Bijdrage Frans Gerritsma, viering 27 april 2008.
 
 

Voorganger: Frans Gerritsma 

Lector:  Hans Gildemacher

 
 

 

     
 

Lezingen :

Hand. 8.5-25

Johannes 14.15-21

         
         
 

Welkom.

 

Welkom

 

Goedemorgen,

U allen welkom.

Bekenden

Onbekenden

Ook namens Hans Gildemacher

Die mee voorgaat

 

De zondag voordat we definitief afscheid nemen

Van Gerard van Deijl.

 

In deze tijd tussen Pasen en Pinksteren,

nog even en het is al hemelvaart,

wordt ons verteld hoe het de jonge kerk, de eerste christenen is vergaan, zoals dat opgeschreven is door Lucas

in de Handelingen van de apostelen.

Er zijn ook wat onbekende verhalen bij

Het verhaal van Ananias en Safira,

die zeiden al hun bezittingen te delen, maar toch het nodige voor zichzelf hielden. Daar over logen, en daardoor hun eigen lot bezegelden.

Vandaag het verhaal van Simon,

Simon die de geest wil kopen,

om die aan zijn toverkunsten toe te voegen.

We kennen het in ons spraakgebruik als simonie. Het kopen of verkopen van geestelijke goederen.

Het is niet zo eenvoudig om goed te onderscheiden, wat de goede geest, de geest van God is. We kunnen daar niet zo maar over beschikken.

In deze voorbereidingstijd voor Pinksteren willen deze verhalen ons helpen, om open en ontvankelijk te worden voor de Geest.

Moge dat in deze viering zo zijn..

 

 

Overweging

In mijn leven ben ik over heel wat grenzen gegaan. Ik bedoel niet alleen landsgrenzen, maar ook grenzen, die ik in mijn opvattingen, mijn manier van geloven had. Op grond van ervaringen, nieuwe inzichten, ga je over grenzen, groei je aan het leven, groei je in geloof. Wat je overkomt, nieuwe ervaringen, nieuwe kennis, vormen je leven en levensinstelling, vormen je geloof. Soms raken mensen door het leven verbitterd, in zichzelf opgesloten, eenzaam en krampachtig. Worden ze futloos en geestloos.

 

De tijd tussen Pasen en Pinksteren zou je de tijd van de verkenning van de grenzen kunnen noemen. Wat doe je met nieuwe ervaringen in je leven. Krijgen ze een plaats, geven ze een nieuw zicht op je leven. Wat is de ruimte die je als mens krijgt om volop te leven, wat is de ruimte die je jezelf geeft, die we elkaar geven. Wat is je houvast, want grenzen geven ook een houvast en duidelijkheid. Hebben we ruimte voor de Geest. De geest van waarheid, de geest die alles onthult en duidelijk zal maken. De Geest, die volgens het evangelie van vandaag, ons laat inzien, dat de liefde die God ons toedraagt, in ons is. Dat God in ons is. En hoe die God in ons is kun je zien aan de Geest waarin mensen handelen.

 

En dan worden we vandaag geconfronteerd met de leerlingen van Jezus, die in navolging van Hem heel wat kunnen, nog al wat macht hebben. Macht over onreine geesten. En wat zouden dat anders voor geesten kunnen zijn dan geesten die je verwarren, die je grenzeloos verwarren. Die leerlingen hebben een vermogen om mensen weer zicht op zichzelf te geven, een nieuwe zekerheid, een nieuw houvast. Macht om weg te nemen wat mensen verlamd, of gebroken door het leven doet gaan.

 

Maar is dat nu zo uitzonderlijk. Er lopen toch heel wat genezers rond, die dat ook kunnen. Een daarvan is Simon. Hij kan nog al wat met zijn magie. Daar getuigen de mensen van. Maar die Simon ziet bij de apostelen iets, dat hij zelf niet bezit. Iets van bezieling, een kracht die groter is dan de apostelen zelf. Een bron waaruit zij leven, een bron die kracht en leven geeft. Bij al zijn magische praktijken en bijzondere gaven, mist hij iets. En hij denkt van die bijzondere kracht te kunnen krijgen, door zich te laten dopen.

 

Maar het gaat om iets meer. Het gaat er niet om dat we gedoopt zijn in de naam van Jezus, maar het gaat er om dat we mensen zijn, die geest hebben. De gedoopte bewoners van Samaria missen iets en ze gaan naar de apostelen toe, ze zoeken geest. Simon zoekt die geest, want zonder die geest, voelt hij dat hij niet die macht en dat gezag heeft, dat de apostelen hebben.

 

Simon is een man van deze wereld en denkt dat trucje kunnen ze me wel even leren. Ik kan het wel kopen, laat ik ze er geld voor geven. Het doet me denken aan de man, die jarenlang in de gevangenis gezeten had. Nu hij weer vrij was, voelde hij zich in de maatschappij bedreigd. Hij herinnerde zich zijn moeder en enkele gevangenen, bij wie hij gezien had dat hun geloof hun rust had gebracht. Dat wilde hij ook wel, en hij kwam langs om dat te kopen. Teleurgesteld ging hij weg, omdat het niet te koop was.

 

De geest is niet te koop. Is niet het bezit van iemand, niet van de paus, niet van de president, niet van de mysticus, niet van de duif, niet van mij, niet van jou. Zo gouw we de geest tot bezit maken, is de kans groot dat we hem verliezen. We begrenzen dan de geest. En die kan dan zijn werk niet meer doen. Treedt verstarring op

 

De geest, de geest van god, de geest die Jezus bezielde, is een gave, kan ontvangen worden. De geest is niet te vatten of precies aan te wijzen. We kunnen de geest ervaren in bezielende woorden en daden van mensen, zoals Simon en de Samaritanen dat bij de leerlingen zagen.

 

De geest is ongrijpbaar, maar onmisbaar. Zonder geest zijn we mensen die alleen maar bekommerd zijn om eigen heil, om eigen gewin, macht en grootheid. Zonder geest is er geen gemeenschap mogelijk, zonder geest wordt liefde maar een woord.

 

Wat kunnen we doen. Wat kunnen we doen om de geest te ontvangen.

Dat is niet zo gemakkelijk. De geest is niet zo goedkoop dat je hem kunt kopen.

 

Het gaat het om open te zijn. Om open en ontvankelijk te worden

Je niet op te sluiten in je eigen gelijk en de mogelijkheid open te houden. Dat de geest ook daar kan verschijnen waar je het niet verwacht. Daarvan getuigen veel mensen, wanneer ze het hebben over de soms belabberde omstandigheden, waarin ze de geest ervaren hebben

 

De geest heeft te maken met aanraken, handoplegging, je laten raken, geraakt zijn..

Met openheid en ontvankelijkheid.

Openheid voor het leven. Openheid voor de andere, die een beroep op ons doet.

Dat is niet altijd gemakkelijk, want juist daar hebben we de geest voor nodig.

 

Om die Geest kunnen we bidden.

Bidden dat God zijn hand op ons legt. Ons aanraakt.

Ons hart vervult

Het vuur van zijn liefde ontsteekt

En ons tot nieuwe mensen maakt

 

           
 

| Archief/Bijdragen | Archief 2008 | Frans' "Hoofdpagina" | Gastvoorgangers |

 
 

RG 2008-04-28 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl