|
||||
Bijdrage Diana, viering 6 juni 2004
|
||||
Voorganger: Diana Vernooij Lectrice: Ireen van der Endt. (Diana - links en Ireen - rechts)\ |
||||
Lezingen Spreuken 8; 22-31 Rom. 5; 1-5 Joh. 15; 12-15 |
||||
Welkom. Welkom iedereen, volwassenen, kinderen. Fijn om samen te zijn deze zondag van Hart en Ziel in Amsterdam.
Voor de kinderen is dit wel een heel bijzondere dienst, want het is de laatste keer voor de zomer dat er een kindernevendienst is. Daar moeten jullie iets bijzonders van maken. Freek / Fred: wat gaan jullie doen?
Inleiding De Heilige Geest, het meest belangrijke dat Jezus ons heeft nagelaten, waar is ie gebleven? We lezen de verhalen, de herinneringen, we gedenken Jezus, vieren samen zijn laatste avondmaal. Maar de Heilige Geest, die hij zond, lijkt ver van ons bed. Je moet haast wel bij de Pinkstergemeente zijn om vrij over de Heilige Geest te kunnen spreken. “Ik zat in de put, en toen kwam de Heilige Geest over mij en ik had weer hoop.” Soms kom je mensen tegen die zo spreken. Maar zoiets stuit ons toch tegen de borst. Laten we het vandaag, een week na Pinksteren, eens hebben over die Geest, die in ons allemaal aanwezig is, de geest van waarheid en wijsheid, en waar het zo lastig mee leven is. Een goede geïnspireerde viering, allemaal!
Mededelingen Vandaag is het het weekend van de Amsterdamse viering ‘Met hart en ziel'. Een soort monumentendag voor alles wat levensbeschouwelijk is. Op de dam van 11.00 uur tot 17.00 uur: informatiemarkt. Verder zijn tal van boeddhistische, hindoeïstische, islamitische moskeen, joodse synagogen, christelijke kerken, spirituele centra, gebouwen van vrijmetselaars, noem maar op – alles is open. Waarschijnlijk is er op de Dam wel een programma te krijgen.
|
||||
Overweging. Toen ik bij de voorbereiding mensen vroeg wanneer zij de Heilige Geest hebben ervaren in hun leven, bleef het eerst even stil. We hebben toch echt wel schroom om van ons eigen leven te zeggen dat de Heilige Geest ons iets ingaf. Maar het kwam. Sommigen vertelden dat ze de Geest als een warme deken op zich voelden dalen toen in een verbintenisritueel over hen een zegen werd uitgesproken. De een benadrukte: De Heilige Geest is een trooster voor me, een helper die laat zien dat alles van voorbijgaande aard is. Daarom is narigheid te doorstaan en geluk te genieten. Een ander zei: De geest brengt mij altijd weer het gevoel van kracht, om steeds weer opnieuw te beginnen. En: Als ik ga twijfelen of angstig word, de Heilige Geest leid me door het dode punt heen en vervult mijn hart met vrede.
Het zijn mooie ervaringen van steun op een moeilijk punt, uit eigen kracht kun je er niet over heen komen, en plots is daar rust, overgave, vertrouwen: een geschenk uit de hemel. Je kunt het niet sturen of oproepen, je kunt er wel voor open zijn.
Is de Heilige Geest er soms wel en soms niet? Of is ie er bij sommige mensen meer dan bij anderen? Kardinaal Simonis zei eens: ‘bij de Heilige Vader zit wel even wat meer Heilige Geest dan bij mij'. Alsof God met een maatbekertje bij de een wat meer Heilige Geest stort dan bij de ander, precies volgens de hiërarchie van de kerk. Nou, dat lijkt me niet. Wat wel waar is dat sommige mensen meer contact hebben met de Heilige Geest, beter luisteren naar wat zij te bieden heeft, meer geleerd hebben op de geest te vertrouwen. Zij kunnen ons wijzen hoe we dat kunnen leren.
En het gaat om veel. Het gaat om troost en wijsheid, om inzicht. Het gaat ook om het creëren. Even terug naar de teksten: In het boek Spreuken staat dat Wijsheid aan alles vooraf gaat en dat het zich verheugt in alles wat er geschapen wordt. Maar in die andere tekst zegt Jezus dat de Geest van Waarheid, de Wijsheid nog komen gaat. En wat Jezus tegen zijn leerlingen zegt, zegt hij ook tegen ons. Er is nog zo veel wat wij kunnen leren, hij heeft ons nog zo veel meer te geven. Maar wij kunnen het nog niet aan. We zijn mensen, ons leerproces gaat langzaam, lang niet zo snel als ongeduldige leraren als Jezus zouden willen. En Paulus zegt: houdt vol, als je de verdrukking doorstaat krijg je weer hoop. De Heilige Geest is dicht bij je, die verlaat je niet.
God schiep dus eerst de wijsheid, en toen pas, met hulp van de wijsheid, schiep God de hemelen en de aarde. En dan staat er iets moois: de vr é ugde was Gods richtsnoer. Bij alles wat God schiep was er vreugde. Waarschijnlijk schiep God niet als er geen vreugde was. De vreugde was de leidraad – vreugde, voldoening, het gevoel ‘dat je ziet dat het goed is'. God creëerde geen dingen die geen vreugde opriepen.
De Heilige Geest is dus ook de vreugde in ons dagelijkse leven. Als het je lukt je ongeduld te bedwingen en vriendelijk te blijven, als je met tegenzin naar je werk gaat maar er toch iets goeds van weet te maken. Het gaat niet om dolgelukkig zijn met wat je hebt, het gaat om levensvreugde als een dragende kracht van alles wat je doet.
Maar de geest der waarheid is meer dan wijsheid en vreugde, ze is ook moed. Pinksteren is de dag van de moed: de moed om verder te gaan, zelfs als je geliefde leraar is vermoord. De moed om verder te gaan ook al weet je dat je nog niet uitgeleerd bent, nog niet zo ver, niet zo volmaakt als je leraar. Pinksteren is de dag waarop de leerlingen volwassen werden. Ze hadden al de moed gehad Jezus te volgen, ze hebben veel van hem geleerd, en nu is het moment gekomen dat zijzelf aan zet zijn. Eerst trachten ze zich te verbergen, er onderuit te komen. maar nu is het besef doorgedrongen dat zij het zullen moeten doen, de geest volgend die in hen is.
Even een verhaal ter illustratie. De vader van Jan staat op Jans deur te bonzen. ‘Jan, je moet opstaan, je moet naar school.' ‘Ik wil niet' roept Jan. ‘Je moet, kom nou uit bed'. ‘Ik wil niet naar school' roept Jan. ‘Waarom dan niet?' ‘Wel' zegt Jan, ‘Ik heb 3 goede redenen: Ik vind school saai, de kinderen pesten me en ik heb geen zin'. Waarop zijn vader zegt: nou ik geef je 3 goede redenen om wel te gaan: ‘Ten 1e is het je plicht, ten 2e ben je 45 jaar en ten 3e ben je de hoofdonderwijzer'. Er komen momenten in je leven dat je je niet meer kunt verschuilen, niet meer kunt zeggen: ‘ik heb geen zin', of: ‘de anderen maken het me moeilijk'. Op een gegeven ogenblik ben jij aan zet, jij zult het moeten doen. Volwassen worden is kiezen voor de verantwoording. Dit is iets dat je niet een keer doet, maar dat je steeds opnieuw moet doen, als een soort hernieuwing van je doopbelofte. De Heilige Geest geeft je de moed om verantwoording te nemen voor je daden.
De Heilige Geest is dus de geest van wijsheid waardoor je kunt weten wat goed is om te doen. Het is de geest van vreugde als leidraad in je dagelijkse scheppingswerk. De Geest brengt je troost als het moeilijk is en moed om door te gaan, moed om verantwoording te nemen in je leven. Dit is de Geest die er al was vanaf den beginne en die er altijd zal zijn. Het is de Geest die we verwoed zoeken en over het hoofd zien. Het is de Geest die zich aandient, als een glimlach op een lastig moment, als een vriend in je diepste wanhoop. Die Heilige Geest neemt je bij de hand en leidt je, ze is in je en tegelijk niet v á n je. Je kunt hem niet voor de gek houden, je kunt haar niet forceren. Een ander heeft er niet meer van dan jij, en om jouw leven te kunnen leiden kun je maar beter goede maatjes worden, amen. |
||||
Nodiging Laten wij brood en wijn delen, zoals Jezus met ons brood en wijn heeft gedeeld. Laat ons bereid zijn de Heilige Geest te ontvangen, het vuur in ons van wijsheid, blijdschap, moed en verantwoordelijkheid. Laten we deelnemen aan dit simpele, overbekende breken en delen, om een van hart en ziel te zijn, bereid om vrij te zijn. Iedereen is welkom om deel te nemen, niemand is uitgezonderd. Komt dan want alles is gereed.
Zegenbede. Moge onze geliefde God dicht bij ons zijn de komende dagen en alle dagen in ons verdere leven. Moge Hij onze ogen en ons hart openen, opdat we onverschrokken en vol mededogen voort kunnen gaan. Moge Zij ons kracht en tederheid schenken en vrede. Amen.
|
||||
| Archief/Bijdragen | Archief 2003 | Diana's "Hoofdpagina" | Gastvoorgangers | |
||||
|
||||
|
||||