Bijdrage Marina Slot
zondag 16 oktober 2011

Voorgangers: Marina Slot en Frederique van Deursen

Thema: Leven door de Geest, leven in vrijheid, hoe doe je dat?

1e lezing: Galaten 5:13-26
2e lezing: Uitnodiging - Oriah Mountain Dreamer

Welkom en inleiding

Denken is scheppen, oftewel,
zoals je denkt in je hart,
zo zul je zijn.
Ik vraag jullie om nu te stoppen
met wat je in het verleden -niet- deed
en hierover te mediteren,
opdat het scherp gegrift wordt in jullie Geest.

Liefdevolle Aanwezigen,

Wees welkom en heb uw naaste lief als uzelf.

Middels deze uitnodiging hoop ik jullie aan het denken te zetten.
Deze reeds zo oude leuze roept bij mij de vraag op:
“Maar hoe dóe je dat dan, jezelf liefhebben.?.”

Druk ik mijzelf een snoepje in de hand wanneer ik me naar voel,
schotel ik mijzelf een soap voor om mijn eigen drama maar niet te hoeven voelen?
Of zou ik mijzelf op schoot trekken, zoals een liefhebbend moeder dit doet bij haar kind...

Ik ben ervan overtuigd dat wij mensen van oorsprong Goed zijn.
Om de deugden hieruit voortvloeiend te kunnen leven,
maak gebruik van de Geest om je door te laten leiden.
De Geest, die het onderscheid kent tussen juist en onjuist handelen.
De Geest, die wéét hoe zichzelf lief te hebben. Daarmee tevens die ander.

Moge deze bijeenkomst licht werpen op jóuw vermogen tot liefhebben
en wijze van vormgeven hieraan.

Ik wens jullie een mooie ontdekkingsreis toe.

Tweede lezing - Oriah Mountain Dreamer
Het interesseert me niet wat voor werk je hebt.
Ik wil weten wat je verlangens zijn, en of je durft te dromen over dat waar je in je hart naar hunkert.

Het interesseert me niet hoe oud je bent.
Ik wil weten of je het aandurft naar liefde te zoeken, je droom na te streven, het avontuur van het leven durft aan te gaan.

Het interesseert me niet welke planeten je maan kruisen.
Ik wil weten of je tot de kern van je eigen verdriet bent doorgedrongen, of je ontvankelijker bent geworden door het verraad van het leven. Of dat je je hebt teruggetrokken en afgesloten uit angst voor nog meer pijn. Ik wil weten of je pijn kunt ervaren, de mijne of die van jezelf, zonder het te verbergen, te verdoezelen of vast te houden.
Ik wil weten of je met vreugde kunt omgaan, de mijne of die van jezelf, of je kunt dansen van uitzinnigheid en de verrukking tot in je vingertoppen en tenen kunt voelen tintelen, zonder ons te waarschuwen voorzichtig te zijn, realistisch te zijn, rekening te houden met de beperkingen die je als mens hebt.

Het interesseert me niet of het verhaal dat je me vertelt waar is.
Ik wil weten of je een ander kunt teleurstellen om eerlijk tegenover jezelf te zijn; of je de beschuldiging van verraad kunt verdragen zonder je eigen ziel te verraden; of je trouweloos kunt zijn en daarom betrouwbaar.
Ik wil weten of je schoonheid kunt zien, zelfs wanneer het niet mooi is, iedere dag, en of je je eigen leven door de aanwezigheid ervan kunt verrijken.
Ik wil weten of je mislukking kunt aanvaarden, die van jezelf en de mijne, en toch aan de rand van het meer kunt staan en ‘Ja!’ roepen naar de zilveren volle maan.
Het interesseert me niet te weten waar je woont of hoeveel geld je hebt. Ik wil weten of je kunt opstaan na een nacht van verdriet en wanhoop, vermoeid en gekwetst tot op het bot, en kunt doen wat gedaan moet worden om de kinderen te eten te geven.

Het interesseert me niet wie je kent of hoe je tot hier bent gekomen.
Ik wil weten of je met mij midden in het vuur wilt gaan staan en niet zult terugdeinzen.
Het interesseert me niet waar of met wie je hebt gestudeerd. Ik wil weten wat jou staande houdt, van binnenuit, wanneer al het andere wegvalt.
Ik wil weten of je alleen met jezelf kunt zijn en of je op die eenzame momenten werkelijk van je eigen gezelschap geniet.


Bij de uitnodiging voor de overweging hebben een aantal mensen hun ervaringen gedeeld naar aanleiding van de vragen in de 2e lezing

Overweging
Gistermorgen stond ik aan het graf van een oud-politiecollega die dinsdag plotseling op 52-jarige leeftijd overleed aan een hartstilstand en ’s middags liep ik met mijn oudste meekind kleren te kopen omdat ze 4 maanden zwanger is.

Dat is leven, dat is de puurheid van ons bestaan. En dat leven gaat niet voor niks zo, want het echte leven is vaak heftiger dan een film of boek. Leven door de Geest, staan in het vuur, je passie volgen en doen wat er moet worden gedaan, dat deed Peter, de man die stierf..Hij was een van de voorbeelden die ik heb ontmoet in het leven van iemand die de goede dingen deed, er heel vrolijk bij bleef en die ook nog anderen uitdaagde en confronteerde om wakker te worden, op te staan. En hij komt voorbij in deze week, en gaat dood en er is een kind dat groeit in de buik van de moeder, een nieuw mens dat nog alle kansen heeft om iets van het leven te maken.

Het bijzondere van diep verdriet en intense vreugde is dat de maskers van mensen afvallen, dat je kan zien wie echt geraakt durft te zijn. Dat er ontmoetingen mogelijk zijn die je niet voor mogelijk houdt, dat mensen dapper zijn en laten zien wat er in hun diepste binnenste is.
Dat de liefde naar buiten mag komen en dat ieder mag zien dat je van de ander houdt en hoe groot die liefde is.

Hoe moeilijk is het om verantwoordelijkheid te nemen voor jezelf, voor de zorg voor jezelf, voor je openen voor de liefde voor jezelf. Want dat is kennelijk toch wel het moeilijkste wat in het gewone doen ondersneeuwt. Wat is er voor nodig om bij je zelf op schoot te zitten, wat is het een klus om jezelf lief te hebben en dat heeft alles te maken met de vruchten van de Geest. De vruchten van de Geest die zoveel uitingsvormen kennen als het gaat om jezelf en de ander.
Maar hoe het er ook uit ziet, de liefde voor je zelf is de bron van alles, als je jezelf niet lief hebt, wordt het liefhebben van de ander vaak een redderige bedoening, dan stroomt de liefde niet door jezelf heen naar de ander, dan is het meer een soort liefdadigheid dan echte liefde.
Mensen herkennen de stroom van echte liefde, van echte genegenheid en dat is ook hartstocht en passie, alleen niet voor de heb, maar omdat je hart sneller gaat kloppen, omdat je een hartemens bent en die mens kunnen je onmiddellijk herkennen.

Die passie en diepe liefde voor mensen kennen we van Jezus van Nazareth, een mens die in zijn leven niet om de moeilijkheden heen wandelde, maar die bij mensen was op de momenten dat ze inspiratie, identificatie, een spiegel of gewoon broodnodig liefde of eten en drinken nodig hadden.
Hij wist dat de Vader hem liefhad, hij was een geliefd mens in zijn gemeenschap van discipelen en volgelingen. Hij maakt niet veel woorden vuil aan liefde voor zichzelf, maar in de gemeenschap waarin Hij leefde heeft de liefde rijkelijk gestroomd, anders was er niet zoveel groei en aanwas geweest. Want de liefde is de grote aantrekkingskracht voor mensen om mee te doen. De liefde die warm is en vrij maakt, die niet bindt en vasthoudt, maar die ruimte geeft en losmaakt.
De uitnodiging voor die liefde krijg je misschien wel iedere dag en het is de kunst in het leven om die te herkennen.

Overal waar je die pure liefde voelt opborrelen, waar je die stroom herkent, waar mensen mensen mogen zijn en waar je ziet dat liefhebben de belangrijkste waarde is.
Daar ga je op af, daar moet je bij zijn, misschien is dat wel de belangrijkste levenskoers. En dat betekent dat je soms om moet, dat je van je programma afwijkt, dat er dingen voorgaan in het leven die je niet gepland had.
En dat maakt rijk, dat geeft bijzondere ontmoetingen, dat maakt dat het leven levendig is en blijft.

Wees niet bezorgd, hou van je zelf en van de mens die op je weg, je levensweg komt, laat je bron van liefde stromen. En als je de bron ff kwijt bent, zoek en wees lief voor jezelf. De Geest is bij je alle dagen van je leven als je naar Haar vraagt. En draag haar vruchten met liefde.
Amen.

Gebeden uit de gemeenschap
Liefdevolle,
Waarom is het altijd zo moeilijk om goed te leven?
Waarom moest Paulus zo nodig alles opnoemen waarin wij fout kunnen gaan?
Hebben wij dan helemaal geen goede eigenschappen?
Jezus heeft gezegd: “heb je naaste lief zoals jezelf”
Maar van jezelf houden, moeten wij eerst leren, voordat wij onze naasten kunnen gaan liefhebben.
Maar wij moeten oppassen niet teveel van onszelf te gaan houden, want dan streven we ons doel voorbij.
Gelukkig heeft U ons uw Geest gezonden om ons daarbij te helpen, mits wij ons daarvoor openstellen.
Het is aan ons : Help ons om steeds het goede te kiezen en zo een leefbare wereld te creëren.

Barmhartige,
We bidden voor onszelf om in het licht van de liefde te mogen staan. Het is maar al te gemakkelijk om mee te gaan in de richting van het duister, van geweld en oorlog van haat en nijd, van de negatieve kant van onze samenleving. Maar hoor de lichte klank van de liefde en ga er achter aan. Wees waakzaam op je stappen in het leven, let op je gedachten, welke kant ze opgaan, gedachten over jezelf en over de ander.
Spreek met liefde en vrijheid over jezelf en over anderen, heb mededogen, laat je bron van liefde open en wees je bewust dat jij en ieder van ons een eigen bron hebt.
En sta in de volgende ogenblikken stil bij jezelf en jouw passie…

Zegenbede
De Krachtige en Tedere zegent ons en behoedt ons,
Zij doet haar gelaat over ons lichten en is ons genadig,
De Ene en Enige verheft haar gelaat over ons en geeft ons vrede.
Amen.

Archief alle overwegingen 2011 en de voorgaande jaren

FV/RG 2011-11-09 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl