Marina's bijdragen, dienst 8-11-1998

Lezingen:

INTENTIE VOOR DE DIENST

Wij zijn hier bij elkaar in de Naam van de Eeuwige die ons allen geschapen heeft naar Zijn Beeld en Gelijkenis, wij weten dat Jezus Christus is opgestaan en wij verwachten onze inspiratie van Gods Heilige Geest.
Het is zaak ons vandaag te herinneren welke waarden nodig zijn om de aarde leefbaar en vreedzaam te houden en dat kunnen wij door er met elkaar te praten te zingen, te bidden en wakker te worden van het eerste licht.
Amen.

 

WELKOM EN INLEIDING

Namens de Duifgemeenschap mag ik u van harte welkom heten in de Dienst van Woord en Tafel . Thea van Deijl en ik gaan u samen voor in de liturgie van vandaag. Ik hoop dat wij met elkaar en met de wereld bezig zullen zijn tot vermeerdering van licht en vrede niet alleen in ons hart maar ook daadwerkelijk. De liederen en teksten van vandaag zijn erop gericht om de duisternis die op dit moment heel sterk is in de wereld te doorbreken. Onze woorden en gedachten zullen meewerken aan het scheppen van een andere werkelijkheid die ingaat tegen pijn, verdriet, nood en wanhoop.

De teksten van vandaag gaan over opstanding ; wij spraken erover op de voorbereidingsavond afgelopen maandag; alleen de tekst die wij op dat moment uit het tweede boek Makkabeeën lazen , was een andere dan die er in het boekje staat. Ikzelf had sterke twijfels bij die eerste tekst omdat het ging over marteling en helse pijnen waaronder jonge mensen te lijden hadden omwille van hun geloof. Niet zozeer omdat ik niet erken dat dat nu nog steeds werkelijkheid is; alleen al de inhoud van het rapport van de Waarheidscommissie van bisschop Tutu in Zuid-Afrika is een bewijs daarvan. Maar juist dát en andere berichten waarmee wij worden overspoeld, deed mij aarzelen om de tekst te citeren in deze dienst. Wij weten het wel dat er vreselijke dingen gebeuren met mensen en ook met mensen die juist anderen perspectief proberen te bieden. Alleen wat doen wij ermee, hoe reageren wij erop ?? Toevallig maakte ik een fout bij het overschrijven van de teksten, dus kwam er een gedeelte in het liturgieboekje te staan dat een heel andere insteek heeft. Ik neem dat stuk uit de Makkabeeën nu mee in mijn overweging, het staat niet voor niks in het boekje van vandaag en onderstreept het positieve uitgangspunt waarvoor ik kies. Maandagavond zei ik dat ik behoefte heb aan een overdosis licht en ik geloof dat ik daar niet alleen in sta. Ik hoop dat wij met elkaar dat licht kunnen oproepen en vraag de Eeuwige daarbij als onze Helper.

 

OVERWEGING

Als je aan een aantal christenen vraagt wat de opstanding van Jezus voor hen betekent, dan krijg je heel verschillende antwoorden. De een zegt dat ie niet in de lichamelijke opstanding van Jezus gelooft, de ander zegt dat het een mysterie is wat je eigenlijk niet kan benoemen. De een zegt dat Jezus voor onze zonden is gestorven, de ander zegt dat Jezus de dood als macht in ons leven heeft overwonnen. Zo ook met het leven aan gene zijde, als het gaat om onze verwachting van wel of geen leven na de dood geldt ook zoveel mensen, zoveel meningen, zoveel zielen, zoveel verschillende geloofsopvattingen. Van het beeld van een hemel waar wij naar toe gaan na onze dood, van verschillende levens die wij te doorleven hebben tot de opvatting dat de dood het definitieve einde is waar niks achteraan komt. Het heeft mensen door de eeuwen heen geboeid : de vraag 'Waar kom ik vandaan ?' en de vraag 'Waar ga ik naar toe ?

De Sadduceeën stellen Jezus een vraag waarop zij hun eigen antwoord al weten. Want zij geloven niet in een leven na dit leven. Maar Jezus heeft eerder al aangegeven dat hij een andere toekomstverwachting heeft. Dus wordt hij beproefd, is hij nog kosjer, is hij nog die jodenjongen die zich houdt aan de wetten van Mozes of is hij helemaal de verkeerde kant opgegaan ? Wij zouden tegenwoordig zeggen dat de Sadduceeën Jezus in diskrediet proberen te brengen, maar hij blijkt een grote kennis van de Thora te hebben en geeft hen een gratis bijles. Wat zegt Jezus over het leven na de dood : het gaat niet zoals in onze wereld, relaties hebben een heel andere vorm dan bij ons, wij zullen aan engelen gelijk zijn en wij zijn als kinderen van de opstanding kinderen van God. God maakt geen onderscheid in mensen of zij nu leven in onze wereld of dat zij onze aarde verlaten hebben. Zij leven voor de Eeuwige allemaal.
Dat is een heerlijk idee, dat wij zó verbonden zijn met onze geliefden die ons zijn voorgegaan en dat wij na onze dood als engelen zijn en dat het totaal anders wordt als op deze wereld.
Want ook al beleven wij allemaal wel eens perioden of momenten dat wij ons in de hemel op aarde wanen, toch is het gemiddeld een redelijk tranendal hier.

Maar wat heeft dat dan voor invloed op ons leven nu, want nu zijn wij nog geen engelen. Paulus houdt zich daar erg mee bezig, ook waarschijnlijk omdat hijzelf zo'n heftige bekering heeft meegemaakt. Hij heeft plotseling het licht gezien. En moet daar nu iedereen deelgenoot van maken. Wat is het gevolg van onze wetenschap dat de dood niet het laatste woord heeft, dat het licht de duisternis overmeestert. Paulus zegt : Velen leiden een leven als vijanden van het kruis van Christus; Wat bedoelt hij daarmee ? Ben ik een vijand van het kruis, omdat ik geen liefhebber van het kruis ben als symbool in de christelijke traditie, want ik ervaar God als een God van levenden en niet van doden. Wat Paulus met deze opmerking bedoelt ? De mensen waar hij over spreekt, leven alsof er geen waarde is in deze wereld dan alleen bezit, geld en macht. Dat zijn de mensen die niet willen dat misstanden aan het licht komen. Dat zijn de mensen die niet wilden dat het rapport van de Waarheidscommissie ongewijzigd werd gepubliceerd. Dat zijn de mensen die door het kruis van Christus te ontkennen, de shit in deze wereld niet willen zien. Wij kunnen dat afdoen met dat dit foute mensen zijn.
Maar ieder van ons weet dat de verleiding groot is om de foute keuzes te maken. Misschien zijn er onder ons die van zichzelf weten dat zij zo sterk zijn dat zij nooit bezwijken voor de machten van deze wereld. Ik weet van mijzelf dat ik het doe en gedaan heb vandaag nog. Ik weet van mijzelf dat ik nog lang niet toe ben aan het vaderland in de hemel.

Ons vaderland is in de hemel werd vroeger vaak vertaald als : laat ons hopen op boven want hier beneden is het niet !! Dat gaf je een vrijbrief om aan de ellende hier niet al te veel te doen of om apathisch de machten over je heen te laten komen. Laten wij het eens omkeren ! Wanneer ben je een vriend van het kruis van Christus ??
Iemand zei maandagavond: als wij eens ophouden met rotzooi te maken.
Als je gelooft in de opstanding, hoe dat er ook uit ziet, neem je deel aan de Eeuwigheid en dat verplicht. Je wilt toch niet dat wij tot in der Eeuwigheid doorgaan met de bende die het nu op aarde is ? Voor de schepping was er duisternis en chaos, toen schiep God het licht en het was licht. Voor het licht moet je iets doen, moet je creatief zijn, moet je in zijn voor iets nieuws, iets anders dan het gewone zompige duister.

En dan kom ik bij dat kleine stukje tekst uit de Makkabeeën : er is sprake van ene Ptolemëus, bijgenaamd Makron, d.i. de Grote, de eerste die het recht van de Joden in acht wilde nemen; hij probeerde hun aangelegenheden op vreedzame wijze te regelen. Uit dat kleine stukje tekst spreekt een heleboel licht: hun recht in acht nemen en proberen ( met vallen en opstaan dus) dingen op vreedzame wijze te regelen en dat voor iemand die de bijnaam de Grote had !!! Geen kleine jongen dus die zich een vriend van mensen toont. Hij brengt licht, hij is creatief in het omgaan met macht, want macht heeft hij.
Voor God zijn alle mensen gelijk, ook al ziet het leven voor de dood er anders uit dan het leven na de dood. Kunnen wij altijd opstaan zowel voor de dood als er na ? Kunnen wij er elk moment voor kiezen om een ander leven te gaan leiden ? Een leven in vriendschap met het kruis van Christus, een leven waarin wij ons herinneren wat de waarden zijn voor onze samenleving, een leven gericht op het creëren van licht. De moed om dat te blijven doen, putten wij uit het leven van onze broeder Jezus, die jodenjongen die het ook heel anders deed dan zijn voorouders. Hij wist van het Koninkrijk, hij wist van het licht, hij wist wat het was om opnieuw geboren te worden, om opnieuw te gaan leven en hij liet zich niet pakken door het duister. Wij zijn door de Eeuwige allemaal bij naam en toenaam geroepen om op te staan om te leven als Kind van God en Hij heeft ons lief zoals niemand ons ooit heeft liefgehad.
Amen.

 

NODIGING
Aan de tafel van de Gemeenschap nodigen wij iedereen die op zoek is naar het Licht. Wij weten van het goede en doen dikwijls kwaad, wij kennen het duister, maar weten het licht niet te creëren. Daarom zijn wij bij elkaar en delen onze armoede en onze rijkdom. Het leven en het licht, de pijn en het duister, de dood en het verdriet. Dat alles leggen wij voor u neer. Komt want alles is gereed.

ZEGENBEDE
De Eeuwige zegene ons en zij behoede ons ,
De Onnoembare doe zijn aangezicht over ons lichten en zij ons genadig,
De Eeuwig Lichtende verheffe haar aangezicht over ons en geve ons vrede.
Amen.

| Archief/Bijdragen | Marina's "Hoofdpagina" |

AM 5-12-1998 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl