Lezingen:
Er zullen weinig zondagen zijn waar alle drie lezingen zo duidelijk dezelfde strekking hebben als de drie lezingen van vandaag. Alle drie de lezingen leren ons, houden ons voor: houdt de dag van de Heer, de sabbath, de zondag, in ere.
Waar komt deze dag vandaan? Reeds in het scheppingsverhaal
is er sprake van 6 dagen van werk en daarna een rustdag. Ik behoef
u deze verhalen niet meer voor te houden, u kent ze wel. Over
de waarheid van deze verhalen behoeven wij eveneens te discussiëren.
Voor het ontstaan van deze verhalen slaat u het boek van Nico
ter Linden maar eens op. In zijn boek "Het verhaal gaat"
geeft hij reeds op de eerste bladzijden een uiteenzetting hoe
deze verhalen kunnen zijn ontstaan.
Echt actueel wordt de sabbath heiliging pas als Mozes van de berg
Sinaï afdaalt, met bij zich de stenen tafels waarop de 10
woorden staan gegrift. Een van deze woorden luidt: "Gij zult
de dag van de Heer in ere houden".
De sabbath, of zo u wilt de zondag, is dus geen uitvinding van
de mens, maar een van God gegeven regel. Maar let op, de mens
is er niet voor de sabbath, maar de sabbath is er voor de mens.
Met andere woorden, de mens moet de sabbath niet gaan gebruiken
ten eigen bate, maar haar gebruiken waarvoor zij is bedoeld, n.l.
in kontakt komen met God.
Wij komen hier op zondagmorgen bij elkaar om te zingen en te bidden
tot God en wij delen brood en wijn om zo met Jezus verbonden te
zijn. Hiermee is de kous niet af. Willen wij ons echt met God
verbinden, dan zullen wij met een open vizier voor hem kunnen
staan, zonder verborgen geheimen en restricties. God eer bewijzen
en tergelijkertijd met een ander in onmin zijn, gaat niet samen.
Jezus heeft het ons zelf voorgehouden. Hij zegt: "Als gij
aan God een offer wilt brengen, maar u herinnert u dat gij in
onmin leeft met uw medemens, ga u dan eerst met die mens verzoenen
en kom dan terug om u offer te brengen. De zondagsviering houdt
dus meer in, dan hier te komen bidden, zingen en brood en wijn
te delen. Men moet zich steeds afvragen: heb ik alles gedaan wat
in mijn vermogen ligt om werkelijk de zondag te vieren.
Het eerste woord van de reeds genoemde stenen tafels luidt, dat
wij God moeten liefhebben met heel ons hart en met heel ons verstand
en het tweede woord is, zoals Jezus zei, daaraan gelijk namelijk
je naaste net zo liefhebben als jezelf.
Willen wij de zondag tot een dag van de Heer maken, dan kunnen
wij die dag niet voor onszelf reserveren, maar moeten die dag
delen met anderen, meer tijd reserveren voor je partner, je kinderen
en met anderen in je naaste of verre omgeving.
Doe niet mee met de zogenaamde 24 uurs economie, reserveer de
zondag niet om eens gezellig te gaan winkelen, maar denk eens
na over hen die genoodzaakt zijn ook op deze rustdag te moeten
werken om zo in hun noodzakelijk levensonderhoud te kunnen voorzien.
Grijp ook de zondag niet aan om wat extra inkomen te verwerven
voor luxe voorzieningen, maar gebruik de zondag waarvoor zij is
bedoeld, namelijk om tot innerlijke rust te komen. Natuurlijk
zijn er omstandigheden waarbij werken op de sabbath, de zondag
noodzakelijk maken.
Denk maar aan de ziekenhuizen en verpleeghuizen. De mensen die
daar worden verpleegd moeten ook op de zondag, op de satbath,
worden geholpen. Daar geeft Jezus vandaag het goede voorbeeld
van door de man met de verschrompelde hand te genezen. Er is een
spreekwoord dat luidt: "Nood breekt wetten", en dat
geldt hier ook. Mogen wij dan geen plezier en ontspanning hebben
op de zondag? Natuurlijk wel. De zondag is in feite een feestdag
en dan mag men zich ontspannen en dingen doen die op andere dagen
niet aan bod komen. Maar let wel, niet de zaak gaan omdraaien,
bijvoorbeeld. niet op zaterdagavond naar de kerk gaan om dan zondag
lekker op het strand te gaan zonnenbaden, daar zijn andere dagen
voor. De zondag is door de Heer zelf ingesteld en daar hebben
wij ons aan te houden. Daar zullen wij echt niet slechter van
worden, mits wij die dag gebruiken waarvoor deze is bedoeld.