Reiniers bijdragen, viering 20 januari 2002
 
  Voorgangers: Reinier ter Hart (overw.) en Gerdie van Dijk  
         
         
 

Lezingen

  • Jesaja ;
  • Kolossenzen ;
  • Johannes ;
         
       
 

Welkom en Inleiding

Hartelijk welkom allemaal. Fijn dat U gekomen bent naar deze dienst waarin Gerdie en ik U mogen voorgaan. Een bijzonder hartelijk welkom wil ik tot U richten als U vandaag voor het eerst in de Duif in de Buikslotermeer bent.


Inleiding

Uit de lezingen van vandaag komt heel duidelijk het thema "geroepen zijn" naar voren, meer nog: het geroepen zijn tot dienstbaarheid.
Dat geroepen zijn heeft, vind ik, een consequentie: wil je gehoor geven aan een roeping, dan moet je in beweging komen, zeker als je je geroepen voelt dienstbaar te zijn aan je naasten.
Het thema van deze dienst luidt dan ook "geroepen en in beweging gezet".
Dit thema zal ik nader uitwerken in de overweging die ik straks voor U mag houden.


Over de lezingen


De eerste lezing is uit de profeet Jesaja.
Jesaja wordt door de Eeuwige opgeroepen de eenheid binnen het verdeelde volk Israël, dat de belofte krijgt terug te keren uit ballingschap, te herstellen en om een licht te zijn voor alle volken, om zodoende het heil van de Eeuwige tot in alle uithoeken van de aarde te verspreiden.

De tweede lezing is uit de brief van Paulus aan de Kolossenzen.
Paulus werpt zich op als dienaar van het Evangelie en vermaant de gelovigen te Kolosse, die hun geloof vermengen met afgodische praktijken, hun hoop te vestigen op Christus.

De derde lezing is uit het evangelie volgens Johannes.
Johannes de Evangelist verhaalt over Johannes de Doper die Jesus ontmoet nadat hij (de Doper) is ondervraagd door de priesters en levieten over de bedoeling van zijn zending. Johannes herkent in Christus de Zoon van God, doordat een Duif op hem neerdaalt, zoals Johannes is voorzegd in een visioen.

       
 

Overweging

Lieve mensen,

Zoals de meesten van jullie weten, werk ik al jaren voor een verpleeg- en verzorgingsteam bij de Thuiszorg in de Baarsjesbuurt in Amsterdam.
Het is een leuke maar pittige baan die de afgelopen twee jaar heel aardig betaald wordt. De jaren daarvoor was het bar, het salaris stelde niet veel voor.
Niet geheel ten onrechte werd me vaak de vraag gesteld: "Dat werk van jou, ervaar je dat nu als een gewone job of als een roeping?".

Onwillekeurig moest ik hieraan denken toen ik begon na te denken over wat de strekking zou worden van mijn overweging voor deze zondag. Als ik goed nadenk over hoe ik in het leven sta en welke rol mijn geloof hierin speelt, moet ik zeggen dat het roepingsaspect in mijn werk toch wel een belangrijke plaats inneemt. Als ik graag veel geld had willen verdienen en uit was geweest op aanzien en status, was ik wel iets anders gaan doen.

Voor ik in aanraking kwam met "het geloof", had ik dat al. De behoefte om me naarstig te profileren in de maatschappij heb ik nooit zo gehad. Nadat mijn geloof een rol ging spelen in mijn leven, is er veel veranderd, ook ten aanzien van mijn werk. De gedrevenheid vanuit het besef dat er een God bestaat die mij wil inspireren om een rechtschapen leven te leiden en die oproept om te zien naar het geringe en het zwakke, heeft een extra dimensie gegeven en een meerwaarde aan mijn bestaan en dus ook aan de manier waarop ik me met mijn werk bezighoud.

Meestentijds krijg ik in mijn werk te maken met heel kwetsbare broze hoogbejaarde mensen, die grotendeels afhankelijk zijn van thuiszorg en mantelzorg, zorg door familie of buren. Door het strengere opnamebeleid van ziekenhuizen en verpleeghuizen worden de zorgsituaties binnen ons bedrijf steeds zwaarder, complexer en schrijnender. De manier waarop ik nu tegen het leven aankijk - en mijn geloof speelt daarbij een belangrijke rol - maakt dat ik, hoe pittig het werk ook is, er toch plezier en voldoening aan blijf ontlenen.

Dat is denk ik de meerwaarde van het dienstbaar zijn vanuit een religieuze gedrevenheid, het motiveert, geeft kracht, maar je krijgt er ook zo ontzettend veel voor terug: een glimlach, een kop koffie met een praatje erbij, een aardigheidje.

Als we gehoor geven aan de roepstem van de Eeuwige, dan gebeurt er iets, dan voelen we ons gedreven, geïnspireerd en vooral gedragen in ons dagelijks leven, dat mogen we allemaal ervaren, wie we ook zijn en wat voor werk we ook doen, zelfs als we niet meer in staat zijn om te werken. Zo worden we geroepen en in beweging gezet. We mogen een positieve levenshouding ontlenen aan ons geloof, maar ook een gevoel van eigenwaarde.

Uit de lezingen van vandaag mogen we leren dat geroepen zijn niet is weggelegd voor een enkeling, maar voor ons allemaal. We hoeven echter niet allemaal profeten te zijn of tot het alleruiterste de weg te gaan die Jesus Christus ons heeft voorgeleefd. De waarde van een roeping ligt naar mijn smaak niet in de grootsheid ervan maar in die intentie en in de wil om goed te doen in ons dagelijks leven.

Jesaja wordt geroepen om de eensgezindheid van zijn volk Israël te herstellen en om een licht te zijn voor alle volken. Dat is geen geringe opdracht maar het was wel nodig, want in zijn dagen was er sprake van grote verdeeldheid binnen het volk op religieus gebied. Uit de verhalen van Paulus treedt steeds weer het belang van de figuur van Christus naar voren en het voorbeeld van zijn leven dat we mogen volgen, een voorbeeld dat uitzicht biedt op een betere wereld: Gods koninkrijk op aarde.

Ook de Kolossenzenlezing wil ons wijzen op de rijkdom en de heerlijkheid die voor iedereen zijn weggelegd die zich geroepen wil voelen door wat Christus ons heeft voorgeleefd.

Johannes weet steeds weer in zijn verhalen de nadruk te leggen op het belang en de grootsheid van de figuur van Christus en het voorbeeld dat hij voor ons wil zijn. Van de vier evangelisten die wij kennen uit het Nieuwe Testament is hij daarin de meester. In zijn verhaal over de openbaring die Johannes de Doper krijgt over Jesus die hij aanduidt als de Zoon van God, degene die doopt met de Heilige Geest, wordt het belang van Jesus op ongekende manier duidelijk gemaakt.

Nu vlak na Kerstmis, toen we de geboorte van Jesus vierden, staan we stil bij zijn roeping en de manier waarop hij ons wil inspireren om onze weg te gaan met de Eeuwige. Hij wil ons dopen met de Heilige Geest, een geest die heelt en bevrijdt, een geest die ons roept en die ons in beweging zet om het goede te doen in ons leven.

Mogen wij, gedreven en geïnspireerd door die Heilige Geest en het voorbeeld dat Jesus Christus door zijn leven aan ons heeft gesteld, een licht zijn voor elkaar en alle mensen om ons heen.

Amen.

       
 

Nodiging

Als teken van zijn liefdevolle aanwezigheid in ons midden zijn wij genodigd aan de Tafel van de Eeuwige.
Wij allen, zonder enige uitzondering, zijn genodigd mee te breken en te delen. Of je arm bent of rijk, jong of oud, wie of wat je ook bent, als je je geraakt voelt door de Geest van Christus ben je welkom aan deze tafel.
Komt dan want alles is gereed.

       
 

Zegenbede

Hartelijk dank voor Uw aanwezigheid en dank voor Uw luisterbereidheid.
Aan het eind van deze viering vragen wij om hulp van de Eeuwige om in de komende week samen met onze naasten in vrede te kunnen blijven leven.
Gaat dan en viert het leven.
De Eeuwige zegene en behoede ons, de Liefdevolle doe zijn aangezicht over ons lichten en zij ons genadig. De Barmhartige verheffe zijn aangezicht over ons en geve ons vrede.
In de naam van de Vader, de Zoon en de H. Geest.

Amen.

       
       
 

| Archief/Bijdragen | Archief 2002 | Reiniers "Hoofdpagina"Gastvoorgangers |

 
 

FV 2002-04-03| © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl