Bijdrage: Marc van de Giessen
zondag 7 juli 2013

Voorganger: Marc van de Giessen
Lector: Carolien Maris
Thema: Gegroet ben jij !

Eerste lezing: Drie wijzen - Antony de Mello sj
Tweede lezing: Lucas 10; 1-9

“... Geloven in de Duif bevraagt veel geloofswaarheden.
Die waarheden zijn mij in tijden tot steun geweest.
Maar in de loop der tijd
vragen alle waarheden om nieuwe betekenis.
Het liefst een bevrijdende betekenis ...”

1e Lezing: Drie wijzen - Antony de Mello sj

Drie wijze mannen gingen op reis. En hoewel ze in eigen land als bijzonder verstandig werden beschouwd, waren ze toch bescheiden genoeg om erop te vertrouwen dat reizen hun geest zou verrijken.
Ze waren al een tijd in het buurland toen ze in de verte een wolkenkrabber in de gaten kregen. Ze vroegen zich verbaasd af wat dat reuze grote ding wel kon zijn.
Het meest voor de hand liggende antwoord luidde; ga erop af en bekijk het. Maar dat leek hen toch te gevaarlijk. Stel je voor dat het ontplofte als je er in de buurt van kwam. Het verstandigste was het curiosum vooraf te definiëren. Er werden verschillende hypothesen geopperd, onderzocht, en ten slotte op basis van ervaringen in het verleden, verworpen.
Uiteindelijk werd, op basis van hun onuitputtelijke levenswijsheid, beslist dat het mysterieuze ding daar door niemand anders kon zijn geplaatst dan door reuzen. Ze kwamen tot de conclusie dat ze- al bij al - het best het land konden verlaten. En zo gingen ze naar huis, een ervaring rijker.


Het koor van De Duif is tijdens de zomerweken met vakantie. Muzikale invulling werd deze zondag vezorgd door de Wereldhuis Fusionband olv. Gabriel Kamara

Overweging  

Gegroet ben jij!
Ik geef een feestje, kom je ook? Vroeg ik in de jaren dat ik in Afrika woonde. Natuurlijk kom ik. Wat leuk. Zo nodig je mensen uit in Nederland, zo plan je de inkopen en regel je dat alles gezellig kan worden. En kwamen de mensen die je uitnodigde? Nou…vaak kwamen ze niet. Of als ze kwamen namen ze nog een paar vrienden of familieleden uit. Als Nederlander went dat maar moeilijk.
Als je weet dat je niet kan komen, informeer me dan. Dat is de Nederlandse norm. Maar ja, als je in een ander land woont, gelden die regels niet perse. Het duurde een tijdje voor ik begreep dat een toezegging om te komen niet belofte is om daadwerkelijk te komen, maar dat een teken van affectie is. Je bent mijn vriend, ik wil je niet kwetsen, daarom zeg ik dat ik kom. Het is hier de kunst los te denken van je eigen vertrouwde normbesef.

Drie wijzen
Het verhaal van de 3 wijzen roept het ongemakkelijke gevoel op dat wijze mensen er zo naast kunnen zitten. Ze waren wijs in hun eigen omgeving, toch tijdens hun reis in den vreemden, interpreteren zij hun nieuwe ervaringen vanuit angst en de hun bekende ervaringen. De wolkenkrabber is zo iets groots, dat kan alleen maar door reuzen zijn gebouwd. Want mensen kunnen onmogelijk zoiets groots bouwen. Uit angst houden ze afstand.
Natuurlijk wil ik niet zijn als die 3 wijzen op reis. Maar ik ben bang dat ik meer op de wijze lijk als ik wil toegeven. De aanmoediging die we krijgen vandaag is om er op uit te durven gaan. Kwetsbaar als we zijn. Met lege handen. Dat is het evangelie van vandaag. Laat je in de wereld sturen, neem een maatje mee, en bekijk de wereld eens zonder spullen, oordelen en vooronderstellingen.

Als lammeren onder de wolven
Ik stuur je als lammeren onder de wolven, zegt Jezus. Lekkere aanmoediging, zou je kunnen denken. Hoe kan ik nu ergens aankomen zonder iets mee te nemen?  Afhankelijk en kwetsbaar de wereld bekijken. De oogst is dan zo groot. Er is zoveel goeds te zien, te ruiken, te horen, voelen en doen. De les van de voorbereiding om naar de tropen te gaan was; het gaat niet om je diploma’s of je expertise maar durf je er gewoon te zijn- met lege handen- gelijk aan hen.  Ga even uit je comfort zone. Stap even uit je westerse denken. Laat je verrassen door de ander.

Ongedocumenteerd
En ik kan vertellen dat dit bijzonder moeilijk is. Maar het levert ook veel op. Zoals vandaag de wereldhuis Fusion band- voor en door mensen zonder juiste verblijfspapieren. Misschien zijn onze ongedocumenteerde vrienden wel wijzen uit een ander land. Op reis bij ons. Die niet snappen dat onze wolkenkrabbers, onze grote instituten en regels, gemaakt zijn door mensen.
Of misschien blijken wijzelf de wijzen te zijn. Vanuit ons veilige plek beoordelen wij mensen zonder geldige papieren.  Zijn we blind dat deze mensen, kwetsbaar en afhankelijk, gevlucht om politieke en economische redenen, uit landen komen waar gemarteld wordt, waar onze regels zoals uittreksels van gemeentes of detentieverklaring als je uit de gevangenis komt, niet gelden. De IND schijnt met onze waarheden naar vluchtelingen te luisteren. En het Nederlands stemgedrag bevestigt dit; Bescherm ons land. Je bent niet welkom. Dat is onze groet aan kwetsbare wereldburgers.

God laat zich groeten in al wat kwetsbaar is
Vaak heb ik te horen gekregen van Afrikanen. Niemand groet mij op straat, zelfs mijn buren niet. Altijd druk. Jullie groeten elkaar ook niet op straat of in de winkel. Jullie hebben allemaal spullen en kennis, maar wij hebben de tijd. In de intro van de zomerserie-folder staat; Welkom – Neuzen, buigen, handen schudden of kussen. Tijdens vakantie besef je hoe elke tijd en cultuur een eigen wijze van groeten heeft, ook in kerken.
Jezus zendt (ons) zijn leerlingen in de wereld uit als kwetsbare en afhankelijke lammeren. Om te zijn zoals God zelf is. Kwetsbaar en afhankelijk als wij zelf zijn. God, de Bron van ons bestaan,  Drager van pijn, de grote Liefde in ons leven, laat zich groeten in alles wat kwetsbaar en afhankelijk is.
Geloven in de Duif bevraagt veel  geloofswaarheden. Die waarheden zijn mij in tijden tot steun geweest. Maar in de loop der tijd vragen alle waarheden om nieuwe betekenis. Het liefst een bevrijdende betekenis. Zoals ik mijn Afrikaanse vrienden beoordeelde als onbetrouwbaar bij een uitnodiging voor mijn feestje, door mijn waarheden los te laten zag ik hun uitdrukking van vriendschap.
De drie wijzen vonden het onbekende eng en onderzochten en beargumenteerden waarom zij niet dichterbij kwamen. Jammer. Het vraagt een omwenteling in ons denken. We moeten veel waarheden en zekerheden loslaten om iets nieuws te kunnen omarmen. Jezus daagt ons uit. Durf dat lam onder de wolven te zijn. Want de in Liefde Almachtige God - laat zich zo groeten.
Gegroet ben jij! Moge het zo zijn.

Archief alle overwegingen 2011 en voorgaande jaren | Archief 2012 | Archief 2013

FV 2013-07-10 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl