Voorganger: Marina Slot

Lector: Yvonne van der Velden

Lezingen:

Lucas 14; uitnodiging voor het feestmaal

Hooglied 2

Themaserie Advent 2009;

3e Advent: proeven van ...

Openingsgebed/Votum

Wij zijn hier bij elkaar in de Naam van de Ene en Enige wiens creatie wij zijn en in de Naam van Jezus Messias van wie wij allen in verwachting zijn in deze dagen en van de Geest die met ons en in ons is alle dagen van ons leven.

Amen

Welkom en inleiding

Welkom allemaal hier onder ons geestelijk dak, in ons buurthuis van God, waar wij vandaag weer samenscholen in onze zoektocht naar heling en vrede, naar rechtvaardigheid en vrijheid, naar blijdschap en inspiratie. Welkom als je hier vaker komt, als je met ons gemeenschap wilt zijn, welkom als je als gast hier bent, je bent welkom bij ons in de Duif.

Ons thema op deze 3 e adventszondag is ‘Proeven' en het past in de serie “Het wonder geschiedt aan onszelf”.

Want om het wonder te kunnen onderscheiden moeten al je zintuigen open staan, je moet goed kunnen zien, goed kunnen horen en het proeven moet ook oké zijn. Goed proeven doe je eigenlijk met twee zintuigen, met je reuk en met je smaak. Als je niet goed kunt ruiken, smaakt alles ook minder lekker, minder aangenaam. Proeven doe je met aandacht, je neemt de tijd, je neemt eerst de geur tot je en dan de smaak. Je keurt goed of af, je voegt er nog wat aan toe, of probeert de smaak te verzachten of te versterken. De smaak van eten en drinken, van hard en zacht, van oud en nieuw.

Weten dat iets lekker is, goed is, dat het deugt, heeft ook alles te maken met leven, met liefde.

Als teksten hebben we uitgekozen, het tweede hoofdstuk van het Hooglied, het lied der liederen ( staat in de oorspronkelijke tekst).Maar wij hebben aan Maarten Luther, de duitse hervormer te danken dat het bij ons Hooglied heet naar analogie van zijn Hohelied. Een lied van de liefde waarin ook smaak en proeven de boventoon voeren. Een lied van leven en liefde, dat in de joodse traditie alleen als allegorie, vergelijking gelezen wordt van de relatie van het joodse volk met Jahweh.

In de katholieke en protestantse traditie wordt het gezien als verbeelding van het verbond van God met de kerk.

Iets waar ik altijd een beetje van in de war raak, want mijns inziens is het in de eerste plaats een prachtig mooi liefdeslied met erotische passages. Maar zo is het in de kerk nooit gelezen. Ook lezen wij het verhaal uit Lukas over het feestmaal waar de gasten wegbleven. De bekende gelijkenis over het Koninkrijk van God waar iedereen die in sloppen en stegen woont, een last minute krijgt naar een rijk maal en waar voor de oorspronkelijke gasten geen kans meer is om te proeven.

Overweging

Wat is de smaak van advent vroegen we ons af op de liturgie-avond. Zoet, lieflijk, teer, verwachtingsvol, vredig, prikkelend, het zet mensen aan het denken, de smaak van iets nieuws.

We wachten op …., we weten dat het komt elk jaar weer.

Het ritueel van het nieuwe, het jonge in het kerkelijk jaar. Advent, het voorfeest dat ons steeds dichter naar het licht brengt van Kerst, van Gods Koninkrijk, van een klein kind dat de geschiedenis van de mensheid heeft veranderd.

Ik ben een lelie van de Saron, een wilde lelie in het dal Saron, het mooi begroeide dal, dat bekend staat door haar vruchtbaarheid, de weelderige bloemenpracht, de wellustige fruitbomen en de rijke heerlijke schaduw die rust geeft in een land waar altijd de zon schijnt. Ik wil de vruchten van mijn vriend proeven, want ik ben ziek van liefde. Een overrompelend liefdesgedicht, een taal die je zacht en teer maakt, het sap loopt je in de mond, de geur van liefde, de smaak van volop en heftig leven proeft heerlijk. Er is beweging, dans, levendigheid, sappige vruchten, dansende herten en gazelles, zang van vogels, het lijkt of wij in het paradijs zijn, de Hof van Eden gaat open.

Maar pas op voor de vossen, pas op voor die roofzuchtige dieren die kapotmaken wat mooi en lekker is. De wijngaard vernielen, de druivenoogst vernietigen en ons de smaak van dat heerlijke fruit en van die zalige wijn ontnemen.

Vossen die wij hier ook kennen, mensen die het genieten verstieren, die altijd wat te mopperen hebben, de mensen die zorgen dat er geen vrede en gerechtigheid komt, de dieven van de lage lonen, de failliete grootmachten die nog altijd een Jackpot achter de hand hebben. De regeringsleiders die nu al weten dat de Klimaatconferentie moet mislukken.

Dat proeft niet goed, dat smaakt nergens naar. Want ook al kan je geen mensen eten toch kan je ruiken, proeven of ze het goed menen met de mensheid, of ze mensen van goede wil zijn.

Of zij zich willen laten uitnodigen door de dienaren van Gods Koninkrijk en dan kijken of er wel genoeg belangrijke mensen zijn. En of ze dan met een goede smoes afzeggen op het laatste moment, terwijl de dampende schalen al op tafel staan en de heerlijk geurende vruchten al geplukt zijn.

Maar ze zullen er niet van proeven, geen spijtoptant komt er in.

Het evangelie is vrij verkrijgbaar, het Koninkrijk heeft gratis toegang, maar je moet het wel zelf willen, ieder mens wordt genodigd om te proeven. En degene die zichzelf te goed acht om naast een dakloze te zitten, sluit zichzelf uit.

Liefde en proeven horen bij elkaar, als je geliefde en de eerste kus, van vrijen krijg je trek, liefhebben geeft je misschien wat blinde vlekken, maar de smaak is goed.

Proeven doe je beter als het er ook mooi uit ziet, het zicht doet ook wat. Een gerecht dat er smerig uitziet, nodigt niet uit om van te eten. Een slordig wonder nodigt niet uit om te aanschouwen. Het moet af zijn, perfect geschapen zoals een baby, een nieuw mensenkind eigenlijk altijd volmaakt is op een enkele huilbui na.

Een kind waar je hart naar uitgaat, waar je grote liefde voor voelt, verpersoonlijkt het wonder, maar zover zijn we nog niet.

De liefde heeft nog geen adres, de passie is nog gericht op onszelf, op onze levensrichting, waar gaan we nu naar toe?

Het is nog een beetje doelloos, er is licht, ja, nog maar een beetje. Er is liefde, ja heerlijk aards en menselijk. Er is leven, ja we kennen het gewone leven aan alle kanten, van binnenuit en van buiten. We hebben aan leven en dood geproefd, we kennen de geur van vreugde en ziekte, we weten de smaak van voluit leven en diepe rouw.

We zijn in verwachting van de brenger van Gods Koninkrijk, maar het is nieuw, we weten nog niet wat deze Kerst ons gaat brengen. Wat het wonder zal ontvouwen als we bij elkaar zijn in de kerstnacht.

We zijn in de voordagen van kerst, we leren met elkaar onze zintuigen te scherpen, om voluit het wonder te kunnen herkennen. We weten dat ons innerlijk weten ons de goede kant op wijst.

We komen in aandacht dichtbij onszelf om open te staan, om alle signalen op te vangen die onze God ons geeft. De vuurwerkpijlen van het feest van Gods Koninkrijk staan klaar.

Stap er in, ga mee, zie, hoor, ruik, proef, voel en verwonder je over het licht van Gods wereld, dat steeds groter wordt.

En als iets anders proeft, als het bitter is van oorlog en zuur van onrecht, spuug het uit, laat liggen, want de liefde smaakt heerlijk en de vrede is stevig en goed van smaak.

De verwachting is zacht en teer, het geloof en vertrouwen geuren lekker. Laat de liefde en de passie voor het wonder van Christus aan jou het verschil proeven en geniet. Amen

Nodiging

Iedereen is welkom aan het feestmaal van de Eeuwige, de maaltijd van Jezus Messias, die eens het leven vierde met zijn vrienden en volgelingen, het liefdesmaal van God met ons.

Er is genoeg voor iedereen, wij breken brood en delen wijn,

tekenen van leven en liefde en van samen.

Wie je ook bent, wat je ook voorstelt, ho of he, zwart of wit of iets er tussenin, klein of groot, iedereen is welkom.

Komt want alles staat klaar

Zegenbede

De Krachtige en Tedere zegene ons en behoede on,

Zij doet haar gelaat over ons lichten en is ons genadig,

De Ene en Enige verheffe haar gelaat over ons en geeft ons vrede, Amen

| Archief/Bijdragen | Archief 2009 en 2009 | Marina's "Hoofdpagina" | 

RG 2009-12-13 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl