Bijdrage Marina Slot - zondag 12 juli 2009
Zomerserie 2009 - Kleuren van het verbond
PAARS
Voorganger: Marina Slot
Votum
Wij zijn hier bij elkaar in de Naam van de Eeuwige, schepper van hemel en aarde, van mens en dier, van vrede en gerechtigheid en in de Naam van Jezus Messias onze broeder die voorleefde wat waarlijk menszijn is en in de Naam van de Geest die ons inspireert met haar zielsgeluk en verlangen.
Amen
Welkom en inleiding
Lieve mensen, welkom in de Duif op deze mooie zondagmorgen, de tweede in de zomerserie naar aanleiding van de kleuren van de regenboog. Vandaag staan wij stil bij paars.
Paars staat voor boete(doening), bekering en droefheid. Voor soberheid, inkeer en bezinning. Maar de kleur paars is ook het symbool voor hoop en verwachting dat het goede overwint. In de christelijke traditie overheerst de wat sombere betekenis van Paars, het lijden, de boete.
Vandaag kies ik voor de vrolijke kant, de hoop, de verwachting, vooral omdat ikzelf de afgelopen weken in de verwachting leefde van de geboorte van een kind. En deze week vond het wonder plaats van de geboorte van mijn eerste kleindochter, Sara, het wonder van twee jonge mensen die ineens een andere rol hebben, vader en moeder zijn voor een kindje, voor hun kindje.
Het kind dat èn sterk bepalend is voor haar ouders èn geheel afhankelijk. Toen ik koos voor de kleur Paars in de zomerserie, moest ik direct denken aan de Color Purple, een boek van de zwarte schrijfster Alice Walker, dat in 1982 uitkwam en waar in 1985 een prachtige film van werd gemaakt door Steven Spielberg. Het is het verhaal van de uitzichtloosheid van het leven van een jonge vrouw, een leven vol van dwang, seksueel misbruik, lichamelijk en geestelijk geweld en onderdrukking in het Zuiden van Amerika. Een verhaal dat toch hoopvol eindigt met een glimp van een nieuwe, een andere toekomst.
Diezelfde Alice Walker schreef op de dag van de verkiezing van Barack Obama een brief aan hem en die brief wordt straks door Cees voorgelezen. Die brief spreekt van de hoop die zwarte mensen al zo lang hebben op dat het anders wordt. Ook Jeremia verhaalt over hoe de Eeuwige omgaat met geluk, geluk voor zijn volk, een volk dat al jaren lang in de ballingschap heeft geleefd en weinig geluk heeft gekend. De Eeuwige geeft het volk een hoopvolle toekomst, the Color Purple van Babel, de hoop op echte verandering, echt geluk. Geen bedorven worst die het volk Israel wordt voorgehouden, maar echt nieuw leven in vrijheid en onafhankelijkheid. Daar gaat paars over. Als je tenminste met hart en ziel blijft zoeken naar je geluk, naar het verbond dat begint met de kleuren van een regenboog en dat elke keer weer terugkomt.
Ik wens ons een mooi kleurig uur toe in onze plek van het verbond, de Duif.
Overweging.
De afgelopen maanden waren hectisch en verwachtingsvol. Ik ben 55 jaar en ik word verrast, iets heel nieuws komt op mijn pad, het komt zomaar naar je toe, opeens is er van alles nieuws, het kind Sara is nieuw, de vader is nieuw, de oerkracht van de moeder verwondert en maakt indruk en ook zij is nieuw in deze rol. En dat terwijl je, als je 55 jaar bent, denkt alles te hebben meegemaakt. Allerlei gebeurtenissen lijken een variatie op wat eerder was, het is moeilijk om jezelf te laten verrassen.
En dat komt door verwachting, want verwachting is iets wat je ongeveer denkt te kennen, maar toch niet. Je kunt er van allerlei voorstellingen van maken, maar de werkelijkheid met alle gevoelens, gedachten en emoties kan je niet van te voren bedenken. Dat geldt voor alle geluk!!
De hoop die je hebt, blijkt een drive te zijn voor veel activiteiten en houdt je aan de praat. Maar je weet nooit wanneer de droom verwezenlijkt wordt. Wat ervan uitkomt of niet. Hoe de wereld is met vrijheid, eigenwaarde, onafhankelijkheid. Welke kleuren dat bij jou oproept, welke sferen er geschapen worden, of het stilte is of vrolijkheid, of je geïnspireerd wordt of diep gelukkig.
De Eeuwige zegt tegen zijn volk: Ik ben uit op jullie geluk!! En ik voel me verbonden met jullie in alle kleuren van de hemelboog. De regenboog, mijn prachtige handtekening onder het contract van het nieuwe verbond. Maar ik verwacht wel van jullie kant ook verbondenheid met hart en ziel, ik reken erop dat jullie Mij zoeken welke weg je ook gaat.
Alice Walker, de zwarte schrijfster die zelf uit het donkere Zuiden komt, die aan een oog blind is door een schot uit het pistool van haar broer, spreekt van hoop en van daadwerkelijk verandering, van de fakkel van rechtvaardigheid en recht die wordt aangestoken. Zij kan terugkijken op een geschiedenis van onderdrukking en geweld en ziet nu een nieuw begin, zoals zoveel zwarte Amerikanen en andere zwarte wereldburgers. Ook zij zijn aanwezig bij een moment van wezenlijke verandering, een wereldrevolutie van het goede soort.
Zij spreekt over hoe het kan slagen, n.l. door te beginnen met een gelukkig gezin en het model dat de nieuwe president daarmee wordt in tegenstelling tot alle kapitalistische plaatjes van rijkdom en bezit.
Succes en geluk zitten namelijk in andere dingen dan in geld en goed. Het is simpel, je moet goed voor elkaar zorgen, ruimte nemen voor genieten van en met elkaar, spelen met elkaar, liefhebben en neem vooral niet alle ellende van de wereld op je nek. Dat ontkracht alleen maar.
En het wonderlijke is dat zij die mede gebroken is door rascisme en seksisme, zegt dat Obama niet de vijanden van andere mensen moet overnemen. Ga steeds af op je eigen oordeel!! Zie hoe die ander op jou lijkt in zijn vermomming!!
En zij geeft aan dat de Dalai Lama een voorbeeld is van positief innerlijk werken met de vijand. Een leider die zijn ziel blijvend inzet voor zijn volk en voor de wereld.
Zij leeft in de zekerheid dat het anders wordt en geeft aan de nieuwe wereldleider een aantal prachtige adviezen om de hoop gaande te houden. Om dit grote project te laten welslagen, want zo sterk stond Obama nog niet. Toen wij er maandagavond over spraken, bracht iemand in herinnering dat Barack Obama vanuit een grote achterstandspositie op de 1 e plaats terecht is gekomen. De berg heeft beklommen en gaandeweg ging iedereen in hem geloven.
Dat is ook een kenmerk van hoop en verwachting, er is altijd weer nieuwe hoop en verwachting, als het een is gerealiseerd, staat er weer iets voor de deur. Als het geluk is gekomen, is er misschien al de hoop dat er nog wat mooiers komt. Als het kindje is geboren, is er de hoop dat het mag opgroeien tot een mooi en gelukkig mensenkind. Als de grote horde van de nieuwe wereldorde is genomen, is er de hoop dat ook alle grote problemen van de wereld in een klap opgelost zijn.
Hoop en verwachting zijn heerlijk, maar soms ook een beetje niet van deze wereld en toch is het heel belangrijk dat wij beide blijven koesteren met hart en ziel.
Het jonge stel hoopt dat ze een lief en gezond kindje krijgen, het jonge meisje hoopt dat zij een eigen huisje vind waar ze zichzelf kan zijn. Groepen mensen in deze samenleving die verdrukt worden, hopen dat ze weer positie en status verwerven. De oudere mens die steeds meer alleen komt te staan, hoopt op verbinding met andere mensen.
En de tijd kan ook een andere verwachting brengen, want in de jaren ‘80 van de vorige eeuw, was het nog ondenkbaar dat er in 2008 echt een zwarte president in Amerika gekozen zou worden.
De tijd is soms behoudend en koestert graag oude beelden, maar als je eenmaal leeft in de wetenschap van de geschiedenis, van je eigen geschiedenis weet je dat verandering, echte verandering mogelijk is.
Het gevoel van hoop en verwachting, van verandering en vernieuwing zijn elke keer weer nieuw. Onnavolgbaar zijn de golven van emotie, de geur en de kleur van paars, elk mens heeft er andere woorden, andere symbolen voor.
Je raakt steeds dieper en dichter bij de ziel van de kleur paars, de klank van geluk en heling, van hoop en verwachting waar deze kleur voor staat. Want als ik vraag aan ieder van jullie hoe ziet jouw kleur paars eruit? Wat is het beeld en het gevoel van jouw verwachting ? Dan komen er honderd en een verschillende kleuren en klanken op tafel. En ik hoop dat je erbij kunt komen, want het zijn ook de geuren en de kleuren van jouw ziel, jouw zielsverlangen, jouw dromen van binnen, jouw steeds opnieuw weer hopen op andere, betere tijden.
En daarin zijn wij verschillend en toch ook weer gelijk.
Want het hoort bij leven om hoop en verwachting te koesteren, hoe oud je ook wordt.
En leven heeft veel kleuren, en ook die kleuren hebben verschillende tinten, licht, lichter, donker, diep donker.
Schitterend licht…….daarmee in verbinding te blijven met hart en ziel, dat is de kunst die leven heet. Amen
Nodiging
In het licht van de kleuren van het nieuwe verbond spelen wij deze zondagen samen in uw huis. Wij bekennen kleur, kiezen voor andere klanken en laten ons verrassen met elkaar.
En wij laven ons aan de maaltijd van onze broeder Jezus, die ooit eens met zijn vrienden het maal van liefde genoot.
Wij gedenken dat moment elke keer als wij bij elkaar zijn.
Wij delen brood en wijn als tekenen van leven en van samen en ieder hier aanwezig is welkom. Welkom om mee te delen.
Als je je verbonden weet met de mens die naast je is en tegenover je, komt dan want alles is gereed.
Gebed
Eeuwige, Dank voor het geschenk dat nieuw leven heet, dank voor de hoop en de verwachting in ons leven die ons gaande houdt en ons steeds iets geeft om naar toe te werken, om naar uit te kijken. Om voor te kleuren, om mee te spelen, om ter harte nemen wat ons gegeven wordt.
Dank voor de mensen die ons de andere kant van het bestaan weer laten zien, ook als de kleuren van het leven verflauwen en wij in ons eigen schaduw staan. Wij hebben de ander nodig om te zien wat verbonden zijn echt inhoudt.
Dank voor uw gemeenschap, Amen
Zegenbede
De Eeuwige zegene ons en behoede ons,
De Onnnoembare doet zijn gelaat over ons lichten en is ons genadig
De Ene verheft haar gelaat over ons en geeft ons vrede.
Amen.RG 2009-07-19 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl