Bijdrage Marina Slot - Pasen, zondag 4 april 2010

Voorganger:  Marina Slot

Lector: Hans Ernens

serie: Vasten 2010 Levend midden

Pasen: Het levende midden.

lezingen:

- Johannes 20

- Johannes 11; 25

Votum

Wij zijn hier bij elkaar in de Naam van de Ene met de vele namen die onze Schepper is,

en in de Naam van de Levende die opgestaan is uit de dood en daarmee eeuwig leven geeft aan ieder die dat durft te geloven

en wij zijn bij elkaar in de Naam van de Geest die in ons Levende Midden aanwezig is en ons door haar adem met elkaar verbindt.

Amen

Welkom en inleiding

Welkom lieve mensen, welkom als je hier voor het eerst bent en welkom als hier vaker komt en tot de gemeenschap behoort.

In de Duif, in dit Godshuis is iedereen welkom, wij zijn blij dat je er bent vandaag.

We vieren het Paasfeest, het feest van opstanding, van de overwinning van het leven over de dood, het feest van de moed om weer op te staan en door te gaan met het leven.

Rui heeft de kerk versierd omdat het feest is. Henk, Irina en het koor hebben de mooiste liederen ingestudeerd. We zingen, we bidden, we zijn stil en luisteren naar goede woorden, een bemoedigend verhaal. We hebben ons in de tijd voor Pasen bewogen naar het Levende Midden, we hebben gekeken naar wat ons voedt en wat ons afhoudt van dat Levende Midden. Vorige week zondag hebben wij een mooi Palmpasen gevierd met 25 kinderen uit de buurt die als koningen en koninginnen over de rode loper de kerk binnen kwamen. En in de afgelopen stille week hebben wij het Seidermaal met elkaar gevierd op Witte Donderdag en gesproken over loslaten en op Goede Vrijdag hebben de aanwezigen gedachten en gebeden over/ voor de wereld opgeschreven op kaarten en die kaarten hangen nu aan de altaartafel. En vandaag willen wij nadenken over wat het Levende Midden is en wat dat te maken heeft met de opstanding van Jezus van Nazareth uit de dood.

Hans leest het opstandingsverhaal uit het Evangelie van Johannes en we nemen ook nog enkele zinnen mee die Jezus zelf sprak toen hij zijn vriend Lazarus opwekte uit de dood.

Ik wens ons een mooi uur toe.

Overweging

Af en toe vallen mij uitspraken in van mijn moeder en dan begrijp ik nu pas wat ze bedoelde, wat ze me toen wilde zeggen, toen ze nog leefde. Ze wilde mij laten delen in haar levenswijsheid, in de dingen die ze voorzag ook naar mijn toekomst maar ik was er nog niet klaar voor. Zo was het ook bij de leerlingen van Jezus van Nazareth, hij had verteld over zijn dood en opstanding, hij had Jesaja geciteerd over de komst van de Messias en zij hadden het nog niet begrepen. De gebeurtenissen van de afgelopen dagen waren over hen heen getuimeld en ze verkeerden met elkaar in de verwarring en het verdriet van die schrijnende nacht van vriendschap en verraad, het vonnis, de smartelijke tocht van Jezus naar de Schedelplaats en de kruisiging van hun koning.

Weg was hun belofte op het nieuwe leven, een ander leven meer samen, met elkaar staan voor één doel, een leven in liefde met een geïnspireerd leider die je warm houdt, letterlijk en figuurlijk.

En nu was er alleen nog het graf en de herinneringen.

En het graf is leeg; Jezus verschijnt aan Maria van Magdala, over wie wel eens gezegd wordt dat zij de geliefde van Jezus was. En dan staat er in de tekst “zij wist niet dat het Jezus was”

Wat betekent dat? Is de verschijning van Jezus niet zo lichamelijk als wij dachten? Is er wellicht een aura te zien? Een ander soort beeld dan het lichaam van vlees en bloed dat hij had aangenomen?

Was Jezus nog een korte tijd aanwezig op de scheiding van leven en dood, verkeerde hij in het niemandsland van zielen zonder lichaam? En hoe zal dat eruit gezien hebben? We weten het niet en ook al ben ik er wel nieuwsgierig naar, het is niet echt belangrijk. Met zijn aanwezigheid onder de mensen laat Hij zien dat hij echt de Zoon van de Eeuwige is, maar hij laat ook zien dat de scheiding tussen het aardse leven en het leven aan de andere kant maar flinterdun is. Dat wij, ook al zijn we nog zo gehecht aan de lichamelijk verschijning van onze dierbaren, dat wij contact kunnen blijven hebben, dat de dood niet het einde van alles is.

Jezus van Nazareth laat ook zien dat in alle omstandigheden het mogelijk is om op te staan, om je leven weer op te pakken, te leven door de moeiten van het bestaan heen. En wij kennen het van elkaar en wellicht ook van onszelf, dat het leven door kan gaan, alleen als jíj dat echt wilt.

Als jij wilt gaan staan in het Levende Midden van je relatie, van je gezin, van je familie, van de gemeenschap, van je werk, van de wereld, is het de moeite waard om te leven. Want in dat Levende Midden stroomt de liefde, is de Geest aanwezig als Inspirator en Trooster. En wij hebben met elkaar geconstateerd dat het Levende Midden te maken heeft met liefde, met aandacht, met mensen bij elkaar brengen, vuur en compassie en met keuzes maken om de goede dingen te doen en dat kan overal, hier in de Duif, maar ook in lijn 1 of op de snelweg of bij de kassa van de supermarkt. Gisteren stond ik bij zo'n kassa en een oude man zei tegen een heel jonge caissière met een mooie, rijk versierde hoofddoek. “Prettige Pasen!”

En toen ze hem vriendelijk duidelijk maakte dat ze geen Pasen vierde, begon hij aan te dringen, Vier je geen Pasen, waarom vier je geen Pasen? Hij werd er een beetje bozig van. Ik mengde mij in het gesprek en legde uit dat zij mogelijk een andere godsdienst had waar het feest van Pasen niet in voorkomt.

Zij knikte en bleef vriendelijk en dat vond ik knap, want er was sprake van zoveel onbegrip. Zij bleef in haar waarde en in haar waardigheid en liet de man met zijn verwarring, die niet de hare was.

Het Levende Midden gaat over grenzen heen van religies en culturen. De vrijheid om te zijn wie je bent, blijft gelukkig niet beperkt tot één bevolkingsgroep of een land of ras.

Het Levende Midden daagt ons uit om op te staan en in de kring waarin jij wilt leven, de plaats in te nemen die voor jou bestemd is. De plek innemen in waar jouw kwaliteiten en mogelijkheden het beste de mens en haar wereld kunnen dienen.

Het gaat erom dat je er bent als het van je gevraagd wordt, om een vorm van liefde te brengen die bij jouw gaven past. Dat betekent ook dat je goed voor jezelf mag zorgen, want anders ben je niet in staat om er te zijn, om er ten volle te zijn vanuit jezelf en voor de ander. En je mag ook vragen om hulp, om zorg, om aandacht als je dat nodig hebt, want in principe is het Levende Midden ook de bron waar voeding is en levenslust.

Wij als Duifgemeenschap staan in een stevige en open verbinding met elkaar en met de wereld. We hebben hier binnen de gemeenschap onze taken en rollen en daarbuiten. Want het Levende Midden is een ademend hart, een geestelijk centrum en een sterke goddelijke ziel die overal tot uiting kan komen.

Daar waar de liefde van Jezus Messias en onze Eeuwige Schepper kan stromen door en in ons en in de wereld, daar is plaats voor dat Levende Midden.

Dáár kan het gebeuren, waar mensen ontvankelijk zijn voor het goede van samen, waar je in vrijheid jezelf mag zijn. En welke naam je er ook aan geeft, welke naam jouw God ook draagt, dat maakt niet uit.

Als je durft te geloven dat deze wonderlijke stroom van goedheid, liefde en genade ook voor jou bestemd is, bevind je je in Gods nabijheid en dan mag je elke dag weer opstaan en groeien en leven.

Amen

Nodiging

Ooit eens vierde Jezus van Nazareth voor het laatst een avondmaal met zijn vrienden en volgelingen. Hij wist dat de nacht aangebroken was, de nacht van de dood, maar tegelijk wist hij ook dat er redding is. Dat de dood niet het einde is, dat het leven roept en dat wij uitgenodigd zijn om in ons eigen Levende Midden te gaan staan en samen een Levend Midden te vormen voor elkaar en voor de wereld. Om dat te gedenken met elkaar, om de liefde voor het leven, voor elkaar en voor de wereld te vieren, delen wij elke zondag met elkaar brood en wijn, tekenen van leven en van samen.

| Archief/Bijdragen | Archief 2008 en 2009 |

RG 2010-04-05 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl