Voorganger: Marina Slot
Lezingen
Wijsheid 1:13-25; 2;23v
1 Kor. 15; 19-23
Marcus 5; 22-43
Welkom en inleiding
Wij zijn hier bij elkaar in de Naam van Eeuwige die is, was en komt
en van Jezus van Nazareth, die in zijn menszijn
het goddelijke op deze aarde bracht
en van de Geest die haar liefdevolle Energie door ons heen blaast
zodat wij met licht en liefde vervuld, mens kunnen zijn op aarde.
Amen.
Inleiding
Je bent van harte welkom in onze gemeenschap, fijn dat je er bent op deze laatste zondag van juni. Of je hier nu voor het eerst binnen wandelt of dat je hier vaker komt, hartelijk welkom!!
Het koor zingt vandaag nog een keer en dan gaan zij beginnen aan een welverdiend zomerreces van 5 weken en dat zullen wij horen vandaag.
Vandaag aan het begin van de zomervakantieperiode is het extra belangrijk om wat mee te nemen, om wat in je rugzak te hebben voor de reis die je gaat maken alleen, met partner,vrienden, met kinderen en misschien wel kleinkinderen. Je koffer is misschien al gepakt en wat moet er dan nog mee??
Met dat als uitgangspunt heb ik een tekst uitgezocht voor vandaag uit de brief van Paulus aan de gemeenschap te Efeze. Een tekst die voldoende inhoud heeft voor een pakje leeftocht voor onderweg. En ook als je thuis blijft en gewoon naar de Duif blijft komen deze weken, is het niet weg, want van liefde krijg je nooit te veel. Ik wens ons een mooie en warme viering toe met elkaar en met de Eeuwige in wiens huis wij mogen verblijven.
Overweging
Op een mooie zonnige zomerdag liep ik met een vriendin door het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen. Om ons heen drentelden en renden heel veel kinderen die op schoolreis waren. En ook een aantal volwassen groepen liepen geanimeerd door het mooie openluchtmuseum. Totdat wij opeens een stel mensen tegenkwamen die het minder leuk hadden. Klagen en zeuren, alleen de toon al was erg mineur. En het ging niet om een groot verdriet of diepe teleurstelling, nee het was gewoon negatief gepraat. Op dat moment kwam er de gedachte in mij op : je kunt de wereld ook rottig praten. Je kunt heel goed zelf ervoor zorgen dat je het niet naar je zin hebt.
Nou kan ik mooie theorieën ophangen over socialisatie en opvoeding, leefpatronen en gewoontes, slechte relatie, uitgekeken op elkaar maar daar heb ik niet zo' n zin in, want dat boeit mij niet. Het feit is er dat je uitgangspunt in het leven zwart of wit kan zijn. Dat je kan zien dat er veel liefde en genegenheid om je heen is of dat je alleen maar denkt dat je altijd alles mist. Het diepe innerlijk besef van een onmetelijk reservoir van liefde dat in onze wereld aanwezig is, is het thema van onze tekst uit de brief aan de gemeente van Efeze. Het is eigenlijk een groot gebed tot God om daarbij te kunnen komen, bij dat enorme 4-dimensionale complex dat liefde van Christus heet.
Liefde waarvan wij niet weten hoe groot en hoe bijzonder zij is,omdat zij al onze kennis te boven gaat.
Als je daarin geworteld en verankerd durft te zijn, wordt het minder moeilijk om te voelen welke bijzondere verbinding wij hebben met Christus en met zijn Barmhartige en Liefdevolle Vader.
Nou is dat zoals Paulus al zegt moeilijk te bevatten voor een gewoon mens. Wij kennen liefde concreet alleen door de liefde die er tussen ons mensen is. Wij herkennen liefde in de toewijding die wij van familieleden, vrienden en vriendinnen, collega's, buren ervaren en wij kennen de dikwijls diepe verbinding die van onszelf uitgaat naar mensen en dieren in onze omgeving.
Wij weten wie ons geholpen heeft in moeilijke tijden en wie ons liefdevol steunde in vreugde en verdriet. Wij weten heel goed wie echt van ons houdt en van wie wij heel veel houden.
Maar de liefde van Christus, het blijvend wonen van Christus in ons hart dat is iets waar je niet elke dag contact mee maakt; dat is nou niet iets waar je elke dag over spreekt. En toch is het de moeite waard om er iets van te proberen te bevatten.
Toen wij deze dienst met elkaar voorbereiden twee weken geleden en wij met elkaar over de tekst spraken, zei een van ons: we zitten hier eigenlijk te doen wat Paulus bedoelt heeft, we zitten te bevatten wat die liefde van Christus voor ons betekent. Woorden schieten te korten, menselijke maat wordt overschreden als je over die bijzondere liefde spreekt en toch kom je er alleen maar dichtbij door er wel mee bezig te zijn, door te proberen te benoemen wat het enigszins benadert.
Wij weten dat je liefde niet kan vasthouden, dat het tegengesteld is aan beheersen, macht en geweld. Velen van ons hebben in hun leven ervaren dat liefde niet vanzelfsprekend is, dat onvoorwaardelijke liefde slechts voor weinigen is weggelegd. En dat misschien alleen kinderen hun ouders heel lang liefhebben zonder voorwaarden te stellen. En toch heeft iedereen in zijn of haar leven liefde ontmoet, een kracht die rond en warm is, sterk als staal en zacht als wol.
Het is eigenlijk de kunst om de liefde met een zacht lijntje naar binnen te halen alsof je een grote vis gevangen hebt. Om de liefde toe te laten in je geopende hart en die kostbare schat daar ook blijvend te laten wonen. Zo van: binnen is binnen, en een knap mens die het eruit krijgt.
Daar gaat het om in de tekst: een bede om innerlijke sterkte, om de woning te zijn van Christus die staat voor liefde, barmhartigheid en gerechtigheid, een poging om te snappen hoe alomvattend Gods liefde voor ons is en een verzoek om vervuld te worden met de volheid van God. Het zijn woorden die je niet te letterlijk moet oppakken, het zijn zinnen die je met gevoel mag horen en die in je ziel gegrift worden door een zachte stem en lieve woorden. En dat wil niet zeggen dat liefde alleen maar soft is, want soms is liefde ook grenzen stellen, iemand weer stevig op de benen zetten als ie gevallen is. Misschien is het wel een levensopdracht voor ons om met de liefde bezig te zijn. Om de liefde te doen en te leven, om de zwartheid binnenste buiten te keren en de liefde aan het licht te brengen in ons eigen leven en in dat van anderen. Een van mijn vriendinnen die van katholieke huize is, zegt altijd gekscherend, toch ernstig en vol liefde tegen mij als ik op zaterdag een overweging mag maken: veel devotie!!
Nou is dat voor mij als protestant een heel vreemd begrip, maar ik geloof dat het te maken heeft met oprecht buigen voor de Eeuwige, met innerlijke toewijding en met de liefde van Christus door je heen laten stromen zodat je iets van die onmetelijke liefde begint te ervaren. Als je dat op je weg meeneemt, waar je ook gaat dan heb je leeftocht voor onderweg. Lieve leeftocht en de liefdevolle herinnering aan mooie momenten brengen je waar je wezen wil, bij de essentie van ons bestaan en dat van alle mensen. Want je kunt niet zonder. Amen
Nodiging
en gebed
Nodiging
Om te delen in de liefde die overvloedig aanwezig is,
om ons te herinneren dat je niet voor en met jezelf alleen leeft,
staat er een tafel klaar.
Brood en wijn, leeftocht voor onderweg om tastbaar te maken dat de liefde van Christus er voor ieder van ons is.
Wie je ook bent, wat je hier zoekt, ieder mens is welkom om het leven met ons te delen.
Komt want alles staat gereed !
Gebed
Wij bidden voor de mensen die veel liefde hebben moeten ontberen in hun leven.
Wij bidden voor de mensen die uit een diep dal van liefdeloosheid moeten kruipen om het werkelijke leven te kunnen gaan leven.
Wij bidden voor de zwakke mens en voor de sterke mens, die wij allebei in ons hebben.
Wij bidden voor de mensen die geen dak boven hun hoofd hebben, die verjaagd zijn en niet welkom meer zijn op de plek waar ze horen.
Wij bidden voor de mensen die op reis gaan, dat ze behouden, uitgerust en ontspannen terug mogen keren.
Wij bidden voor al die mensen bij wie het donker bezit heeft genomen van hun hart en die geen ruimte hebben voor het licht en de liefde.
Wij bidden voor mensen die van elkaar houden, dat hun liefde bestand mag zijn tegen tegenslagen en weerstand en verdriet.
Wij bidden voor de mensen hier in de Duif en overal ter wereld, dat zij dichtbij de liefde van Christus mogen leven en vrede vinden.
En wij bidden samen het gebed dat Jezus ons heeft leren bidden.
Onze Vader.....
Zegenbede
Zegenbede
De Eeuwige zegene ons en zij behoede ons,
De Onnoembare doe zijn aanschijn over ons lichten en zij ons genadig
De Barmhartige verheffe haar aangezicht over ons en geve ons vrede.
Amen
| Archief/Bijdragen | Archief 2003 | Marina's "Hoofdpagina" | Gastvoorgangers |
RG 2003-09-29 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl