Lezingen:
Van harte welkom U allen, op deze eerste zondag na Pasen. Welkom
ook namens Ton, die samen met mij voorgaat. Onze vaste dirigent
Henk is er niet, maar als we goed op Fons letten, dan zal het
goed gaan.
Laten we in het begin van deze viering stil worden. Een moment
om stil te staan bij ons zelf, bij wat er in onze hoofden en harten
leeft en wellicht willen we daar iets van overleggen aan de Eeuwige.
Vrede. Vrede. Met deze woorden komt de opgestane Heer zijn
mensen tegemoet.
Bidden wij om vrede.
Trouwe God,
Aan het begin van deze viering komen we tot u
en binnen in ons gaat misschien wel van alles te keer
vreugde, pijn, boosheid, teleurstelling, het gevoel het niet goed
te doen,
dankbaarheid
Kom met Uw Geest over ons
dat wij rust inademen
mild worden en niet meer zo in gevecht zijn met ons zelf
zodat wij midden in dit leven
aanwezig kunnen zijn
als zonen en dochters van u.
Amen.
Vandaag op de eerste zondag van Pasen twee lezingen. De eerste
gaat over wat er gebeurt in de jongste christengemeenschap. Het
wonder van de opstanding van Christus zie je daarin verder gaan.
De tweede lezing gaat over het verhaal van de 'ongelovige Thomas'
In mijn overweging zal ik me vooral op deze lezing concentreren.
Wie zijn wij? Zijn wij net als Thomas? Moeten we eerst zien, voelen
en dan geloven? In het evangelie wordt deze Thomas ietwat negatief
afgeschilderd. In mijn overweging zal ik aangeven dat ik dat niet
terecht vind..
Laten we eerst luisteren naar hetgeen uit de schrift tot ons komt.
Afgelopen donderdag was ik in een Turks buurthuis in Deventer.
Normaliter zou ik daar nooit gekomen zijn, maar mijn zusje had
een boek geschreven, dat onder meer over Turken in Overijssel
ging, vandaar. Toen dat buurthuis werd geopend, had de gemeente
gevraagd of de Turkse eigenaars nog iets bijzonders wilden hebben,
want daar was wel geld voor. Gedacht werd aan een piano, een geluidsinstallatie
of iets in die geest. Die mensen vroegen echter:
Wij willen graag een mooie foto van onze koningin. Ten teken dat
zij ook koningin van allochtonen in Nederland is. Ze hebben het
gekregen.
Soms hebben mensen iets tastbaars nodig om ergens in te geloven.
Om een belangrijke gedachte levend te houden.
Hoe zit dat nu bij ons? Hebben we ook tastbare zaken nodig. Of
zouden we zonder enig tastbaar teken van de Eeuwige toch in
Hem kunnen geloven? En wat is dat dan, geloven?
De lezingen van vandaag geven een goed antwoord denk ik. Als
we ons wat meer in de situatie verdiepen, dan komen we veel te
weten. De discipelen waren bijeen. Dubbel verslagen denk ik.
Ten eerste was hun grote vriend en voorman Jezus gekruisigd. In
Hem hadden ze nog de hoop dat hij zou kunnen optreden tegen de
Romeinen en tegen de heersende Joodse klasse. Maar hij werd door
het regime - zowel het Romeinse als het Joodse - uit de weg geruimd.
Naast dat Jezus overleden was, hadden ze ook nog eens te vrezen
voor hun eigen leven. Uit vrees voor de Joden hadden ze hun deur
gesloten.
Verslagen van verdriet en met de angst om het hart, zaten ze daar
bijeen. En dan dringt Jezus tot hun midden door en hij zegt: Vrede.
Hij herhaalt het en zegt Vrede. Vervolgens brengt hij de Geest
van God over hen. Wat daarmee precies gebeurde, is niet geheel
duidelijk. Toch waren ze verbaasd verheugd. We hebben de Heer
gezien! riepen ze een week later.
Ik denk dat die Geest Gods toch een ommezwaai heeft bewerkt bij
de discipelen. De dood heeft niet het laatste woord, de angst
is niet alles verlammend, nee, ze kunnen weer ademhalen er lijkt
weer perspectief te komen.
Om te geloven, moet er in de eerste plaats een vonk overspringen. Bij sommige mensen is dat te zien, dat er een vonk is overgesprongen. Die stralen iets uit. Bij die mensen kun je rustig worden, tot jezelf komen. Een mildheid, een acceptatie, compassie.
Voor sommigen is misschien een verhaal genoeg om die vonk te
laten ontspringen. En die vonk ontspringt wellicht ook wel, omdat
bij sommige mensen dat geloof misschien wel zit ingebouwd om het
zo maar te zeggen.
Maar ik - en met mij verschillende anderen bleek op de maandagavond
- heb soms concrete tekenen nodig. Gelukkig ontvang ik die ook.
Zoals bijvoorbeeld op goede vrijdag. Op die dag was mijn vader
precies 20 jaar gestorven. Ik ging toen voor het eerst naar het
graf van mijn vader, samen met mijn moeder. Met de bedoeling om
mijn vader daar - nu pas - een waardige plaats te geven. Het graf
was half overwoekert met kleine struiken tijm en lavendel. Ik
had niets bij me en met m'n blote handen begon ik te snoeien.
Eenmaal begonnen, wilde ik het ook goed doen. Dus ik was het hele
grafperk aan het vernieuwen. Terwijl ik daarbij met m'n handen
door de aarde ging, viel me op hoe enorm veel leven er in de aarde
zat. Slakken, wormen, rupsen, pissebedden, het was een leven van
betekenis. Ik was geraakt te zien dat leven verder gaat.
Soms moet je dus de dingen met je blote handen voelen, voordat
de levende God tot je door kan dringen.
Dat bedoel ik dan ook met het thema van deze viering: Geloven
gebeurt pas in contact
Het is geen abstracte theorie, maar het gaat om concrete ervaringen
op essentiële momenten in het leven van mensen. En vaak gebeurt
er dan iets tussen mensen of tussen mensen en God.
Zoals de beschrijving in Handelingen, daar wordt tastbaar en zichtbaar
wat geloven inhoudt.
Delen.
En dat verhaal gaat verder ook vandaag. Dan is er een passagier
in een bus, die de chauffeur te drinken geeft, nadat een akelige
aanrijding heeft plaats gevonden.
Dan is daar een man, die op bezoek is bij zijn schoonmoeder, die
net bijkomt van een zelfmoord poging. Het enige wat hij doet is
heel lang haar hand vast houden. Na 3 kwartier zegt zij: Ik houd
van je. Met andere woorden, zij kan weer contact maken met een
stroom van liefde in haar leven.
En dan is er Thigh Nhat Hanh, een Vietnamese monnik, die vrede
bracht in de oorlog in Vietnam door te zeggen - zoals Jezus -
vrede. Door via meditatie technieken mensen innerlijk tot vrede
te laten komen en mensen te laten verzoenen. Over de hele wereld
heeft hij volgelingen. Mensen die meer in vrede en verzoening
leven.
Vanuit die vonk, vanuit die eerste bezieling van het geloof, de
adem van de Geest, worden we uitgenodigd het geloof concreet te
maken. Tastbaar. Zodat ook ongelovige Thomassen kunnen zien en
begrijpen waar het om gaat.
God geve het, dat we ingaan op zijn uitnodiging. Amen.
Ik mag u allen uitnodigen deel te hebben aan de maaltijd, zoals
die is ingesteld door Christus.
Zoals God zich met ons mensen heeft willen verbinden bij uitstek
door Jezus Christus, zo nodigt Hij ons allen weer opnieuw uit,
deelgenoot te worden van Licht en Liefde en dat onder elkander
te verspreiden.
Komt nu, want alles staat gereed en verheugt u in uw God en verheugt
u in elkaar.
Aan het einde van deze viering wil ik God vragen om zijn zegen.
Moge de Eeuwige ons zegenen en behoeden
Moge Hij de glans van zijn gelaat over ons spreiden en ons genadig
zijn
Moge de Eeuwige zijn gelaat naar ons keren en ons vrede schenken.
Amen.
Lieve God,
Soms is het goed om eens voetsstoots te geloven
zonder het verstandig te verklaren of een verklaring te zoeken
aan een zinssnede
God, open ons hart, dat wij vanuit ons gevoel geloven
en het niet kapot maken met ons verstand.
Goede Herder,
Blijft U ons geloof en vertrouwen schenken in de mensen om ons
heen,
zodat wij verder kunnen gaan
in dit leven op aarde.
Heer,
Vandaag wordt Uw leerling Thomas vweer voor het voetlicht gehaald.
Als er één leerling van U mij aanspreekt, dan is
het Thomas wel.
Ook ik ben iemand van eerst zien en dan geloen
Maar U vraagt juist van ons om te geloven zonder gezien te hebben.
Dat is iets wat ik niet uit mijzelf kan,
daar is hulp bij nodig, Uw hulp.
God,
Kom mijn wankelmoedig geloof te hulp.
Lieve God,
Geloven gaat toch altijd wveel beter samen dan alleen,
Jouw gemeenschap 9s voor mij voorwaarde niet altijd als Thomas
te zijn
Als ik zie wie Jij om Je heen hebt verzameld,
wordt ik er stil van.
God, Schepper,
Jij die er al was voor het begin,
die mee ons opgetrokken bent
met miljarden mensen
die wij ook vandaag opnieuw mogen aanspreken en toelaten;
U die er zult zijn tot op de jongste dag
dat wij U inademen en de wereld bezielen
dat we solidair zijn, elkaar vast houden zoals U dat bent en doet.
Amen.