jezus horen we over de vele volgelingen die hem de rug toekeerden omdat hij niet aan hun verwachtingen voldeed.
Dat deze viering onze eigen keuze voor onze God moge versterken,
Ik wens ons een goede viering, amen

Overweging.

Ik weet niet wat er bij u gebeurd als u zo'n verhaal uit het oude testament leest, maar mij gaan de gruwels over mijn rug. Wat een verschrikkelijke verhaal over moordpartijen staat daar aan het begin van de stichting van het land van de Joden. Een onbegrijpelijk en verschrikkelijk verhaal, verbloemd verteld, ik kan het bijna niet lezen zonder kwaad te worden. Ik hoor uit het verhaal dat dat volkje dat 40 jaar woestijn heeft overleeft alles dat ze aan stad en cultuur tegenkwamen hebben aangevallen en ingepikt en de oorspronkelijke bewoners hebben ze vermoord. En dan laat Jozua God zeggen: Ik heb hen voor u uitgeroeid.
Kan er iets goed voortkomen uit zo'n gewelddadige start en zo'n partijdige en gewelddadige God? Ja, vreemd genoeg kan er iets goeds komen uit iets slechts. Jozua wil de verzekering van het volk dat zij deze God en zijn wetten trouw zullen blijven en niet overgaan tot andere goden en gewoonten. Deze God heeft eenheid gebracht, alle oudste mannen zeggen Hem te willen dienen, Hij heeft hen tenslotte door de dood heen getrokken. Jozua waarschuwt hen nog: de wetten van deze God, de enige God, moeten gekend en nageleefd worden. En we zien ook in de bijbel dat heel vaak de Joden er weer onderuit zullen proberen te komen, onder het juk van deze God en zijn rechtvaardigheid. En telkens worden ze weer geconfronteerd met de consequenties van hun keuze.

In het tweede verhaal staat ook een geloofskeuze centraal. Geschokte leerlingen worden door Jezus geconfronteerd. Vorige week lazen we wat Jezus dan zei dat hen zo verontrustte: hij zei hen dat hij zijn vlees en bloed te eten gaf. Jezus presenteert zichzelf wel op een heel andere manier dan wat de mensen hopen te vinden. De bevrijding waar zij op hopen is een aardse bevrijding: genoeg te eten en een eigen koning die voor welvaart zorgt. Het is een heel oude droom en diepgeworteld verlangen van alle tijden te denken dat de bevrijding van buiten komt, dat iets buiten ons ons gelukkig kan maken. Het is de hoop op luilekkerland, dat we gelukkig zullen worden omdat de gebraden haantjes ons in de mond komen vliegen. We willen dat een ander ons het geeft: Jezus, de staatsloterij, die baan, onze geliefde, de God die ons succesvol maakte, een God die ons zal bevrijden.

Vergeet het maar. Wat de oude joden nog kregen van hun God: land, de rijkdommen van anderen, dat krijgen de volgelingen van Jezus niet. Geen verslagen Romeinen, geen rijkdommen voor de gelovigen. Jezus heeft dat niet in de aanbieding en velen keerden hem daarom de rug toe.

Het geloof in God lijkt mee gegroeid met de ontwikkeling van het volk. Een volk dat of overheersen moet of sterft, heeft een partijdige God - een die krachtige daden doet voor zijn volk ten koste van andere volkeren. Maar dit volk dat niet meer dood gaat van de honger krijgt een God voorgeschoteld die een vrijheid biedt die veel verder reikt dan het materiële, die meer van ons wil dan dat wij zijn wetten eerbiedigen.

Nog steeds zijn wij bezig deze God te begrijpen, de God die Jezus ons liet zien. Deze God daagt ons uit in het onbekende te stappen, zij voldoet juist niet aan onze verwachtingen en schaadt zelfs onze materiele belangen.
Dit geloof vraagt om geestkracht, om de kracht van de hoop dat een ander ons zal redden los te laten. Dit geloof vraagt erom je eigen last te dragen en anderen bij te staan in het dragen van hun last, daarin en alleen daarin ligt de bevrijding.
Je zult wat er op je weg komt alleen moeten dragen, de onrechtvaardigheid bevechten, de verschrikkingen doorstaan zonder dat er iemand is die applaudisseert en je beloont. Je moet die kracht in jezelf bevechten die je omlaag trekt en je zegt dat je het niet kan, dat je geld, of goederen of een ander nodig hebt om het voor je te doen, om je te redden. Je zult dat verstand van je moeten negeren als dat zegt: eerst moet mijn partner veranderen, of: het ligt aan mijn baas, ik moet een andere baan.
De echte vrijheid van ons geloof komt als je accepteert dat niemand je hachje kan redden en dat er geen ideale wereld bestaat. Je schoonheid, je rijkdom, je gezondheid, je veiligheid, het zal nooit helemaal goed en vol zijn, en wat goed was zal je ontvallen, vroeg of laat. Dat is wel pijnlijk, maar geen ramp. Zodra je niet meer krampachtig probeert je eigen beperkte belangen na te streven en je geluk van anderen te eisen, zul je schoonheid van de hele wereld zien, de overvloedige rijkdom die er in de hele wereld is en de weidsheid van een leven dat ongekend is en elke dag nieuw. Eens worden alle tranen gedroogd, alle wonden geheeld, en alle onrecht wordt rechtgezet. Niets zal voor niets zijn geweest, iedere stap wordt zinvol. Dit te weten is geloof, en is de vrijheid zelf. Zolang je je eigen last maar op je schouders neemt en tegen alle redelijkheid in blijft vasthouden aan bevrijding dan komt dat geloof aanwaaien, onontkoombaar, of in Jezus' woorden: het geloof wordt je door de Vader geschonken.

Breken en delen

Om te blijven gedenken dat onze God ons niet in de steek laat, dat zij ons geestkracht zendt om ons leven heel te maken en warm, geestkracht om om te zien naar elkaar - daarom breken we brood en delen we wijn. Aan het ritueel van brood breken en delen verbond Jezus zijn leven, en de overgave waarmee hij zijn leven in dienst stelde van de mensheid.
Als je door hem geïnspireerd bent, als je bereid bent je eigen last te dragen en die van anderen te helpen verlichten, dan ben je uitgenodigd deel te nemen, en daarbij is niemand uitgezonderd.
Komt dan, want alles is gereed.

Geestkracht voor jou

Zegenbede

Moge onze geliefde God bij ons zijn de komende dagen en alle dagen in ons verdere leven. Moge God ons aandacht schenken, kracht en tederheid. Amen.

| Archief/Bijdragen | Diana's "Hoofdpagina" |

AM 23-9-2000 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl