Bijdrage Marina Slot
zondag 6 maart 2011

 
 


Voorganger: Marina Slot en Yvon van der Meer

Lector: Brechtje Moerkamp
Thema: Liefde is te doen

Lezingen:

1e Lezing van Maxime Vos: Over een leven na de dood
2e Lezing van Brechtje Moerkamp: Liefde
3e Lezing uit Jacobus 2

Lied: Make you feel my love - Adele
Wanneer de regen waait in je gezicht
En de hele wereld zich met je bemoeit
Zou ik je een warme omhelzing kunnen bieden
Om je mijn liefde te laten voelen

Als de schaduwen van de avond en de sterren verschijnen
En er niemand is om je tranen te drogen
Zou ik je een miljoen jaar vast kunnen houden
Om je mijn liefde te laten voelen

Ik weet dat je er nog niet uit bent
Maar ik zou je nooit kwaad doen
Ik weet het vanaf het moment dat we elkaar ontmoetten
Geen twijfel in mijn gedachten waar je thuishoort

Ik zou honger lijden, ik zou bont en blauw worden
Ik zou op mijn knieën over de straat gaan
Nee, er is niets dat ik niet zou doen
Om je mijn liefde te laten voelen

De stormen razen boven de kolkende zee
En op de snelweg van spijt
Hoewel de winden van verandering
Wild en vrij om zich heen smijten
Heb je nog nooit iemand zoals ik gezien

Ik kan je gelukkig maken
Je dromen uit laten komen
Niets dat ik niet zou doen
Zou naar het einde van de aarde gaan voor jou
Om je mijn liefde te laten voelen

Welkom en inleiding
Lieve mensen, van harte welkom in de Duif, de plaats van God en mensen waar iedereen welkom is.
Er klinken 3 tonen vandaag: Wij luisteren naar muziek van deze tijd van Adèle en Coldplay, het koor zingt van Huub Oosterhuis, Löwenthal en Oomen en Irina speelt oude componisten als Chopin en Schubert.
Zo ook met de woorden: we lezen verhalen van jonge mensen uit onze gemeenschap en een oeroude Bijbeltekst. Yvon en ik hebben een aantal jonge mensen bereid gevonden om mee te werken aan een dienst, die meer in de tijd van nu staat.
Brechtje en Maxime hebben hun eigen bijdrage geleverd, die vinden jullie terug als lezingen in het boekje. Wij hebben dinsdagavond Maxime haar verhaal over leven na de dood gelezen en er was veel herkenning. Brechtje is bij de liturgie-avond geweest en jullie hadden erbij moeten zijn. Het was doodstil toen zij vertelde hoe zij tegen geloof en het leven aankijkt. Er werden veel vragen gesteld. Mensen waren oprecht geïnteresseerd en wij hadden een mooie avond met elkaar. Maar voor Brecht was het jammer dat er niet meer jonge mensen bij waren. Yvon, Brecht en ik hopen een vervolg hieraan te geven en gaan jullie allemaal en nog meer uitnodigen voor een gesprek met lunch op een wat later tijdstip op de zondag. Want uitgaan en voetballen zijn niet te combineren met om half elf in de kerk zitten.
We lezen vanmorgen uit de Bijbel een stuk uit de brief van Jacobus, een tekst die ik had uitgezocht voor maandagavond en wat wonderwel paste bij ons gesprek en bij de teksten van Maxime en Brechtje. We gaan er een bijzonder uur van maken met elkaar en wij rekenen op de aanwezigheid van de Eeuwige in ons midden.

<- Yvon van der Meer


1e Lezing van de hand van Maxime Vos
Over een leven na de dood
Ik geloof wel in een leven na de dood. Ik denk dat je ziel naar de hemel gaat en daar een tijdje blijft, als een soort tussenperiode. Je ziel blijft net zolang in de hemel als nodig is en ik denk dat die ziel na een verblijf in de hemel weer terugkeert naar de aarde.

Hemel
Ik geloof dus in de hemel, maar ook in reïncarnatie. Ik weet niet precies waarom, maar ik denk dat ik graag wil geloven dat er een hemel is. Om te kunnen geloven dat mijn oma en andere overledenen als het ware nog ' bij' je zijn en je kunnen zien. Ik vind het fijn om te geloven dat mijn oma me kan zien, zien dat het goed met me gaat, zien wat ik allemaal doe, zien wat ik bereik en dat ze bij me is.

Reïncarnatie
Ook geloof ik in een soort reïncarnatie. Dat komt, denk ik, doordat mijn opa gelooft in geesten, zielen en reïncarnatie. Van mijn moeder hoorde ik dat ik vlak na mijn geboorte met hele grote, heldere ogen de wereld in keek. En ook was ik, toen ik heel klein was, op een of andere manier bang voor mannen. Het maakte niet uit of het familie was, alleen mijn vader vond ik niet eng. Ook heb ik al vanaf dat ik heel klein was last van hoogtevrees.
Mijn opa verklaarde dit door te zeggen dat ik een 'oude' ziel heb. Alsof mijn ziel dus al heel veel heeft meegemaakt. Omdat ik altijd heel graag dingen wil weten en heel goed oplet wat er om me heen gebeurt. Ook de vroegere 'angst voor mannen' verklaarde mijn opa met reïncarnatie; alsof er in een vorig leven iets met mijn ziel is gebeurd, waardoor ik bang was geworden voor mannen. Mijn hoogtevrees is ook zo iets vreemds. Voor zover ik weet is er nooit iets gebeurd waardoor ik bang zou moeten zijn voor hoogtes en toch vond ik de galerij bij de flat van m'n opa en oma altijd heel eng om op te lopen. Ik liep altijd helemaal aan de muur-kant. Reïncarnatie is dan voor mij een logische optie om dit soort dingen te verklaren.

Waarom allebei?
Zelf heb ik deze twee opties over wat er na de dood gebeurt samengevoegd. Ik vind wel iets in de verklaring van mijn opa zitten, maar ik geloof niet in het hindoeïsme. Ik denk niet dat je de cirkel moet doorbreken om rust te vinden. Ik denk juist dat je ziel 'uitrust' in de hemel en als hij er weer helemaal tegenaan kan, terugkomt op aarde om te ontdekken. leren, nieuwe ervaringen op te doen en nog veel meer. Ook denk ik dat er steeds weer nieuwe zielen bijkomen en dat de hele oude zielen in de hemel blijven.

Waarom dit en niet een 'officieel' geloof?
Officieel ben ik christen, maar eigenlijk vind ik het christelijke geloof helemaal niet logisch. Ik denk niet dat je eeuwig in de hemel blijft. Ik geloof ook niet dat een god de hele wereld heeft gemaakt en dat hij beslissingen neemt over goed en kwaad en over wat mensen doen. Ik denk dat je op een of andere manier meerdere levens hebt en dat je heftige dingen uit die levens meeneemt in je ziel. Dat vind ik wel een logische verklaring voor angsten of hoe mensen de wereld in kijken.

2e Lezing van de hand van Brechtje Moerkamp

<- Brechtje
Liefde
Voor mij is het geloof de liefde. Het ontmoeten van mensen gedurende mijn leven brengt mij liefde. Als de God waar we over spreken in de Bijbel daadwerkelijk bestaat, dan wil hij dat wij kunnen liefhebben. Iedereen is vrij om te geloven wat hij of zij wil en om te doen wat hij of zij wil, maar zonder daar iemand anders pijn mee te doen, bewust of onbewust. Het liefhebben is denk ik iets, wat je leert met de jaren. Door mensen te ontmoeten waar je veel om geeft en door mensen te ontmoeten die je pijn doen. Want beide soorten mensen leren je weer anders en beter met je dierbaren om te gaan. Ik denk wel eens dat ik mijn dierbaren niet toevallig heb ontmoet. Op die momenten geloof ik in een soort God, of iemand die bepaalde mensen met een reden bij elkaar brengt. Het aller aller belangrijkste is kunnen geloven in de liefde en die liefde vervolgens te kunnen delen met de mensen om me heen. De mensen die deze kracht en eigenschap beheersen zijn gezegend, want het is veel makkelijker gezegd dan gedaan. Maar zolang je het blijft proberen en blijft leren, denk ik dat zowel in het leven als daarna een mooi plekje voor je bestemd is.

Overweging (Marina Slot)
Toen ik gisteren aan het voorbereiden was, had ik keihard de CD van Coldplay op, de muziek die jullie straks tijdens de collecte gaan horen.
Joris kwam even thuis en hij viel van zijn stutten van verbazing. Luister jij naar Coldplay? Dat is mijn muziek… Ik heb eerlijk verteld dat ik het van Brecht had gehoord. En dat ik in de stemming wilde komen voor deze dienst.
Leuk dat ik hem kennelijk nog kan verrassen en ik heb weer wat moois ontdekt, een bijzonder stukje hedendaagse muziek dat ik niet zou kennen zonder de voorbereiding van vandaag. Dat is mooi want op elke leeftijd zijn er nog gebieden die je kan ontginnen. En ik wordt altijd zo blij als er nog wat te ontdekken valt op mijn leeftijd, want soms is het leven wel eens saai omdat ik al veel heb meegemaakt.

Als je jong bent, valt er veel te ontdekken en nog meer te leren en te ontwikkelen. Je kijkt als het ware de kunst af en beproeft je eigen manier en je eigen aanpak van het leven elke dag weer. Je kijkt naar je ouders en andere ouderen en je kijkt naar je eigen generatie en dan zie je de verschillen en de overeenkomsten. Jij die nu opgroeit, hebt veel meer vrijheid en je hebt informatie en communicatie te over.
Maar je loopt ook tegen de hardheid van de huidige samenleving op. Belangrijk is de genegenheid en liefde van familie en vrienden. Jouw naaste kring is groot, zowel fysiek als digitaal ben je omringd door mensen, impulsen en uitdagingen. En soms valt het niet mee om daar je weg in te vinden. En dan is de wereld van mensen zoals de oudere Duiven ver weg. De wereld van mensen met een eigen huis, de zoveelste baan, een auto, een gezin, kinderen, kleinkinderen, spullen, veel spullen is een paar bruggen verder.
Jij moet nog maar zien dat je je schooldiploma haalt, dat je een kamer, of een klein huisje vindt. Dat je werk vindt, wat je bevalt, waar je energie van krijgt. En een vriend of vriendin waar je je bij thuis voelt.
Je houdt van die ouwelui en ze irriteren je ook wel eens met hun gezeik en gedoe. Soms snap je niet waar ze heen willen, wat ze nu weer van je moeten, of wat jij van hen moet.
En dan over geloof, dat je daar heel anders naar kijkt, dat is duidelijk. God speelt niet zo’n rol meer. Jezus kan er mee door. Het is duidelijk dat mensen toen
en nu soms ook nog een gids nodig hebben om te zien wat rechtvaardigheid en liefde is in de samenleving.

Het leven na de dood is heel anders, als je er al in gelooft dan is het niet definitief, je bent een tijdje in ruste en dan mag je weer als ziel terugkeren naar de aarde. Om te leren van liefde en haat, van vreugde en verdriet, van mensen die je als voorbeeld of als idool ziet en van anderen waarvan je weet en ziet dat het zó niet moet.
Zo egoïstisch leven, zo mensen misbruiken, dat strookt niet met jouw manier van omgaan met mensen. Dat strookt ook niet met het nest waar je als Duifje bent geboren en wellicht al bent uitgevlogen.
Wat is belangrijk voor jou hier in de Duif, dat je welkom bent, dat je je gekend weet door velen, dat mensen op een liefdevolle manier met elkaar en met jou omgaan.
Maar het is een beetje omfloerst, niet zo straight als jij en je vrienden; mensen lullen er nogal omheen hier en daar baal je soms van. Voor jou is belangrijk wat je eraan hebt, wat je ermee kunt. Voegt het iets toe aan het leven of is het alleen maar ballast.
Spreken de wijze teksten over liefde en vriendschap je aan of ga je eigenlijk een beetje over je nek van dat gezemel. En toch voel je soms dat er meer is dan wat je ziet en hoort. Soms is er iemand net op het juiste moment in jouw leven aanwezig. Dan weer krijg je een telefoontje van iemand terwijl je net aan die ander zit te denken. Of er komt een meevaller waar je niet mee gerekend had. Dat noemen we hier een engel die langs komt, an angel at my table of dat wij ‘geleid’ worden.
En dat is iets wat iedereen herkent, ook al heb je niet zo’n zin om te geloven in engelen en andere hemelwezens.
Je praat vaak hele nachten door met vrienden, met wildvreemden die je in de kroeg ontmoet over het leven, over jouw christelijke achtergrond en zijn moslimgeloof, over jullie leven en dat is een fantastische tijd.
Maar er zijn ook veel jongeren die er niet over nadenken, omdat ze niks met geloof hebben. Omdat ze niet opgegroeid zijn in een gemeenschap als de onze.

Jacobus is in zijn brief ook heel straight. Als je tegen iemand die niks heeft, zegt : Kleed je warm en eet smakelijk!, dan ben je geen knip voor je neus waard.
Dan lul je wel over geloof, maar je doet alsof je niet gelooft, of er geen liefde in je is.
Geloven zonder te doen, is dood. Geloof en vertrouwen hebben veel met elkaar te maken. Als je niet vertrouwt op God, in de liefde van God en mensen dan kom je snel bij jezelf uit, bij ego-liefde en ego-centrisme, dan glij je uit over de haat die in de wereld is, de boosheid die er in mensen is. En die boosheid neem je zo over, die lelijke gedachten zijn vaak sterker dan de stroom van liefde en vrede. Dat zie je in Nederland en overal in de wereld. En dat vertrouwen, dat geloof dat moet je af en toe effe toetsen, of het er nog is. God doet dat met Abraham nogal heftig, hij vraagt hem zijn zoon te offeren. En Abraham aarzelt niet, hij vertrouwt blindelings op de liefde van de Eeuwige en Barmhartige en hij wordt niet teleurgesteld. Abraham doet, handelt. Een verhaal dat een bijzondere parallel vormt met het offer dat de Vader God later brengt door zijn Zoon Jezus aan de wereld op te offeren.
Maar dat is een ander verhaal, wat voor mij nog steeds iets onbegrijpelijks heeft.
Dat toetsen van je geloof en je vertrouwen dat kan je hier doen. Daarin vind ik de Duif een sterk merk. Hoe staat het eigenlijk met mijn geloof, met mijn liefde voor mezelf en voor andere mensen, doe ik er nog wat mee?? De overwegingen of andere delen van de liturgie vormen voor mij een spiegel die mij elke week weer bijstuurt, richting geeft.
Maar datzelfde gebeurt ook als ik een mooi lied hoor, of een bijzondere ontmoeting heb en een goed gesprek. Die toetsing van de liefde en of je er nog wel genoeg aan doet, waar haal jij dat vandaan? Wie is jouw spiegel, wat is jouw klankbord in het leven? Wie durft jou te zeggen dat je wel levend bent, maar voor de liefde zo dood als een pier? Als je wilt leven, gaat de liefde net als je adem in en uit. In elke beslissing, ontmoeting, beweging van jou speelt liefde een rol.
Wees je dat in Godsnaam bewust, want anders gaat de liefde op de loop en sluipt de boosheid en de verontwaardiging binnen. En dat is echt dodelijk voor een mens.
Zoek mensen op die de liefde in jou bevestigen, versterken. En spreek je teleurstelling over het leven direct uit, want anders gaat het gisten in jezelf, dan kan het omslaan in bitterheid en cynisme.
Zorg altijd dat de plaats waar jij je leven leeft, in je relatie, in je werk, op school, dat ie voedend is, dat je er wat mee opschiet, dat je er enthousiast van wordt.
En als dat niet meer zo voelt, probeer je eigen inbreng in liefde te versterken. En als dat ook niet lukt, ga dan weg, zoek iets anders wat beter bij je past.
Want de liefde voor de ander is belangrijk, maar het begint met de liefde voor jezelf. Als jijzelf niet straalt van binnen en van buiten, dan heb je ook niks te geven aan een ander. En ik heb het niet over een periode van teleurstelling, verlies of je minder happy voelen, dat heeft ieder mens. Maar als je je fundamenteel niet prettig voelt. Dan is het goed om aan de liefde voor jezelf te werken, om jezelf weer heel te maken.
Liefde moet stromen in jezelf en tussen mensen onderling. En Liefde is te doen, zelfs goed te doen.
Amen

Lied: Fix you - Coldplay
Wanneer je je best doet maar niet slaagt
Wanneer je krijgt wat je wil maar niet wat je nodig hebt
Wanneer je je zo moe voelt maar niet kan slapen
Vast in de achteruit

En de tranen stromen over je gezicht
Wanneer je iets kwijt raakt dat je niet kunt vervangen
Of als je van iemand houdt maar het verloren gaat
Zou het erger kunnen

Lichten zullen je naar huis leiden
En je botten doen ontvlammen
En ik zal je proberen heel te maken

Heel hoog boven of daar beneden
Wanneer je te verliefd bent om het los te laten
Als je het nooit probeert zul je nooit weten
Wat je waard bent

Lichten zullen je naar huis leiden
En je botten doen ontvlammen
En ik zal proberen je te heel maken

Tranen stromen over je gezicht
Wanneer je iets verliest dat je niet kunt vervangen
Tranen stromen over je gezicht en ik
Tranen stromen over je gezicht
Ik beloof je dat ik van mijn fouten zal leren
Tranen stromen over je gezicht en ik

Lichten zullen je naar huis leiden
En je botten doen ontvlammen
En ik zal proberen je te heel maken

Nodiging
Eens, lang geleden was er een maaltijd van Jezus en zijn discipelen en zij aten met elkaar en spraken met elkaar en deelden het leven met de vreugde van het ontmoeten en met de heftigheid van verraad en de dood, op het scherpst van de snede. Dat herkennen we, of je nu jong of oud bent.
Soms leef je aan de rand of erop, dat wil je omdat het anders saai en vervelend wordt.
Of je moet wel omdat het leven zich zo aandient.
En je wilt delen met anderen, want een mens is niet gebouwd op alleen zijn. Je wilt plezier hebben met elkaar. Geen getob en gezeur.
Vandaag hebben wij weer een maaltijd, met brood en wijn, tekenen van leven en van samen. En voor jou staat alles klaar. Kom en doe mee.

 

Zegenbede
De Krachtige en Tedere zegene ons en behoede ons,
Zij doet haar gelaat over ons lichten en is ons genadig,
De Ene en Enige verheffe haar gelaat over ons en geeft ons vrede,
Amen

 
       
 

Archief alle overwegingen 2011 en de voorgaande jaren

 
 

FV/RG 2011-03-13 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl