Bijdrage Jan Andreae, zondag 12 december 2010
Voorganger:
Jan Andreae
Lector: Ekram Mohammadi
Thema: De donkere nacht van de liefde
Lezingen:
- Jacobus en
-
Psalmbewerking naar Huub Oosterhuis
Kijk
voor meer foto's en teksten ook op de weblog van Anja Meulenbelt
Welkom en inleiding
Naar jou sta ik op in de morgen. Door de nacht naar het contact met jou. Contact met jou mens voortkomend uit barmhartigheid en een ten diepste betrokkenheid met de schepping
De donkere nacht van de liefde. Dat is het thema van deze derde advent zondag.
De
derde advent wordt in de traditie van de advent ook wel de roze advent
genoemd. door het witte beloofde licht van kerst wordt als het paarse
licht van Pasen zichtbaar.
Het wonder van de geboorte en het lijden van
de dood komt samen vandaag.
Een kribbe en een kruis.
Ik sprake deze week met een ongelovige.
Ik vroeg hem: wat is je verbinding met de duif. Hij zei: toen ik als politiek vluchteling kerkasiel vond in de Duif, werd ik gegrepen door de muziek en door de liefde.
Ik tref hier een gemeenschap van mensen, waar je werkelijk kan beleven hoe het is om onder mensen te zijn. In Iran is dat vanzelfsprekend, hier in Nederland niet. Ik kom hier thuis, ik voel me hier thuis.
Voor mij als gelovige is het leven van hem het symbool van liefde en solidariteit voor de mens die naast je is.
Het kruis was in die tijd de doodstraf voor politiek gevangen.
In deze tijd vinden ze vaak een kribbe omdat er geen plaats voor hen is, geen welkom, geen solidariteit. Ekram Mohammadi is vandaag lector in deze dienst, op zijn eigen ongelovige gelovige manier.
Ik wordt vandaag geflankeerd door mijn studenten. Allen politiek vluchteling. Ahmed Morshi uit Somalië, Amed Asim uit Sudan, Ally Muhammed Hamamyogi uit Congo en Tim Bafirawala uit Uganda.
Ik heb hen uitgenodigd met ons te delen over hun donkerste nacht.
Ze vinden dat niet gemakkelijk. Als je een verschoppeling bent in de wereld dan spreek je liever niet. En als je spreekt dan moet je het allemaal weer voelen. Zij zijn hier meer dan welkom. Niet alleen zij, jullie allen zijn hier meer dan welkom
In dit uur van advent, het uur van dat wat komen gaat
Laat ons vanuit een boeddhistisch perspectief elkaar en onszelf helder zien. Wat soms tasten wij als blinden langs de muur.
Als wij niet werkelijk oog hebben voor de komst van de ander, dan staan we aan de kant van het kwaad. Dan struikelen we op klaarlichte dag. In de traditie van Mohammed staat barmhartigheid. De dagelijkse opdracht is 5 x bidden. Dan doe je barmhartigheid. De woorden die Jezus in de mond worden gelegd zijn: niets is onmogelijk
En zo is dat.
Ik wens je veel inspiratie en veel liefde
Advent
kaarsen aansteken. Door de jongens
Onze
vier Afrikaanse gasten vertellen hun levensverhalen...
Lezing door Ekram
Overweging.
Als je echt luistert, heb je dan ook dat je gelijk de liefde voelt?
In deze korte verhalen zitten de kleine jezus elementen.
Dwars door de donkere nacht heen, op zoek naar een plek om te zijn en te wonen. Geen herberg, geen welkom, soms ook geen kribbe
Wat weten we eigenlijk van die Jezus, van dat kind die over twee weken herdacht wordt over zijn geboorte in een stal.
We weten in ieder geval dat hij een jood was en geen blonde germaan.
We weten ook dat we niets met zekerheid weten over Jezus.
Van Boeddha en Mohammed weten we veel meer,daar is veel meer over opgetekend.
1947 ten zuiden van Jeruzalem bij de nederzetting
qumram gelegen in woestijn die we het jordaandal noemen, was een bedoeïen jongen zijn kudde schapen aan het hoeden. Hij gooide stenen in een grot waar hij wilde overnachten. Het gooien van de stenen was bedoeld te kijken of er wilde dieren in de grot zich verborgen hielden. De stenen echter deden deze aarden kruiken uiteenspatten. In deze aarden kruiken bevonden zich perkamenten rollen die later bekend zijn geworden als de dode zeerollen.
Uit die rollen blijkt dat wat verteld wordt over zijn geboorte vooral gestoeld is op vrome folklore die samenvallen met winterlichtfeesten.
Het is zo goed als zeker dat hij 4 tot 6 jaar eerder is geboren dan het jaar 0 en zeker niet op 24/25 december. Engelenscharen waren ook niet jubelend aanwezig.
Zijn levensverhaal is verbasterd met veel christelijke dogma's.
Maar als het dan zo is dat we heel weinig over deze mens weten, hoe kan hij dan zo'n voorbeeld geworden zijn. Zijn uitstralende kracht gaat tot vandaag de dag door zijn dood heen.
Hij leeft tegen de dood in.
Wij weten zo weinig van hem, maar hij is zo gezien.
En over dat werkelijke zien, komen we bij de essentie van zijn bestaan en zijn uitstraling:
Liefde als de zin van het leven.
Woorden over de liefde zullen we altijd blijven herkennen. Daarom kunnen we zijn verhaal ook aanvaarden als een eindpunt.
In onze voorbereiding op deze dienst werden de donkere nacht van de liefde het volgende gezegd:
- je komt ook wel eens niet door de nacht heen
- zij stierf, na 25 jaar en dan zit je midden in de nacht
- als iets niet meer mogelijk is, als het zo donker wordt... het heeft mij 20 jaar gekost om dat te accepteren
- als je het lijden aan durft te kijken, dan kan er rust komen
- in de nacht van het sterven van mijn moeder, ben ik van haar gaan houden
- en dan is er hoop
Een man zoekt bescherming bij een rabbijn. Hij vertelt hem dat hij voor soldaten op de vlucht is en dat hij gedood zal worden als ze hem vinden. De rabbi besluit de vluchtelingonderdak te bieden, maar zijn daad stuit op weerstand van de dorpsbewoners. "Waarom heb jij die vluchteling gastvrij in je huis opgenomen? Wat gaat er straks met ons gebeuren?"
De rabbi wijst er op dat de Thora de opdracht geeft vervolgden die met de dood worden bedreigd gastvrijheid te verlenen. De inwoners van het dorp vrezen echter represailles waarbij het gehele dorp uitgemoord zal worden. Ze vragen de rabbi een oplossing te zoeken en de vluchteling uit te leveren.
De hele nacht bestudeerd de rabbi de Talmoed. Pas als het ochtend is, vindt hij een tekst die luid: "Omwille van 1 man hoeft niet het hele volk om te komen." Hij leest de vluchteling de tekst voor. Op dat ogenblik komen de soldaten het dorp binnen en vragen: " Zeg ons waar de vluchteling zich schuilhoudt, anders zullen wij het hele dorp in brand steken." De rabbi antwoord: "Hier is hij."
Uitgelaten omdat het gevaar is afgewend, vieren de mensen van het dorp de gehele dag feest. Maar de rabbi laat zich niet zien. In zijn kamer staart hij verdrietig vol schuldgevoel voor zich uit. Op dat moment komt Elia binnen, de profeet die de komst van de Messias aankondigt. Elia zegt: "Wat heb je gedaan?" De rabbi antwoord: "Ik heb een mens laten omkomen om het hele volk te sparen."
Daarop zegt Elia: "Die opgejaagde vluchteling was de Messias." "Maar hoe kon ik weten dat hij de Messias was?", vraagt de Rabbi.
Elia zegt: "Als je niet de hele nacht in de boeken had gezocht, maar 1 keer naar het gezicht van de man had gekeken, had je het geweten."
Advent is afgeleid van het woord: advendus. Komst, er aan komen.
Als we er aankomen en ons verblijden in de komst, laten we niet vergeten elkaar in het gezicht te kijken en ons de realiseren dat uiteindelijk deze dingen er het meest op aankomen: Hoe diepgevoeld heb je liefgehad? Hoe volledig heb je je leven geleefd? Hoe diep heb je geleerd los te laten? Vel geen hard oordeel over jezelf. We kunnen de wereld niet liefhebben, als we onszelf niet vergeven. Na iedere nacht worden we opnieuw geboren. Wat we vandaag doen is wat er het meeste toe doet. Amen.
Breken en delen van brood en wijn
RG 2010-12-17 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl