Lezingen:
Hartelijk welkom allemaal in deze feestelijke dienst op eerste
Paasdag. Iedereen is welkom in de Duif . Wie je ook bent
Als je blaakt van vreugde en plezier en ook als je verdrietig
bent of bang, of een beetje in de war: het is goed om hier te
zijn, want je mag hier in dit vriendelijke Godshuis zijn-wie-je-bent.
Wij lezen het verhaal van de opstanding van Jezus uit Johannes
(een beetje aangepast zodat de kinderen ook mee kunnen luisteren)
en uit het Evangelie van Maria Magdalena, een tekst uit de Nag-Hammadi
geschriften.
In 1945 vindt een boer in Nag Hammadi een dorpje in
Egypte boven Luxor in een kruik een boek. Het blijkt niet
één boek te zijn wat in de akker van de
boer ligt, het zijn
13 leren banden met daarin 52 geschriften.
Een van die geschriften is het Evangelie van Maria Magdalena.
Deze geschriften hebben een gnostische achtergrond
evenals het evangelie van Johannes dat heeft. Gnosis
betekent 'weten', een vorm van kennis die eerder intuitief
te noemen is dan dat het met het verstand en de ratio
van
doen heeft.
Wij zingen en wij bidden met elkaar zoals op andere zondagen en
toch is deze zondag anders als de andere.
Er is een gevoel van opwinding, van verwarring, van twijfel en
ongeloof ( is Hij waarlijk opgestaan?) en de uitdrukkelijke
wens om te delen in het geluksgevoel van Maria Magdalena en de
andere discipelen.
Wat betekent het voor ons dat Jezus is opgestaan of met een mooi
oud Nederlands woord is verrezen?
Wat heeft de performance van die goddelijke mens en die menselijke
Zoon van God welke wij de afgelopen dagen gedenken tot doel gehad?
Ik hoop dat wij daar vandaag dichterbij kunnen komen.
Pasen is voor mij altijd een beetje dubbel : ik wordt er altijd
heel blij van als het zover is : na de nachtdag komt er weer licht
en uitzicht, na de afgrond wordt ons de hand gereikt om er weer
uit te klimmen. En toch weet ik niet zo goed hoe het nu moet met
die lichamelijke opstanding. Is dat nu werkelijk gebeurd ??
Mijn 21-eeuwse verstand, mijn kennis van de wetenschap zit mij
in de weg om te geloven dat de Heer waarlijk is opgestaan.
Iemand vroeg mij gisteren: geloof jij dat Jezus terugkomt ?
Toen zei ik zonder aarzelen: ja en ik weet dat het waar is wat
Maria Magdalena zegt : de Zoon des Mensen verblijft in jullie
binnenste...
Maar vandaag is het al weer anders. Want geloof kan je niet vasthouden,
kan je niet dwingen.
Laten wij even teruggaan naar de situatie toen: het graf is leeg,
de verwarring bij de vriendinnen en vrienden van Jezus is groot:
Waar is Hij ?? Wat hebben zij met onze geliefde gedaan?
En dan is er die merkwaardige verschijning aan Maria Magdalena:
twee engelen in het graf als wachters voor de hemelpoort en Jezus
in de tuin. Een Jezus die herkend wil worden, maar die niet meegaat,
niet teruggaat naar waar hij vandaan komt. Byzonder, werkelijk
en ook net als in een droom waarin dingen kunnen gebeuren die
in het dagelijks leven absurd zouden zijn.
Iemand zei van de week tegen mij: wanneer mensen dood gaan of
wanneer zij geboren worden, dan is de scheiding tussen leven en
dood niet zo duidelijk meer. Alsof de scheidingswand tussen die
twee werelden even doorzichtig is geworden.
Of wat ikzelf meemaakte toen mijn moeder wist dat zij zou sterven:
ik zag haar kijken en wist dat zij bezig was gene zijde te verkennen.
Zij was soms niet meer bij ons, zij was al aan de oversteek begonnen.
Dat is de andere kant van onze werkelijkheid, dat wij dingen weten
die wij nog nooit gezien hebben, dat wij kennis hebben van het
onbekende, dat wij soms het licht zien dat niet bij deze wereld
hoort.
En daar gaat Pasen over : Jezus zegt: "Houdt mij niet vast!"
tegen Maria zijn geliefde vriendin en leerling en zij weet wat
zij tegen de leerlingen moet zeggen om hun verdriet in geloof
en actie om te zetten. Want Hij heeft het vaak met haar over deze
dingen gehad. Zij draagt al deze kennis mee in haar hart. Zij
weet dat Hij in haar binnenste is en dat zij dus nooit meer alleen
is.
Dat is de stem die wij dikwijls horen als er iets niet klopt in
onze omgeving. Een stem die wij vaak negeren of waar wij ons voor
schamen. Wij voelen het heel goed als er iets rechtgezet moet
worden, wij weten als wij ons opstandig voelen omdat wij misschien
al te veel over ons heen hebben laten komen.
En als wij gehoor geven aan die stem en niet oostindisch doof
blijven, geeft dat veel voldoening. Wij voelen dat wij lef hebben,
wij voelen ons hart in ons binnenste.
Pasen is voor de leerlingen van Jezus een geweldige ommekeer,
een nieuw geestelijk leven.
Zij wisten eerst niet wat zij zónder Hem moesten en toch
komen zij er uit. Zij zijn met elkaar in hun verdriet en steunen
en versterken elkaar in hun kracht.
Soms moet je eerst gigantisch klem zitten voordat je in beweging
komt. Dat is bij ons hetzelfde maar in tegenstelling tot de vrienden
van Jezus toen weten wij soms niet wat wij mét Hem moeten.
Met Zijn verschijning in ons leven, met de vrijheid die Hij ons
geeft: Leg geen andere bepaling op dan die welke ik jullie gesteld
heb, zorg dat je geen gevangenen wordt van je eigen regels en
wetten. Ik heb jullie voorbereid en tot mens gemaakt.
De meesten van ons zijn met regeltjes opgevoed en wij leven in
Nederland, een land met heel veel vrijheid van geest, maar ook
een land van kruideniers, wetjes, regeltjes, burgerlijke normen
en waarden over wat wel en niet hoort.
Jezus is voor ons meer dan een voorbeeld van menszijn zoals het
kan zijn.
Hij zegt : Hij die zonder zonde is, werpe de eerste
steen;
Hij zegt : Heb uw Naaste lief zoals uzelf;
Hij zegt: houdt mij niet vast, ik ben bij je en
mijn
Vader die ook de jouwe is, is dichtbij jou.
Het is bijna te groots wat wij meemaken en het hoort ook gewoon
bij dit leven, bij ons leven. Wij mogen de opgestane Christus
een plaats geven in ons hart.
Dat betekent echt dat niemand van ons alleen door het leven hoeft
te gaan. En als je Hem even kwijt bent, zijn er altijd Maria's
onder ons die weten, die de kennis hebben die je niet uit boeken
haalt. De menselijke wetenschap dat alle dagen van ons leven ook
als wij op de grens van leven en dood verkeren, dat wij leven
onder Zijn Genade en dat Hij ons zal behoeden.
Met deze wetenschap blijf je wakker en alert en het kan eigenlijk
niet anders dat je zegt: Ik wil je. Nu wel. Nu voorgoed.
Amen
Samen willen wij delen van brood en wijn. Wij delen met elkaar
vreugde en verdriet, opstanding en lijden omdat wij allen mens
zijn. Elke dag mogen wij opnieuw beginnen om in het licht van
onze Schepper te leven. Elke dag krijgen wij de kans om te zeggen:
Ik wil je. Nu wel.
Iedereen die zich verbonden voelt met de mens naast zich of tegenover
zich, nodig ik uit aan de tafel.
Iedereen zonder uitzondering, want voor God is iedereen gelijk.
Komt want alles is gereed.
De Eeuwige zegene ons en Hij behoede ons
De Onnoembare doe Haar aangezicht over ons lichten
De Liefdevolle verheffe Zijn aangezicht over ons en geve ons vrede
Amen.