Bijdrage: Hans Ernens
zondag 10 maart2013

 
 


Voorganger: Hans Ernens
Lector: Martine Met

4e zondag in de 40 dagenserie "De onstuitbare kracht van het goede" pdf

Thema: (Goede) moed!

1e Lezing: Twee zaadjes
2e Lezing: Echt verdriet en echte blijdschap

Alles wat je aandacht geeft groeit

“ ... Wij mensen
hebben een bepaalde moed nodig
om gelukkig te durven zijn.
Er is moed nodig om jezelf te vinden.
En nòg meer moed om in jezelf God te vinden ...”

Eerste lezing - Twee zaadjes

Twee zaadjes liggen naast elkaar op een vruchtbare grond.
Zegt het ene zaadje tegen het andere:” Ik wil groeien! Ik wil mijn wortels diep in de grond voelen en door de aardkorst heen naar boven uitbreken ... Ik wil mijn tere knoppen uitvouwen om de komst van de lente aan te kondigen. Ik wil de warmte van de zon op mijn stelen voelen en de zegeningen van de morgendauw op mijn blaadjes! “ Het zaadje groeide ...

Het tweede zaadje zei: “Ik ben bang. Als ik mijn wortels naar beneden laat groeien, weet ik niet wat ik in het donker tegen zal komen. Als ik door de aardkorst heen breek, beschadig ik misschien mijn tere knoppen. En stel je voor dat ik mijn blaadjes uitrol en ze worden opgegeten door een slak. En als ik mijn bloesems open, komt er misschien een klein kind dat ze afplukt. Nee, ik kan maar beter wachten tot de kust veilig is.”
Het zaadje wachtte... Toen kwam er een scharrelkip de hoek om, op zoek naar voedsel, vond het wachtende zaadje en peuzelde het op.

Wie geen risico’s te durft te nemen of durft te groeien, wordt opgeslokt door het leven.


Tweede lezing:  Echt verdriet en echte blijdschap    Chassidische vertelling

Op de vraag, welke de juiste weg was, die van het lijden of die van de vreugde, zei de man van Berditsjew: Er is tweeërlei leed en tweeërlei vreugde. Als iemand zich het ongeluk -dat hem getroffen heeft- aantrekt,
in een hoekje kruipt en aan hulp twijfelt, dan is dat de naargeestige tegenspoed.

Het andere is het eerlijke verdriet van de mens, die weet waaraan het hem mankeert. Zo ook met de blijdschap. Wie het ontbreekt aan wezenlijke inhoud en in zijn ijdele pretjes geen erg heeft, en er niet voor zorgt dat gebrek aan te vullen, die is een dwaas. Maar de man van ware blijdschap is als iemand, wiens huis verbrand is en die zijn nood diep in zijn ziel doorleed; maar ook al begonnen is een nieuw huis te bouwen en over iedere steen, die gelegd wordt, verblijd zich zijn hart weer.


Overweging

Ik was direct onder de indruk van ons thema voor deze 40 dagen serie naar Pasen, “de onstuitbare kracht van het goede”.
Immers, daar haalt iedereen een stukje  positieve energie uit.
Iedereen gelooft in iets goeds, wat dat dan ook voor jou betekent.
Het goede zal altijd overwinnen, uiteindelijk.
Het goede is onstuitbaar en krachtig.

Goede moed in ons leven is onmisbaar voor een zinvol bestaan.
Vertaal goede moed naar optimisme en het wordt nog meer tastbaar.
Maar kun je altijd met goede moed overal aan beginnen en erin volharden?
De geboren optimist? Of een realist die zich niet laat ontmoedigen?
Want, geeft onze huidige samenleving niet steeds vaker impulsen af om – onbewust – getransformeerd te worden naar een niet-smiley?
Onze sikkeneurigheid, de grijze economie en het al even grijze Nederlandse klimaat stemt natuurlijk niet altijd tot vreugde.
En wat als het leven jou niet gunstig gezint  is en je veel tegenslag op je pad tegenkomt? 
Is “keep smiling” dan de allesomvattende formule?
Nee, zeker niet altijd.

Maar, het gaat erom dat je bij voorbaat besluit geen niet-smiley te willen zijn of worden.  En dat getuigd van moed, dat is kracht en geeft kracht.
Immers zijn we er niet een beetje aan gewend geraakt dat het negatieve altijd meer aandacht krijgt dan het positieve?
Er vaker meer slecht dan goed nieuws is?
We eerder klagen dan complimenteren?
We sneller mopperen dan liefhebben?

Zie hier de laatse cover van de Linda.
Prachtige vrouwen van elke leeftijd en allen met de nodige (zware) lidtekens; verlies van man, ernstige ziektes,scheidingen etc. Vrouwen beschadigd door het leven.

Het is ze niet meer aan te zien, allen hebben uiteindelijk met goede moed de draad weer opgepakt. “Back on track”... “uithuilen en weer opstaan”.

De gele smiley op het boekje laat zich ook niet ontmoedigen door tientallen pessimisten om hem heen en is onstuitbaar.
Maar, hoe kun je blijven lachen met de nodige somberheid om je heen?
Hoe blijmoedig kun je zijn in je leven en, nog belangrijker, blijven?
Word je dan al niet snel als naief of niet realistisch bestempeld in een wereld die alleen maar verhard?

Maar de zonnigen onder ons, stralen die niet die positieve energie uit waar wij ons toch zo graag aan warmen?
Diegenen met de warmste lach en het zonnigste karakter, leg je daar zelf niet graag je hoofd op te rusten voor een stukje warmte?
Of is al dat optimisme soms iets teveel van het goede?
Ken je die mensen, een been uit bed en fluitend door het huis?
De radio aan en gezellig babbelend aan het ontbijt?
Hmmm... ik kan het zelf net verdragen, maar heb er ook bewondering voor.
Hoe staat dit met jullie? Wie van jullie staat ,s morgens opgewekt uit bed? Fluitend zelfs misschien?

Wie vind dit stukje blijmoedigheid bij God?
Kun je door het gevoel van zijn aanwezigheid altijd vol goede moed door het leven?
Kun je bij Hem ook af en toe je hoofd laten rusten voor een stukje warmte?
Of ben je er nog niet zeker van dat HIJ de onstuitbare kracht van het goede is?

In de BIJBEL vinden we veel woorden die als basis moed in zich dragen.
Naast grootmoedig, mismoedig.
Naast blijmoedig, de hoogmoed.
En ook de BIJBEL levert het bewijs dat de passages met de meest negatieve lading, de overhand hebben.
                                                                                                      
Speur je op Hoogmoed levert dit zo 41 passages op.
Bij blijmoedig zijn dat er slechts 3, waaronder:

Romeinen 12, 8: 'Wie barmhartig is voor een ander, moet daarin blijmoedig zijn.'

2 Korintiërs 9, 7: ' Laat ieder zoveel geven als hij zelf besloten heeft, zonder tegenzin of dwang, want God heeft lief wie blijmoedig geeft.'

God heeft lief wie blijmoedig geeft, zou zomaar vertaald kunnen worden naar “ God heeft lief wie blijmoedig leeft?”

Maar hoe voer je al die goede moed samen in een kant en klare handleiding?
Waar ligt de grens van het doorvoeren van goede moed in je leven met alle dagelijkse beslommeringen, je hypotheek, je werk.

Rui, die bij Burberry werkt heeft een boeiende training aan mij laten zien, waarvan ik (met toestemming) iets wil laten horen.

Het heeft als titel “the pursuit of happiness”  ( het streven naar of achtervolgen van geluk)  ook bekend als film en boek over een vader die – ondanks veel tegenslag – het geluk probeert te vinden en een goed bestaan te kunnen bieden voor zijn zoontje.

Het vergelijkt twee werkmethodes: even in het Nederlands vertaald

  1. De oude formule; werk hard > wees succesvol > wordt gelukkig     Dan...let op....
  2. De nieuwe formule; wees gelukkig > je bent meer productief >meer succesvol > je werk wordt leuker en je krijgt meer waardering.

De formule is simpel en probeert medewerkers te laten zien dat indien je met goede moed de dag start – ipv met frisse tegenzin zolang je niet succesvol bent- je uiteindelijk veel meer zult bereiken!

Tja, zullen sommigen van jullie –terecht- denken. “Leuk al die blijmoedigheid”?
Maar als ik naar mijn huidige situatie kijk met de nodige tegenslagen, hoe kan ik dan die goede moed als basis leefregel omarmen?
Hoe blijmoedig kun je zijn als je ziek bent of je baan op de tocht staat?
Dan BEN je toch al automatisch even een niet-smiley?

Natuurlijk voelen we ons allemaal wel eens zo, wie niet, en daar is ook niets mis mee.
Ook ik heb hier best wel eens last van, maar ik probeer zo veel mogelijk me niet te laten leiden door dit gevoel. Dat lukt niet altijd, maar ik weiger een niet-smiley te worden; een doemdenker.

Zoals Diana verleden week zo mooi vertaalde in haar thema “alles wat je aandacht geeft groeit”
Zij stuitte op een dilemma, “indien je al het negatieve aandacht geeft, groeit dat dan ook” ?
Het is de kunst het negatieve onder ogen te zien, erin te berusten of er tegen te vechten, maar je er niet door te laten leiden.
Je mag je ontmoedigd voelen, je mag weifelmoedig zijn of je kleinmoedig voelen, maar geef het niet je volle aandacht.
Je mag je weemoedig voelen als je denkt aan vroegere, gelukkige(r) tijden, zoals iemand tijdens de liturgieavond aangaf.

Maar laat je in het nu leiden door goede moed en blijmoedigheid zoveel als je in staat bent.
Zoals het zaadje dat onbevangen zich liet verwarmen door
de zon en wilde groeien! Ga eens op zoek naar die onstuitbare kracht in jezelf!

Voel je gelukkig zonder reden, zoals een kind dat kan zijn.
Als je alleen maar gelukkig kunt zijn om een reden, komt je geluk in gevaar als de reden zomaar vervaagt.

Wij mensen hebben een bepaalde moed nodig om gelukkig te durven zijn.
Er is moed nodig om jezelf te vinden,
En nòg meer moed om in jezelf God te vinden.

Scheur die wolken in je leven uiteen,
En laat je in de ruimte werpen,
Totdat je moedig genoeg bent om te vliegen op eigen kracht.

Ik wens ons een mooie reis toe.

  
       
 

Archief alle overwegingen 2011 en voorgaande jaren | Archief 2012 | Archief 2013
 
 

FV 2013-03-15 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl