Voorganger: Marina Slot

Lezingen:

Themaserie Vasten 2009 Los Vast

Thema van de zondag: Verlevendigen

Votum

Wij zijn hier bij elkaar in de Naam van de Eeuwige en Ene die onze Schepper is en van Jezus Messias die voor ons de belofte inhoud van waarlijk mensenleven en van de Geest die ons met haar inspiratie en creativiteit vervult elke dag weer. Amen

Welkom en inleiding

Lieve mensen, welkom in de Duifgemeenschap, mensen van God en van elkaar, welkom als je hier voor het eerst bent, welkom als je hier vaker komt. Wij zijn blij dat je er bent vandaag! Wij zijn ook blij dat er zoveel kinderen zijn en ik wil Freek vragen om het verhaal te doen, voordat jullie naar boven gaan, naar jullie eigen dienstje.

Wij staan aan het begin van de Goede Week waarin wij leven, dood en opstanding van Jezus, dat bijzondere goddelijke Mensenkind gedenken. Wij staan vandaag stil bij de triomf van de intocht en in het verloop van de week wordt het stiller, met als snerpend moment, op Goede Vrijdag de kruisiging en dood van Hem die ons in alles is voorgegaan. Maar de dood heeft deze week niet het laatste woord. Wij gaan op naar leven, eeuwige leven, ander leven. In onze serie Los Vast hebben wij vandaag als thema ‘verlevendigen'

In de Nederlandse taal is een synoniem daarvoor ‘opwekken' en wat een wonder want we gaan in deze week toe naar de opwekking van een dode, de opstanding. Maar nog niet, er staat eerst iets groots te gebeuren.

De intocht in Jeruzalem, een op zich opwekkend, ook wel opgewekt gebeuren, mensen staan aan de kant van de weg, ze worden enthousiast, beginnen te zwaaien, leggen hun mantels op de weg en twijgen, de kleine, zachte takken van de palmbomen zodat de voeten van het jonge ezelsveulen over een zacht pad gaan. Zullen wij met elkaar aan de kant van de weg gaan staan en met de ogen van een kind alles gadeslaan. Ik wens ons een mooi uur toe.

Overweging

Verlevendigen is een werkwoord, een activiteit waarbij je eigenlijk niet stil kunt zitten. Je bloed begint harder te stromen, de adrenaline begint te stijgen. Een gevoel van energie bekruipt je, je zou wel willen hardlopen of dansen of springen. Je wilt lachen, plezier hebben, je wilt samen zijn met anderen, samen dingen doen. Je wilt zingen, schreeuwen, scanderen, je wilt als een stem klinken met velen.

Iemand moet het doen, iemand moet een slinger aan de andere mens geven om levendiger te worden. Iets kan ook, iets wat je raakt, iets wat je bezig houdt en met vreugde vervult. En je kunt ook je zelf verlevendigen, ik verlevendig, ik ben bezig om al die dooie vogeltjes in mezelf eruit te schoppen en om weer datgene te gaan doen wat ik wil, waar ik liefde voor heb, waar mijn passie van gaat stromen.

Maandagavond hebben wij elkaar verhalen vertelt over hoe wij ‘verlevendigen', waar ons levensknopje zit, waar wij beter van worden, blijer, beweeglijker. En dat is een prachtig scala zoals eten koken en samen eten, contact met mensen en ontspannen, een andere invalshoek vinden, jazz en gospels, de natuur ervaren, maar ook kennis en alles wat met kennis te maken heeft, een kleinkind van 3 jaar die zegt: oma ik heb veel lief in mijn hoofd, andere mensen weer perspectief geven, muziek, het koor, de kinderen die mij op een harde en op een lieve manier weer bij het leven brengen, herinnering uit mijn jonge jaren, nostalgie. Wat een bont mengeling aan mogelijkheden om het leven meer diepgang te geven, om anders, echter te gaan leven, meer te voelen van wat jouw echte leven is. En zo wonderlijk, iedereen weet het voor zichzelf, ieder weet waar levendigheid inzit voor hem of haar als persoon.

En dan de intocht van Jezus : Jezus heeft op de dag dat hij Jeruzalem binnenkwam, veel mensen verlevendigd, veel mensen geraakt.
Het is een soort sterrenact waarbij hij de Olijfberg afdaalt in de gedaante van een koning, de Olijfberg die die dag als ware de grote trap vormt naar een nog groter podium. It's J-day, Jezus day. Onderweg raken mensen in vervoering, ze trekken hun mantels uit en breken twijgjes, jong groen af van de bomen en leggen die op de grond, ze staan te dansen langs de kant van de weg en juichen en zingen : ‘Hosanna voor de Zoon van David! Gezegend hij die komt in de naam van de Heer. Hosanna in de hemel!' Iedereen raakt in rep en roer. Jezus trekt met de grote schare die hem juichend omringt door de smalle straten van Jeruzalem. En dan bestijgt Hij het grote podium van Jeruzalem, de tempelberg, en Hij ziet de commerciële nering niet alleen om maar ook in de tempel. Dat bracht geld in het laatje, maar Jezus slaat ze eruit. Over verlevendigen gesproken, ik denk dat de handelaren er snel vandoor zijn gegaan. Als je tafel met mooie waar wordt omgekieperd en als de hogepriesters en Schriftgeleerden toekijken, want zij kunnen Jezus moeilijk tegenhouden, Hij slaat n.l. de spijker op zijn kop. “Dit huis moet een huis van gebed zijn!!” Wat zou je daartegenin kunnen brengen.

En dan in de tempel geneest Hij mensen, blinden en verlamden, Hij zorgt dat hun leven weer voller wordt, totaler, niet meer afgesneden, niet meer uitgestoten, want als gehandicapte ben je toch altijd even anders, dan wordt je je handicap en vergeet men de mens die je bent.

En dan beginnen de kinderen in de tempel weer te roepen: Hosanna voor de Zoon van David!!

In alles wat die dag gebeurt, komt de Messiaanse profetie tot leven. En dan trekt Jezus zich terug en gaat weer naar Bethanie de plaats die op de helling van de Olijfberg ligt en waar zijn vrienden Lazarus en Maria en Martha wonen. En Hij laat de stad en haar inwoners duidelijk verlevendigd achter. Mensen spreken erover, de Joodse leiders breken hun hoofd over deze rebel. Alles wat vast lijkt te zitten, is losgeschud door een eenvoudige man op een ezeltje.

Hij heeft iedereen een andere kant van hun bestaan laten zien, voor zijn volgelingen is Hij toch eindelijk Koning geworden, voor Jeruzalem echt een profeet, misschien wel de profeet, de Messias. Voor de handelaars is de kredietcrisis aangebroken, voor de Schriftgeleerden is Hij een geestelijke spiegel, voor de blinden en verlamden betekent Jezus een nieuw leven en voor de kinderen was het feest die dag!! Een bijzonder feest!!

Wat zou Jezus ons willen laten zien van ons leven ??

Hoe ben je vanmorgen wakker geworden? Was er liefde en zachtheid in je?? Kon je genieten van de vogels die ons in deze tijd zo wakker zingen?? Wat zijn onze gewoontes op een dag, de goede en minder goede ?? Wat is onze houding naar onze omgeving en hier naar elkaar ?? Onze aandacht en waardering voor elkaar, want zo'n SIRE reclame over asociaal gedrag geldt ook in de kerk ?? Welk kantje van mijzelf of jou zelf zou best eens een beetje levendiger en speelser mogen worden? Op welk podium zou jij willen staan en waarom heb je dat nog steeds niet gedaan?? Binnen welk comfort wentel jij je elke dag, terwijl het leven ergens anders met je naar toe wil??

Want elke dag is de moeite waard om te leven, maar wat is echt leven ?? Waar wordt jij levendiger van ?? Want het mooie is, dat ieder van ons heel goed blijkt te weten waar je levendig van wordt, gezonder, heler van wordt??

Ik weet van mijzelf dat er soms tijden zijn dat het allemaal een beetje zompig is in mij en om mij heen? Dat ik vergeten ben, waar ik eigenlijk voor gekomen ben. Dat ik denk dat ik een heleboel moet, maar met moeten heeft echt leven niet veel te maken. Leven heeft te maken met de stroom van leven die in jou bedding vind. Dat is gaan, volgen, soms een andere kant opgaan dan je verstand en de burgerlijke gewoontes je opsturen.

Levendiger wordt een mens niet van de brave hendrik uithangen, de rebel in je mag los, spaarcenten voor later kunnen toch zomaar niks meer waard zijn. Leef, geniet zolang het nog kan, zolang je alle dingen kunt doen die je wilt. Kijk naar je maat, kijk naar je vriend, naar je vriendin en zie wat leven voor hem of haar is en schudt los, zachthandig en hardhandig als ‘t vast zit. En vergeet je beleefdheid en fatsoen, want dat leidt dikwijls naar het harnas van de braafheid en niet naar het kleurige kleed van leven. Amen.

Nodiging

Ooit eens was er een maaltijd van vrienden van Jezus met hun Rabbi, het was zijn laatste avondmaal, maar ze wisten het niet, ze waren nog in de roes van de feestelijke intocht in Jeruzalem en dachten: nu gaat het echt gebeuren.

Hij nodigde hen uit om samen te brood breken en wijn te delen als symbool voor zijn eigen lichaam dat weldra gebroken zou worden en voor zijn bloed dat spoedig vergoten zou worden, met de opstanding, met het andere, eeuwige leven als perspectief.

Vandaag op deze mooie zondag volgen wij Hem na, wij breken het brood en delen de wijn als tekenen van leven en van samen.

Wij nodigen iedereen uit om mee te doen, om te delen in wat leven is.

Iedereen is welkom aan de tafel, wie je ook bent, wat je ook voorstelt, groot, klein, oud, jong, zwart, wit, he of ho, je bent allemaal welkom.

Als je je herkent in de mens die naast je en tegenover je is, komt dan want alles staat gereed

.

Zegenbede

De Zachtheid van de Ene moge ons vernieuwen en veranderen, de Tederheid moge ons aanraken en in beweging brengen, en de Barmhartigheid moge ons vervullen om te doen wat tot zegen is voor ons, onze kinderen en kleinkinderen, voor de mensen om ons heen en voor de wereld waarin wij wonen. Amen.

| Archief/Bijdragen | Archief 2009 en 2009 | Marina's "Hoofdpagina" | 

RG 2009-04-22 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl