|
Voorganger: Catrinus Mak en
Lector:
Thea van Deijl
Thema: De kracht van liefde - Wij zijn de mensen die angstig durven zijn
Eerste lezing: Numeri 21:4-9
Tweede lezing: Lucas 1: 26-38
“ ... Ga er maar vanuit, dat jij een goddelijke vonk in je hebt.
Dat het licht van de goddelijke aanwezigheid, in je schijnt.
Maar ook bij je buurvrouw of buurman
...”
Openingstekst - Taoïstisch gebed
Mijn hoofd raakt de blauwe hemel, mijn voeten zijn in de aarde.
Mijn lichaam is ontspannen en de geest is rustig
Ik ben respectvol en kalm
Mijn geest is helder en mijn houding is eerbiedig
Mijn gedachten zijn verstild
Mijn geest is in verbinding met de oneindigheid
Het licht van Gods aanwezigheid, schijnt diep van binnen
Mijn hele zijn is afgestemd op de Levende
is afgestemd op de Levende.
Welkom en inleiding
Goede morgen en van harte welkom in deze viering in de Duif. Welkom vooral ook als u nieuw bent, maar ook trouwe duiven, welkom voor een uur bezinning, rust, op adem komen en jezelf hernieuwen.
De Duif is een gemeenschap met bewogen en bevlogen mensen. We putten vooral uit de christelijke traditie, maar soms ook uit andere. Wat u net hoorde, was een gebed uit de traditie van de Tao. Een Chinese levensbeschouwing. Zelf ben ik daar veel mee bezig en ik ga daar meer over vertellen in de overweging.
Vandaag is het de derde zondag van de advent. De periode van de dubbele beweging: aan de ene kant wordt het donkerder, kouder ook, maar aan de andere kant zetten we een tegenbeweging in, richting kerst. Waar we de geboorte van Christus vieren of het nieuwe goddelijke begin.
Dit jaar in de Duif maken we deze tegenbeweging ook op een andere manier. Ons welbewust van diverse soorten crisissen, zetten we de kracht van de liefde hier tegenover. Iedere zondag belichten we een apart thema. Vandaag gaat het over bang zijn.
We hebben er in de voorbereiding over gesproken. Kinderen mogen bang zijn. Maar wat als je volwassen bent?
In de lezingen vandaag zien we hoe de israelieten bang werden van slangen. En het recept dat Mozes voorgeschreven krijgt om die dodelijke slangen de baas te worden.
En dan hebben we de lezing uit lucas, waarin Maria zich een hoedje schrikt, als haar opeens een engel verschijnt. En waar ze ook te horen krijgt, dat ze zwanger zal worden en Jezus ter wereld zal brengen.
Ik wens ons allen een heel inspirerende viering. Laten we de kaars ontsteken, als teken van verwachting van het licht en daarbij stil worden. En voel je uitgenodigd in de stilte om te zijn hoe je nu bent. En om de Eeuwige opnieuw te ontmoeten.
Gebed
Eeuwige God,
Soms lijkt het wel de aarde wordt steeds woester en leger.
We weten niet meer zo goed, waar we van op aan kunnen.
In de wereld om ons heen, of soms ook bij ons zelf,
lijkt het soms niet meer te kloppen.
Dan zijn we soms bang.
En waar blijft u dan God?
Wees ons nabij,
kom dicht bij ons
en laat Uw licht binnenkieren
verbindt ons
en geef nieuwe perspectieven.
Amen.
Overweging
Lieve mensen.
Kunnen we leven met verwachting? Kunnen we leven in de verwachting dat er nieuwe goede dingen ontstaan? Kunnen we dat, ook al zijn we misschien banger dan ooit?
Vandaag de dag zijn mensen misschien wel banger dan een jaar of wat geleden. Dat wat in de wereld gebeurt, stemt ons niet vrolijk. En vooral ook, zekerheden verdwijnen. Heb ik later nog wel een pensioen, komt er niet meer hongersnood, wat zal er met het klimaat gebeuren en ga zo maar door. En wat als je een ziekte hebt, die niet goed te behandelen is en die je leven bedreigd? Of er heeft een brutale inbraak plaats gevonden bij je om de hoek, waarbij een bewoonster vreselijk is toegetakeld door de inbrekers. Wanneer staan ze bij mij binnen?
Wat moeten we nu aan met onze angsten? Laten we eens kijken naar het verhaal uit de eerste lezing. De Israëlieten hadden het helemaal gehad. Ze waren nu al zo lang in de woestijn, ze waren het zat. En tot overmaat van ramp, worden ze opeens door slangen aangevallen. En verschillenden overlijden eraan. Het zal je maar gebeuren. De Israëlieten worden bang. Mozes vraagt raad. En dan krijgt hij de opdracht van de Eeuwige, om een slang op een paal te zetten. En als de mensen er naar kijken, dan worden ze genezen, niet meer gebeten en ze zijn niet meer bang voor de slang.
Dit verhaal roept vraagtekens op. Is onze God een straffende God? En als je iets kwaads overkomt, heb je dan iets fout gedaan? Het is mijn overtuiging dat onze God geen straffende God is, die de mensen graag klein houdt. Integendeel, God wil dat we mensen naar zijn beeld zijn. De reden dat ik deze lezing heb gekozen, is hoe dat waar je bang voor bent, namelijk de slangen, dat je dat niet onder tafel schoffelt, maar dat je dat juist duidelijk zichtbaar in beeld brengt. Wat is het nu, waar ik bang voor ben? Laten we nog eens verder kijken hoe we omgaan met angst.
We hebben gesproken in de voorbereiding over bang zijn. Bijvoorbeeld, dat je zag dat haar kind bang was voor krokodillen in het zwembad, tijdens de zwemles. Dat waren de zwarte strepen op de bodem, van de zwembaden. En dan ging je mee zwemmen en liet je merken dat er helemaal geen krokodillen waren.
Zelf had ik het gevoel gewoon niet bang te mogen zijn. Dus ik moest maar flink zijn. Totdat ik een keer in de bergen over een klein onbeduidend sneeuw veldje moest lopen en ik trillend haast niet verder kon. En dat er toen door me heen ging, hoe heb ik toch altijd dapper door moeten lopen, zonder te zeggen dat ik bang was. Altijd net wat grotere stappen nemen dan ik kon.
We gaan vaak met onze angsten om, alsof we nog kinderen zijn. Dan schreeuwen we om onze pappa of mamma, of dan durven we juist niet met onze angsten voor de dag te komen. Maar waar het om gaat, is dat we weerbare kinderen worden. Constateren dat je ergens bang van bent. Daarmee niet direct aan de haal gaan. Maar er iets mee doen. Maar dat je tijd neemt om naar je angsten te kijken. Om ze misschien te delen.
Kunnen we leven in verwachting? Ook al zijn we bang? Dan onze adventslezing. Het opmerkelijke is dat we altijd weer het verhaal in twijfel trekken. Kan dat wel eigenlijk, een maagdelijke geboorte? Ik wil het omdraaien. Er kan geen enkele nieuwe geboorte ontstaan, zonder dat het Goddelijke daarbij aan te pas komt. Elk onderdeel van de schepping, zoals het ontstaan is, zoals het leeft, het heeft iets Goddelijks, iets magisch, iets onverklaarbaars. Om dat te geloven, om dat te doen, daar moet je lef voor hebben. Want, je kunt het niet bewijzen, dat die Eeuwige bestaat. Het valt niet te berekenen ook. Het valt alleen maar te leven.
In september ben ik een opleiding Chinese bewegingskunst gaan volgen. Sindsdien open ik iedere dag met de tekst, die ik ook uitgesproken heb aan het begin van deze viering. In deze traditie ga je uit van de chi, de levensenergie. Voor mij prima te verenigen met de God uit de christelijke traditie. Kun je bewijzen dat die energie er is? Ja en nee. Maar samen met studenten werk je met chi oefeningen. En die toewijding die je met elkaar hebt, die vind ik prachtig. En de levensenergie die je steeds weer wakker maakt, vind ik prachtig en fascinerend.
Ga er maar vanuit, dat jij een goddelijke vonk in je hebt. Dat het licht van de goddelijke aanwezigheid, in je schijnt. Maar ook bij je buurvrouw of buurman.
En dat licht kun je naast je angst zetten. Wacht eens even, overal kan dat licht op schijnen, ook op mij angst. Dus wat zou ik ermee kunnen met die angst?
Dus ik hoop dat we deze advent allemaal in verwachting raken, van dat innerlijke goddelijke licht. Dat onze soms zo bange harten open gaan en er geraaktheid ontstaat. God geve het, amen.
Nodiging
Ik wil u van harte uitnodigen deel te nemen aan het delen van brood en wijn. Ooit zo begonnen met Jezus, die helemaal afgestemd was op de Levende. Dat we het ongehoorde weer kunnen horen en binnen laten, en hernieuwd in het leven staan. Komt want alles staat gereed.
Gebeden uit de gemeenschap
God van licht en liefde,
U die niet te bevatten bent.
In deze wereld,
met bange en dappere mensen,
die soms zo donker lijken
wees bij ons.
Wees bij mensen, die zich in het nauw gedreven voelen
die niet weten hoe te kiezen, zich machteloos voelen
dat er ruimte voor hen mag komen !
Wees voor alle dragers van licht
mensen die tegen de soms zo cynische stroom in
de moed erin houden, met nieuwe oplossingen komen.
amen.
Zegenbede
Hij die zegt, welkom in het levenslicht, is altijd aanwezig.
De krachtige en tedere zegene en behoede ons
moge de krachtige en tedere de glans van haar gelaat over ons spreiden
Moge de krachtige en tedere Zijn gelaat naar ons keren en ons vrede schenken
Amen.
Moge het zo zijn. |
|