Lezingen:
Van harte welkom, u allen, op deze eerste zondag in de advent,
in de Buikduif.
Welkom bekenden en minder bekenden, ook namens Marc, met wie ik
samen voorga.
Vandaag wordt de advent ingezet. (Kaars aansteken). Bij de advent
gaat het er om, hoe God
en mens opnieuw tot elkaar kunnen komen. Hoe we bijvoorbeeld het
Goddelijke opnieuw
kunnen ontvangen.
In de lezing van Jesaja zien we dat de relatie van God met zijn
volk ernstig verstoord is. God
wordt ervan beschuldigd zich te verbergen voor zijn volk.
Jezus roept in Marcus op tot waakzaamheid. Hoe we dat in het teken
van de advent dienen te
verstaan, hoop ik in de overweging duidelijk te maken.
De sfeer van advent wordt verder gezet door een gedicht van Ida
Gerhardt dat respect vraagt
voor nieuw leven dat klaar ligt te beginnen.
Ik wens ons allen een inspirerende viering. Om ons verder af te
stemmen op de eeuwige, laten
we luisteren naar of meezingen met een eenvoudig nieuw lied.
Gemeente van Christus, beste mensen,
Het liefst was ik in deze dienst voorgegaan met een zwangere
vrouw. Want wie zou er nu
beter kunnen spreken over hoe het is om in verwachting te zijn
van nieuw leven, dan een
vrouw, die dat nieuwe leven in haar buik voelt.
Dat heeft alles met advent te maken. Met advent zijn we eigenlijk
met zÀ Àn allen in verwachting
van Christus. Iets ruimer geformuleerd, we zijn op zoek en in
actieve verwachting, naar dat
wat opnieuw leven geeft. Op het doorbreken van licht in de duisternis.
Als we nu vanuit dit thema van verwachting naar de twee schriftlezingen
kijken, dan is een
overeenkomst. Zowel Jesaja als Jezus spreken tot een volk, dat
eigenlijk geen verwachting
meer heeft. Het volk in de tijd van Jesaja was in ballingschap.
De tijdgenoten van Jezus
hadden een Romeinse overheersing te verduren.
De tekst van Jesaja is fascinerend. Fascinerend in de eerste plaats
vanwege het menselijke.
Eerst wordt de Eeuwige gewoonweg beschuldigd. Hoe kon U onze harten
doen verstenen?
Het is Uw schuld. Waarom verbergt U zich voor ons? Een diepe verontwaardiging.
Zoals wij
mensen diep verontwaardigd kunnen zijn, als ons iets ergs overkomt.
Als een dierbaar iemand
overlijdt, dan ben je soms enorm boos. Dat vind je onrecht. En
als je dan uitgeraasd bent, je
boosheid en je pijn gevoeld hebt, dan kun je weer rustig worden.
Vanuit die rust kan er ruimte
komen voor nieuw leven. Kun je weer zien wat en wie je toelachen
in het leven.
In vervolg van de Jesaje lezing zien we dat door God aan te roepen,
door Hem eraan te
herinneren wie Hij was en is, Hij weer aanwezig wordt. Dat is
het tweede fascinerende. Door
contact te zoeken met de Eeuwige, wordt Hij opnieuw levend.
Jezus doet het anders. Hij roept op waakzaam te zijn. Soms
lijkt het wel of we in een nacht
leven in de huidige samenleving. Of in een raar soort gevangenis.
Zo sprak ik afgelopen week
een directeur van een drukkerij. Ik vroeg hem of jij last had
van toenemende stress en
werkdruk in de huidige samenleving. Jazeker zei hij, veel opdrachten
die we krijgen moeten zo
snel mogelijk af. Als ik nee zeg, verlies ik mÀ Àn
klanten. Als ik ja zegt, komt het regelmatig voor
dat we moeten overwerken, soms een hele nacht. Maar we zijn toch
allemaal zo. We moeten
alles toch meteen hebben. Maar tegelijk maken we elkaar gek. ŒJezus
roept op waakzaam te zijn. Om in het beeld van de gevangenis te
blijven, À ÀLet op, zegt
hij, nu nog zit je in de gevangenis, maar ieder moment kunnen
er zich kansen aandienen om te
ontsnappenÀ- À. Bereid je dus voor, dat het goede
naar je toe kan komen. Sta open om dat te
ontvangen.
De wereld is echt niet zwart. Ik denk dat we daar alert op moeten
zijn. Alert om niet mee te
bouwen aan die gevangenis.
Zo hadden we het bij de voorbereiding over À Àin
verwachting zijnÀ À. Iemand riep, ja, daar wordt
tegenwoordig heel makkelijk over gedaan. We nemen een kind, of
nee, het komt toch niet uit
etc.. Je kunt meehuilen met de wolven in het bos, door dergelijke
zaken te blijven vertellen.
Ik vertel u liever van een man, die zelf geen relatie wil, maar
wel heel graag vader wil worden.
Hij is nu blij, die nu heel blij is een lesbisch stel gevonden
te hebben, van wie beide vrouwen
een kind van hem willen. Alle drie zijn ze daar nu op een mooie
manier mee bezig.
Dus laten we in deze wereld, met zonder meer ook duisternis en
kwaad om ons heen, alert
blijven op het goede, het Goddelijke, tekenen van een licht. Dat
licht kun je niet afdwingen,
maar wel met ontzag, vreugde en eerbied toelaten. God geve het
ons. Amen.
Ik mag u allen van harte uitnodigen deel te nemen aan de maaltijd,
waartoe Jezus zelf het
initiatief heeft genomen. God nodigt daar iedereen toe uit wie
Hem respecteert.
Komt nu, het is zover
alles staat gereed
laat u niet langer weerhouden
en kom in het licht staan van de Mensenzoon die onder ons wil
wonen.
Aan het einde van deze viering wil ik God vragen om zijn zegen.
Moge de Eeuwige ons zegenen en behoeden
Moge Hij de glans van zijn gelaat over ons spreiden en ons genadig
zijn
Moge de Eeuwige zijn gelaat naar ons keren en ons vrede schenken.