Bijdrage Marina Slot - zondag 19 september 2010

Voorganger:  Marina Slot

Lector: Thea van Deijl

Thema: Angst

Lezingen:

1 Joh. 4; 11-21

Rom. 8; 14-16

Opening

Lief Mens,

Je bent uitverkoren, je bent gezegend, je bent gebroken en je bent gegeven. Dat alles ben je, zijn wij. Dat is het begin en het einde. Wees je bewust dat je geliefd bent altijd, alle dagen van je leven en dat je geroepen bent om lief te hebben. Amen

Welkom en inleiding

Goedemorgen allen hier aanwezig! Als je hier voor het eerst bent, ben je welkom hier in dit vrije Godshuis en het is fijn om ook zoveel bekende gezichten te zien. Elke zondag spreken we hier over God en over liefde. We naderen onze ware bestemming, we zingen en spreken over het leven van ons mensen, over het bewust omgaan met jezelf en met elkaar. Over goddelijke genade en barmhartigheid.

We laten ons inspireren door oude verhalen en nieuwe wijsheden. We staan stil bij wat er in de wereld leeft en vandaag is het thema ANGST. Angst is iets wat ons kan pakken, wat ons kan bevangen, waar we bijna niet afkomen, omdat wij het allemaal kennen en omdat het vaak dichter bij ons staat dan vrijheid en liefde. In de bijbel wordt het een vorm van slavernij genoemd, in de bijbel worden liefde en vrijheid als de tegenpool van angst benoemd. En ook in het spirituele boek the Course of Miracles is het een van de centraal thema's: als de liefde afwezig is, regeert de angst. Mensen worstelen met angst en ook de landelijke en de wereldpolitiek worstelen met de angst, de grote onbekende die opgevoerd wordt om macht er tegenover te zetten. En zelfs in de Rooms Katholieke Kerk zien we dat soortgelijke processen aan de oppervlakte komen, angst, inperking van vrijheid, macht en misbruik van macht te lang geheim gehouden. Het is mooi als we er dichtbij komen en ook dichtbij onszelf. Meestal kies ik niet voor een gebed om vergeving in de dienst, maar nu wel. Dit thema vraagt om overgave, om kijken naar wat jouw eigen aandeel is in het ontstaan van angst in de wereld en waarom de liefde en de vrijheid zo snel de benen nemen, als wij vergeten ten volle menselijk te leven. Als je kunt, bid dan in stilte of hardop mee.

Het oude woord voor dit moment is verootmoediging,

het tegenovergestelde van hoogmoed.

Verootmoedig je, maak jezelf niet groter of vooral ook niet kleiner dan je bent. Hier op deze plek is dat helemaal niet nodig, want wij zijn hier allen bij elkaar als kinderen van God, als gelijken en als naasten. Wij wensen ons een mooi uur toe.

Overweging

Mensen durven niks meer tegen elkaar te zeggen, want er is altijd wel iets om bang voor te zijn, je weet niet wat ze gaan doen, ze zijn anders dan jij, ze zijn misschien wel onder invloed, ze zijn altijd gewelddadig, ze zijn met een groep, ze zijn dikke Hollanders met bierbuiken en verwarde hersens, ze zijn moslim, ze zijn Marokkaan, Antilliaan …..ik ken ze niet.

Ik weet wie er in mijn kleine Hoornse steegje woont en ik krijg een verhuiskaart of een geboortekaart in de bus, maar er zijn wijken, buurten waar mensen te bang zijn om hun buur ook maar aan te kijken.

Mensen zijn vaak bang voor iets wat ze vermoeden, maar niet zeker weten, niet kennen. Angst betekent afstand, angst is dat je niet durft te naderen, dat dichterbij komen gevaarlijk lijkt. En als onze leiders meegaan in die angst, wordt het steeds groter.

Er is ook bekende angst, de angst voor een gewelddadige echtgenoot, voor een buurvrouw die er op los slaat, voor een vader met losse handen, de angst om om te komen in het verkeer door een ogenblik van onachtzaamheid. De angst voor een ongeneselijke ziekte, de angst voor de dood. Angst voor oorlog en geweld, voor dakloos worden, voor natuurrampen die het hele leven ontwrichten.

Dat is het persoonlijke, het bekende deel van onze benauwdheid. Ook dat kan eenzaam maken, want als je bang bent, kruip je in je hol en ben je soms niet meer te vinden.

Dan kan je alleen maar weer samen worden als iemand je bij de hand neemt, als je dat toestaat, als je weer uit je schulp durft te kruipen, als je durft te erkennen, dat jij niet zo anders bent als de ander, omdat ieder mens zorgen heeft, angsten kent.

Eigenlijk maakt angst altijd eenzaam, eenzamer dan nodig is.

Want met name die grote angst voor het onbekende, voor de onbekende kan opgelost worden door te leren kennen, door te weten te komen hoe die ander leeft, waar hij of zij blij van wordt.

Wat de vaak goede gewoonten zijn van mensen, hoe hun gastvrijheid eruit ziet, hun gerechten smaken, waar je verbinding met elkaar kan maken.

Hoe de verbinding en de liefde werkelijkheid kan worden.

Daar wil ik ieder hier aanwezig ook toe uitnodigen om even naar degene die naast je zit te kijken en contact te maken. En durf je de vraag aan elkaar te stellen: waar ben jij bang voor? Er is tijd voor ontmoeting.

Gesprek over angst in de kerk

De ontmoeting van vrije mensen ziet er zo uit, een naar elkaar toe keren, aandacht, benieuwd zijn naar de ander. Niet bang voor oordeel noch van God, noch van mensen.

In de 1 e brief van Johannes zijn liefde, God en Gods Geest en de mens diep verbonden. En wat voor beeld je ook van God hebt, als persoon, als energie, drijvende kracht het is duidelijk dat God in ons is, dat wij allemaal een goddelijke kern hebben die weet heeft van liefde, van volmaakte liefde.

De liefde die niet oordeelt, die geen straf kent, die geen ruimte laat voor angst. Die liefde maakt dat wij vrij worden, vrij van angst, vrij van vooroordelen, van de cliché's die in onze huidige samenleving en in de media zo modern zijn. Als je je laat leiden door de vrije en onorthodoxe Geest van God, kom je op wegen die ook al leken ze onbegaanbaar, heel goed te doen zijn. Als je je wilt verootmoedigen en je eigen aandeel in de wereld op je neemt, wordt leven meer spelen en kan je je ook echt als kinderen van God voelen. Dan gaan deuren open die eerst gesloten waren, dan gaan harten kloppen voor jezelf en voor de ander, want heb je naaste lief als jezelf.

Ik ben deze dienst begonnen met de woorden je bent uitverkoren, je bent gezegend, je bent gebroken en je bent gegeven. Een citaat van Henri Nouwen, nederlands katholiek priester die op een mooie manier zijn gedachten over geloof en leven verwoordde in colleges in Nederland en Amerika en in boeken van zijn hand.

Een man die de gebrokenheid van het bestaan zeker zelf ervaren heeft, want hij heeft tijdens zijn leven diep geheim gehouden dat hij homoseksueel was.

Die woorden, die hoor je niet elke dag! Dat wij gebroken zijn, is wel herkenbaar, dat gebeurt je in het leven, iedereen krijgt wel zijn pakje leed. Dat wij uitverkoren zijn, klink al heel bijzonder, gezegend dat is lang niet altijd voelbaar en dat wij gegeven zijn, ja hoe moet je dat nu zien?? Wij zijn gegeven aan deze wereld allemaal, ieder met zijn of haar bijzondere gaven. En je hebt hier iets te doen. Je hebt hier iets te brengen, met al je wetenschap van je gebrokenheid, met de zegeningen van jouw persoon, met het bijzondere dat jij jou maakt en met de gaven die jou bij je geboorte zijn meegegeven. Je mag zijn wie je bent, je bent vrij en je mag gelukkig leven zonder de angsten die anderen je opleggen.

Nogmaals wees je bewust van wie is de angst die je draagt, is het nodig om angstig te zijn, kan je je hart openen, kan je delen met een ander wat je benauwd, kan je de angst relativeren waar de wereld je mee opzadelt? Kan je lachen over al die domheid in de media, kan je de liefde in jezelf en in jouw omgeving laten stromen en kan je je vrij voelen?

En denk aan de zin die dikwijls uitgesproken wordt door engelen en boodschappers van God als ze bij een mensenkind aankloppen: Wees niet bevreesd.

Want zelfs al ben je alleen, zelfs al voel je je eenzaam, je bent nooit alleen, de liefde van God komt naar je toe, is in je als je haar durft te wekken. En liefde verjaagt angst, liefde maakt intens vrij. Zo in het leven te staan, geeft moed, moed om te leven als vrij mens, samen met elkaar. Amen.

Nodiging

Ooit eens was er een maaltijd van Jezus met zijn vrienden, een maaltijd om te vieren dat zij samen zijn, dat zij de beweging van vrijheid en liefde met elkaar dragen. En dat zetten wij hier door, wij breken brood en delen de wijn als tekenen van leven en van samen. Omdat wij het leven willen delen in vreugde en in verdriet en angst.

Wie je ook bent, wat je ook voorstelt, als je gelooft in het doorgeven en vermeerderen van liefde en vrijheid, komt dan want alles staat klaar.

Gebeden uit de gemeenschap

Enige en Eeuwige,

Angst is een slechte raadgever en toch heeft menig mens last van angst.

Uw zoon is mens geworden en was niet vrij van angst. Denk maar aan de avond voor zijn lijden in de hof van de Olijven, of aan het moment waarop Hij stervend aan zijn kruis hangt en uitroept : Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten.

Vaak voelen wij ons door U verlaten en voelen ons dan door U en iedereen in de steek gelaten.

Maar dat zijn maar momenten, want dan laat U merken dat ik niet reddeloos, maar gesteund wordt door U.

Dan kan ik weer vooruit: mij inzetten voor mijn medemens, want dat is wat U van ons verlangt.

Ons inzetten voor onze medemens, daardoor de angst wegnemen en een betere samenleving maken met elkaar.

Barmhartige,

Geef ons een liefdevol hart, zachte ogen en een mond die woorden vol gevoel en hartelijkheid spreken. Geef ons de openheid om te horen wat dikwijls achter de angst van onszelf en van onze medemens ligt. En verwaai het oordeel vol hardheid tot een blik vol mededogen.

Amen

| Archief/Bijdragen | Archief 2008, 2009 en 2010 |

FV 2010-09-19 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl