Catrinus' bijdragen, dienst 4-6-2000

-

Lezingen:

Welkom en Inleiding

Goedemorgen en van harte welkom allemaal in deze viering op de 6e zondag na Pasen.
Fijn dat u er bent, dat jullie gekomen zijn. Welkom in deze viering van groten en kleinen.
Sommigen van u hadden hier wellicht Goos Verboom als voorganger verwacht, maar deze kon helaas niet voorgaan vandaag. De dienst zal het iets anders lopen dan u gewoonlijk hier gewend bent.
Na het volgende lied zullen de allerkleinsten samen met Yvonne en Fred meegaan. Voor de maaltijdviering komen ze weer terug. De grotere kinderen blijven gewoon in de dienst.
De lezing uit het Johannes evangelie vonden we nogal ingewikkeld voor kinderen. Daarom is die wel afgedrukt, maar we lezen hem niet.

Vandaag is het de zondag na hemelvaart. Een rare zondag. We staan dan stil bij het feit dat Jezus naar de hemel is gegaan en dat hij zijn leerlingen op aarde heeft achter gelaten.
In eerste instantie is dat niet prettig, zoals in de steek laten niet prettig is. Maar Jezus heeft zijn leerlingen niet zomaar achter gelaten. Cees zal daar straks meer over vertellen en ik zal er ook verder op door gaan. Maar eerst wil ik nu voorgaan in gebed.

God,

U die altijd bevriend wil blijven met ons,
opnieuw groet U ons,
kleine en grote mensen.
Opnieuw mogen wij hier kind zijn in Uw huis.
Laten we een moment stil zijn, want misschien hebben we U wel veel te vertellen.

God, houdt ons vast
houdt de wereld vast
en laat ons U en elkaar vast houden
om vreugde en verdriet te delen
en zegen deze viering Amen.

Overweging

Gemeente van Christus, beste mensen,

Achter blijven, in de steek gelaten worden. Wie kent het niet. Ik denk aan mensen van wie de partner is overleden, aan Srebenica, aan oude Duiven, die niet meer in de Buikduif komen. Het verhaal van hemelvaart doet mij sterk denken aan mijn ervaring van achter blijven, toen ik zo'n 10 jaar oud was. Ik woonde ik gewoon in ons gezin in het hoge Noorden, in de provincie Groningen. Zo eens in de 3 maanden kwamen opa en oma of een geliefde tante op bezoek.
Dan was het feest thuis. Er werd uitgebreid gegeten, we waren allemaal bij elkaar bij het koffie drinken en die tante was vooral ook geliefd omdat ze meestal een overheerlijke marsepeinen taart meenam. Als we die tante dan - meestal zondagavond - naar de trein gebracht hadden, dan werd ik altijd wat verdrietig. Het feest was voorbij. Pas veel later ontdekte ik wat er aan de hand was. Bij een dergelijk bezoek waren we eindelijk een gezin dat bij elkaar was. Dan waren we echt samen. Dan kon ik laten horen hoe ik piano speelde en er werden mooie verhalen verteld. We hadden even aandacht voor elkaar thuis, ik had het gevoel van samen.
Daarna leefde ieder weer grotendeels langs elkaar heen. Eigenlijk lieten we elkaar daarna gewoon weer in de steek.
Terug naar het verhaal van Hemelvaart.
Maar hoe zit het met Jezus en zijn vrienden? Het ene moment was hij nog aan het praten met zijn vrienden, dan opeens een wolk en weg is hij.
De leerlingen verwachtten natuurlijk alles van Jezus. Hij had vele wonderen verricht en zelfs nadat hij geëxecuteerd was, gekruisigd door laten we zeggen de vijand, is hij opnieuw verschenen aan zijn vrienden. Na de dood kwam hij dus terug. Maar nu, nu Hij door de wolk werd weggenomen.
Liet Jezus zijn vrienden in de steek? Hij liet ze wel achter. En ze voelden zich misschien in de steek gelaten. Maar niet nadat Jezus gezegd had: Jullie hebben dezelfde kracht die ook in mij was. Jullie kunnen het. Jullie kunnen ook genezen. Jullie kunnen zelf dat rijk van mijn vader, waar ik het zo vaak over gehad heb met jullie, jullie kunnen dat rijk opbouwen hier op aarde.
Er zullen altijd mensen zijn die niets van mij en van mijn vader willen weten. Maar jullie, jullie heb ik laten zien wat we kunnen, als we God toelaten in ons leven. God is niet de alleen heerser over de wereld. Hij noch ik zijn de enige sterke kracht die iets goeds te weeg kan brengen hier op aarde. God werkt via mensen. Jullie mensen, zullen het moeten doen. En de geestkracht, de inspiratie, zal bij jullie zijn als grote helper. Het rijk of de hemel, die God voor ogen heeft, is iets van God en mensen samen. God doet het niet alleen, ik doe het niet alleen, maar we doen het samen.

Wat kunnen we hiermee?
Het gevoel van in de steek laten wordt omgedraaid. Staar je niet langer blind op de wolk in de hemel, maar kijk eens om je heen, hier op aarde. Met Gods Geest en zegen kunnen we zelf in actie komen. Zelf iets gaan doen. En als wij niets doen, dan laat God ons niet in de steek, maar dan laten wij Hèm zitten!
Maar, mocht het gevoel hebben dat je Hem kwijt bent, zoek hem op, waar je Hem kunt vinden.
Dat kan zijn in een kerk, een moment van stilte, maar dat kan ook zijn dat je een vriend opzoekt. Dat kan ook zijn werkelijk eens een keer naar iemand luisteren, naar zijn levensverhaal, of dat je vraagt, heb je tijd voor me.
Dat kan zijn, dat je weer eens opnieuw stil staat in je leven en nagaat, wat zou ik kunnen doen dat werkelijk zinvol is.
Kortom, ga opnieuw op zoek, verbind je opnieuw met de zaak van God en Jezus. De God van liefde heeft ons nodig, we moeten hem helpen. En als je dan op weg gaat, dan zal de Geest van God als Helper met je zijn.

Amen

Nodiging

God, voordat wij deelnemen aan de maaltijd zoals ingesteld door Jezus, uw zoon, die één met u was, bidden wij zegen dit brood en deze wijn, opdat wij ons opnieuw verbonden weten met U en Uw zaak. Geef dat wij het samen met U doen en met elkaar.
Komt dan want alles is gereed en weet u gedragen door Gods liefde.

Zegenbede

Aan het einde van deze viering wil ik God vragen om zijn zegen.
Moge de Eeuwige ons zegenen en behoeden
Moge Hij de glans van zijn gelaat over ons spreiden en ons genadig zijn
Moge de Eeuwige zijn gelaat naar ons keren en ons vrede schenken . Amen

| Archief | Archief 2000 | Catrinus' "Hoofdpagina" |

AM 27-8-2000 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl