Voorganger: Fred Vos

Overweging (inhoudelijk en tekstueel): Maruja Bredie

Lector: Thea van Deijl

Lezing:

Openbaring 22; 6-21 en

Johannes 17; 20-26

 Overweging (tekst: Maruja):

Wat ik gezegd heb is betrouwbaar en waar. Houdt de profetie van dit boek niet geheim, want de tijd is nabij. Een engel is gestuurd om de dienaren te laten zien wat er binnenkort gebeuren moet. God die zijn zoon Jezus gezonden heeft aan ons mensen , die ons heeft laten zien wat belangrijk is, wat ons te doen staat. Voor eeuwig verbonden als een soort cirkel aan elkaar, in wederkerigheid, in liefde ons gebracht.

Aan ons mensen wordt een handreiking gedaan hoe wij verder ons leven kunnen inrichten. We worden aangespoord om te willen en kunnen veranderen mits we ons niet blindstaren op onbereikbare doelen en onze motieven zuiver zijn. Niet alleen gericht op hoe het toen was, maar met de herinnering van toen ons leven hier en nu inrichten. We worden daarbij gezien en er wordt naar ons geluisterd.

Tolle zegt daarover; het begin van vrijheid is het besef dat je niet 'de denker' bent. Op het moment dat je de denker gaat waarnemen, wordt er een hoger bewustzijnsniveau actief. Je begint dan te beseffen dat zich boven het denken een geweldig gebied van intelligentie uitstrekt en dat het denken niet meer is dan een nietig onderdeel van die intelligentie. Je beseft ook dat alle dingen die echt belangrijk zijn, zoals schoonheid, liefde, creativiteit, vreugde, innerlijke vrede, uit iets voortkomen dat het verstand te boven gaat.

Je begint te ontwaken. Je begint te ontwaken en kunt verder en dieper kijken en voelen. Misschien is dat wel het meest bijzondere dat Jezus ons mensen heeft laten zien, het feit dat God zich in allerlei gedaanten vertoont en kan vertonen al naar gelang onze behoefte is en wat wij mensen nodig hebben om de juiste keuze te kunnen maken. God heeft ons mensen lief. Elkaar liefhebben betekent wederkerigheid, liefde komt van binnen uit, leven in en naar de geest van.

Ik heb uw naam bekend gemaakt, lezen we bij Johannes en dat zal ik blijven doen, zodat de liefde waarmee u mij liefhad in hen zal zijn en ik in hen. Een gevende God, hij heeft ons zijn zoon gegeven om ons dichter bij God te brengen. Een God die zich in iedere situatie van een andere kant laat zien of kennen.

Ayya Khema zegt ons daarover: als we ons eigen lijden inzien en erop vertrouwen dat het mogelijk is alle lijden ooit achter ons te laten dan komt er vreugde in ons op. De vreugde die we voelen kunnen we dan wegschenken. Er zijn twee soorten vreugde. De ene is werelds en de andere meditatief, maar elke vreugde in het hart is vreugde die we kunnen wegschenken. Als we gelukkig zijn en ons niet bezighouden met verleden en toekomst, hoop en verwachting, oordelen of meningen, maar juist met de vreugde in het hart dan zullen we dat meteen aan de kwaliteit van ons leven merken. We zien er weliswaar net zo uit als voorheen, we zijn uiterlijk niet veranderd, maar ons innerlijk leven is anders geworden. Vreugde is helder, goudkleurig, opgewekt, licht, blij en vredig. Hij is heel makkelijk weg te schenken. Of een ander hem wil hebben of accepteren, doet er niet toe. Als we niet blij zijn met kleine dingen dan is het moeilijk de vreugde in het hart vast te houden, want grootse dingen gebeuren maar zelden.

Wat geeft ons dagelijks vreugde? We kunnen bijvoorbeeld blij zijn als we iemand zien met een stralend gezicht. Interesseert ons dit eigenlijk? Of interesseert het ons hoogstens of dit gezicht onze kant opkijkt? We kunnen blij zijn met hoe de bomen buigen in de wind. Doorgaans letten we niet op zulke dingen. Als er rust is, kunnen we vreugde beleven aan de kleinste dingen. Ook de natuur geeft ons daartoe volop de gelegenheid. We kunnen bijvoorbeeld blij zijn als we ineens de vergankelijkheid in de natuur zien, wat niet moeilijk is. We kunnen de voortdurende verandering op onszelf betrekken en blij zijn dat we deel zijn van de schepping. Het is bijzonder blij te zijn met dingen die de meeste mensen vanzelfsprekend vinden. Samen met vreugde komt dankbaarheid op voor de vele aanleidingen tot vreugde. Als we deze gevoelens in ons versterken en bestendigen, kunnen we ze wegschenken.

En dat laatste dat is eigenlijk de essentie waar we het vandaag over hebben, de liefde ons gebracht wegschenken, doorgeven, vertellen elke keer opnieuw. Wij mensen zijn tot alles in staat wanneer we ons wakker schudden, ons loswurmen uit onze vooroordelen en veronderstellingen, onze vaste patronen van denken en vooral van doen. Net zoals Jezus de boodschapper was van de liefdevolle boodschap van zijn Vader, zo kunnen wij deze weer doorgeven aan anderen. Elke dag, elk uur, elk ogenblik in ons leven is daar de liefde van God die ons koestert en omarmt, het is aan ons anderen in deze omarming te laten delen. En zo zij het.

(toelichting; als gevolg van onverwachte familieomstandigheden, was Maruja helaas niet in de gelegenheid om deze overweging uit te spreken. Maruja heeft wel zelf de voorbereiding en uitwerking gedaan, maar Fred Vos heeft de overweging namens haar uitgesproken)

| Archief/Bijdragen | Archief 2007 | Maruja's "Hoofdpagina" | 

RG 2007-09-11 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl