(Marina)
Echte vriendschap is kostbaar, zo kostbaar, dat het met al het goud van de wereld niet te koop is en dat is vreemd in onze maatschappij, waar bijna alles met geld te verwerven is. Het leven zelf geeft je de kans om een vriend of vriendin te ontmoeten. Dat kun je niet organiseren. Dat heb je zelf niet in de hand.
Soms hoor je mensen zeggen: "een vriendschap moet je onderhouden", maar dat is nou net iets wat niet bij vriendschap hoort - het moeten - ; veel meer het verlangen naar je vriend, de wens om bij elkaar te zijn, de trots over wat je vriendin kan of over wie zij is.
En dat komt allemaal vanzelf bij vriendschap, het borrelt op vanuit je hart, want dat is onmisbaar bij vriendschap: je hart, die bron van liefde en warmte waaruit alle gevoelens opwellen, die je bij vrienden ervaart.
Vriendschap is niet af te dwingen, vriendschap heeft niets met de economie van "voor wat, hoort wat" te maken en zeker niet met de wetten van "oog om oog, tand om tand" .
Vriendschap kent wel haar hoogtepunten en haar dieptepunten, want als je de tijd met elkaar wilt leven, dan is het niet alleen rozegeur en maneschijn.
Dan is trouw belangrijk en vertrouwen in dat het goed komt, dat er na eb weer vloed komt in de ruimte, die ze zee van liefde ons schenkt.
De profeet zegt het prachtig, mooier woorden zijn bijna niet te vinden behalve de taal van echte vriendschap zelf. Die taal spreekt de Eeuwige in de profetie van Jesaja:
het leven van mensen wordt anders als je Hem tot Vriend hebt,
de woestijn van het bestaan wordt vruchtbaar als iemand een boom voor je
plant,
als je water krijgt als je dorst hebt,
als jou recht wordt gedaan,
als er zorgvuldig met je wordt omgegaan als je toch al kwetsbaar bent
en als je vlammetje al klein is.
Als er weinig licht in je bestaan is,
dan zou het onverteerbaar zijn, als iemand dat laatste lichtje ook nog wegnam.
Nee, dan is het belangrijk, dat er iemand zijn armen om je heen slaat, je meetrekt naar de vreugde van het leven, het licht in, dat er mensen zijn die letterlijk en figuurlijk de armen van de Eeuwige naar jou uitstrekt.
Vannacht vieren wij het geschenk van de geboorte van een byzonder kind. Met de geboorte van dit Kind heeft de Onnoembare de verbinding gelegd tussen de wereld van het goddelijke, van datgene wat onze waarnemend en ons verstand te boven gaat en onze eigen wereld. En die verbinding is een liefdesdaad, die ons in staat stelt om telkens perspectief te blijven zien, ook al is het leven soms nog zo rottig en duister.
Het grote kado is, dat God in ons een welbehagen heeft, dat de Eeuwige in Jezus van nazareth, het Kerstkind mens is geworden en daarmee in ons mens wil worden, onze Vriend wil zijn, ons naderbij komt en zegt: "Ik zal er zijn, ik zal bij je zijn zoals een echte vriend, naakt als een pasgeboren kind, recht door zee, roekeloos en ongemaskerd, alles ontgrenzend, alles doordringend van ruimte en vrijheid, scheppende vrijheid.
De Vriend, die met ons mee gaat, die vieren wij vandaag. In de persoon van Jezus of in de verschijning van die prachtige Scheppen de God of in de gestalte van de Heilige geest of in de gedaante van een engel die op ons pad komt en zegt: "Weest niet bevreesd!! Ik verkondig u een vreugdevolle boodschap".
Wat betekent Kerst voor ons?
Misschien alleen dat wij blij zijn, dat de wereld even wat milder en wat lichter is. Dat er even een beetje vrede is. Dat wij tijd hebben om stil te staan, om te genieten van de mooie dingen in het leven, waar vriendschap er een van is.
Maar wat dan als er geen vriendschap is of meer is?
Als haar, afgunst, verraad en scheiding je beheersen, als je in de eenzaamheid
verkeert met daarbij het gevoel dat met Kerst iedereen samen is. Want wij
leven niet in een hemel op aarde.
Ook niet in de kerstdagen, ook al lijkt alles een beetje anders.
En wat als je hier zit en de ontmoeting met elkaar en met de Eeuwige stuit op innerlijke weerstand?
Misschien je eigen herkenbare weerstand om binnen te laten komen wat komt, al kan je er met jet verstand niet bij. Of de weerstand van de tijd waarin wij leven, die de Kerstversiering met beide handen aangrijpt, omdat dat in de commercie past, maar waarin voor de verschijning van God zelf, engelen en andere metgezellen geen plaats is.
Ook vandaag weerklinken de engelenstemmen die zeggen:
Weest niet bevreesd, weest niet benauwd, concentreer je niet op het kwade,
maar weest alert op de vreugdevolle boodschap en die kun je overal horen
en tegenkomen.
Want de Eeuwige verschijnt niet in patserige taal of grote woorden. Hij roept niet en schreeuwt niet, maar als een echte Vriend nadert Hij liefdevol en omzichtig.
Gisteren liep ik in de supermarkt; geen erger plek voor zulke feestdagen voor mij!
Meestal loop ik als een kip zonder kop door alle afdelingen, zie dat mensen keurig hun lijstjes afwerken en wordt dan nog chaotischer. Het gekke was, dat ik het gevoel had, dat ik ergens naar op zoek was en niet alleen naar de boodschappen. Ik verlangde naar de rust om met plezier mijn inkopen te doen.
Opeens stond ik bij de groenten naast een jongeman, die zachtjes voor zich uit stond te neurieen. Het wonderlijke was, dat ik toen pas besefte, dat er geen achtergrondmuziek in de winkel was en toen ik zelf ook begon te zingen, viel het mij op, dat ik meer mensen om mij heen hoorde en zag zingen.
Het was alsof er rust in mij kwam en of mijn daarvoor uitzichtloze taak plezierig en licht was geworden. Ik was blij, dat ik dit kleine teken had opgemerkt.
Vriendschap zit ook dikwijls in kleine dingen, in zorgvuldig met elkaar
omgaan.
Want in de dauw der kleine dingen, vindt het hart zijn morgen en wordt verfrist,
zegt de profeet.
De jongeman in de supermarkt was even een vriend voor mij, een stem en een steun, een lichtpuntje.
Die moet je willen zien en willen herkennen, anders kom je veel tekort in deze razende wereld, die liefst snel overal overheen dendert. Vannacht strekt de Eeuwige Zijn armen naar ons uit en schenkt ons licht, warmte, aandacht en liefde.
Jij bent samen met mij en al die anderen het licht op aarde. Je bent er om door te geven, uit te stralen, want alleen dan wordt de wereld leefbaar en worden verdriet en zorgen, ziekte en verlies te dragen voor ons mensen.
Jij bent de wens van God, Vriend en Vriendin van de Eeuwige, in jou is de Eeuwige vertegenwoordigd op aarde zoals eeuwen geleden ook een geboorte van een nieuwe mens plaatsvond.
En als je het niet meer weet in de woestijn van het leven, klinkt de stem van de Eeuwige en Onnoembare:
IK BEN, IK BEN BIJ JE AL DE DAGEN VAN JE LEVEN.
Amen.
| Vervolg Liturgie
25-12-97 | Marina's
"Hoofdpagina" | Mimi's
"Hoofdpagina" |