Voorgangers: Catrinus Mak (overw.) en Cees Blaauw.

Lezingen:

Jeremia 20; 7-13

Matteus 10; 16-33

Romeinen 6, 1-11

Welkom en inleiding

Goede morgen allemaal, van harte welkom in deze viering, ook namens Cees, met wie ik voorga. Het is de laatste keer dit seizoen, dat het koor ons ondersteunt, dus geniet er nog even met volle teugen van.

Vandaag hebben we drie lezingen. Centraal thema in de lezingen bij Jeremia, Mattheus is eigenlijk als schapen tussen de wolven zitten. Of anders gezegd, het gaat om de verhouding van hen die zich door de Eeuwige geroepen voelen en “de wereld', om het zo maar uit te drukken. Jeremia beklaagt zich dat hij belachelijk wordt gemaakt door zijn omstanders, maar toch niet anders kan doen dan wat ie doet. Jezus geeft bij Mattheus zijn leerlingen vele aanbevelingen mee. En dan hebben nog een derde lezing, uit de Romeinen, over de rechtvaardiging door het geloof, een klassiek theologisch thema.

Zijn wij nu die schapen of die wolven? Hoe is dat in onze tijd?

Naar aanleiding van de teksten kun je wel 100 vragen stellen, hoe zit dat eigenlijk? Ik wil het houden bij één hoofdvraag. Als we er, als door God geïnspireerde mensen erop uit trekken, wat krijgen we dan mee van de Eeuwige?

Laten we nu een moment stil worden om stil te staan bij onszelf en ruimte te maken voor de Eeuwige die altijd weer bij ons wil wonen.

Gebed om vergeving

Eeuwige, u die met ons meetrekt

Die veraf lijkt soms

Wij in deze mooie maar onvolmaakte wereld

Wees met ons, in dit uur

En sterk ons

Om te gaan, met wat pijn doet, waar wij zien dat het scheef zit

Waar onrecht en geweld plaats vindt

Dat wij gesterkt worden daarmee om te gaan

Om pijn te helen en scheve verhoudingen weer recht te zetten

Mensen weer op de been te helpen

In deze mooie onvolmaakte wereld.

Amen.

Overweging – Catrinus Mak

Lieve mensen, gemeente van Christus,

Een jaar of 40 geleden, was er een groep profetische geleerden, die onderzoek had gedaan naar de welvaartsgroei en de mogelijke problemen daarin. Deze geleerden noemden zich ‘De club van Rome”. Waren dat inderdaad een soort profeten, zoals Jeremia? Het boek Jeremia verhaalt over de profeet, die eerst optreedt in Jeruzalem en daar het volk en de leiders van het volk waarschuwt dat ze op de foute weg zijn. Dat ze de geboden van de Eeuwige niet naleven en dat ze het risico lopen bezet te worden en zelfs weggevoerd te worden in ballingschap. Vervolgens gaat Jeremia mee met het volk en blijft profeteren.

Net zoals Jeremia had de club van Rome een onheilsboodschap. Als we zo door gaan, met gebruik van grondstoffen en energie, dan krijgen we een probleem. Net als Jeremia, dreigt de club van Rome gelijk te krijgen. Weliswaar zijn de somberste scenario's niet uitgekomen, maar het is inmiddels duidelijk dat grondstoffen, olie, voedsel en water, wereldwijd gezien een flink probleem gaan worden.

In de inleiding had ik beloofd me te concentreren op de vraag, wat krijgen we nu mee als gelovig mens, vanuit God, of het evangelie?

Als je bij Jeremia kijkt, dan valt op, dat hij sterk door de geest gedreven is.Soms aarzelt hij even, zal ik wel doorgaan, maar dan lezen we: dan laait er in mijn hart een vuur op, dan brandt het in mijn gebeente. Ik doe moeite om het in bedwang te houden, maar ik kan het niet . Jeremia heeft dus een sterke overtuiging een bevlogenheid meegekregen, waarmee hij het volhoudt. Verder heeft hij een geloof in de eeuwige, die alles beproeft, die nagaat of de leiders wel optreden vanuit hart en nieren. Je hart, staat voor liefde en de nieren, die staan voor je intenties. Handel je uit liefde, zijn je intenties zuiver, zeg je en doe je wat je wilt, of heb je eigenlijk verborgen agenda's. Geloofsvuur en zuiverheid, dat is wat we mee kunnen krijgen van de Eeuwige. Beide gaan niet helemaal zomaar, je zult vormen moeten hebben om dat levend te houden.

Dan Mattheus. Daar horen we, dat Jezus de leerlingen als schapen onder de wolven zendt. Waar ik me tegen verzet is de gedachte, dat je de wereld zou kunnen indelen in mensen, die vredelievende schapen zijn en mensen die zich als genadeloze, zelfzuchtende wolven gedragen. Maar we zijn er in onze samenleving wel erg goed in, om hele categorieën mensen als zodanig te kwalificeren. Dan is het de maffia, de topmanagers met hun salarissen, de foute mensen, de grachtengordel, de Marokkanen en dan heb je ons soort mensen. Ieder mens heeft iets zelfzuchtigs in zich, slaat soms te fel van zich af. Ieder mens spant zich soms in voor vrede en herstel van relaties. En in onze hedendaagse moderne samenleving, hebben we zo enorm met elkaar te maken. Je leeft in een internationale wereld, je leeft in een pluriforme wijk. Met tal van organisaties, instellingen, andersoortige mensen. Natuurlijk wil je die complexe wereld ordenen in eenvoudige soorten, in goed en fout. Maar als je dat doet, dan kom je er niet uit. Dan krijg je schotten en muren tussen elkaar. Dan verdwijnt het menselijke contact, de verbinding. Maar het ging om de vraag, wat krijgen we mee? Maak je niet bezorgd, zegt Jezus, God de vader weet wat je nodig hebt.

In dit verband wil ik graag vertellen over wat ik een paar maanden geleden op TV zag. In het programma de brandende braambos, was een oudere wijze professor, opgegroeid in het verre Oosten aan het woord. Hij was al jaren onderzoeker op het gebied van geloofswetenschap en religie. Hij had zich verdiept in de leer van de Daila Lama, in de cultuur van de indianen. Hem werd gevraagd, wie of wat is God. Ten eerste, zei hij, moet je beseffen dat het verschil tussen mijn hond en mij, talloze malen kleiner is, qua geestesvermogen dan het verschil tussen mij en God. Wie God is, dat kun je niet bevatten. Maar je kunt een richting aanwijzen. En je kunt verwijzen. God is iets daar. En iets als barmhartigheid, dat hoort bij die God. En iets als genade, het herstellen van wat kapot gegaan is, dat hoort ook bij die God. En al die kwaliteiten bij elkaar, als je die bij elkaar voegt en optelt, is dat zo'n enorme kracht, zo'n onuitputtelijke bron, van waaruit het leven altijd op een bepaalde manier weer verder kan.

Het is denk ik Paulus, die in zijn brief aan de Romeinen, ook spreekt vanuit de overtuiging van deze rijkdom van de eeuwige. Je moet bij Paulus even bedenken dat hij jarenlang een fanatiek schriftgeleerde was, die christenen heeft vervolgd. Die dus jarenlang is opgegroeid met alle regels en voorschriften van de Joodse wet. Opeens vielen de schellen van zijn ogen en kon hij Jezus als Zoon van God zien. Jezus die laat zien hoe God een bron van liefde is.

Daar verhaalt Paulus in zijn brief aan de Romeinen verder over. Jezus heeft in zijn leven, sterven en opstanding, laten zien hoe je vanuit de grootsheid van de Eeuwige steeds weer ruimte perspectief en bevrijding kunt realiseren. Hoe zelfs de dood je niet klein krijgt. Hoe zonden, de zwakheden pijnpunten overstegen kunnen worden.

Een opmerkelijk punt in het verhaal vind ik de doop. Wij zijn gedoopt in de naam van Jezus en in zijn dood ! zegt Paulus. Als je dat zo leest is het moeilijk te begrijpen. Maar als je beseft, dat een doop het sacrament is, waar je de goddelijke kracht mee krijgt. En je wordt gedoopt niet als een privé gebeuren alleen, maar in de gemeenschap van gelovigen. Met de goddelijke kracht en met het gegeven dat je in een gemeenschap van gelovigen mag leven, kom je zelfs dingen als de dood te boven.

Samenvattend, waar het me om lijkt te gaan, is dat we de wereld niet verdelen in wolven en schapen. Dat we beseffen dat de ander net zo volkomen en onvolkomen is als wijzelf. Dat we in die zin, zonden kunnen overstijgen. Dat we daarin gevoed worden vanuit het levend houden van de gedachte, dat onze God, met een onuitputtelijke energie voorraad aan helende kwaliteiten. We hebben een God meegekregen, die zoveel groter is dan ons eigen hart. Laten we daar straks maar over zingen, om het levend te houden. Amen

Nodiging

Ik mag u van harte uitnodigen deel te nemen aan de maaltijd zoals ingesteld door Jezus. Komt dan, want alles staat gereed en weet je helemaal welkom met je prachtige en niet prachtige kanten.

Gebeden uit de gemeenschap

Eeuwige,

Laten we bidden voor rechtvaardigheid en voor erkenning van diegene die het goede doen.

Dat hun daden zich mogen vermeerderen en het geloof mag groeien als vanuit een mosterdzaadje. Dat wie goed doet daarbij, goed ontmoet.

God,

Vader in de hemel, vandaag worden we opnieuw uitgenodigd Uw Naam hoog te houden.

Uw zaak, waar het om gaat, zoals goede verhoudingen, bevrijding uit beknellende situaties en zo meer.

Dat is niet altijd eenvoudig en soms moet je tegen de stroom inroeien

dankjewel voor een seizoen mooie muziek .. !

| Archief/Bijdragen | Archief 2008 | Maruja's "Hoofdpagina" | 

RG 2008-06-22 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl