Bijdrage Frans Gerritsma, viering 26 maart 2006
 
 

Voorganger: Frans Gerritsma 

Lector:  Willemijn Kanters

 
 

 

     
 

Lezingen :

Jozua 4; 19 - 5; 1, 10 - 12

Ef. 2; 4-10

Joh. 6; 1-15

Inleiding.

Hartelijk welkom op deze zondagochtend in De Duifl; bekenden en (nog) onbekenden, weest welkom hier.

Helaas is de voorganger -Maruja Bredie- onverwacht geveld door de griep en ook de lector - Nicole van Eijck- is ziek geworden. Wij wensen hen beiden van harte beterschap.

Frans Gerritsma en Willemijn Kanters hebben zich bereid verklaard om deze viering over te nemen. Omdat Frans niet bij de voorbereidingsavond is geweest, heeft Frans voornamelijk zijn eigen gedachten rond de lezingen gehanteerd bij het maken van een meditatie bij de lezingen van vandaag.

Meditatie.

Twaalf stenen stapelen ze op.

Een monument.

Een monument van bevrijding.

Eindelijk in beloofd land.

 

Twaalf stenen.

Stenen van verbondenheid.

Verbondenheid met elkaar,

die vele stammen en toch dat ene volk.

Opluchting.

Overwonnen verdeeldheid,

bevochten, een leven lang,

tijdens die verschrikkelijke tocht,

door de woestijn met honger en dorst.

God zo vaak afwezig.

Steeds opnieuw leren geloven

in de levensdroom.

Maar ook, water uit de rots.

Brood, een geschenk uit de hemel.

Een monument van herinneringen

vervulling van de levensdroom

die waar is geworden.

 

Beeld van ons bestaan.

Een land van belofte

Het is er.

Je mag er naar op weg.

Je kunt op weg.

Met de levensdroom in je hart..

Het licht, dat je gegeven is..

 

Geraakt door dat licht.

Kijk, hoe ver je bent gekomen.

Dankbaar voor het brood uit de hemel,

aangereikt, door wat het verstand te boven gaat.

 

Deel het met anderen,

die ook van dat licht, dat leven, hebben geproefd.

Die ook op weg zijn gegaan,

met niets anders dan een belofte

en vrede in hun hart,

omdat ze geloven goed uit te komen.

 

Dan ben je al thuis,

Thuis bij jezelf

Thuis bij God

 

Dan verzet je bergen.

Deel je brood met wie hongerig zijn..

 

Liefde, zo groot.

Liefde, die uit de dood opwekt.

Liefde, die groeit.

 

Denk niet langer aan alles

wat doods en donker maakt.

Roer er niet in, het gaat stinken.

Denk: liefde bestaat.

God is liefde.

God is

en jij bent.

 

Het licht,

dat mensentoekomst schrijft

en aanblijft.

Het brengt alles wat doods is in jou

tot bloei.

Word er warm van,

ondanks al je schamelheid,

er is leven, dat de moeite waard is,

een land van belofte

ook in al je droefheid en ellende.

 

Het wordt geschonken.

Het is al in je.

Maar zo verborgen,

wanneer je er niet in gelooft.

 

Deel je kracht

Deel je geloof

Deel je liefde

 

Er is genoeg voor iedereen

Wees niet bang,

zelf tekort te komen.

Er blijft genoeg over

om nog meer mensen te vervullen.

 

Kom thuis bij je zelf.

Vervul je hart met mededogen.

met jezelf en met anderen

Dan ben je in vrede.

Straal je vrede uit.

         
 

 

 

 

 

 

   
 

| Archief/Bijdragen | Archief 2006 | Frans' "Hoofdpagina" | Gastvoorgangers |

 
 

RG 2006-03-26 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl