Voorganger: Diana Vernooij

Afscheidsviering van Trees Reijmers

Welkom

Welkom lieve mensen, welkom op deze droeve dag dat we afscheid nemen van Trees Reijmers en haar lichaam gaan begraven.

Trees is gestorven, na lange pijnlijke maanden van verdragen en zoeken, van vinden en delen. Haar lijf heeft het haar niet makkelijk gemaakt, ze heeft veel pijn gehad en haar geest wisselde onrust en angst af met vertrouwen en vrede. Trees is rustig gestorven – ze wist dat ze zou inslapen, dat ze verlost zou worden van de pijn.

Ze had er uiteindelijk vrede mee, was blij te kunnen gaan. Het was 30 december dat Trees veel van haar geliefden in den lijve of telefonisch gedag zei. En toen ze afscheid nam van de zussen en de vriendinnen die om haar heen waren zei ze: “Ik ga een goede reis maken en jullie komen me allemaal achterna”. Ze kuste iedereen gedag, glimlachte en gaf zich over.

Zo'n kleine twee jaar geleden vroeg Trees of ik, zo nodig, haar afscheidsviering wilde houden. We hebben er verschillende keren over gesproken en ze heeft duidelijk gezegd wat ze wilde en wat ze niet wilde. Ze wilde vooral dat het een samen delen wordt, samen delen, daarom wilde ze ook dat we begonnen met een samenzijn met koffie en gesprek. Samen delen, samen zingen, samen bidden en samen stil zijn.

Trees was een spirituele vrouw, zonder dogma's, geloofsovertuigingen of andere houvasten. Ze wist dat je door de innerlijke pijn heen tot acceptatie kunt komen, en dat acceptatie de basis is voor vertrouwen, voor het kunnen voelen en geven van liefde en voor het kunnen delen. Zij is die weg gegaan en vraagt ons mee te gaan.

Hier en nu worden wij geconfronteerd met de pijn dat we haar verloren hebben. Pijn omdat ze te jong was om te sterven, pijn omdat zij zoveel moest lijden, pijn omdat we haar niet willen missen.

Maar, zoals zij van haar geliefde leraar Osho leerde, die pijn is ook onze rijkdom. Want alleen dwars door die pijn heen kunnen we bij acceptatie komen en bij de rijkdom van wat ze ons heeft nagelaten.

Ik bid dat deze viering ons zal helpen Trees los te laten, in blijdschap om het vele dat zij ons heeft gegeven.