Voorganger: Marina Slot (l) en

Lector: Cees Blaauw

Lezingen:

Johannes 20; 1-18

tekst naar het dagboek van Etty Hillesum

Thema: Leef, leef je leven ten volle!

Votum

Wij zijn hier bij elkaar in de Naam van de Ene en Enige die ons elke dag weer bevestigd met “Ik zal er zijn”, ik je schepper en je tegenover.

En in de Naam van Jezus Messias die een groot lijden niet uit de weg is gegaan om te laten zien wat mensenleven is.

Leven met vallen en opstaan, wanhopig en zielsgelukkig beide en soms tegelijk.

En in de Naam van de Heilige Geest die met haar warme en tedere adem ons vervult en inspireert tot liefdevol en bewust samenleven.  Amen

Welkom en inleiding

Lieve mensen,

Welkom op deze koude Paasmorgen in de Duif. Wij hebben veel gele narcissen om de kleur en de warmte van zon en lente in ieder geval hier binnen tot leven te brengen.

Welkom in onze Gemeenschap die openstaat voor iedereen. Voor jou die voor het eerst hier binnen loopt, voor de regelmatige gasten onder ons en voor al die lieve mensen die samen al jaren praten, vieren, zingen en bidden in dit mooie Godshuis.

Wij vieren vandaag door lijden en dood heen, de opstanding van Jezus van Nazareth. Een verhaal van blijdschap, verwarring, geloof en ongeloof. Een successtory die ons brengt bij het besef dat wij niet alles kunnen begrijpen, niet alles kunnen bevatten met ons verstand.

Die onze gezamenlijke zoektocht naar wat geloof is, wat Jezus van Nazareth nu nog voor ons betekent alleen maar verdiept.

Wij lezen een tekst van Etty Hillesum, een jonge Joodse vrouw die haar dagboeknotities heeft nagelaten aan ons. Zij wilde schrijfster worden, maar overleed veel te vroeg op 29 jarige leeftijd in november 1943 in Auschwitz.

Zij schrijft in haar dagboeken oprecht en intens over haar relatie met God. Een relatie die onder de heftige druk van de anti-joodse omgeving, groeit en ontwikkelt tot een uitermate persoonlijk niveau.

Onze gemeenschap heeft de Goede Week met elkaar doorgebracht met een Seidermaaltijd op Witte Donderdag te houden en op Goede Vrijdag hebben wij o.a. samen delen van de Mattheuspassie in de vertaling van Jan Rot te beluisterd met als thema Eenzaam samen, samen een.

Vandaag is er nieuw licht, nieuw perspectief, wij hebben een nieuwe Paaskaars als teken van dat nieuwe begin dat we altijd op Paasmorgen met elkaar mogen maken.

Cees, zullen wij samen de Paaskaars aansteken ??

Overweging

Er zijn mensen, ook hier in de Duif die het lijden in hun leven op een koninklijke manier aannemen, aanvaarden als iets wat onvermijdelijk bij een mensenleven hoort zonder bij de pakken neer te gaan zitten. Ik zie die mensen elke keer weer opstaan, ondanks de slechte omstandigheden steeds de rug rechten en ik zie dat ze zich in ons midden bewegen als een voorbeeld van wat een mens vermag. De kunst van leven verstaan ze of beter gezegd die kunst hebben ze leren verstaan.

Terugkomen na een ernstige ziekte en elke keer weer moed vatten om te doen wat je je plicht acht, leven met een zwart en zwaar oorlogsverleden en toch blijmoedig en krachtig steun geven aan anderen, leven met een donkere geschiedenis van de oude kerk en een geloof dat meer kapot maakte dan dat heelde. Allemaal heel gewone en tegelijk bijzondere mensen die het woord opstanding elke dag in praktijk brengen. Geen heiligen, maar mensen die beseffen dat naarmate hun leven doorgaat, God dichterbij is gekomen. Mensen die hun houvast hebben gezocht bij die Ene en Eeuwige God en die de een meer als de ander God hebben toegelaten in zichzelf. En door dat goddelijke te delen met anderen, bemerken dat het helpt om te groeien in liefdevol menszijn, bemerken dat het helpt om te relativeren in het leven, om te komen bij datgene waar het werkelijk om gaat.

Etty Hillesum zegt : wij hebben immers alles in ons, God en hemel en hel en aarde en leven en dood en eeuwen, vele eeuwen. Dat te erkennen en herkennen is de grootste groeistuip die je je maar kan bedenken. Je bent als mens wezenlijk anders dan diegene die voor jou was, en toch draag je in jezelf wat mensen al eeuwen bij zich hebben. En je kunt het tegenkomen als je goed naar jezelf kijkt, dan zie je het leven en de dood, de hemel en de hel en je vindt God ergens misschien in een verscholen hoekje. En je vindt je motieven waarom je dingen doet zoals je ze doet en zegt zoals je ze zegt. En God krijgt namen in jou die bij je horen als Liefde, Licht, Moed, Geloof, Hoop, Samen, Ik zal er zijn, Ik ben dichtbij je, Ik sleep je er doorheen, Ik worstel met je, Vrees niet.

Jezus van Nazareth staat op met twee engelen, twee goddelijke helpers aan zijn zijde. De scheidslijn tussen leven en dood is even flinterdun, de dode is zichtbaar op zijn tocht naar de Levende God. Maria Magdalena, zijn geliefde discipel mag Hem zien en horen en nog een paar leerlingen. Soms staan wij dichtbij de dood, dichtbij een geliefde dode in onze dromen, in onze visioenen. In onze gesprekken over geliefde overledenen worden zij weer levend onder ons. Soms zien wij een geliefde dode zomaar opeens als de jonge mens die hij geweest is. Soms gebeuren er in de nabijheid van de overgang van leven naar dood wonderen die je bijna niet kunt geloven. Verschijningen waarover je maar in beperkte kring durft te spreken. Verhalen die je dierbaar zijn, maar waar vooral niet over gelachen moet worden omdat het zo kostbaar is wat je meemaakte.

Jezus van Nazareth staat op en dat gedenken wij vandaag.

Een kostbaar verhaal voor hen die geloven in de kracht van de opstanding. Een schoolvoorbeeld van dat het kan, slechte omstandigheden overwinnen, het lijden achter je laten, de pijn van verlies in alle scherpte ervaren en toch verzachting ontvangen, een oplossing creëren voor grote problemen. Niet door te duiken, door net te doen of er geen lijden is in de wereld, maar door het aan te gaan, aannemen wat je te doen staat in deze wereld. Door los te laten wat je niet kunt vast houden, door aan te raken wat verloren ging en de realiteit onder ogen te zien met liefde en tederheid naar jezelf.

Ik heb altijd gezocht naar de betekenis van het woord verlossing. De echte betekenis voor mij en mensen zoals ik. Ik geloof dat ik er steeds dichter bij kom en dat kan alleen maar door in geloof te leven, ten volle het leven te leven zoals het zich aandient. Door samen te zoeken naar de betekenis van oude woorden, door je te verenigen met elkaar en te puzzelen wat ons allen raakt en in beweging brengt. Dat kan alleen maar door met veel respect te schouwen naar de God die in ons is. De God die dichtbij ons wil zijn, in welke gedaante dan ook of ie nu tuinman of schilder is….. Je kunt elke dag opstaan in geloof en herkenning van de Ene die in je is, welke Naam bij jou ook de klik geeft. Wij kunnen allemaal elkaar herinneren aan deze dag als er andere dagen komen die donker en zwart gekleurd zijn, waarin de hel dreigt los te barsten. En wij kunnen elkaar blij maken met het delen van de hemelse momenten uit ons bestaan, dagen van liefde, geboorte, opstanding en eindeloze groei.

Opstanding is leven, leven in al zijn uitgebreidheid, leven ten volle en voel dat vandaag in Godsnaam. Amen.

Nodiging

Op deze Paasdag waarop wij nieuw leven vieren, mogen wij de maaltijd met elkaar gebruiken alsof het onze eerste keer is dat wij met elkaar breken en delen.

Naast blijdschap en trots is er ook droefenis en verlies en altijd krijgen wij weer de kans om opnieuw te beginnen.

Wij kunnen opstaan na verschrikking, we kunnen ons oprichten uit angst, wij mogen demonstreren dat het leven de moeite waard is om elke dag ten volle te leven.

Wij delen met elkaar de geestelijke verbondenheid van de Gemeenschap van Christus en de menselijke liefde door alles heen. Wij gaan aan tafel en breken het brood en delen de wijn als tekenen van leven en van samen.

Komt want alles is gereed.

Zegenbede

De Eeuwige zegene ons en behoede ons,

De Barmhartige doe haar aangezicht over ons lichten en zij ons genadig,

Wim deelt paaseieren uit

| Archief/Bijdragen | Archief 2008 | Marina's "Hoofdpagina" | 

RG 2008-03-23 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl