Voorganger: Marina Slot en

Lector: Marian van der Meer

Lezingen:

Matteüs 6; 24-33 Weest niet bezorgd

Kahlil Gibran: Lied van de ziel  (zie onderaan deze pagina)

Openingsgebed

Wij zijn hier bij elkaar in de Naam van onze Schepper die de wereld met haar bewoners aan ons heeft toevertrouwd,

en in de Naam van Jezus Messias die ons de weg wijst om mens te zijn op aarde

en in de Naam van de Geest die ons ook vandaag weer zielsdiep wil raken en bij ons is alle dagen van ons leven.

Amen

Welkom en inleiding

Welkom vandaag hier in de Duif, we hebben het elkaar al toegezongen vanmorgen, welkom aan zoekers en zieners. Ieder van ons is uit zijn of haar eigen wereld de Duif binnengelopen, met verwachting en misschien met een hoofd vol zorgen, wensen, gedachten die je bezet houden.

Probeer je even leeg te maken voor wat hier gebeurt, wees echt bij ons in dit huis van God en mensen om je te laten voeden en te laten raken door woord en gebed, door lied en muziek. Want dat is de kracht van het samenzijn hier, het gaat om je op te laten nemen in het geheel van indrukken van dit uur met God.

Laat los, kom in ons midden zoals ook de Geest bij ons is omdat wij de Naam genoemd hebben vanmorgen.

Wij lezen vandaag het gedeelte uit de Bergrede over vertrouwen, wees niet bezorgd! Het staat in de Bergrede na de tekst van het Onze Vader dat Jezus ons en zijn volgelingen leert bidden. In het Onze Vader gaat het over genoeg, over vrede en gerechtigheid, je niet laten verleiden tot het kwaad.

Tevens lezen wij het lied van de ziel van Kahlil Gibran, een woordeloos lied, een lied om naar te luisteren en om te zingen.

We komen vanmorgen dichtbij God en dichtbij onze ziel. We luisteren eerst naar het lied over de ziel van de dichteres Vasalis dat op CD gezongen wordt door Tom Löwenthal met het koor van Nieuw LiedFonds.

Overweging

Heldere dauwdruppels werken als een vergrootglas, laten zien wat werkelijk is tot in het kleinste detail.

Het is ook de moeite waard om scherp te zien, om zorgvuldig te zijn, is van belang. De ziel is fijnzinnig, subtiel, niet zomaar te pakken.

Mijn tranen, mijn vingertoppen, mijn handen, mijn innerlijk, mijn hart zijn allemaal getuige van een woordeloos lied, een lied dat beluisterd en dat gezongen wil worden. Geweld, slavernij, gebulder en geloei zijn niet sterk genoeg om dat lied te overheersen.

Het is er en het is zichtbaar, voelbaar voor degene die luistert naar haar ziel.

Voor degene die zich openstelt voor liefde en voor de woorden die daarvan spreken en voor de klanken die daarvan zingen, is het lied herkenbaar, hoorbaar. Misschien is het zelfs stamelend te zingen door degene die houdt van liefde, die vertrouwt op God, die weet wat zijn ziel te zeggen heeft.

Want welke taal spreekt de ziel, welke vorm heeft ons contact met onze zieleroerselen? Ze zitten diep, ver weg gestopt, niet zichtbaar, mogelijk tastbaar voor onszelf, voelbaar, te proeven en te ruiken….

We hebben al onze zintuigen nodig bij wat er diep in ons is, wij hebben ons hart te onderzoeken omdat daarin het zaad is gezaaid van dat nog niet gecomponeerde lied.

Want dat lied van de ziel is voor ieder mens anders, dat lied van liefde, dat lied van God klinkt in ons,

op zijn best zijn wij in staat om het zelf te horen, om haar schaduw te ontdekken, om de schaduw van haar schaduw te ontwaren. Hoe zacht en hoe teder zijn de rondingen van de ziel, hoe onnavolgbaar haar mooie vorm die nauwelijks te aanschouwen is.

We mogen erop vertrouwen dat zij er is in ons, dat datgene van ons wat eeuwig is, altijd bij ons verblijft.

Wij mogen weten dat stilte, waarheid, dromen, liefde haar bondgenoten zijn en niet de schreeuwerige wereld van geld en goed, de wereld van banken en van de mammon, de afgod van geld en bezit waarop je vooral niet moet vertrouwen.

Wij mogen vertrouwen op God dat onze ziel een woonplek is voor haar en voor de liefde die in ons huist.

Wees niet bezorgd, dat ook hoort bij zielskracht. Spiegel je aan de vogels en aan het groen op het land, ze zijn prachtig gekleed en er is voedsel alom, de schepping klopt tot in de puntjes. Maar als mens hebben we de boel met onze systemen, onze instituties en onze goede en minder goede ontdekkingen behoorlijk verstoord. Want als we het wereldwijd beter verdeeld zouden hebben, is armoe niet nodig, is honger alleen van tijdelijke aard.

Waar is het lied van de ziel van de aarde, van de ziel van de wereld? Is dat nog moeilijker te horen dan ons eigen zielelied? Is de liefde voor de wereld en haar bewoners zo ver weg geraakt dat wij bijna vervreemd zijn van het lied van God voor deze wereld?

Soms hoor ik hoe mijn eigen lied klinkt, hoe de klank van Gods liefde mij bekoort en hoe ik zelf mag zingen, maar o wee, ik ben zo weer afgedwaald. Wat is mijn bestemming, wat is mijn opdracht om in dit leven te volbrengen?

Ik wil ontmaskerd worden, ik wil gevonden worden, ik wil mijzelf opnieuw verstaan. Ik wil al mijn zintuigen openen om niet bezorgd te zijn, om te vertrouwen dat de Eeuwige geeft als ik er niet naar zoek.

Dat ik als een kind mag zijn die weet wat openheid en wat liefde is, die deelt van nature, die zingt wat er in hem is.

Soms kunnen wij onbezorgd zijn, soms zo maar onbewust even of wat langer…… In het volwassen leven is dat bijzonder. Onbezorgd maakt ook gelukkig, even los van het geknerp in je hersens, de herinneringen aan oud zeer, de pijn van jong zeer.

Dat is heerlijk, dat is verbonden met liefde voor jezelf en voor de ander altijd, want als we bezorgd zijn is dat vaak omdat wij niet durven vertrouwen, niet los kunnen laten, niet zien dat de ander ons helpt en deelt in de zorg voor…

Meestal is bezorgdheid het gevolg van controle, vast willen houden en niet meer verrast kunnen worden door de kracht van je kind, de moed van je partner, de vrije wil van je maat, de ontwikkeling van de mens die naast je is of tegenover je.

Bezorgdheid is ook liefde die niet missen wil en kan, de angst om te verliezen, reëel of onwerkelijk.

Wat is de hindernis om te vertrouwen, wat is jouw rem op overgave, overgave aan de liefde van God die in je is?

Luister naar het lied van je ziel, zing het alle dagen mee, zodat het vertrouwt wordt voor je.

En ook als het leven zwaar is voor je, als de weg te lang, de berg te hoog is, weet je dat de Eeuwige dichtbij je en in je is, want onze ziel bestaat in haar aanwezigheid in ons, wij zijn onafscheidelijk van elkaar.

Open je hart voor God en heb je naaste lief als jezelf. Dat is het leukste en mooiste gebod wat er bestaat. Amen

Nodiging

Omdat we het leven en de liefde willen delen, omdat wij ook het verdriet en de pijn samen kunnen dragen, delen wij elke zondag met elkaar brood en wijn, al heel lang tekenen van leven en van samen.

In de Duif is iedereen welkom aan de maaltijd, wie je ook bent, wat je ook voorstelt, hoe je eruit ziet, wat je geaardheid, kleur, rang of stand is. Voor God is iedereen gelijk. Komt dan want alles staat klaar.

Zegenbede

De Eeuwige zegent ons en behoedt ons,

De Krachtige en Tedere doet haar gelaat over ons lichten en is ons genadig.

De Ene met de vele namen verheffe haar gelaat over ons en geeft ons vrede. Amen.

LIED VAN DE ZIEL

In de diepte van mijn ziel is

een woordeloos lied - een lied dat woont

in het zaad van mijn hart.

Het weigert om samen te smelten
met inkt op papier.
Het overspoelt mijn gevoelens

in een transparante mantel en vloeit,

maar niet over mijn lippen.

Hoe kan ik het verlangen?
Ik ben bang dat het zich vermengt met aardse ether.

Voor wie zal ik het zingen?
Het woont in het huis van mijn ziel
in vrees voor verharde oren.

Toen ik in mijn innerlijk zocht,

zag ik de schaduw van haar schaduw.

Als ik mijn vingertoppen aanraak,

voel ik haar trillingen.

De daden van mijn handen
zien haar aanwezigheid zoals een meer
de schittering van de sterren weerspiegelt.
Mijn tranen onthullen haar, zoals heldere dauwdruppels

het geheim van een verwelkte roos onthullen.

Het is een lied ontstaan in gedachten

en uitgevoerd in stilte,

gemeden door schreeuwers,

en omhelsd door waarheid,

herhaald door dromen

en begrepen door liefde,

verborgen bij het ontwaken

en gezongen door de ziel.

Het is het lied van de liefde.

Welke Kaïn of Ezau kan het zingen?

Het is geuriger dan jasmijn.

Welke stem kan het tot slaaf maken?

Het is een hartsgeheim zoals dat van een maagd.

Welke snaar kan het doen trillen?

Wie durft het gebulder van de zee te verenigen

met het zingen van de nachtegaal?

Wie durft het geloei van de storm te vergelijken

met de zucht van een kind?

Wie durft de woorden hardop uit te spreken

die bedoeld zijn voor het menselijk hart?

Welke mens durft het het Lied van God te zingen?

| Archief/Bijdragen | Archief 2009 en 2009 | Marina's "Hoofdpagina" | 

RG 2009-11-15 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl