Lezingen

Gen. 9; 8-15

1 Petrus 3; 18-22

Welkom en Inleiding

Hartelijk welkom allemaal. Een bijzonder hartelijk welkom wil ik u heten als u vandaag voor het eerst naar de Duif bent gekomen om deze viering met ons mee te maken. Yvonne en ik wensen U een prettige viering.

De lezingen van deze eerste zondag van de veertigdagentijd zijn achtereenvolgens uit het boek Genesis, de eerste brief van Petrus en uit het Evangelie volgens Marcus.

Het zijn verhalen die nogal wat natuurelementen in zich dragen: de zondvloed, de regenboog, Jezus in de woestijn met de wilde dieren.

Overweging.

Nogal wat natuurbeelden dus in de lezingen van vandaag. Niet al te lieflijke natuurbeelden op de koop toe: nietsontziende plensbuien, woestijn, wilde dieren, maar ook het prachtige beeld van de regenboog als bevestiging van Gods verbond met al wat op de aarde leeft, Gods handtekening aan het hemelgewelf tussen de wolken.

In de loop van de geschiedenis hebben mensen uit heel wat verschillende culturen gemeend God te kunnen ontdekken in natuurverschijnselen. In de boeken van het Oude Testament neemt de Eeuwige steeds meer menselijke trekken aan. Lezen we de boeken van het Nieuwe Testament, dan vinden we nog veel minder terug van de God die zich openbaart in natuurverschijnselen en ontwikkelt zich steeds nadrukkelijker het beeld van een God door middel van begrippen zoals vrede, gerechtigheid en naastenliefde.

Zolang de mensheid bestaat, zijn mensen doorlopend op zoek geweest naar de ware aard van de Eeuwige.

Ook in onze tijd zijn wij nog steeds op zoek naar het wezen en de aard van God, maar evenals de mensen uit lang vervlogen tijden kunnen we ons bij benadering geen compleet beeld vormen wie of wat de Eeuwige is en wat hij met ons mensen voor heeft.

Soms even kunnen we er een glimpje van gewaarworden, maar even vaak ook kunnen we het spoor weer volledig bijster raken. Het zijn echter wel de glimpjes die onze zoektocht de moeite waard maken.

Onlangs las ik heel toevallig een uitspraak van Mahatma Ghandi: “Geen hoger God dan de waarheid.” Soms wordt het zoeken naar God beloond met een, ik mag wel zeggen, heel grote glimp. Die uitspraak van Ghandi is me de afgelopen weken bijgebleven, en heeft me aan het denken gezet, wat: wat is waarheid?

Waarheid heeft denk ik alles te maken met oprechtheid en betrouwbaarheid. Als we die begrippen weer toevoegen aan het beeld dat we ons van de Eeuwige proberen te vormen, komen we naar mijn smaak een heel eind in de goede richting. Een betrouwbare en oprechte God die ons uitnodigt om te leven in zijn geest van betrouwbaarheid en oprechtheid, daar kan ik wel even mee uit de voeten!

Vandaag is het de eerste zondag van de veertigdagentijd, de lezingen van vandaag zetten ons stap voor stap op de weg naar Pasen, de beelden uit de lezingen willen ons op die weg tot een houvast en een leidraad zijn.

In de misschien wat naïeve beelden uit de Genesislezing ontmoeten we een God die wil staan voor de heelheid van zijn schepping, een God die geen heil meer ziet in verwoesting en vernietiging. In dit oeroude verhaal dat door mensen is bedacht en opgeschreven en volgens velen door God is geïnspireerd doet zich een kentering voor binnen de ontwikkeling van de beeldvorming van God door mensen en worden we een glimpje gewaar van zijn ware gezicht.

De Petruslezing zet ons weer een stapje verder op weg naar Pasen. Petrus geeft zijn heel eigen visie op het Genesisverhaal over de zondvloed. Het verwoestende water ziet hij als een voorafbeelding van het doopwater. M.i. kunnen wij door middel van het navolgen van Christus de Eeuwige om een zuiver geweten vragen. Hierdoor worden we nog meer de God van betrouwbaarheid en oprechtheid gewaar in wiens geest wij worden gevraagd te leven.

De derde lezing uit het Evangelie volgens Marcus zet nog nadrukkelijker een stap op weg naar Pasen. Uit de beschrijving van de Jezus' verzoeking in de woestijn en zijn eerste openbare optreden wordt duidelijk wat er op de weg naar Pasen van ons wordt verlangd. We worden opgeroepen tot bekering en tot geloof in de goede boodschap. Jezus nodigt ons uit om te leven in Gods Geest van oprechtheid en betrouwbaarheid.

De komende weken gaan we verder op onze weg die leidt naar Pasen, op welk feest we de opstanding vieren van Jezus Christus in ons leven. Stap voor stap willen we stilstaan bij alle gedenkwaardige momenten in zijn leven en willen we deelnemen in zijn lijden en sterven. De komende weken willen we ook stilstaan bij alle ellende en onrecht in de wereld, maar ook zien we, bemoedigd door Gods geest van oprechtheid en betrouwbaarheid uit naar een betere toekomst van vrede en gerechtigheid.

De komende weken willen we ons laten raken door oude en nieuwe verhalen over de zoektocht van mensen naar de betekenis van de Eeuwige in hun leven, willen we ons laten raken en inspireren om het goede te doen, willen we naleven wat Jezus Christus ons heeft voorgeleefd. Mogen we ontdekken dat er geen hoger God is dan de waarheid, en geen liefdevoller en betrouwbaarder God dan de God die ons zijn ware gezicht laat zien door Jezus Christus. Amen.

Nodiging

Als teken van zijn liefdevolle aanwezigheid in ons midden zijn wij genodigd aan de tafel die Jezus voor ons heeft aangericht. Iedereen die zich door zijn geest voelt aangesproken is er van harte welkom, niemand uitgezonderd.

Komt dan want alles staat gereed.

Zegenbede

Dank voor Uw komst, dank ook voor Uw luisterbereidheid. Morgen begint voor menigeen weer de gewone werkweek, het leven van alledag.

We vragen om Gods zegen die we zo nodig hebben om ook weer de komende dagen met onze naasten in liefde en vrede te kunnen blijven leven.

De genade van onze Heer Jezus Christus,

de liefde van God

en de gemeenschap van de Heilige Geest zij met ons allen.

| Archief/Bijdragen | Archief 2003 | Reiniers "Hoofdpagina" | Gastvoorgangers |

RG 2002-04-03| © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl