Lezingen

• 2 Koningen 5: 1-16
• Lucas 17: 11-21

Inleiding

Goede morgen lieve mensen, welkom in de Buikduif.
We gaan het over het Koninkrijk Gods hebben vanmorgen en over genezingen en over hoe moeilijk het is om je open te stellen voor eenvoudige en simpele onooglijke waarheid.
Ik weet niet of u de ervaring kent van een ingewikkeld probleem met veel kanten dat ineens door er een nachtje over te slapen als een puzzeltje in elkaar past. Ingewikkeld probleem, simpele oplossing. Ineens valt alles op zijn plaats en daalt er grote rust over je. Andere keren kan het soms erg moeilijk zijn de simpelheid ervan te accepteren - en dan met name natuurlijk als een ander met die oplossing komt -. Eigenlijk zijn ingewikkelde oplossingen nooit goede oplossingen. Als het niet simpel kan is het nog niet goed.
Daarover gaat het vandaag, en verder natuurlijk heerlijk zingen en in onszelf keren door met onze God te zijn in onze gebeden.

Nathalie en ik wensen u allen een goede viering.

Overweging

Dat is schrikken. Je bent een belangrijk man met een niet te genezen groot probleem. Met goud en zilver en feestgewaden beladen kom je bij een profeet waarvan gezegd is dat hij je kan genezen. Maar die staat je niet eens persoonlijk te woord, hij stuurt een knechtje om te zeggen dat je je moet wassen in de rivier. Wat een afgang, het is te beschamend voor woorden. Je kunt zichzelf tenslotte thuis ook wel wassen.
Maar je verlangen naar gene-zing laat je toch het meest idiote uitvoeren. Het is een lesje in nederigheid dat deze belang-rijke man krijgt. Want juist het opvolgen van dat ongeloofwaardige advies redt hem.
In het Lucasevangelie lazen we net zo'n soort verhaal. Ook hier een genezing. Hier is niet eens een wasbeurt nodig. Jezus zegt: ga jezelf maar laten testen, het is al weg. Ook hier geen getover, geen indrukwekkend ritueel, zelfs geen handoplegging. Te simpel om geloofwaardig te zijn.

Het is vreemd met onze grootse problemen. We willen graag dat zij op grootse wijze worden opgelost. Anders geloven we het niet. Een simpele oplossing voor een groots probleem is bijna niet acceptabel, zeker niet als dat ook nog eens op zo'n achteloze manier wordt gebracht. Negen van de 10 melaatsen die genezen zijn achten het niet eens op zijn plaats om Jezus te bedanken. Een groots indrukwekkend reinigingsritueel had waarschijnlijk meer dankbaarheid geoogst. Het is nu net alsof de genezing niks voorstelt.

Niet dat Jezus dank wil, hij verwijst naar God, die komt alle eer. Ook Elisa aanvaardt geen huldeblijk. Hij weet dat niet hij geneest, niet hem komt hulde toe maar zijn God.
Elisa weet dat het aannemen van dank in de vorm van goud en zilver corrumpeert. Hij weet dat hij zichzelf dan ook zo'n belangrijk man gaat vinden met bezittingen. Hij zou het contact met de eenvoud van de waarheid verliezen.

Vrij onverwacht volgt op het verhaal van de genezen melaatsen de vraag van de Farizeeën wanneer het Koninkrijk van God komt. En Jezus zegt: je kunt het niet isoleren, niet aanwijzen. Eigenlijk zegt hij: het is met geen goud, zilver en feest-ge-waden te kopen. Het is niet te veroveren, niet op te richten, niet te stichten, niet te bezitten. Maar het is er al, dat koninkrijk, het is altijd al binnen handbereik, dat zegt Jezus.
Het is er dus wel maar je kunt het niet aanwijzen. Is dat tegenstrijdig? Er is wel meer dat bestaat en dat je niet kunt aan-wij-zen. Liefde bestaat maar kun je niet aanwijzen, niet grijpen maar het ligt wel binnen handbereik. Vrede en recht-vaardigheid bestaan maar wijs het maar eens aan. Wijsheid, nog zo een. En zo is het dus ook met het Koninkrijk van God. Alleen wijzelf kunnen zien waar het is. Het is er gewoon al en wij kunnen het herkennen. Het is te echt om eroverheen te kijken dat Koninkrijk Gods. Als je er tenminste voor open staat.

Dit ogenschijnlijk niet bij het verhaal horende stukje tekst over het Koninkrijk Gods is eigenlijk de clou van het verhaal over de melaatsen en ook de clou van het verhaal van de genezing van Naaman. Het is niet van belang of het water van de Jordaan krachtiger is dan dat van de Abana en de Parpar. Het gaat er niet om dat Jezus zonder aanraking kon genezen. Wat het verhaal vooral vertelt is dat het onvoorstelbare mogelijk is voor God. Die boodschap lezen we eigenlijk voortdurend in de bijbel: het onvoorstelbare gebeurt zo maar simpel weg, alsof er nooit een probleem was. Zeeën worden drooggelegd voor een vluchtend volk. Een bejaarde en onvruchtbare vrouw wordt zwanger, een jonge meisjes krijgt een kind zonder een man te hebben gekend. Lammen lopen, blinden zien. Simpel, gewoonweg gebeurt het ongelooflijke. Voor God is niets onmogelijk, door God is niets onmogelijk.

En het echte goede nieuws is dat alles wat voor God mogelijk is ook voor ons mogelijk is. Mensen door God bezield kunnen het onvoorstelbare tot stand brengen. Dat wil zeg-gen dat jij en ik door Gods bezieling het onvoorstelbare tot stand kunnen brengen. Wij kunnen boven onszelf uitstijgen, wij kunnen bergen verzetten en hemels bestormen.
Het Koninkrijk van God is daar waar je ophoudt met vechten en duwen en sjorren aan mensen en je lot. Hemel is je bereid te zijn je leven te leven zoals het zich aandient en je daarmee je open te stellen voor Gods aanwezigheid.
Daar moet je dus wel voor kiezen, voor dat koninkrijk Gods. Je kiest ervoor God in je leven te zien of niet. Sluit je God buiten, jaag je je eigen geluk na dan bereik je alleen maar hel. Misschien denk je dat je gelukkig voelen gelijk is aan het Koninkrijk Gods. Maar als je je gelukkig voelt is dat nog geen teken van Gods aanwezigheid. Je kunt je om allerlei redenen gelukkig voelen, bijvoorbeeld omdat je geld hebt en een hele mooie dure auto hebt gekocht, of omdat je verliefd bent. Dat zegt niets over het Konink-rijk van God. Dat vind je niet door je eigen geluk na te jagen. Integendeel, als je je geluk najaagt zul je je vastklampen wat je hebt gevonden. Je bent doodongelukkig als je het weer verliest en erger nog je bent al doodongelukkig uit angst dat je het weer zult verliezen.
Dus gelukkig voelen wil niet zeggen dat Gods koninkrijk aanwezig is, maar andersom geldt dat wel. Gods koninkrijk aanwezig weten roept een zoet of bitterzoet geluk op. Ergens is er een onkwets-baar deel in jezelf, de bron van waaruit je leeft, God-in-jou, die met alles kan zijn wat je overkomt. Als je het Koninkrijk van God kent wordt je geluk vervullend omdat je beseft hoe tijdelijk en kostbaar het is. Als je het Koninkrijk van God kent wordt je ongeluk niet minder pijnlijk maar voel je het als omhuld met rust, je weet het gedragen.

De simpele aanwezigheid van Gods Koninkrijk is een bron van oneindige dankbaar-heid. Maar hoe wil onze God onze dankbaarheid? Door goud, zilver en gewaden, door opoffe-ringen, door eerbetoon? Nee, onze God laat zich niet afschepen. God wil niets minder dan ons hele zijn. Het enige dat onze God wil is gekend worden door alles in ons. Onze dank is: God zo goed kennen dat wij haar kennen in iedere vezel van ons lijf. Als iedere vezel, iedere spier maar ook iedere gewoonte en iedere karaktertrek Gods eenvoud en nabijheid kent zullen we precies zo leven als God wil. Precies zo, van harte en vanzelf en uit vrije wil en overgave. Dat is wat wij iedere dag weer kunnen inoefenen en uitoefenen. In onszelf en met elkaar.
Dat die kennis ons moge inspireren,

Amen.

Nodiging

Zegenbede

Krachtige en Tedere, jij die van jezelf zegt: 'Ik zal er zijn', wees er voor ons.
Wees er met de volheid van je troost en je overvloed aan levenskracht.
Opdat wij kunnen leven met open ogen en open armen.

Amen.