Lezingen
- Ez. 2; 2-5
- Hebr. 3; 7-10, 12-14
- Marcus 6; 1-6
Overweging
Het verhaal gaat.
Als je zo de verhalen in het Oude Testament leest zou je de indruk kunnen
krijgen dat de Eeuwige zich alleen bemoeide met het z.g. Uitverkoren volk,
het Joodse volk en de rest maar liet aanmodderen. Niets is minder waar!
De Schepper had en heeft al zijn mensenkinderen even lief en niet alleen
het Uitverkoren volk.
Waarom kennen dan zo weinig mensen de geschiedenis van de Egyptenaren,de
Grieken,de Romeinen, de Babyloniers en andere oude volken? Ook deze volken
hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van de mensheid en het is dus niet
zo vreemd dat bij hogere opleidingen de geschiedenis van deze volken wordt
opgehaald. In de oude tijd beleden deze volken een meer godendom. Sommige
van deze goden zijn de meeste van ons wel bekend, zoals Mars de god van
de oorlog; Venus de godin van de schoonheid; Eros de god van de liefde
en zo zijn er nog meer. Waarom is de geschiedenis van het Joodse volk
voorons dan zo belangrijk en de geschiedenis van de andere oude volken
niet?
Het Joodse volk heeft zich laten leiden door de Enige , de Ware de Almachtige
Schepper. En mochten zij soms door ellendige toestanden zich afkeren van
deze ene God, dan dwong Hij hen, soms met harde hand, weer terug van hun
dwaalwegen. In het Joodse volk zien wij de rode draad, die niet allen
door hun geschiedenis loopt, n.l. de liefde van de Eeuwige, maar die rode
draad loopt ook door onze geschiedenis.
Vandaag lezen wij weer zo'n verhaal. Een groot deel van het Joodse volk
is in ballingschap en is verstoken van hun geestelijke leiders. Het gevolg
is, dat zij zich , door omstandigheden, overgeven aan het meer godendom
van de Babyloniërs waar naar zij waren verbannen. Maar dan roept
de Eeuwige Ezechiël om de Joden weer terug te brengen naar de ene
God en na enige aarzeling geeft Ezechiel toe aan deze oproep en wordt
dan de profeet die de in ballingschap verkerende Israëlieten weer
terug moet brengen op de juiste weg.
Ik vraag me soms af, zijn er in onze tijd ook nog profeten, mensen die
ons in benarde tijden de juiste weg wijzen, die ons de rode draad van
Gods liefde voor de mensen voorhouden en zo weer op het juiste spoor zetten?
Namen uit de jongste geschiedenis, zoals Maarten Luther King, Moeder Theresa,
Ghandi en Dag Hammerskjuld schieten je dan te binnen. Maar zijn dat dan
profeten? Martin Luther King had zijn dromen, Moeder Theresa liet ons
zien hoe je met weinig middelen en veel liefde je medemens in nood kunt
helpen, Ghandi was een propagandist van het lijdelijke, zeg maar vreedzaam
verzet tegen de Britse bezetters van zijn land en Dag Hammerskjuld zette
zich in voor een wereld vrede die helaas niet bereikbaar bleek. Waren
dit onze moderne profeten?
De ware profeten bevinden zich onder ons, b.v. hier in onze eigen Duif
gemeenschap. Nee, ik bedoel hier niet onze voorgangers, maar allen die
zich in onze gemeenschap inzetten om elkaar te helpen om op de juiste
weg te blijven. Dit is geen arrogante gedachte, maar de instelling van
profeten die er steeds opwijzen hoe wij op de juiste manier de weg van
de Eeuwige moeten volgen. Profeten hebben het niet makkelijk gehad in
hun leven en sommige van hen hebben hun levenswijze met de dood moeten
bekopen. Maar wees gerust, als wij de taak van profeet op ons nemen, behoeven
wij niet te vrezen voor ons leven, maar houden wij er een goed gevoel
aan over dat wij een medemens hebben kunnen helpen.
Dan hebben wij vandaag nog een verhaal, ook over een profeet, maar wel
de grootste van alle profeten, n.l. Jezus van Nazareth. Jezus is de man
van wie alle profeten getuigen dat Hij eens zal komen om Gods rijk op
aarde te bevestigen. Een groot man dus, maar wat gebeurt? Als Hij op zekere
dag terugkeert in zijn geboorte plaats, dan zou je mogen denken dat Hij
met open armen zal worden ontvangen. Iemand die doven doet horen, blinden
doet zien, kreupelen en lammen weer laat lopen, zieken geneest en zelfs
doden doet opstaan. Op zo iemand ben je trots en je gaat er prat op dat
Hij een stadsgenoot van je is. Zelfs in het grote Jeruzalem, waar tal
van grote schriftgeleerden en wetskenners bij elkaar wonen, is er niet
zoals hij. Maar wat gebeurt?
Jezus mag dan grote wonderen verrichten maar Hij moet zich niet verbeelden
dat Hij zomaar in de synagoge en nog wel op de sabbath, de schriften kan
uitleggen op een wijze zoals dat niet eerder was gebeurd. Jezus laat zien
dat de Eeuwige geen God is van strengheid en wraak, maar een God is van
liefde, mits de mens ook lief is voor zijn medemens. Niks oog om oog en
tand om tand, geen wraak, geen vervloeking of uitsluiting van de gemeenschap.
Nee vergevingsgezind moet men zijn en de eventuele vervloeking of uitsluiting
aan God overlaten en niet het recht in eigen hand nemen. Het vervolg van
dit optreden laat dan ook niet op zich wachten. Hij mag dan vele wonderbaarlijke
daden hebben verricht, maar Hij moet zich niet verbeelden om in zijn geboortestad
de mensen de les te lezen; weg met die man! Eigenlijk een bekend verhaal.
Ook in onze tijd geldt nog steeds: doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg,
doe normaal net als wij en probeer niet je kop boven het maaiveld uit
te steken, want dan maken wij je wel een kopje kleiner.
Verhalen bevatten altijd een les. De les uit het Ezechiel verhaal leert
ons dat God de mensen nooit in de steek laat, ook al zijn de omstandigheden
nog zo beroerd. God zal zich nooit aan grote groepen mensen of leiders
van volken openbaren, maar zoekt voor werk de eenvoudigen, mensen zoals
wij. Maar als er dan zo'n oproep aan je gedaan wordt, moet je luisteren
en je er niet tegen verzetten, want God blijft aanhouden. De les uit het
Marcus verhaal is ook duidelijk. Als je geroepen bent en je geeft er gehoor
aan, moet je niet rekenen op een makkelijke tijd. Bloed zweet en tranen
zal het je kosten, maar God zal je nooit in de steek laten. De rode draad
van de liefde van de Eeuwige was niet alleen voor het Joodse volk bestemd,
maar die draad van liefde loopt ook door onze geschiedenis. In de oude
bijbel verhalen komt de Eeuwige voor als een God die niet met zich laat
sollen, maar Hij komt daar ook in voor als een vergeving gezinde, als
een liefdevolle God.
Jezus heeft in zijn korte openbare leven de weg gewezen hoe te leven en
hoe te handelen. Dat dit niet altijd in dank wordt afgenomen is dan jammer,
maar het mag ons er niet van weerhouden om door te gaan, Hem achterna,
en dan gaat het verhaal van liefde altijd verder.
| Archief/Bijdragen | Archief 2003 | Cees' "Hoofdpagina" | Gastvoorgangers |
FV 2003-10-01 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl