Dienst van schrift en tafel van zondag 7 december 1997, de tweede zondag van advent.
Voorgangers: Diana Vernooij en Jan Groenewegen.
Thema: 'Waar je ook gaat, dáár ben je!'
Onderweg, voortdurend op de plaats van bestemming
* * * * *
Jesaja 40:35 Psalm 84
Inleiding
Goedemorgen allemaal, u hebt de regen getrotseerd om hier te komen, welkom.
Welkom bekende Duiven, welkom mensen die hier voor het eerst zijn, of af
en toe eens komen en een welkom aan alle kinderen die straks weer meegaan
met de kindernevendienst. Het is de tweede adventszondag vandaag. Straks
zullen we de een nieuwe kaars op de adventskrans aansteken.
Het lastige van een dienst voorbereiden vind ik dat ik pas echt snap wat
ik wil vertellen op zaterdagavond, als ik met een zucht mijn printertje zijn
tekst laat printen. Ondertussen is het boekje gedrukt en het thema staat
erop.
Het thema dat we maandag bedachten luidt: "Onderweg, voortdurend op de plaats
van bestemming." Dat klinkt eigenlijk abstract en net zo veraf als de invulling
van deze dienst ook was. Gisteren wist ik ineens wat het thema eigenlijk
is: "Waar je ook gaat, daar ben je." Waar je ook gaat, dáár
ben je. Dat klinkt al een stuk dichterbij.
Advent kennen we als een tijd van verwachting. We beseffen dat we onderweg
zijn. We zijn in het diepst van de duisternis onderweg naar de geboorte van
nieuw licht. Dat licht zien we nog helemaal niet aankomen, maar het zal komen.
Ons idee is meestal dat als we onderweg zijn we er nog niet zijn. Dat het
leven pas begint als we op de plaats van bestemming zijn. We willen helemaal
niet onderweg zijn, we zouden willen dat we er waren. En we leven vaak maar
half omdat we met ons hoofd elders zijn. "Leven is wat er met je gebeurt
als je andere plannen zit te maken" zong John Lennon. Het is lastig om te
zijn waar je bent en niet vooruit te hollen, lastig om niet meer te zien
wat er allemaal gebeurt omdat je zo'n haast hebt ergens anders te
komen.
Waar je ook gaat daar ben je, dat is ons thema vanmorgen. Ik wens ons allen
een inspirerende viering.
Aansteken tweede kaars
Kinderen (laten) uitnodigen voor de kindernevendienst.
Nodiging
Jou herkennen we god, omdat wij mensen zijn die sterk zijn in jou. Wij zijn
jouw volk onderweg. We gaan onze eigen weg, en zijn hier en nu in de Duif
bijeen om te putten uit jouw zegening, als brood voor onderweg.
U allen, die hier aanwezig is, bent genodigd om te komen en brood en wijn
te delen met elkaar. Niemand is uitgezonderd want de Eeuwige zal geen zegening
onthouden aan wie in oprechtheid hun weg gaan.
Komt dan want alles is gereed.
Vrede en alle goeds
Zegenbede
Wij zijn mensen met de pelgrimsweg in ons hart. Daarom vragen wij om de zegen
van de Krachtige en Tedere.
Moge de Geest van God bij ons zijn de komende dagen en alle dagen in ons
verdere leven. Moge zij ons wijsheid schenken, moed en levensvreugde.
Amen.
| Archief/Liturgie
| Diana's "Hoofdpagina" |