Bijdrage Frits van der Ven en Alet Aalders - viering 3 februari 2008
 
 

Voorgangers: Frits van der Ven (overweging) en Alet Aalders

 

Overweging

Dierbare Aanwezigen,

 

=Voor de wereld was hij een van de velen, voor ons was hij de hele wereld! =

 

Het was zo'n kleine tekst boven aan een rouwadvertentie, waar je stil van wordt..

Er moet een zalig mens zijn gaan hemelen, denk ik op zo''n moment. Omdat het vandaag in het evangelie lezing over de Zaligsprekingen gaat moest ik er aan denken.

 

Jezus, moet ook een zalig mens zijn geweest In de Lucas tekst over dit onderwerp staat: Een grote volksmenigte uit het hele Joodse land was gekomen om hem te horen en van hun kwalen te worden genezen. Ze deden pogingen om Hem aan te raken want er ging een kracht van Hem uit. Probeer je dat eens voor te stellen. Iedereen wilde Hem aan raken…en wat doet Jezus? Hij keek de mensen aan..tot in hun ziel. Hij is toen gaan zitten, als teken van: ik heb iets belangrijks te zeggen en dan geeft Hij een samenvatting in acht zaligsprekingen over wat de kern van zijn blijde boodschap is.

.

Wat een geluk….Wat een geluk als je arm van geest bent; wat een geluk als je nog ongecompliceerd kunt zijn, rechttoe rechtaan, met volle aandacht voor het echte leven en niet in beslag genomen door allerlei bijkomstigheden.

Wat een geluk als je nog kunt en durft huilen; wat een geluk als jij je niet groot hoeft te houden, maar je gevoelens kunt uiten, want gedeelde smart is halve smart.

Wat zalig als je iedereen ruimte kunt geven.

Wat een geluk als je niet met je ellebogen werkt, koste wat kost carrière moet maken, over de hoofden en ruggen van anderen.

Je bent een gelukkig mens als je van God en van de mensen net zoveel houdt als van je zelf. Dan kan iedereen tot zijn recht komen. Geen schone schijn en zonder masker.

Wat een zaligheid als je kunt zijn wie je bent: een manifestatie van Gods liefde, door en door goed. Zo'n liefdevol ontwapend mens.

 

Achtmaal zalig, dat is zeven plus een, dat is naar Joodse begrippen meer dan goed, dat is volmaakt

 

Die Bergrede maakt ons bewust van iets heel authentieks. Diep in ons hart weten we het allemaal, Aan zalige mensen trekje je op omdat je een heimwee vermoedt naar iets dat heel leven gevend is. Dat wil je aanraken, dat wil je vast pakken.

We zouden dat de mystieke ader kunnen noemen. Een mysticus is geen bijzonder mens, maar iedere mens is een bijzondere mysticus! Wellicht heeft Jezus dat herkent toen Hij zo uitdrukkelijk de mensen aankeek. Het was als of Hij wilde zeggen: Ga putten in de diepste bron die Mijn Vader jullie allemaal heeft toevertrouwd. Dat wil dus ook zeggen dat je die mystieke rijkdom in alle wereld godsdiensten te vinden is In de dialoog met andere mensen en godsdiensten kun je elkaar aanspreken op de schatten van je hart. Dat mystieke inzicht dat zo moeilijk in woorden is uit te drukken.

 

Het kerkelijk leergezag heeft altijd moeite gehad met mystici, tot op de dag van vandaag omdat het niet zo te controleren is en niet in systemen is te vangen.

 

Vraag voor vandaag: Is Jezus voor U een van de velen of is hij de hele wereld. Is Jezus ook in deze snel veranderende tijd jouw tochtgenoot, je inspiratie bron en heeft Hij ook voor jou of voor jullie samen genezende kracht?

 

Anders gezegd wat gebeurt er toch in onze samenleving als er een groeiende behoefte is aan spiritualiteit of religiositeit en wij onze kerken verkopen. Het wereldbeeld van het kerkelijk denken en het modern levens gevoel in deze snel evoluerende tijd, sporen niet meer met elkaar.

Zou het kunnen zijn dat ons godsbegrip een nieuwe interpretatie vraagt nu wij meer en meer door natuurwetenschappelijke ontwikkelingen anders zijn gaan denken. Hebben wij niet de kloof tussen God en de wereld te breed gemaakt. Heeft ons dualistisch wereldbeeld ons niet van God gescheiden. God in de hemel en wij hier op aarde. Onze diepste menselijke beleving is echter met die afscheiding in tegenspraak. Eigentijdse mensen die evolutionair denken en zorgvuldig met elkaar en met de schepping willen omgaan, voelen meer dat ze uit God leven dan in God geloven. Ik zeg het nog maar eens: De hele schepping en ook de mens is een manifestatie van Gods liefde. De zaligheid is dat god uit stroomt in elke mens

“In God leven wij en bewegen wij ons en zijn wij "staat in Handelingen 17:28

 

Bedenk dat ons eigen vaderbeeld in de verschillende fases van ons leven verandert. Het groeit mee in onze eigen ontwikkeling. Alles is in beweging! Onze kijk op het heelal is spectaculair gegroeid en blijft ons verbazen. Maar onze kijk op nieuw theologie, nieuwe inzichten in exegese en ontwikkelingen in de kosmologie worden gevangen gehouden. In de wetenschap weten we intussen dat achter elk dogma een komma staat en geen punt. Als je echt gelovig bent dan ben je niet bang en ken je Jezus woord: Zie ik maak alles nieuw! Ik gebruik die tekst niet als een dooddoener maar als een wondervolle belofte.

 

Jezus keek de mensen aan Hij zag dat ze Hem wilde vasthouden en Hij heeft ze verteld wat te doen. Hij is op hun vragen en hun behoefte aan houvast ingegaan. Dan gaat het niet over kerk reorganisatie, niet over priestertekort, niet over financiën, maar over geluk!Over gemeenschap bouwen, over elkaar laten groeien en ruimte scheppen Dan gaat het over vergeven en dus altijd weer nieuw leven geven. Wah!

De acht zaligheden noemen we dat.!

 

 

De kerk hier in Europa heeft een geweldige bijdragen geleverd aan de beschaving en de ontwikkeling van de bevolking Onze cultuur wordt er door gedragen. Maar als in de huidige tijd miljoenen mensen de kerk verlaten dan moeten we ons ook serieus afvragen of de kerk ook niet de mensen verlaten heeft, bijvoorbeeld door niet in te spelen op de vragen van deze tijd en te vluchten in de sacristie..

 

Als slot zou ik aandacht willen vragen voor een extra zaligheid; de humor.! Dat het vandaag carnaval is zal U misschien niets doen. Maar kunt u zich voorstellen dat de kathedraal van s,Hertogenbosch om 11 over 9 deze morgen helemaal gevuld was met verklede carnavals vierders. Vorig jaar heb ik dat weer eens mee gemaakt. Ik vond het toch wel een genade. En dan ben ik weer dankbaar voor die kerk. Want zo is het toch ook!

 

Frits van der Ven s.j.

 
       
 

| Archief/Bijdragen | Archief 2008 |

 
 

RG 2008-02-06 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl