Voorganger: Marina Slot
en lector; Lydia de Wit
Lezingen:
Thema:
Openingsgebed/Votum
Wij zijn hier bij elkaar in de naam van de Ene die
onze aarde en ons mensen geschapen heeft en in de Naam van Jezus, de goddelijke Mensenzoon die weet wat leven is, en in de Naam van de Geest die met haar adem ons allen leven geeft en inspireert om uniek mens te zijn in gemeenschap met elkaar.
Genade voor jou en vrede van de Ene ! Amen
Welkom en inleiding
Welkom lieve mensen, welkom in dit mooie Godshuis!
Welkom als je bij de Duifgemeenschap hoort, welkom als je hier voor het eerst komt. Welkom ben je vandaag hier in dit huis van liefde en gerechtigheid.
Vandaag lezen we uit de 1 e brief van de apostel Johannes over de liefde, het is geen logische redenering zoals dikwijls als het over liefde gaat. Johannes bouwt een spiraalvormig geheel op van uitspraken over liefde, liefhebben en alles wat daarbij hoort. Hij stapelt de liefde op een ingenieuze manier op en in elkaar. 29 keer komt het woord liefde voor of een woord dat daarmee verwant is.
In dit huis wordt elke zondag gesproken, gezongen en gebeden over de liefde, de liefde van de Ene voor ons, de liefde van de Enige in ons én onze liefde voor onszelf en voor elkaar. Soms niet even expliciet, maar het gaat er altijd over. En bij spreken blijft het niet, liefde is er om te doen, vorm te geven, te installeren in je leven.
De liefde mag in jou en je huis wonen en uitstralen naar buiten in de straat, in je buurt, in je sociale netwerk. Want wij zijn geroepen om lief te hebben, om te zoeken naar de weg van samen met elkaar. En het is niet voor niks, dat we hier elke zondag in de rust en de ruimte van de Ene mogen indrinken wat liefde nou werkelijk is, wat het óns geeft en wat aan de ander. Hier is de plek om in te ademen van Gods geest die bij ons is alle dagen van ons leven. Want alleen met goede voeding kan je blijven zingen in de wereld.
Overweging.
Gisteren vroeg iemand mij waar ik in geloof. Ik geloof in het goddelijke in de wereld en in de mens, ik geloof dat er een is die ons heeft voorgedaan wat liefde is. Ik ben ervan overtuigd dat je dat goddelijke en die liefde voor jezelf en in jezelf elke keer weer mag oppoetsen, glans geven. Want eerst is er de liefde voor jezelf, dan pas kan je ook de ander liefhebben.
Zo zijn de meeste ouderen onder ons niet opgevoed, zeker de vrouwen. Het ging vaak véél over de ander en pas als er nog wat overbleef was het voor jou.
Ik herinner me nog als de dag van gisteren dat mijn vader zei, als er iets leuks of lekkers was, geef het maar aan de kinderen. Dat vond ik vroeger knap stom en nu is het mij dierbaar dat hij zovéél voor ons over had. Als kind heb je niet zoveel met naastenliefde, je bent bezig met leren leven en als je veel liefde krijgt, kan er soms ook veel uitgaan. Maar o, wee als je als klein mens tekort komt aan liefde en van alles meer, hoe gulzig sta je dan in het leven. Je kan weinig missen en moet de liefde leren, het mooie stromende proces van wat er in komt en wat er weer uit mag vloeien.
Dat is, denk ik de grootste plus bij opvoeden, als je er weet van hebt dat liefde bij de eerste levensbehoeften hoort. Eigenlijk moet liefde je met de paplepel ingegeven worden.
Dan wordt het een natuurlijk gegeven in je leven, dat je liefde mag ontvangen en mag geven.
Dat liefde een energie is tussen mensen zoals ook geloof en vertrouwen een beweging is van mens tot mens, van mens tot God en andersom. Een niet aflatende stroom die niet hoeft te stoppen, die zelfs over en door de dood heen gaat. Want liefde houdt nooit op.
Alleen angst en achterdocht, geweld en negativiteit kunnen zand in die wonderlijke liefdesmachine gooien. Wonderlijk genoeg spreekt Johannes vol vertrouwen over de dag van het oordeel, omdat hij ervan uit gaat dat liefde werkelijkheid is geworden, dat wij als Jezus geworden zijn.
En dat terwijl in onze huidige samenleving genoeg zand aanwezig is in de vorm van angst, oordeel, straf, discriminatie, geweld. Hoe doen we dat nu? Hoe kan ik nu als Jezus worden met al die belemmeringen op de liefde?
Ik kan mijn best doen en toch zomaar in de valkuil vallen van kwaadspreken over, van het gemakkelijke oordeel over de buren, de kinderen op straat, de mensen in de kroeg, de buitenlanders, de mensen met pitbulls, de overvallers én ik heb het politieke tij mee als ik zo spreek.
Ik moet heel erg mijn best doen om over liefde te spreken, liefde te doen, binnen en buiten de deur, in mijn familie en daar buiten en niet volop in de achterdocht te raken. Want misschien heeft die ander wel het slechtste met mij voor, misschien bestaat er wel geen liefde in mijn straat. Maar dat is niet waar want vanmorgen zag ik nog mijn buurvrouw nadat ze haar eigen stoepje had geveegd, dat van de oude buurman vegen. Een daad van liefde.
Liefhebben is ook een worsteling, een strijd om aan de goede kant te blijven, een gevecht tegen je eigen ik, je projecties, de beelden die je op een ander mens hebt geplakt, de taal die soms werkt als een Babylonische spraakverwarring, omdat jij niet de taal en de klank herkent van de ander.
Jarenlang heb ik gepreekt over liefde en ik zag mijn zuster niet meer. Ik voelde dat als een contradictie, een innerlijke tegenspraak, ik dacht bij mijzelf, hoe kan ik nu over God en liefde spreken als ik het in mijn eigen familie niet voor elkaar krijg? Toen kwamen er ziekte en dood in onze familie en een jonge man die in zijn laatste levenstijd geen ruzie of ellende meer pikte én we kwamen weer bij elkaar. De belemmeringen op liefhebben kunnen wegvallen in het licht van de dood, in het licht van geboorte. De oergebeurtenissen uit het menselijk bestaan kunnen ons verlossen van onze kleinheid, van ons menselijke kruideniersbestaan.
De oerlaag van ons menszijn kan onze goddelijkheid blootleggen, kan ons brengen bij ware liefde en volmaakt vertrouwen. Er zijn momenten dat je als mens weet dat je uit God voortkomt, dat de liefde in jou is. En soms kan dat zomaar gebeuren tijdens een woord van jou of van de ander, als je zingt, als je op de fiets zit, als je in de ogen van een kind kijkt, of van je geliefde, als je een herinnering deelt. En er zijn ook tijden dat er zoveel met je gebeurt, dat de liefde bijna uit je wegvloeit, dat de angst echt de overhand krijgt.
Dan mogen we elkaar helpen om weer te herinneren waar we vandaan komen, want Johannes zegt: Wij komen uit God voort. Wij hebben Gods liefde die in ons is, leren kennen en vertrouwen daarop. God is liefde. Wie in de liefde blijft, blijft in God, en God blijft in jou.
Amen
Nodiging
Ooit eens was er een maaltijd van vrienden en vriendinnen van Jezus en zij deelden met elkaar liefde en vriendschap, verdriet en angst voor lijden en meer.
Zij leefden in gemeenschap en in het verlangen naar het Koninkrijk van God.
In de wetenschap dat de Enige onder ons aanwezig is en dat De Ene ons liefheeft altijd en overal,
mogen ook wij delen met elkaar, breken en delen van brood en wijn, tekenen van leven en van samen.
Ik mag iedereen uitnodigen die liefde werkelijkheid wil laten worden in deze wereld, waar dan ook, iedereen zonder uitzondering, klein of groot, oud of jong, zwart of wit, he of ho, blij of verdrietig, komt want alles staat gereed.
Gebeden
O, GROTE GEEST
Wiens stem ik hoor in de wind
en wiens adem leven geeft aan alles in de wereld
hoor mij.
Laat me wandelen in schoonheid en laat mijn ogen
altijd de rode en purperen zonsondergang aanschouwen.
Maak dat mijn handen respect hebben voor de dingen
die ik gemaakt heb en scherp mijn oren zodat ik je stem hoor.
Laat mij de lessen leren die je verborgen hebt
in ieder blad en elke steen.
Maak me altijd bereid naar je toe te komen
met schone handen en oprechte ogen
En, als het leven langzaam wegsterft, zoals het vervagen van de zonsondergang,
laat mijn geest dan zonder schaamte tot je komen.
A Sioux Indian prayer
Voordat wij om Gods zegen vragen mag ik u een kleine levenswijsheid meegeven
Vensterbank van de hemel
Leg uw armen ieder morgen een ogenblik
Op de vensterbank van de hemel en zie op naar God.
Draai u dan om, met dat beeld in uw hart,
Om uw dag met kracht tegemoet te treden.
Zegenbede
De Krachtige en Tedere zegene ons en behoede on,
Zij doet haar gelaat over ons lichten en is ons genadig,
De Ene en Enige verheffe haar gelaat over ons en geeft ons vrede, Amen
RG 2010-03-29 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl