Bijdrage Alet Aalders, viering 4 juli 2004  
 

Voorganger: Alet Aalders

Lector: Hans Gildemacher

 

 
 

Lezingen:

Naar Lucas 11; 1-13

Psalm 138

Jak. 5; 16b-18
         
         
 

Inleiding en welkom.

Net verhaal dat ons net is voorgelezen herbergt 4 vragen in zich:

- Hoe mogen we bidden

- Wanneer mogen we bidden

- Wat mogen we vragen

- Wat krijgen we ervoor terug

Ik wil me concentreren op hoe we mogen bidden en wat we mogen vragen. De vraag van de leerlingen aan Jezus, de vraag van de man in het gedicht van Guido Gezelle voor op het boekje, de vraag van denk ik menigeen hier aanwezig, een vraag ook die mijzelf al lang bezig houdt.

 

Laten wij een moment in stilte bidden.

 

Almachtige God,

U bekommert zich om alle mensen

Ook de eenzame en de arme kunnen altijd bij U terecht

De vreemdeling en de zondaar vergeet U niet

U laat zich er niet van weerhouden onze God te zijn.

Doe ons hier uw menslievendheid ervaren

Uw bemoediging ondervinden

Open ons hart voor Jezus, Uw woord van trouw,

Uw toegestoken hand, voor altijd en eeuwig.

Amen.

 

 
       
 

Overweging.

Gij badt op eenen berg alleen, en... Jesu. ik en vind er geen

waar 'k hoog genoeg kan klimmen om U alleen te vinden:

de wereld wilt mij achterna,

alwaar ik ga

of sta

of ooit mijn oogen sla:

en arm als ik en is er geen,

geen een,

die nood hebbe en niet klagen kan:

die honger, en niet vragen kan;

die pijne, en niet gewagen kan hoe zeer het doet!

o Leert mij, arrnen dwaas, hoe dat ik bidden rnoet.

 

Wat is bidden eigenlijk?

In rnijn woordenboek staat: 1. zich tot God richten en 2 smekend vragen.

lets zeggen over hoe je moet bidden is lastig. Misschien is dat wel het enige wat je

over bidden kunt zeggen dat weinigen zullen tegenspreken. ledereen heeft een eigen

relatie met God en daarom ook andere manieren om zich in gebed tot God te richten.

Er worden vaak eisen gesteld aan gebeden over noodzakelijkheid, toewijding, overgave en geloof. In de brieflezing wordt nog gesproken over met aandrang bidden en in de evangelielezing wordt gesproken over jouw gebed in belang voor de ander. Ik heb getracht om een aantal uitspraken te verzamelen uit tijdschriften en boeken over wat mensen vinden wat bidden is, het is een bonte verzameling van wat mensen vinden. Zo vindt de een dat oprecht verlanqen gelijk staat aan bidden. Alles wat het hart aan daden voortbrengt, is gebaseerd op het verlangen. Verlangen is de dorst van de ziel. Door te verlangen ontstaat ontvankelijkheid voor de buitenwereld. Zonder dit blijf je opgesloten in jezelf en afgesloten van de wereld buiten je. Verlangen verbreedt en verruimt het hart.

 

Een ander vindt contemplatie het pure gebed. Bidden zonder ophouden, los van

gedachten en gevoelens, het bidden is als een eenwording met God. De een vindt dat je a! je noden bij God kunt neerleggen: Leg het maar neer bij God...Het klinkt misschien voor sornmigen als een vrome dooddoener. Dit is het niet. Ik heb ervaren, zegt deze persoon, dat de problemen dan altijd milder bij jezelf terugkeren.

De ander vindt juist weer dat je die noden ter zijde moet schuiven als je gaat bidden.

Leren bidden, is het leren loslaten van alle behoeften, leren om van jezelf af te leven,

leren dat je niet het middelpunt van het leven bent. Het is leren vragen dat Gods wil

geschieden mag, en dus niet langer willen dat God wil wat ikzelf wil.

Voor de een is bidden dat het menselijk hart zich openstelt voor de uitwerking van Gods kracht om alle dingen te vernieuwen. Voor de ander is in stilte bij God vertoeven de oefenschool voor de hoop. Bidden is precies zich ophouden tussen geloof en hoop, tussen verleden en toekomst.

 

En bidden in welke vorrm dan ook: zegt weer een ander, heeft te maken met vragen

naar de zin en de zinloosheid van ons bestaan. met vragen naar onrecht, met verwondering en blijdschap over liefde, schoonheid en vriendschap. O leert mij, armen dwaas. hoe dat ik bidden moet.

Meestal als ik me voorbereid op een overweging en diverse boeken naast elkaar leg filter ik daaruit wat ik van belang vind en waar ik het mee eens ben, aan de hand daarvan en aan de hand van gesprekken vorm ik mijn mening. Bij deze uitspraken over bidden kan ik dat niet. Is bidden oprecht verlangen, is het contemplatie, is het alles neerleggen bij God of je daar juist los van maken, is het je open stellen voor Gods antwoord of is het een oefenschool voor de hoop of een vraag naar de zin van je bestaan. Ze hebben allemaal voor zichzelf gelijk, ik zou daaruit geen keuze kunnen maken en ook niet willen zeggen; zo moet je bidden. Dat antwoord heb ik niet.

 

Bidden is vooral een relatie hebben met God, een relatie die door allen anders wordt

ervaren. lets over bidden zeggen is eigenlijk zeggen doe maar. praat maar met God op jouw

manier. Maar wat zeg je dan. Uit het gedicht spreekt onmacht om onder woorden te brengen wat je voelt, wat je bezig houdt, zorgen baart. Je moet je vrij voelen om te zeggen wat je wilt: daar hoort klagen en zeuren bij, daar hoort bij dat je afgeleid wordt door wat voor zaken dan ook. Want een van waardevolle dingen van bidden is dat je probeert onder woorden te brengen wat je bezig houdt. Of dat je bij het gevoel probeert te komen van dingen die je raken. Dat is niet makkelijk om echt bij jezelf te komen. Vaak, veel te vaak leven we aan onszelf voorbij. Dat komt omdat we geneigd zijn diep weg te stoppen wat pijn doet of onzeker rnaakt. Zoeken naar woorden die zeggen wat er echt in je omgaat, die zeggen wie je werkelijk bent, die losmaken wat diep van binnen vast zit en die daar uiting aan geven; dat is bidden ook. Je bidt vaker als het minder goed gaat met je. maar heb je wel eens proberen te bidden als het fantastisch met je gaat. Wat zeg je dan. En als je vreselijk boos bent, kun je dan nog onder woorden brengen wat je voelt.

Als ie geen woorden hebt?

De discipelen vroegen aan Jezus: wij willen ook graag bidden, maar we weten niet zo goed wat we zeggen moeten. Jezus leert de leerlingen en ons Het Onze Vader. Een gebed voortkomende uit de Joodse traditie, zoals blijkt uit de opbouw van dit gebed: de zegening van de Naam, dankzegging omwille van het dagelijks brood en smeking om verlossing van de boze. Een Joods gebed begint en eindigt met 'beracha', zegening - de zegen die de gelovigen God toeroepen, omdat zij zich gezegend voelen vanwege God. Het gebed richt zich op God. die barmhartigheid en liefde bewijst aan zijn volk; het gebed roept Hem daarom zegen toe. Zo zit in ieder Joods gebed ook een dankbetuiging voor de weldaden van God aan Zijn volk in het verleden en in het heden en aan de individuele gelovigen. Daarna volgt het smeken om blijvende genade, hulp en bescherming. Zo bepalen zegening, dankzegging en smeking het gebed in de joodse religie en ook in het Onze Vader. Het Onze Vader is zo een kort en bondig gebed dat alles in zich heeft ook als je even geen woorden hebt. God weet wat je nodig hebt, voordat je het Hem vraagt, staat voor de Matteusversie van het Onze Vader.

Maar ook als je geen woorden hebt, door verdriet overmand bent, boos bent of niets te vragen hebt vraagt God wel van je om in contact te blijven. Dat is misschien de enige eis bij bidden: blijf in contact. Amen

 

 

Nodiging

Heer, onze God,

U kent onze namen en niet een van ons Is in Uw ogen een mindere of een meerdere Wij bidden U om de Geest van Uw Zoon In wie U ons hoop gaf, brood voor onderweg.

Wij bidden U. God

Laat deze maaltijd ons helpen

Om voor elkaar te zijn

Wat Jezus is geweest voor ons allemaal

Hij leerde ons niet altijd aan onszelf te denken

Om elkaar niet te laten staan met lege handen.

Omwille van Hem delen wij dit brood en deze wijn met elkaar.

Kom dan want alles staat klaar.

 

 

Zegenbede

God. hemelse Vader, zonder ophouden mogen wij tot U bidden

En U zult ons horen,

Steeds opnieuw mogen wij U zoeken en Gij laat U vinden.

Wij bidden U:

Richt ons hart naar U,

Bekeer ons tot elkaar en bind ons aan Jezus

Wij vragen U om uw zegen

De barmhartige zegene ons en behoede ons:

Het gelaat van de levende lichte over ons

En kijke ons liefdevol aan,

Het gelaat van de eeuwige verheffe zich over ons

en geve ons vrede

In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest

Amen

 

 

 

       
       
 

| Archief/Bijdragen | Archief 2003 | Alets "Hoofdpagina" | Gastvoorgangers |

 
 

RG 2004-07-04 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl