Lezingen:
Wij zijn hier bij elkaar in de Naam van de Eeuwige, Onze Schepper,
van Christus Messias, de Gezalfde die leven en dood met elkaar
heeft verbonden en van de Geest die onze harten heiligt met haar
ingevingen van liefde en vertrouwen.
Wij weten dat wij allen uitverkoren zijn om in liefde te leven
en dat onze opdracht is om die liefde door te geven aan de mensen
die wij ontmoeten.
Amen
Goedemorgen, welkom allemaal in Gods huis de Duif, wij zijn
blij dat jullie er zijn, dat je gekomen bent om samen met ons
de woorden van God en van ons mensen te delen.
Samen met Arjan Vader ga ik u voor in de rode draad van deze dienst,
die bij ons liturgie heet. Ik hoop dat wij zullen genieten van
elkaar en van de warmte en de liefde die wij in ons hebben. Wat
een tekst als thema "Wij zijn een uitverkoren geslacht",
iedereen die ik sprak, riep gelijk : O, maar dat is zo naar, want
dat betekent dat er ook mensen niet uitverkoren zijn !!
Dat is het oude beeld :
· Joden die Gods volk zijn en anderen niet
· Christenen die een raamplaatsje in de hemelkoets hebben
gereserveerd en met medelijden kijken naar de z.g. heidenen die
geen entreebewijs voor Gods hemelpoort hebben kunnen bemachtigen.
Het oude dualistische denken ten top, er zijn zelfs streng protestantse
gemeenten die geloven dat zij nu het uitverkoren volk zijn en
de Joden niet meer. Wat een rekenarij en wat krijg je daar een
tweespalt van. Gelukkig zijn er in deze tijd stromingen die het
geheel meer benaderen dan de delen afzonderlijk: de holistische
stromingen in levensbeschouwing en samenleving gaan niet uit van
scheiding maar van een eenheid die gebaseerd is op onze gezamenlijk
oorsprong.
Zoals een Palestijn eens zei tegen mij op een zonnige zondagmorgen
op de Olijfberg in Jeruzalem : Wij zijn toch allemaal kinderen
van Abraham. En het leek of het nog zonniger werd daar op die
prachtige berg. Wij waaien al die oude gedachten vandaag weg aan
het begin van deze dienst, wij zeggen zij vaarwel. Wij hebben
geen scheiding meer nodig alleen onderscheiding, wij zijn op zoek
naar eenheid en een ononderbroken stroom van liefde tussen mensen.
De teksten vandaag zeggen wat over toen en veel over nu, over
ons. Laat God tot jou spreken en voel hoe het is als je op arendsvleugelen
wordt gedragen, laat het tot je doordringen dat ook jij en ik
Gods kostbaarste bezit zijn. Moge de Geest ons vullen met de beelden
en gevoelens van een echt priesterlijk geslacht.
"Ze waren als schapen zonder herder, opgejaagd en zwak"
Er zijn veel mensen in onze maatschappij die het spoor bijster
zijn, die het tempo van de kapitalistische maatschappij niet bij
kunnen benen en die mensen noemen wij ziek, lichamelijk of geestelijk
ziek. Maar ook anderen die nog schijnbaar gezond door deze wereld
stappen staan onder hoge druk en er hoeft maar iets te gebeuren
of zij gaan door het putje zoals de uitdrukking op mijn werk is.
Als wij nu naar de berg Sinaï zouden gaan, als Jezus nu nog
rond zou lopen: wat zouden ze zeggen tot ons, tot dit uitverkoren
geslacht ??? Het zelfde als toen ??? Misschien met wat andere
woorden. Zou God ons tot lijsttrekkers van de Partij van de Liefde
kiezen ?? Of tot Olympisch Kampioen in de Medemenselijkheid verklaren
??? Of tot Topster van het Licht met bijbehorende clip ???
Toen ik maandagavond vroeg aan de aanwezigen hoe zij het ervaren
om uitverkoren te zijn, kwamen er reacties genoeg. Iemand zei
:"ik ervaar het als een opdracht "en op mijn vraag of
het niet te zwaar was, was het antwoord : "nee het is niet
te zwaar omdat er ook veel tegenover staat", uitverkoren-zijn
schept verplichtingen van beide kanten. Een ander zei : "ik
voel mij groter en sterker worden bij het besef dat ik uitverkoren
ben. Alleen al het feit dat ik geboren ben, kan mij dat gevoel
geven. Als je weet dat je uitverkoren bent, daar ga je van glunderen."
Het gaat erom wat je reactie is, want Jezus zei tegen zijn
discipelen dat zij zieken moesten gaan genezen, dat zij doden
op gingen wekken, melaatsen heling brengen en duivelse geesten
uit moesten drijven. En de leerlingen zeiden niet, dat kan ik
niet of mag ik thuis even gaan oefenen ? Zij gingen naar alle
windstreken van de toenmalig bekende wereld en pakten aan. Hoe
moeilijk het ook geweest is, zij gingen vol vertrouwen met Gods
hulp en gedragen als op arendsvleugels. En uitverkoren zijn, blijft
niet beperkt tot ons zoals wij hier in de kerk bijeen zijn. Want
ieder mens die gehoor geeft aan de roep van de liefde voor zijn
of haar medemens heeft de stem gehoord van de Eeuwige die zegt
: ik heb jullie uitgekozen om levende stenen te zijn, om een geestelijke
tempel te bouwen. Waarvanuit je ook handelt, welke levensvisie
je aanhangt, als er een tempel van licht in deze wereld ontstaat,
dan kan het duister, het geweld niet meer verder.
Ieder die zijn medemens behandelt als een uitverkorene; die troost
als er verdriet is, die zorgt als er gezorgd moet worden, die
bidt als er gebeden moet worden en werkt als er gewerkt moet worden:
al die mensen zijn Gods kostbaarste bezit.
Nu kun je wel eens moe worden van al dat gehelp en gezorg en dan
is het moeilijk om zelf te vragen, om zelf te zeggen wat je nodig
hebt. Maar ook jij hebt recht op zorgvuldige omgang, liefdevolle
troost, krachtige woorden die je een opkikkertje geven. Vraag
erom aan de andere uitverkorenen om je heen.
De laatste tijd had ik het gevoel in de Duif dat de omgang
wat harder werd, dat de oordelen weer niet van de lucht waren,
dat er veel mensen zorg behoefden en dat er weinigen waren die
nog iets te geven hadden. Ik voelde mijzelf in de Duif als een
schaap zonder herder, verlaten en opgejaagd door de eisen die
wij aan elkaar stellen. Dan voel je je het tegendeel van uitverkoren
en dat is heel gauw gebeurd. En toch is het goed om hier te zijn,
want er is liefde genoeg, er is warmte genoeg, er is licht genoeg
voor ons allemaal als wij het maar durven laten stromen.
Als wij maar levende stenen blijven en niet keihard worden. Daarom
moesten de discipelen eerst naar hun eigen volk, omdat ook het
Joodse volk weet had van Gods Koninkrijk, maar kennelijk vergeten
was dat het daar dichtbij is waar mensen aandacht hebben voor
elkaar, waar barmhartigheid het wint van geldelijke winst, waar
menselijkheid voorop staat.
Jij kunt het spoor soms kwijt zijn, je kunt het gevoel hebben
dat je eigen bron opgedroogd is en dat is het moment om naar een
ander mensenkind toe te stappen en te vragen: wil jij het mij
vertellen hoe het zit ? Wat moet ik nu doen in naam van de menselijkheid
want ik weet het niet meer.
De Joden hadden leiders en toch waren zij zonder herder, dat betekent
dat je soms als schaap op zoek moet gaan naar je herder, naar
degene die je werkelijk kan helpen waar dan ook. En dan zegt het
niks of iemand geleerd is of zo mooi kan praten. Wat alles zegt,
is of jij je bij die ander de uitverkorene van God voelt en of
je kunt zien dat hij of zij mens-zijn serieus neemt. Eigenlijk
is het een oefening om bij ieder mens jezelf incluis het goddelijke
te ontwaren. Of Godzelf in ieder mens te ontmoeten, dat doet je
behoedzamer omgaan met jezelf en met elkaar. En daar wordt de
wereld alleen maar beter van. Amen
Als mens met een opdracht mag ik iedereen uitnodigen om met
ons brood en wijn te delen, symbool van dat wij samen leven en
alles wat ons bezwaard aan de draagkracht van deze Godsgemeenschap
mogen overgeven.
Iedereen is welkom aan de tafel, zonder uitzondering wie je ook
bent, wat je ook voelt, als je je verbonden voelt met degeen die
naast je is, komt dan want alles is gereed.
Ga vol vertrouwen deze week tegemoet, als je het niet alleen kunt, vraag aan je mede-uitverkorene hoe het moet. Als je kunt helpen, help dan en besef dat je God kostbaarste bezit bent en dat wij ook van je houden.
De Eeuwige zegene ons en zij behoede ons,
De Onnoembare doe zijn aangezicht over ons lichten en zij ons
genadig,
De Barmhartige verheffe haar aangezicht over ons en geve ons vrede.
Amen.