Zondagochtend
Het begin van”de dag des heeren”
Zalige rust zo vroeg
Lege tafels in de buurtkroeg
Zo'n gevoel van “niets kan mij deren” …
Zondagochtend
Rustige Prinsengracht zo hemels stil
Herfstbladeren dwarrelen op het water
En dobberen van hier tot later…
En gaan waar heen men wil…
Zondagochtend
Wandelend op de Prinsengracht,
God hoe mooi is Amsterdam,
Dat het soms m'n adem benam,
Nu in deze kleurige Herfstpracht,
Zondagochtend
Dan toch bij de Duif aangekomen
Maar had eigenlijk nog zo graag wat willen lopen,
En op wat zonnestralen willen hopen,
Maar ik moet nu stoppen met dromen,
Zondagochtend,
Ik voel me lekker nu in de Duif, maar droom weer een beetje weg,
“Ach die voorganger deed toch zo z'n best..”
“En ik zit maar wat te mijmeren in mijn Duif nest,”
Maar voel me niet schuldig, dan heeft hij maar een beetje pech,
Zondagochtend,
Ik ben hier voor God en medemens,
En voor een goed gevoel
De wereld is me vaak genoeg een “janboel” …
Ik bid en zing de mooiste wijs…
“Zou God me horen, zou Hij het mooi vinden denk ik dan,”
“Maar
ach jongen, wat verwacht je… een reactie dan…?”
Zondagochtend
Plots verschijnt uit een Duif raam boven in de top
Een zonnestraal, zo maar opeens, en schijnt op m'n kop…
Ik geniet, zo iets moois en onverwacht…
En denk… dat is vast God die even naar mij lacht…
RG 2007-11-13 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl