Bijdrage Helma Schenkeveld - zondag 28 juni 2009
Voorganger: Helma Schenkeveld
Lector: Hans Ernens
Welkom en inleiding
Welkom in de Duif. Welkom aan de mensen die bekend zijn in de Duif, en welkom aan hen, die hier nog niet bekend zijn. Die vandaag zelfs voor de eerste keer hier aanwezig zijn.
Welkom vandaag, op deze dag dat het thema Schatten van de aarde centraal staat. Velen hebben hier een bijdrage aan geleverd. Hans Ernens, die vandaag mee voorgaat, en ook zelf twee teksten heeft geschreven. De maandagavondgroep, die uitgebreid van gedachten heeft gewisseld met mij over de teksten van de lezingen. Cees Blaauw, die een gebed heeft geschreven. Het thema is mede geïnspireerd op een reis die ik samen met Ineke heb gemaakt naar Jordanië, en waarvan Fenny ons een reisverslag stuurde met de titel Schatten van Jordanië. En dit keer waren er ook diverse familieleden, die ik van de week sprak, na een eindexamenfeest en telefonisch, die mij inspiratie gaven.
Schatten van deze aarde, er zijn er veel om me heen en ze hebben me ook dit keer geholpen om vandaag voor jullie een overweging te kunnen houden. Leven op deze aarde, vriendschap, in contact komen met elkaar, geloven en bezieling, dat zijn de draden die we vandaag proberen te weven. Hans en ik wensen wensen ons allen een inspirerend uur toe.
Overweging (Helma)
Grote schatten op deze aarde. Waar vinden we die? Belangrijke schatten zijn natuurlijk
grond, water, lucht en vuur. Vandaar ook deze tomatenplant vandaag op deze tafel. Een zaadje in de grond, voldoende water, zon en lucht erbij, en de tomaat groeit vanzelf. Het zijn deze schatten van de aarde, die maken dat we kunnen leven op deze plek in het heelal. Water om te drinken, brood om te eten, een vuurtje om je bij te warmen en zuurstof om in te ademen. Dat is onze belangrijke basis. Maar het is niet genoeg. Om écht te leven hebben we ook anderen nodig. Andere schatten van deze aarde. En…hoe vind ik die? Boek, jij bent geleefd, zeg mij hoe te leven. Niemand weet hoe jij moet leven, nergens staat het op geschreven. Liefde tegen liefdespijn….
Op zoek naar mijn schat op deze aarde. Ik zal u verklappen, ik heb deze zin niet van mezelf. Ik heb hem vaak gelezen, vroeger in kasteelromannetjes enzo. En al lezend leerde ik dat het belangrijk is om een schat te zoeken, een levende schat. Een schat die altijd voor je wil zorgen, voor je klaarstaat, eruit ziet als een prinses en nooit humeurig is en veel geld heeft en lief is..en..en…en..
En toen werd ik ouder en wijzer. En omdat nergens stond opgeschreven hoe ik moest leven, ben ik het zelf gaan ontdekken. Ik zat vol idealen om de mensen in Afrika iets te leren. Het is deze zomer 25 jaar geleden dat ik ook naar Afrika ben gegaan. Groen als gras, een hbo-studie afgerond, heb ik daar zes maanden gereisd en vrijwilligerswerk gedaan. Ik heb in die maanden veel geleerd, van hen! Ik heb ervaren dat kleding, boeken, kasten, tafels, ja eigenlijk heel veel spullen niet zo veel waarde hebben. Dat dat voor mij geen schatten zijn. Ik kan prima zonder, als de andere mensen om me heen die spullen ook niet hebben….Ik leerde in die maanden dat vele Afrikanen hun schatten, hun eigen waarde, wel kennen. Zij hebben de zon, een gulle lach, een sterke familieband. Zij leefden in het nu, en zagen wat de dag hen bracht. Ik kwam daar in contact met heel veel nieuwe mensen. Dat was, in tegenstelling tot wat ik kende uit Nederland, heel gemakkelijk. Het leek wel of iedereen naar me lachte en me groette. En als ze Engels of Frans spraken, wilden ze ook graag een praatje maken. Welcome, you are my friend. We are happy you come to visit us. Come and see my family. Velen wilde mijn vriend zijn. Ik leerde daar ook wat het betekent als mensen je vriend willen zijn om wat je meebrengt, niet om wie je bent. En het is fijn, om dan gewoon een avond plezier te hebben omdat jij trakteert op frisdrank en biertjes. Maar er ook niet meer van te verwachten dan het is. Contact maken met mensen, die je nog niet kent. Mensen vertrouwen geven. En ook, kwetsbaar en afhankelijk durven zijn, omdat je droom is meer van de wereld te zien. Durven geloven en vertrouwen op de goede kant van de mensen. En dan ook kunnen incasseren als je vertrouwen wordt beschaamd. Sommige vriendelijke mensen kunnen ineens veranderen in vijandige wezens. Leren omgaan met dit verdriet, de angst een plek geven. Om daarna te besluiten dat je droom niet kapot mag worden gemaakt. En dan de de bijzondere ervaring dat je midden in de nacht aankomt in een wildvreemde stad, na twaalf uur opgepropt reizen met 10 mensen in een personenwagen. Niemand te zien, je weet niet waar te gaan. En er verschijnt een taxichauffeur die mij midden in die nacht naar een hotel brengt, zonder er iets voor terug te verwachten… Ik heb daar geleerd dat vriendschap een woord is, met vele lagen van betekenissen. Ik heb daar ervaren dat het belangrijk is om contact met mensen te durven maken, en te blijven geloven in hun positieve eigenschappen. Ik heb daar geleerd dat zij beter met het leven om wisten te gaan dan ik. De mensen uit Afrika hebben mij veel geleerd.
Dat was toen, 1984, wat heeft het te maken met het leven nu?
Het lijntje naar het leven nu is de basis, die daar is gelegd. Het inzicht, daar ervaren en gegroeid, dat mensen om te leven vooral hoop, perspectief en eigenwaarde nodig hebben. Dat mensen om te leven elkaar nodig hebben. En dan niet alleen als producenten van goederen, als verkopers en als dienstverleners. Nee, mensen hebben elkaar nodig hebben om het leven te delen, om samen op pad te zijn.
Hoop, perspectief, en eigenwaarde. Waar vind je dat? Waar ga je het zoeken? Ik zelf, en ik denk velen met mij, zochten het de afgelopen decennia vooral in een ander. “Ik zoek een schat, die voor me wil zorgen”. “Ik zoek een prins op het witte paard, die mijn leven gelukkig maakt”. Of de andere variant: “Ik zoek iemand, die mij nodig heeft.” Maar de hoop, de eigenwaarde, zit niet in een ander. Een ander kan jou niet geven, wat alleen in jouw eigen bron zit. Bezieling is de grootste schat. Bezieling is de kern van ons wezen.
Als je niet luistert naar je ziel
Dan ga je dood van verlangen
Dan blijf je gevangen
In de ijzeren gangen van algebra
Al die logica
Je houdt je streng aan je streven
Weet precies hoe te leven….
Maar zeg nou eens even
Je houdt je wel groot
Maar als je niet luistert naar je ziel, dan ga je dood
Als je niet luistert naar je ziel, dan ga je dood.
Geloven in eigen kunnen, op zoek gaan naar dat wat jou inspireert, luisteren naar je ziel. Dát is de diepste kern van leven. Geloven is een sterke kracht, geloven heeft een enorm sterke energie. Het staat mooi geschreven in de 2e lezing van vandaag: Ze had gehoord over Jezus, en ze begaf zich tussen de menigte en raakte zijn bovenkleed van achteren aan, want ze dacht: Als ik alleen zijn kleren maar kan aanraken, zal ik al gered worden. En meteen hield het bloed op te vloeien en merkte ze aan haar lichaam dat ze van de kwaal genezen was. Op hetzelfde ogenblik werd Jezus zich ervan bewust dat er kracht uit hem was weggestroomd. Als je gelooft dat iets kan, als je werkelijk gelooft dat iets zal gebeuren, dan heb je al belangrijke stappen gezet. Jezus geloofde dat een andere manier van leven mogelijk was, en hij bezat de gave, de kracht en de inspiratie om een eigen weg te gaan. Om apostelen te werven, die met hem mee durfden te gaan en zijn boodschap ook durfden te verkondigen. Mahatmi Ghandi had dat geloof en die bezieling, Moeder Therasa liet zien dat het anders kon. Nu is het de beurt aan ons om te laten zien dat geloof en bezieling tot andere manieren van leven kunnen leiden. Deze tijd is een tijd, waarin grote veranderingen mogelijk zijn. Het wordt steeds duidelijker dat het kopen van steeds meer spullen niet mer de bevrediging levert, waar mensen naar op zoek zijn in hun leven. Zorgvuldig omgaan met onze natuur vinden we belangrijk. Aandacht voor het welzijn, niet alleen van mensen, maar ook van dieren. Investeren in gezondheid en in ontspanning. Ontspanning voor mensen en ontspanning tussen mensen. Het kunnen en mogen leven in een gemeenschap, waarin je jezelf mag zijn. Jezelf mogen zijn, met je leuke kanten en je minder leuke kanten. Jezelf mogen zijn, zonder je gevangen te voelen in een harnas, omdat je moet voldoen aan de verwachtingen van een ander. Leren omgaan met kritische geluiden, zonder daardoor te verschrompelen. Positieve feedback leren geven, zodat we kunnen leren van elkaar. Onszelf bevrijden van onze ego's, waardoor we los kunnen komen van angst, verlangen, haat, onzekerheid en twijfel. Bezield in het leven gaan staan, met ons hoofd in de wolken. Ervaren in het leven blijven staan, met de voeten op de grond.
Vol geloof in het leven staan, vol geloof, dat wij kunnen meewerken aan een beter leven voor onze schatten op aarde. Amen.
Gedicht (Hans)
Mijn beste vriend
Iedereen gelooft op zijn/haar manier...
Want iedereen is uniek
Zwaar gereformeerden of extremistische moslims doen dan ook,
Maar beangstigen mij,
Ik wil niet fanatiek mijn wil opleggen aan anderen en al helemaal niet
mensen doden,
Ik wil geloven op mijn manier....herkent u dat?
De bijbel is een leidraad, de Duif ons geloofshuis maar
Ik wil geloven op mijn manier
Alle prachtige bijbel teksten en de mooiste kerken kunnen mij inspireren,
Maar geloven doe ik op mijn manier
Zo zie ik Jezus als mijn vriend
Waar ik vaak tegen praat, om raad vraag en hem soms ook visualiseer
Tenslotte zijn er miljoenen afbeeldingen van hem...
Ik zie hem dan glimlachen als ik sta te zingen of
Hem bedenkelijk kijken als ik weer eens veel te laat naar bed ga,
Herkent u dat?
Visualiseert u hem ook wel eens? Is dat niet de meest pure vorm van
geloven?
Hem voelen en zien hoe hij naar u glimlacht?
Ik geloof dat hij mij ziet, om mij kan lachen, bezorgd om mij is en mij
probeert te behoeden voor al het kwaad...
Daarom lach en praat ik tegen hem...
Dit is toch hetzelfde dan het hebben op aarde van een hele goede, je
allerbeste vriend?
In hem geloof je toch ook onvoorwaardelijk?
Voor mij geen twijfel, wel een hoop vragen...die blijven helaas
onbeantwoord..
En toch voel ik die vriendschap, voel ik hem...onvoorwaardelijk...
Dat is mijn geloof........
RG 2009-07-07 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl