Bijdrage Catrinus Mak
zondag 8 juli 2012

Voorganger: Catrinus Mak
Lector: Yvonne van der Veldeni
Thema: Mensenkind sta op...!

Eerste lezing: Ezechiël 1:28-2:9
Tweede lezing: Marcus 6: 1-6

“ ... Er is een interactie tussen profeet
en de omstanders nodig, om wonderen te kunnen verrichten (…)
het begint steeds met de geest. De geest Gods, die er was,
voordat de aarde geschapen werd (…)
die in Jezus was,
maar die wel een weerklank moet vinden in zijn toehoorders ...”

Welkom en inleiding
Goedemorgen, van harte welkom in De Duif, in deze viering. Een uur om in verbinding te komen met wat wezenlijk is voor ons.
Vandaag gaat het over profeten. De eerste profeet is Ezechiël en de tweede is Jezus. Profeten kennen we vooral als mensen die de richting aangeven. Elia was een van de grootste profeten in de bijbel. Het thema is steevast, keer terug naar de Eeuwige, naar de weg die hij wijst. Dat is niet de weg van de Baäl, de afgod van het consumentisme en de vruchtbaarheid. Maar het is die van de rechtvaardigheid.
Ezechiël krijgt eerst een visioen en daarna de opdracht om het woord Gods tot zich te nemen, om het vervolgens door te geven aan het volk in ballingschap.
Jezus spreekt de mensen toe in de synagoge van Gallilea, maar de mensen vinden het maar raar. Vanuit welk gezag vermag hij zulke dingen te zeggen? Een profeet wordt in zijn eigen stad niet geëerd, komt dan naar voren. En Jezus trekt weg.
Wat kunnen wij met deze verhalen? Ik denk dat het zo is, dat we eigenlijk allemaal net als Ezechiël worden geroepen om op te staan en te gaan staan voor het Goddelijke, dat tot ons komt. Vandaar dus dit thema, mensenkind sta op.
Maar hoe en wat, daar gaan we met liederen en de overweging verder op in. Ik wens ons allen een prachtig uur verder toe en ik zal u nu voorgaan in gebed.

Overweging
Gemeente van Christus, lieve mensen,

Vroeger, nog niet zo heel lang geleden, had je het conciliair proces. Dat startte in 1989. Het was een internationale beweging, waarbij het ging om vrede, gerechtigheid en behoud van de schepping. Het was in de nadagen van de vredesbeweging en allerlei andere bewegingen. Toen stond je nog eens te collecteren bij de ingang van een groot warenhuis, met een sandwichbord om je nek, ‘Wees solidair met het volk van El Salvador” riep ik dan zo 1 keer per minuut, over het Beursplein van Rotterdam. Logisch vond je dat.
Zoals we het hier in de Duif logisch vonden een paar keer, om kerkasiel aan vluchtelingen te verlenen.

Er was nadrukkelijk een beweging, die ons aanspoorde tot solidariteit. Een beweging, gedragen door de kerken, waar een gezamenlijke verantwoordelijkheid voor het totaal uit naar voren kwam.

Als ik dan zo de lezing van Ezechiël voor me heb, dan dient er zich bij mij toch nadrukkelijk een vraag aan. Moeten we ons niet veel drukker maken over de wereldvrede en over het milieu?
Ezechiël werd geroepen, Mensenkind sta op. Dat krijgt hij te horen na een lang visioen, heel indrukwekkend, waar de grootsheid van de Eeuwige in te zien valt. En vervolgens wordt hij, zo lees je in latere hoofdstukken, voorbereid om een profetie van onheil uit te spreken voor de Israëlieten, met wie Ezechiël daar in Ballingschap verkeert. Zo gaat Ezechiël zeggen dat Jeruzalem opnieuw verwoest zal worden. Hij moet dat uitbeelden, door het in een kleitablet te tekenen. In hoofdstuk 16, een heel lang hoofdstuk, valt te lezen hoe de Eeuwige echt zo ontzettend boos is op zijn volk.

En zijn er vandaag de dag niet ontwikkelingen in de wereld gaande, waar je je toch behoorlijk zorgen over moet maken. Ik denk alleen al aan ontwikkelingen van het klimaat. Of het wereld voedselvraagstuk, waar Nederland vrolijk aan meewerkt, door voor 9 miljard euro per jaar vlees te exporteren. Terwijl duidelijk is dat als we met zijn allen vlees blijven eten hier, we de aarde behoorlijk aan het uitputten zijn. Ook is het merkwaardig dat bepaalde kansen niet benut worden. Ik hoorde van een vriend, dat het niet zo moeilijk is malaria sterk terug te dringen, maar het benodigde geld lijkt toch net te veel te zijn. Dus hoe werkt dat nu allemaal in deze wereld.

En wat is in de kerken gebeurd, in de jaren na dat conciliair proces? Er is nog wel een klein dapper groepje, binnen de Raad van Kerken Nederland, dat studiemateriaal heeft, rond thema’s van van dit conciliair proces. Maar tegelijk lijkt het wel of er een soort bubbels in het land van religie is ontstaan. Bubbels van je goed voelen, je niet gek laten maken door de gekte van de wereld, persoonlijke ontwikkeling en groei. Maar de link naar ontwikkelingen in de wereld, die lijkt voorbij. Dus vooral als het gaat om die grote vraagstukken van arm en rijk, milieu, fundamentele rechten van vrede en vrijheid. Je hebt sferen van betrokkenheid, en sferen van invloed. Je kunt niet alles beïnvloeden, ookal voel je je betrokken. Dus over til je voorral niet, is het dan. En dat is ten dele natuurlijk ook weer waar.

Ben ik net zo somber als Ezechiël? Nee, maar je moet er wel rekening mee houden dat er gekke dingen gaan gebeuren de komende 10 jaar. Wat bijvoorbeeld als de bijen nog maar 10 % zijn wat ze nu zijn?
Ik denk dat er heel andere paradigmata komen. Manieren van waaruit mensen denken en handelen. Er komt ruimte in de geest van veel mensen. Daardoor ontstaan veel nieuwe mogelijkheden.
Het zou wel eens heel gewoon kunnen zijn, dat iedereen een eigen energie voorziening thuis heeft.
Burgerinitiatieven, kleinschalig gestart, die zich steeds meer verspreiden en een logische oplossing zijn voor alledaagse vraagstukken.
Er komt volgens mij dus ruimte in de geest van mensen.

En die geest, dat is de sleutel voor de evangelie lezing van vandaag. Jezus die krijg maar weinig voeten aan de grond in de synagoge waar hij optrad. Hij had niet bepaald een thuis wedstrijd. Hij werd bejegend met de houding: waar haalt hij het vandaan? Dit kan toch niet. En Jezus trekt dan weg. ‘Hij was verbaasd over hun ongeloof”
Kortom, er is een interactie tussen profeet en de omstanders nodig, om wonderen te kunnen verrichten. De Eeuwige is geen TiTa Tovenaar, die boven aan de regelknoppen draait en dan wat veranderingen tot stand brengt. Nee, het begint steeds met de geest. De geest Gods, die er was, voordat de aarde geschapen werd. De Geest Gods, die in Jezus was, maar die wel een weerklank moet vinden in zijn toehoorders.
De overweging ben ik begonnen met : Gemeente van Christus. Dat zei ik vroeger altijd aan het begin, maar mensen vonden dat wat ouderwets en formeel. Ik heb het nu heel bewust gebruikt, om dat we in mijn beleving in eerste instantie een gemeente van Christus zijn. Dat wil zeggen, geroepen vanuit de Geest die in Jezus was.

Dus of de wereld nu half instort of niet, het begint met de Geest. En met die uit te spreken. En met vandaar uit mogelijkheden te verruimen. Het begint altijd klein, zei een collega tegen mij. Geloof en vernieuwing in het klein. Vanuit het besef, dat die grootse Goddelijkheid in jou zit en in de mens naast je. God geve het ons, dat we zo samen vernieuwend kunnen zijn.

Amen.

Nodiging

Ik wil u allen van harte uitnodigen om deel te nemen aan de maaltijd, zoals Jezus die is begonnen.
Om je opnieuw te verbinden met het leven, vanuit de Geest, zoals die ook in Jezus was.
En Jezus was iemand, die naast mensen ging staan, niemand uitgezonderd. Daarom is ook iedereen welkom hier, om brood en wijn te delen. Komt dan, want alles staat gereed.

Gebeden uit de gemeenschap

Eeuwige,
Wij leven in een wereld,
met zoveel mooie dingen en rijkdommen
zoveel liefde en hartelijkheid, zoveel mooie dingen die mensen maken en doen.
we danken u daarvoor.
Ook zijn we bezorgd
over hoeveel harteloosheid, wreedheid en geweld.
Hoe soms het grote onrecht gewoonweg systematisch lijkt plaats te vinden.

Wees met deze wereld
en inspireer ons,
niet alleen lijdzaam een en ander te zien,
maar om soms iets ongewoons te doen
waarmee de we de geijkte paden verlaten
en dat wat bij uw rijk hoort
waar maken.

Zegenbede
We gaan allen weer verder dadelijk en de nieuwe week in. Om rechtop door het leven te gaan, goed te kiezen en veel te genieten van hartelijkheid en vriendschap van mensen.

Moge de krachtige en tedere ons zegenen en behoeden,
moge de krachtige en tedere de glans van Zijn gelaat over ons spreiden
Moge de krachtige en tedere Zijn gelaat naar ons keren en ons vrede schenken
Amen.

Archief alle overwegingen 2011 en voorgaande jaren | Archief overwegingen 2012

FV/RG 2012-07-19 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl