Voorganger: Maruja Bredie

Welkom

Goedemorgen allemaal, heel hartelijk welkom hier vandaag bij deze viering van schrift en tafel. Wees welkom bekenden en onbekenden op deze 1 e zondag in het nieuwe jaar 2009. Vandaag heffen we na afloop van deze dienst, met elkaar het glas op het nieuwe jaar, we wensen elkaar de beste wensen en we sluiten daarmee boekjaar 2008 af. Geen idee wat er in dit nieuwe jaar komen gaat, wat er op ons pad komt, aan welke beproevingen we worden bloot gesteld, hoe veel plezier en geluksmomenten we gaan ervaren. Best spannend eigenlijk wel. Ik ben best wel nieuwsgierig, wel benieuwd, ik heb er eigenlijk best wel zin in. Want laten we eerlijk zijn het feit dat we ons jaar zo hebben ingericht dat we met de seizoenen meegaan, met groei en verval en met oud en nieuw, met voorbij en een nieuw begin, betekent voor ons dat we wat voorbij is achter kunnen laten, op terug kunnen kijken, soms een hele dikke streep onder kunnen zetten en vooruit kunnen kijken, weer opnieuw kunnen beginnen. We krijgen weer een nieuwe kans, we kunnen onze schouders er weer onderzetten. U heeft vast tussen de oliebollen door nagedacht over het nieuwe jaar, niet alleen een nieuwe kalender, een nieuw vers blad voor deze maand maar juist ook een mogelijkheid om het eens even anders aan te pakken of juist door te pakken. We staan zogezegd fris aan de start en dan …., ja laten we het daar vandaag met elkaar over hebben. Want staan we inderdaad fris aan de start, hoe zit het met onze bagage, onze focus, onze inspiratie, hoe zit het met de fourage voor onderweg. En staan we er allemaal, ook al diegenen die ons aan het hart gaan? of zijn we alleen met onszelf bezig? Ik hoop dat de teksten die we vandaag gaan lezen ons inspireren en ons een duwtje in de goede richting geven. Het gaat er tenslotte om wat we in ons dagelijks leven doen en voor een ander kunnen betekenen en hoe wij ons rol en taak dit nieuwe jaar oppakken.

We lezen vandaag allereerst een oud gebed, een gebed met daarin het verlangen naar gerechtigheid, naar vrijheid en voorspoed. Al wordt het misschien op een andere manier verteld ons verlangen is niet anders. Ook wij wensen voor onszelf en voor al onze dierbaren een goed bestaan, een zinvol bestaan. Laten we vandaag verder kijken over alle grenzen heen en onze gedachten sturen naar allen die daarvoor open staan.

Overweging

Sta op en schitter staat er aan de buitenkant op de kaft van uw boekje, Sta op en schitter nou ik verzeker u dat lukt niet altijd, toen ik van de week op de rand van mijn bed met een emmer voor mijn neus een irritant virus probeerde af te voeren, dan valt er niet zoveel te schitteren, dan heb je er gewoon de pest in en dan kun je even niet veel verder kijken dan jouw eigen kleine wereldje, nou zeg in dit geval maar kamertje. But that is life. Zo zit het leven wel gewoon in elkaar. Je maakt plannen en ze mislukken, je onderneemt iets en het loopt toch net even anders dan je had gedacht. Soms is er een onverwachte meevaller, een verrassend kadootje en loopt alles zoals je had gedacht en bedacht maar heel vaak moeten we als mens flexibel zijn en ons aanpassen, soms zelfs een nieuwe koers zetten. En op de momenten dat je veel inspanning moet leveren en de resultaten minimaal lijken te zijn dan overvalt je wel eens de vraag “Waar doe ik het allemaal voor. Waar ben ik toch in hemelsnaam mee bezig?” Welke kant ga ik nu eigenlijk op zal ik links af of rechts af slaan. Geen doel hebben in het leven, niet weten wat je moet doen is op zijn zachts gezegd akelig. Als we niet weten waar we zijn en wat we naartoe willen gaan, wat ons ideaal is ja dan hebben we het moeilijk dan zijn we letterlijk de weg kwijt. Paulus die herinnert er ons vandaag aan waar we op weg naar toe zijn. Hij vertelt ons vandaag over het mysterie van Christus, een boodschap voor alle mensen, dus ook voor u en ik. Wij allen delen in de belofte, wij allen delen in zijn genade. De wijsheid van God zal bekend worden, het eeuwenoude plan zal ons duidelijk gemaakt worden. Wij zijn vervuld van vertrouwen in de Ene, het Al. Moge zijn luister heel de aarde vervullen, zolang de zon zal schijnen zal zijn naam eeuwig bestaan en voortleven. Er is geen vuur als passie, geen misdaad als haat, geen leed als scheiding, geen ziekte als honger en geen vreugde als de vreugde van vrijheid. Het verhaal van Matteus dat we vandaag gelezen hebben vertelt het ons nog een keer. Drie wijzen uit het oosten, we vieren dit feit als Driekoningen op 6 januari, dus a.s. dinsdag, volgden een ster. Ze wisten waar ze naar toe wilden, ze hadden een duidelijk doel voor ogen. Ze gingen niet links af, ze gingen niet rechtsaf maar volgden die ster, ze volgden het licht. En wat namen ze mee, eerbewijzen voor een groot mens, mirre wierook en goud; eerbewijzen voor een nieuw leven, een nieuw begin. Ze kwamen van ver is ons idee en ze hadden vast meer bij zich dan de geschenken, niet alleen proviand voor onderweg maar ook verlangens, hoopvolle gedachten, verwachtingen, liefde. Ze lieten zich niet van de wijs brengen door de niet bepaald frisse plannen van Herodus, we weten allemaal hoe dat afgelopen is, nee ze hielden vast aan hun doel, ze wilden deelgenoot zijn van dit bijzondere moment, ze wilden laten zien dat wanneer je je doel voor ogen houdt geen inspanning te veel is. Dat vreugde, beloning, verwondering, niet gekoppeld is aan hoge verwachtingen, trompetgeschal, special effects, maar zichtbaar wordt en tastbaar wordt wanneer ons hart openstaat en we onze ogen open houden. We kunnen en mogen vol vertrouwen zijn want we worden allen in het licht gesteld lezen we vandaag.

Boedha zegt ons: weinigen steken de rivier over. De meesten blijven steken aan deze kant en lopen langs de oever op en neer. Maar de wijze volgt het pad en steekt over, voorbij waar de dood reiken kan. Vrij van verlangens, vrij van bezit, vrij van donkere plekken in ons hart. Vrij van gehechtheid en lust, de zeven lichten van ontwaken volgend en vol vreugde over zijn vrijheid wordt in deze wereld de wijze een licht voor zichzelf, zuiver, stralend, vrij.

Een nieuw jaar, een nieuw begin, een nieuwe kans, we trappelen van ongeduld en we gaan op pad en we nemen een grote rugzak mee. In die rugzak al onze goede voornemens, lekker veel want we weten uit ervaring dat een deel van die voornemens op onverklaarbare wijze uit die rugzak verdwijnen, dus later we er veel meenemen blijven er vast ook veel over. We doen er een stukje brood bij vol van de genade van de Eeuwige en natuurlijk een flesje water daarin zijn alle goede raadgevingen, levenswijsheden, en liefdevolle omarmingen opgelost die ons door anderen zijn aangereikt. Want we denken wel eigenwijs laat maar, maar we zouden niet ver komen zonder. En reizen we alleen, ik hoop het niet, misschien wil jij wel mee en jij. Met jouw voeten wandel ik. Jouw stem spreekt tot mij.

Laten we dit beeld vandaag proberen voor ogen te houden dat we dit nieuw jaar weer zien als een nieuw begin en dat wat er ook op ons pad komt we weer opstaan en verder gaan. Dat we anderen uitnodigen mee te gaan, dat we even pauze nemen als dat nodig is er zijn als het nodig is. Ons doel is helder, we volgen zijn pad en zijn voetstappen. Sta op en schitter, over ons schijnt de luister van de Eeuwige, we laten ons leiden door zijn licht. Open je ogen en kijk om je heen. Straal van vreugde, je hart vol van blijdschap, sta op en schitter.

| Archief/Bijdragen | Archief 2008 | Maruja's "Hoofdpagina" | 

RG 2009-01-12 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl