Lezingen

• Romeinen 8:18-24
• Marcus 1: 29-39
  

Welkom en inleiding

Welkom allemaal, welkom in dit huis van God voor mensen; mensen die even stil willen zijn, die zich even terug willen trekken uit een wereld die er niet zo mooi uitziet.
Welkom zoekers van heil, welkom denkers over God, welkom twijfelaars en zekeren. Wij zijn hier bij elkaar om bezig te zijn met de dingen van 'mijn vader' zoals Jezus zegt. Dat is iets anders dan bezig zijn met de dagelijkse dingen als eten koken, strijken, schoonmaken, werken, naar school gaan enz.
Toch is het belangrijk dat wij elke dag even anders bezig zijn, ons even terugtrekken uit de wereld om vanuit ons kindschap van God naar onszelf en de wereld te kijken.
Paulus heeft daar straks een heleboel over te zeggen in de lezing uit de brief aan de Romeinen.
In het Marcus evangelie lezen wij over Jezus die geneest en heelt, die demonen de wacht aan zegt en zich terugtrekt om kracht op te doen voor al de goede werken die hij dag in, dag uit doet.
Afgelopen vrijdag was ik even op bezoek bij Mimi en ik voelde mij weer gesterkt in mijn voorganger zijn door haar. Zo ziek als zij is is, toch komt haar krachtige persoonlijkheid en haar sterk geloof nog steeds naar voren.
Ik dank de lieve God dat wij mensen zoals zij in onze gemeenschap hebben die ons steeds weer op de goede weg houden.
Omdat Gerdie helaas grieperig is, gaat Yvonne van der Velden met mij voor.
Ik wens ons allen een goed uur toe met elkaar en met God..

Overweging

De christenen in Rome hebben veel te lijden onder het regime van de keizer, zij zijn niet gewenst, moeten in schuilplaatsen leven en ook in het geheim hun godsdienstvieringen houden.
Het vergt veel moed en doorzettingsvermogen om christen te zijn en te blijven.
Paulus spreekt daarom de Romeinse christenen heel krachtig moed in:
"De kracht van de Geest woont in ons en allen die zich laten leiden door de Geest van God, zijn kinderen van God."
Hij zegt: je hoeft geen zondig leven meer te leiden en je hoeft niet bang te zijn want je bent geen slaaf van de Geest maar je bent kind van de Geest. Er is een band van liefde tussen jou en de Vader middels de Geest die in ons is.
Eigenlijk heeft de Eeuwige zijn Geest aan ons gegeven om nog beter te kunnen voelen dat wij kinderen van God zijn.
Echter als kinderen van God zijn wij ook erfgenamen van God samen met Christus en wij erven niet alleen de heerlijkheid maar ook het lijden.

Uitzichtloze situatie
Paulus moet de mensen in Rome hoop geven in een uitzichtloze situatie maar het mogen geen loze kreten zijn. Hij kan er niet om heen dat er nu alleen nog lijden is en dat de glorie van God misschien wel aan de einder zichbaar is, maar nog lang niet dichtbij.
Bij dat kindschap van ons horen barensweeen, kreunen en zuchten van de schepping en dat herkennen wij: het kost op het ogenblik veel moeite om uit de negatieve spiraal te blijven van oorlog, ziekte, dood, deportatie, kampen, uitzettingen.
De politiek van de sterke, witte, mannelijke leiders die nu wel eens even laten zien wat regeren is, die korte metten maken met alles wat afwijkt, lijkt het te winnen van de nuancering van de macht van het geld, de macht van het kwaad.
De macho-taal mag weer, de legitimatie van het starten van een oorlog, van het deporteren van mensen hoeft niet meer gegeven te worden.
De bewijslast ligt bij de machtelozen, de mensen zonder geld en wapens en de taal van de geweldloze oplossing wordt overweldigd door loze praat.
De oorlogsmachine is op gang gekomen op grond van emotionele en financiele motieven en stoppen kost nog veel meer geld.
Ik liep gisteren door de stad, keek mensen aan en was zomaar benieuwd: wie is tegen de heersende politiek en wie is ervoor?
Wat ervaart de een als zondig en wat ervaart de ander als zondig?
Zijn de barensweeen soms ook geldzorgen, zorgen om een geliefde die ernstig ziek is, angst om in de tram of in de metro te zitten als je alleen bent, zorgen om je kind dat in verkeerde kringen leeft, lijden aan het leven, angst voor de demonen van deze tijd die er heel anders uit kunnen zien als die van vroeger?
Het is maar in welke kring je leeft, wat als zonde bestempeld wordt, wat je als zondig ziet en als hoopvol.

Huilen nader dan het lachen
Het is net of Paulus denkt dat God het wil, die ellende, dat lijden. Hij moet misschien wel een oorzaak zoeken voor het lijden van de mensen om hem heen; hij moet als eerste beroepstheoloog zijn dogmatisch systeem sluitend krijgen.
Maar ik geloof daar niet in. Ik geloof veel eerder dat bij dat kind van God in ons het huilen nu nader staat als het lachen, dat het moeilijk is om de blijheid van dat kind van God te voelen voor ieder van ons. En dat de steun en de kracht van Gods Geest in ons soms misschien alleen hier in dit huis voelbaar is, omdat wij hier dicht bij God en bij elkaar zijn.
Daarom is het van belang dat wij elke dag even de kracht van de Geest van God in ons voelen, dat wij een plaats en een moment uitkiezen waarop wij ons laven aan de goddelijke bron van tegenspraak en vertrouwen, van geloof en verlossing.
Jezus had het bar druk van 's morgens vroeg tot 's avonds laat en hij nam ook de tijd om even bij zijn Vader te zijn. Om even ruggespraak te houden, kracht en moed te ontvangen voor de dag die komt. Om rechtop te staan en je niet alle kanten op te laten sturen. Om je niet te verliezen in de wanhoop en de machteloosheid.
God wil dat je als zijn kind in de wereld staat, licht en vrij, betrokken bij het lijden en bij de glorie van mensen en niet verslaafd aan de zieligheid en aan de ellende.
Fier rechtop, goed kijkend om je heen wat de keuzes zijn die je die dag mag maken, voor de glorie van God en mensen en tegen lijden en onderdrukking.

Keuzes niet kosjer
En soms is het niet helder wat het goede is, wat de goede kant is, omdat je nog niet weet welke andere weg er is om uit te gaan.
Soms zijn de keuzes niet kosjer, want je kunt niet kiezen uit of oorlog of Saddam Hoessein zijn gang laten gaan in Irak.
Je kunt niet kiezen uit asielzoekers deporteren naar weer een andere plek of iedereen maar toelaten.
Er wordt geweld gedaan aan de menselijkheid in ons land en op wereldnivo. Dat is duidelijk. Als je ieder ander mens ziet als een kind van God, dan weten wij zeker dat het nu hier niet goed gaat.
Wij hebben gelukkig nog getuigen in ons midden van de tijd dat wij in oorlog waren in Nederland; wij weten als kinderen van de generatie die een of twee wereldoorlogen heeft meegemaakt wat het is om niet vrij te zijn, bedreigd te worden om je geloof en in je vrije meningsuiting.
Maar is het niet slordig dat wij opgehouden zijn met tellen na de 2e Wereldoorlog, want eigenlijk zijn er al veel meer wereldoorlogen geweest met ontelbare slachtoffers.
Jezus stopt de macht van het kwaad, Jezus snoert demonen de mond, hij ontmaskert de machten.

Paulus geeft moed
En Paulus geeft moed om verder te gaan, om hoop te houden.
Dat is evangelie, dat is een goede boodschap voor nu. Moed houden, hoop geven aan jezelf en aan de ander en als je kunt, als je de positie hebt, stoppen met die macht van het kwaad, alles doen wat in je vermogen ligt om kwade tendensen een halt toe te roepen.
Ontmaskeren van de economische belangen die op het spel staan, kennis vergaren van hoe het echt zit in de wereld en je niet laten inpakken met smoesjes, door de oorlogslogica van mensen die niet meer anders willen.
Leven in de wetenschap dat de kracht van de Geest van God in je is en dat jij en al die anderen bestemd zijn om kind van God te worden.
En wat een troost is, barensnood gaat altijd weer voorbij; alleen niet zomaar, niet zonder dat wij als kind van God geboren willen worden.
Amen.

Lieve God,
Als ik een Kind van jou mag zijn, vraag ik je om je onvoorwaardelijke liefde niet alleen aan mij maar aan onze gehele schepping te geven.
Wij hebben heel veel liefde en licht nodig op dit moment,
ieder afzonderlijk met onze eigen zorgen en verdriet en ook de wereld.
De mensheid zucht en kreunt en als je pijn hebt dan is het moeillijk om helder te zien en goed te voelen; dat is slechts enkelen van ons gegeven.
Geef ons moed en vertrouwen zodat wij de goede weg kiezen,
zodat wij sterk durven zijn tegen de verlokkingen van de zonde, van het kwaad.
Amen.

Nodiging

Aan ons is het om in te gaan op de uitnodiging van de Eeuwige om te delen in de glorie en in het lijden, om te delen met elkaar in het leven, in het zoeken naar gerechtigheid en vrede.
Als symbool van dat delen staan hier brood en wijn, leeftocht voor onderweg.
En iedereen is welkom aan de Tafel van de Liefde, aan Dis van de Vrijheid, aan de maaltijd van de Gerechtigheid.
Alle kinderen van God hier aanwezig, zijn genodigd. Wie je ook bent, wat je ook voorstelt, wat er in je omgaat: twijfel, drift, plezier, onzekerheid....
Komt wat alles is gereed.

Zegenbede

De Eeuwige zegene ons en Zij behoede ons,
de Onnoembare doe zijn aangezicht over ons lichten en zij ons genadig,
de Barmhartige verheffe haar aangezicht over ons en geve ons vrede.
Amen.

| Archief/Bijdragen | Archief 2003 | Marina's "Hoofdpagina" | Gastvoorgangers |

FV 2003-03-02 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl