Voorganger: Rob Gijbels

lector: Hans Gildemacher

Lezingen

Hans. 2; 1-11

Gal. 5; 16-25

Openingstekst.

Roepende, wenkende God,

Jij bent het

Die ons hier verzameld hebt.

Jij bent het

Die in ons midden aan het woord wil komen.

Open ons hart, open onze oren,

Stem ons af op jou

Hier in dit uur.

Amen.

Welkom en inleiding.

Goedemorgen allemaal en heel hartelijk welkom op deze zondagochtend in hartje Amsterdam. Welkom aan alle bekende Duiven, u die hier misschien zo af en toe binnen komt of misschien voor het eerst bent. We hopen dat u zich bij ons thuis voelt. Een speciaal woord van welkom aan onze vrienden uit Antwerpen, de gemeenschap De Vleugel is hier vanochtend met ruim 20 mensen te gast. Erg fijn jullie weer te zien!

We vieren vandaag Pinksteren en hopen tezamen op een uur vol inspiratie en bemoediging.

Het leesrooster reikt ons vanochtend enkele bekende teksten aan en bij de voorbereiding leek het aanvankelijk even lastig om de levendige inspiratie voor Pinksteren hierin te vinden. Hoe omschrijven we de Geest? Zwijgende, meegaande voetstappen? Allesdoordringende ruimte? Wanneer zie je iets van die Geest? Bij het uitdiepen van teksten en de liturgie ontdekte ik dat een vleugje Geest wonderen doet. Daar gaan onze teksten, muziek en overweging over.

Bidden wij samen het openingsgebed:

Overweging.

Pinksteren, een wonderlijk feest, een hoogfeest nog wel! Er zijn bepaalde kloosterordes en ook tegenwoordige, charismatische groeperingen die hier een pasklaar antwoord op hebben, maar toen wij bij de voorbereiding erover spraken, vielen we soms toch stil in onze woorden….

In het boek “Spiritualiteit en mystiek” brengt de auteur Stegging./Waaijman ons terug naar de letterlijke bron. Geest komt van het latijnse woord ”spiritus” (vandaar onze verbasteringen als spirit en esprit). Spiritus zelf is de vertaling van het Griekse pneuma, dat op zijn beurt het Hebreeuwse “ruah” weergeeft. De grondbetekenis van “ruah” is: de kracht, die ervaren wordt in de ademstoot en de windvlaag en waarvan men niet weet waar vandaan deze komt en waarheen deze voert”. Deze kracht en adem zet ons gehele wezen in beweging Het kan ons helpen om de kracht van Pinksteren te ontdekken.

Met Pasen was de taak van de mens Jezus op aarde afgerond. Zijn leven was een daad van liefde voor de mens van alle tijden. 50 dagen na Pasen wordt dit bezegeld; na 7 x 7 dagen wordt het vol-gemaakt, voltooid en aan de mensen overgedragen -in hun hart gelegd en in handen gegeven.

Er zijn 3 verschillende tekenen; het geluid dat de mensen hóren is een windvlaag; vanuit de hémel en heel het huis is er vol van. En op een andere plek staat: Jezus blies over hen en zei: Ontvangt de heilige Geest…' Wind, adem. Zoals bij het scheppingsverhaal Gods ruah, Gods Geest, Gods adem over de aarde zweefde. God boetseerde de mens en blies hem zijn adem in. Zo werd de mens een levend wezen.

Het tweede teken is de verschijning van vuur. Vuur heeft in de bijbel altijd de betekenis van vernieuwing. Van het vuur van de Geest word je nieuw, word je brandschoon. Wat de mensen daar zien is dat de Geest zichzelf niet alleen geeft aan een select groepje uitverkorenen, maar aan iedereen. Het vuur van de Geest is niet een waakvlammetje; één keer blazen en het is uit. Ook niet één massale vuurzéé, maar ze dragen allemaal een stukje van dat vuur bij zich. Wat Jezus vóór hen bezielde - liefde, rechtvaardigheid en solidariteit - dat wordt ook hùn hartstocht, hun roeping. Paulus beschrijft het aan de Galaten als: liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, vertrouwen, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Het begint te gloeien en te branden; de vonk van Gods hartstocht slaat over.

En het derde teken is de nieuwe taal die gesproken wordt. Jezus brengt een nieuwe taal op aarde! Een nieuwe omgangstaal; je zou kunnen zeggen: een spreekwonder van de heilige Geest. We moeten dit niet al te letterlijk nemen, maar wat je leest is dat op deze allereerste Pinksterdag de spraakverwarring van de torenbouw van Babel ongedaan wordt gemaakt. Blijkbaar is het zo, dat als je je écht vervuld voelt van de Geest, dat je dan elkaar èn God altijd aanvoelt en begrijpt. Er zijn geen taalbarrières, geen onderscheid naar taal, maar de mensen horen en begrijpen elkaar allemaal.

Hóógfeest van Pinksteren. Als we zouden mogen kiezen wat het grootste feest van de kerk zou zijn: Kerstmis, Pasen of Pinksteren? Dan blijkt dat veel mensen voor Kerstmis kiezen; neerdalen als dauw uit de hemel , als regen uit zware wolken komt de Gerechte. De kerk is vòl. Anderen beseffen, dat Pasen eigenlijk hèt feest is, want de dood heeft niet het laatste woord. Tòch zou ìk zelf zonder twijfel voor Pinksteren kiezen. Pinksteren heeft alles te maken met bezieling, met spiritualiteit en noem het maar: ambitie. De Eeuwige blaast op ons, Hij beademt ons met Zijn Geest, vuurt ons aan en zet ons in beweging. Het verhaal gaat verder, het verhaal gaat dóór!

We zien de Geest dan misschien niet, maar hij ìs er wel! Als je kijkt en luistert, dan ontdek ik de gaven die hij uitdeelt, veelkleurig en gevarieerd. Niemand wordt overgeslagen; ieder draagt z'n eigen deeltje vuur in zich.

Er is de gave om te spreken, te luisteren, de gave om mensen te helpen,de gave om te organiseren, de gave om te besturen, de gave om te denken, de gave om muziek te maken. De Geest activeert ze in ons, om elkaar ermee te verrijken. Paulus zegt in zijn brieven: “aan een ieder wordt de openbaring van de Geest gegeven, tot welzijn van allen”. Dus vooral ook: om elkaar ermee te dienen, om elkaar verder te helpen, elkaar tot hand en voet te zijn, elkaar te bemoedigen en te inspireren! Iedereen deelt mee, niemand wordt overgeslagen. Om het mogelijk te maken in een gemeenschap elkaar èn de Eeuwige te ontmoeten en dit tot een feest te maken.

Het Pinksterfeest is eigenlijk ook een heel Duifs feest. We zien hier een Duif in glas-in lood, op de muur en boven de oude preekstoel. De duif die bij Jezus doop zichtbaar wordt, symboliseert de geest bij ieder nieuw begin aanwezig is. Het vuur van de Geest wordt niet in het water gedoofd, maar het water spoelt de weerstand weg, waardoor de Geest de ruimte krijgt.

Ik ervaar het dat de Geest met gulle hand gaven uitdeelt en ons daarmee in beweging zet. Als je om je heen kijkt, zie en voel je het krachtenveld van de geest. We moeten ons bewust zijn dat Pinksteren ons doet genieten van het leven, maar dat het ons bovenal in actie zet. De heilige Geest; God in actie is Hij.

Zo komen wij in beweging. Letterlijk: we gaan naar Antwerpen om de Vleugel te ontmoeten en omgekeerd; omdat we iets van inspiratie aan elkaar willen ontlenen. Maar ook: de geest maakt ons scherp om òp te staan voor onvoorwaardelijke rechtvaardigheid, om in de benen te komen voor de liefde, vrede en solidariteit in een maatschappelijke dimensie. De geest zet ons aan tot geduld, doorzettingsvermogen, vriendelijkheid, trouw en zachtmoedigheid. Dàt is bezieling! Allemaal woorden waar muziek in zit. Allemaal vruchten die smaken naar méér. Vruchten van de Geest: je hoort ze, je ziet ze, je proeft ze.

En wij zingen :

Mens, doe goed.

God in ons, hou aan.

Levensgeest, allemensengeest,

Vuur liefde aan.

Dat brokje vuur van de Eeuwige raakt ons persoonlijk. Raakt jou en mij. Geen leven zonder dat vuur, geen beweging zonder dat vuur. We zièn Hem niet, maar merken hem des te meer: in gaven die worden ingezet, in mensen die worden toegerust en liefde, veel liefde, want als de Geest blaast, betekent dat vooral: liefde.

Gebeden

Eeuwige,

Op het Pinksterfeest namen Jezus' leerlingen het besluit

Om naar buiten te treden,

Aangemoedigd vanuit hun eigen overwinning op de angst.

Geef ons in onze tijd

Vurige tongen en een geestdriftig hart

Als wij strijden tegen onrecht.

Laat ons dat doen vanuit het besef, dat het Jezus was

Die ons de vader opnieuw keerde verstaan.

We bidden u voor vrede en vrijheid,

Dat Joden en Palestijnen elkaar leren verstaan,

Dat Christenen en Moslims elkaars gaven ontdekken.

En dat angst en geweld plaats maken voor de goede gaven van de Geest.

Samen bewogen door de Geest

Willen we doen wat wij bidden:

Opstaan tegen kou en onrecht en haat,

Om warmte, om recht, om liefde.

Onze Vader ………

De Eeuwige zegene en behoede ons,

De Barnhartige doe haar aangezicht over ons lichten,

| Archief/Bijdragen | Archief 2003 | Voorgangers |

RG 2003-10-01 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl