Voorganger: Catrinus Mak
Lector:
Helma Schenkeveld
Thema: Opnieuw aanhaken en in beweging komen
Eerste lezing: Psalm 130
Tweede lezing: Marcus 3: 20-35
“ ... Jezus wordt beschuldigd
dat hij door de Satan bezeten zou zijn.
Jezus mept hard terug.
Alle zonden en misstappen van een mens kunnen worden vergeten.
Alleen wie tegen de Geest zondigt,
die krijgt geen vergeving
...”
Welkom en inleiding
Goedemorgen en van harte welkom in deze viering in De Duif. Welkom als u hier voor het eerst bent, maar ook van harte welkom aan de trouwe Duiven.
De Duif, een gemeenschap met bewogen en bevlogen mensen.
Vandaag ga ik met Helma voor. Het thema is dan ook ontstaan vanuit een wisselwerking tussen ons.
Helma wilde het thema verandering graag aan de orde stellen. Zelf dacht ik, kunnen we toch ook niet iets met de lezingen die ons voor deze zondag worden aangereikt, vanuit het oecumenisch leesrooster. Dit heeft tot het thema geleid: Zijn we er klaar mee, hebben we het gehad? Of komen er openingen en begaan we nieuwe wegen?
Haken we aan en komen we in beweging?
Maar u zult er ongetwijfeld ook andere dingen bij kunnen voorstellen. Mocht dat nog niet zo zijn, kijk dan nog even naar de voorkant van het boekje. Dat is helemaal gericht op dit thema speciaal ingekleurd.
Als lezingen hebben we psalm 130 en het evangelie van Marcus. Kortweg gezegd gaat het hier om de vraag goed of fout. De psalmist van psalm 130 zit klem en vraagt zich af of er nog hoop is voor hem als zondig mens. En Jezus, die was bezig mensen te genezen van boze geesten en ziekten. De farizeeën beschuldigen hem van zwarte magie. Jezus zou dus heel fout bezig zijn…
Laten we nu eerst stil worden en ons verbinden met wat er is en met de Eeuwige, die ons welkom heet.
Gebed
Eeuwige,
U die hemel en aarde heeft gemaakt,
en alles wat daarin leeft,
in deze viering vragen we u
wees bij ons, wees in deze wereld
Kom over ons met Uw Geest,
op steeds opnieuw perspectieven te bieden
in situaties die pijnlijk of uitzichtloos zijn
Kom over ons, zodat wij ook Uw licht kunnen laten schijnen
Kom met het vuur van uw liefde
opdat wij met compassie
verder gaan met het scheppingswerk van u.
Amen.
Overweging
Lieve mensen,
Wanneer heeft u dat gevoel voor het laatst gehad? Ik ben er nu wel klaar mee, ik heb het gehad? Was het in een relatie? Dat de ander u teleurstelde of dat u het idee had, dit werkt niet meer? Of was het iemand, die voor de zoveelste keer om hulp vroeg?
En zette u er dan inderdaad een punt achter?
Of ‘we’ hebben het gehad met… Griekenland of zo?
Ik zou die vraag eens vanuit een andere invalshoek willen stellen. Zo’n 25 jaar geleden had je de poster, waarop Jezus stond afgebeeld, met de tekst: ‘Ik houd niet meer van jullie’. Als je in het oude testament leest, dan gaat het bijna de helft over de verhouding tussen de Eeuwige en het volk Israel. Dan weer zijn ze op de goede weg, dan weer heeft de Eeuwige het met hen gehad en komen ze in ballingschap terecht of erger.
En dan komen er weer profeten, die het volk weer op het rechte pad zetten.
Het is wat ouderwets natuurlijk. Maar we zijn wel op dat andere thema, goed of fout.
Ben je goed of fout bezig?
De psalmist die klopt bij de Eeuwige aan. Blijft u me altijd mijn zonden aanrekenen? Het knappe van de psalm is dat je er een ontwikkeling in ziet. Je ziet dat de psalmist eerst in de knel zit en geleidelijk zich voor gaat stellen wie de Eeuwige is en waar hij zo u wilt Zij voor staat.
Aan het eind gaat de vlag uit. Er is genade en hoop.
Wij zijn denk ik vaak geneigd in nogal absolute termen van goed en fout te denken. Vanuit een ouderwets kerkelijke moraal, waren een aantal dingen goed en andere dingen waren fout. Ik heb op een dorp gewoond toen ik klein was. Daar had je de openbaren en de kokse honden. Als je bij de andere partij hoorde, dan was je gewoon fout. Later hoorde ik dat die scheuring in goed en fout, tot en met de gemeenteraad doorliep.
En we weten het wel, de grote wereldconflicten, stammen en volken die elkaar nog steeds als fout betitelen en waarbij conflicten als maar dieper gaan zitten.
Zo kun je vast komen te zitten in oordelen. De andere partij vastpinnen en van allerlei slechte dingen beschuldigen.
Bij de voorbereiding vertelde iemand een verhaal uit de oorlog. Toen de Duitsers Nederland veroverd hadden, hielden ze een grote feestelijk intocht. Zij ging kijken en zag een officier in een prachtige limousine rijden. Ze mocht even mee in de auto. De officier aaide even over haar hoofd. Hij had tranen in de ogen. Ja, ik heb net zo’n dochter als jij. Eenmaal thuis gekomen kreeg ze gigantisch op haar lazer, want dit was heulen met de vijand. Hoe kon je zoiets doen?
72 jaar na dato, doen we het opnieuw. Ik was toch wel enorm verrast door de ophef en discussies die ontstonden tijdens de 4 mei viering. Daar mogen hier in Nederland alleen Nederlanders die geleden hebben worden herdacht. Ja op die manier houdt de dat leed wel in stand natuurlijk….
We kunnen vast blijven zitten aan die beelden, met bijpassende oordelen. En die beelden en oordelen koppelen we aan andere mensen en aan onszelf. Die persoon is asociaal. Of ik ben niet zo’n type om te netwerken. Of: dat doen we hier in de Duif niet.
Maar als je niet bereid bent om dynamisch naar dingen te kijken, zal alles bij het oude vaste, bekende liedje blijven. Iemand kan asociaal doen of bot, maar is hij of zij dat ook? Of is die persoon zo geworden? En hoe zou iemand weer zachter en meer meelevend kunnen worden?
In het verhaal van Marcus, zien we dat Jezus door de schriftgeleerden in een kwaad daglicht wordt gezet. Even daarvoor valt te lezen dat Jezus en zijn leerlingen vele mensen genazen. Mensen die waren bezeten door een kwade geest, of mensen die aan een ziekte leden. En met drommen tegelijk kwamen ze op de leerlingen en Jezus af.
Om een of andere redenen, lijkt dat de farizeeën niet te zinnen en Jezus wordt beschuldigd dat hij door de Satan bezeten zou zijn. Jezus mept hard terug. Alle zonden en misstappen van een mens kunnen worden vergeten. Alleen wie tegen de Geest zondigt, die krijgt geen vergeving.
De Heilige Geest is het die ons helpt, te handelen zoals de Eeuwige dat bedoeld heeft. In een lied uit de 12e eeuw worden de volgende kwaliteiten toegeschreven:
- het is de zachtheid die de ziel geneest
- verkwikking zoet en mild
- de geest brengt vrede in de strijd
- en het brengt een rust, die alle onrust stilt
- ze brengt licht in de duisternis
- ze heeft een geheime gloed,
- maakt zacht wat is verstard
- leidt wie zelf de weg niet vond.
Het is die Geest, die ons uit de verstarring haalt, uit het oordelen, uit het finale veroordelen. Een Geest die uit is op herstel en heling. En als je je daar aan toevertrouwt, dan kunnen nieuwe openingen ontstaan om in beweging te komen.
Ik sluit af met wat Jezus zegt over de broers en zusters. 14 dagen geleden was het Pinksteren en ik zat ietwat ontgoochelt hier in de kerk. Wat was me overkomen, ik was mijn broers en zussen kwijt geraakt. Hoe kwam dat, ik had de laatste les gehad in mijn Zhineng Qigong opleiding. En dat was zo’n prachtige kring van mensen iedere keer. Mensen als een nieuwerwetse kloosterorde. Ieder op zijn eigen manier heel actief spiritueel bezig. In de viering van de Duif kon ik daar over mediteren en ik kon zien waarom het me zo’n pijn deed. En toen ik dat zag, keek ik opnieuw om me heen. En ik zag dat iedereen in de kerk ook net zo goed spirituele mensen zijn. Iedereen had opeens zo’n vlammetje boven het hoofd, dus evengoed bezield. Het was heel bijzonder.
Welnu, dat heb ik daarom maar geschilderd hier op dit schilderij. Ze staan daar, hun hoofd raakt de blauwe hemel, de voeten zijn in de prachtige aarde. Het licht van de Eeuwige schijnt diep van binnen en ze gaan het vreugdevol met elkaar aan.
God geve het ons,
Amen.
Nodiging
Ik wil u van harte uitnodigen om deel te nemen aan de maaltijd, zoals Jezus die ooit heeft ingezet. Om de Geest levend te houden zoals die was in de man van Nazareth, die naast mensen ging staan, die hen heelde en nieuw perspectief bood.
Om hernieuwd aan te haken bij dat mysterieuze, lastige en prachtige leven van jezelf en al wat om jou heen is. Kom dan, want alles staat gereed.
Zegenbede
We gaan allen weer verder dadelijk en de nieuwe week in. Laten we de zegen van de eeuwige vragen, om te blijven varen, vanuit zijn Geest
Moge de krachtige en tedere ons zegenen en behoeden,
moge de krachtige en tedere de glans van Zijn gelaat over ons spreiden
Moge de krachtige en tedere Zijn gelaat naar ons keren en ons vrede schenken
Amen.
Gebeden uit de gemeenschap
Eeuwige,
In deze wereld, waar het soms wel lijkt
dat mensen minder omzien naar elkaar
dat de sociale samenhang verdwijnt
of waar zoals in Syrië, bruut geweld de boventoon voert
bidden wij om uw Geest.
Maak ons tot broers en zussen
die met elkaar in beweging komen
en openingen vinden
en het leven meer leefbaar maken samen.
Dat uw rijk van vrede dichter bij komt
Amen.
|