Bijdrage
Helma Schenkeveld
zondag 15 mei 2011
Voorganger: Helma Schenkeveld
Lector: Rieta van der Ende
Thema: Met twijfel of vol goede moed ???…
1e lezing: Johannes 14, 27-31
2e lezing: Anselm Grün
3e lezing: Monseigneur Uran, aartsbisschop van Slovenië
2e lezing: Anselm Grün
Ik wens je toe dat de engel van het risico je aanmoedigt je leven te wagen en nieuwe wegen te riskeren voor jezelf en de mensen in je omgeving.
Moge de engel van het risico je een steuntje in de rug geven en maken dat je je handen vrij hebt om je leven in de waagschaal te stellen.
Moge zij je op je innerlijke impulsen doen vertrouwen, zonder dat je jezelf naar alle kanten hoeft in te dekken. De wereld zal je dankbaar zijn als je iets nieuws waagt, als je niet eerst iedereen toestemming vraagt om je ideeën in praktijk te brengen.
3e lezing: van Monseigneur Uran, aartsbisschop van Slovenie
Een tweeling nog vóór de geboorte in moeders schoot.
Vraagt de eerste: 'Geloof jij in het leven na de geboorte?'
'Natuurlijk', zegt de tweede, 'Er moet wat zijn. Misschien is ons bestaan hier enkel een voorbereiding op het leven na de geboorte.'
'Flauwe kul! Er is geen leven na de geboorte. Hoe zal deze er dan uitzien?'
'Ik weet het niet precies, maar ik stel mij veel licht voor en wij zullen lopen met de eigen voeten en eten met onze eigen mond.'
'Lariekoek: zelf lopen en zelf eten... Voor het lopen is er hier geen plek en voor het eten hebben wij toch de navelstreng? Er is geen leven na de geboorte.'
'De navelstreng is wel heel kort, Dat kan toch niet alles zijn? Ik ben ervan overtuigd dat er na de geboorte iets heel nieuws begint, iets wat wij gewoon nog niet kennen.'
'Maar, er is nog niemand teruggekeerd na de geboorte? Het leven eindigt hier in deze smalle, donkere omgeving.'
'Nou, ik weet het niet helemaal hoe het leven na de geboorte zal zijn. Maar in elk geval zullen wij er onze moeder ontmoeten en zal ze voor ons zorgen.'
'Moeder ? Jij gelooft in moeder? En waar is - volgens jou - deze moeder?'
'Overal om ons heen natuurlijk. Zonder haar zouden wij er niet zijn.'
'Ik geloof er niets van. Ik heb nog nooit een moeder gezien, dus bestaat ze niet!'
'Misschien is ze niet te zien, maar af en toe, als wij helemaal stil zijn, kan ik haar horen zingen en ik voel haar hand over onze wereld strelen.Weet je, volgens mij begint het leven toch pas na de geboorte.'
Overweging
“Misschien is onze moeder niet te zien, maar af en toe, als wij helemaal stil zijn, kan ik haar horen zingen en ik voel haar hand over onze wereld strelen. Weet je, volgens mij begint het leven toch pas na de geboorte.”
Wat een bijzonder beeld en wat een prachtig beeld weet deze bisschop van Servië hier te schetsen. Een tweeling, beschermd levend in een baarmoeder, die zich afvraagt of er meer is dan de omgeving die zij kennen. En de één, twijfelend, zegt, ik denk het niet. En de ander, vol goede moed, durft verder te kijken en durft te geloven in een wereld na de baarmoeder. Die zegt: na de geboorte kan ik mijn moeder zien, zij is groter dan ik ben. Na de geboorte kom ik in een wereld waarin ik zelf kan lopen, kan zingen, kan adem halen.
En wat een mooie blik kan deze tekst werpen op de tekst van Johannes die we lazen. Jezus die zegt: Ik laat jullie vrede na; mijn vrede geef ik jullie, zoals de wereld die niet geven kan. Maak je niet ongerust en verlies de moed niet. Jullie hebben toch gehoord dat ik zei dat ik wegga en bij jullie terug zal komen? Als je me liefhad zou je blij zijn dat ik naar mijn Vader ga, want de Vader is meer dan ik.
Hoe veel levens hebben wij te leven? We weten in ieder geval dat er twee fasen zijn, het leven in de baarmoeder en het leven op deze aarde. En veel mensen, vanuit allerlei religies op deze wereld, geloven dat alleen het lichaam sterft op deze aarde, maar dat de ziel doorleeft. De ziel, jouw innerlijke wereld, die zal niet sterven. Sterker nog, jouw bezieling kan zelfs voortleven in de mensen hier op aarde: door de herinneringen die je achterlaat, door de drive waarmee je dingen hebt gedaan en anderen hebt geïnspireerd, door een voorbeeld te zijn van iemand die leeft vanuit zijn bezieling.
Met twijfel of vol goede moed. Wat maakt dat we zoveel twijfel, angst en onzekerheid kennen in ons leven? Wat maakt dat we ons zo druk maken om onze materiële goederen? Wat maakt dat we ons zo druk maken om wat anderen van ons vinden of van ons willen? Wat maakt dat we zo bang zijn ons eigen pad te volgen, en daardoor soms verstarren of vertwijfeld alleen maar rondjes blijven lopen?
Zou het kunnen zijn omdat we denken dat dit leven op aarde alles is, wat ons gegeven is? Zou het kunnen zijn omdat we zoveel waarde hechten aan veiligheid en zekerheid? Zou het kunnen zijn dat wij elkaar al decennialang hebben ingeprent dat het vooral belangrijk is om hard te werken en de vrede te bewaren. Maar….is de vrede bewaren hetzelfde als je stem niet durven te verheffen? Is de vrede bewaren hetzelfde als niets durven zeggen….om de lieve vrede. Is de vrede bewaren hetzelfde als eindeloos met elkaar blijven praten tot iedereen het met iedereen eens is. Of…bedoelde Jezus iets anders toen hij zei: mijn vrede geef ik jullie, zoals de wereld jullie deze vrede niet kan geven. De wereld kan deze vrede niet geven, omdat de wereld het toneel van leven is. En het toneel van leven begint met de geboorte: het krijsen van een kind, de overgang van een beschermde wereld in de baarmoeder naar de wereld waarin hij zelf moet ademhalen. En het krijsen helpt om de longetjes op gang te brengen. En het theater van het leven kent liefde, geluk, angst en verdriet. En het theater van het leven heeft al deze aspecten nodig zodat de mensen kunnen leren, kunnen leren om met hun emoties om te gaan en deze een plek te geven. Kunnen leren zich te ontplooien, kunnen leren hun lichaam en hun ziel te voeden, kunnen leren zelf te groeien in verbondenheid met mensen om hen heen.
Wanneer we ons weer beseffen dat dit leven op aarde niet alles is, wat ons gegeven is, maar dat er nog een leven na komt….kan ons dat helpen in de realiteit van alle dag? Wanneer we ons beseffen dat ons leven niet eindigt wanneer het lichaam gestorven is, zoals voor Jezus zonneklaar was dat zijn leven niet eindigde aan het kruis, gaan we dan inzien dat het belangrijk is om juist meer aandacht te gaan besteden aan onze bezieling? Wanneer onze bezieling in feite een langer leven beschoren is dan ons lichaam, durven we dan onze bezieling de tijd, de ruimte en de voeding te geven die het nodig heeft?
Wat bezielt jou, kunnen mensen weleens tegen me zeggen. Wat bezielt jou, dat je zo gek doet, dat je zo tegendraads bent, dat je zo emotioneel bent, dat je niet doet wat ik je zeg. Wat mij bezielt, dat kan ik niet altijd onder woorden brengen. Wat mij bezielt, is de wil om in beweging te blijven, de wil om het pad te gaan, dat past bij mij, ook als het een pad is dat niet past bij een ander. Wat mij bezielt is de wil om ook meer leven te wekken in de bezieling van anderen, omdat ik het gevoel heb dat veel bezieling in onze maatschappij bijna wordt vermorzeld onder het mom van: steek je hoofd niet boven het maaiveld, doe voorzichtig en doe maar gewoon, leef en werk volgens de regels, wat vinden de anderen ervan en nog veel meer van deze dooddoeners.
Durf te leven vol goede moed. Durf contact te maken met de engel van het risico, en durf te vragen om een steuntje in de rug. Maak je handen vrij, om afscheid te nemen van een leven dat jou beknelt. Durf te vertrouwen op je intuïtie, op jouw innerlijke impulsen die ondoordacht bij je opkomen. Heb vertrouwen in jezelf, zodat je niet eerst aan iedereen toestemming hoeft te vragen voordat je jouw ideeën in de praktijk durft te brengen. En gebruik de twijfel nuttig. Want de twijfel kan je helpen om nog even de tijd te nemen om je voor te bereiden op het commentaar dat je gaat krijgen. De twijfel kan je helpen om eerst nog verdrietig te kunnen zijn, omdat jouw plan ook afscheid nemen betekent van mensen, die je lief hebt, of van een leven, waarin meer ruimte was voor zekerheid en comfort.
Durf te leven, met twijfel en vol goede moed. Durf te leven in de zekerheid dat jouw bezieling de moeite waard is, en dat het aan jou is, om deze bezieling te laten zingen, totdat jij overgaat naar het volgende leven.
Amen
FV/RG 2011-05-18 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl