Bijdrage Marina Slot, viering 21 november 2004  
 

Voorganger: Marina Slot en

Lector: Fred Vos

 
 

Lezing:

Joh. 15; 1-17

 
         
         
 

Votum

Wij zijn hier bij elkaar in de Naam van de Ene en Eeuwige die vele namen kent, God, Jahwe, Allah, de Enige, de Barmhartige, Schepper van groei en leven, van liefde en licht.

Wij voeden onszelf met de woorden en daden van onze profeet en broeder Jezus en geven de Geest vandaag alle kans om ons zielsdiep te raken en te vervullen met kracht en liefde.

 

 

Welkom en inleiding

Goedemorgen, je bent van harte welkom bij ons in de Duif, jij die hier voor het eerst komt en al diegenen die regelmatig dit huis voor God en mensen bezoeken.

Wat kunnen woorden toch van betekenis veranderen in het licht van wat je meemaakt. Bij de voorbereiding van deze dienst las ik de teksten die volgens het leesrooster voor deze laatste zondag van het kerkelijk jaar werden geadviseerd.

Daarbij kwam ik in aanraking met Oudtestamentische woorden van dood en verderf, van doem en schuld die voor mij even te veel werkelijkheidsgehalte hebben gekregen. Ik kon er niet mee uit de voeten.

Ik ging op zoek naar woorden die ons vandaag de dag kunnen voeden, die een tegenwicht bieden tegen angst en haat, die kunnen helpen om een nieuw pad te vinden op de wegen vol verwarring en twijfel.

Ik kwam uit bij de woorden van Johannes 15 over de wijnstok en de ranken en daar blijven wij vandaag even bij stilstaan.

Even wat gedachten uitwisselen, wat zingen en stil zijn, met elkaar genieten van goddelijk mooie muziek en delen, delen van menszijn, van dit bestaan in deze wereld op zoek naar heil, naar heling.

Het gevoel krijgen dat je erbij hoort, dat jouw leven en bestaan ertoe doen en dat ook wij een rol van betekenis hebben in een veranderende samenleving.

Ik wens ons allen een gezegende dienst toe.
 
       
 

Overweging

 

Soms gaat het leven een beetje z'n gangetje, een beetje vanzelf. Je stapt uit bed met goede voornemens om er een mooie dag van te maken voor jezelf en voor de andere mensen om je heen. En je weet dat het leven niet elke dag spannend en sensationeel kan zijn, dus de dag verstrijkt en het wordt ook weer avond en dan besef je : wat heb ik nu eigenlijk gedaan ??? Heb ik vandaag alles eruit gehaald wat erin zat ?? Heb ik de mensen om mij heen met respect behandeld. Heb ik problemen opgelost of heb alleen maar nieuwe problemen gemaakt ? Heb ik het allemaal een beetje over mij heen laten komen ?? Of heb ik naar alternatieven gezocht voor de gebaande wegen die al langere tijd nergens naar toe leiden ?? Heb ik de rust genomen om na te denken over wat werkelijk nodig is om vandaag te doen ???

Nou bij mij mankeert dat er nogal eens aan. Ik heb mij weer aangepast aan wat er was, aan zoals de wereld zich voordeed zonder de achterkant te bekijken van dat beeld. Ik heb weer slaafs gedaan wat van mij verwacht wordt en daarmee vele kolen en geiten gespaard, hoewel geiten een beetje een bedreigde diersoort zijn geworden heden ten dage.Jezus zegt: jij bent mijn vriend, ik heb je alles meegegeven van wat ik heb meegekregen en ik heb je op klus gestuurd. Je moet groeien, je moet vrucht dragen, blijvende vrucht.

Jij hebt betekenis in deze wereld en je hebt iets te geven, iets door te geven: vreugde en liefde. En als je hulp nodig hebt, kan je er te allen tijde om vragen. Want de wijnbouwer is er en de ranken strekken zich uit naar alle kanten van de aardbodem. De wijnstok geeft het voedsel door uit de aarde en de natuur aan de rank, aan elke rank evenveel en toch doen sommige ranken het beter als andere. Je kunt niet op jezelf alleen staan in de wereld zonder af te haken, te verdorren. Je hebt voeding, water, liefde, aandacht en zorg nodig om te kunnen bloeien. Iemand zei deze week tegen mij : jij zorgt altijd goed voor anderen, maar hoe staat het met jezelf ??? Daar ben je niet zo goed in. Soms heb je niet eens door dat je anderen aan het sproeien bent en dat jezelf staat te verpieteren. En dat terwijl je er altijd om kunt vragen om voeding, om koestering, om gebed voor de kleine zorgen en voor de zorg om de wereld. Maar vragen is een zijnskwaliteit die wij veelal niet met de paplepel ingegeven krijgen. De programmering staat meestal meer op geven dan ontvangen. Terwijl juist vragen en vragen stellen de werkelijkheid die gesloten lijkt, open kan breken. Vragen naar het hoe en naar de oorsprong van de dingen is van belang om beter ter begrijpen hoe het zo gekomen is. Welke belangen ergens aan ten grondslag liggen. Waar dat ene draadje zit waaraan je kunt trekken om de kluwen te ontwarren.

 

Die wijnstok staat stevig met de wortels in de grond. Die heeft weet van gisteren en eergisteren. Van hoe het vroeger was en hoe de mensen naar elkaar waren eertijds in tijden van honger en oorlog, in tijden van economische crisis en een zwak bestuur. Dan gaan mensen elkaar haten om bezit, om anders zijn, om anders leven. Dan staan er sterke mannen op die de problemen versimpelen en die de zwakkeren achter zich krijgen met loze beloften, strakke uniformen en glanzende insignes. Strenge regels en harde handhaving zorgen voor orde en reinheid.

 

Jezus heeft het over een heel ander soort reinheid, niet de uiterlijke properheid en netheid van burgerfatsoen en ‘eigen volk eerst'. Jezus heeft het over sacrale reinheid, ben je er klaar voor om je Schepper te ontmoeten zowel innerlijk als uiterlijk. Hij zegt: jullie zijn al rein door alles wat ik tegen jullie gezegd heb. Over rein of onrein hoef je niet in te zitten.

Dat is een revolutionaire opmerking want als orthodoxe jood ben je daar altijd mee bezig. In elke fundamentalistische opvatting van godsdienst gelden dit soort reinheidseisen voor het gelovig volkje. Niet vrijen voor het huwelijk, geen homoseksuele contacten (want je mag het wel zijn, maar niet doen), de man staat boven de vrouw, de heilige boeken zijn alleen voor heilige mannen….  Noem maar op en dit geldt niet alleen voor de orthodoxe islam, maar ook voor stromingen in protestantisme, rooms-katholicisme, jodendom.

 

Dus je bent rein, jij bent oké zoals je bent, zegt Jezus. Ik heb jullie liefgehad met de onmetelijke liefde waarmee de Vader mij heeft liefgehad. Blijf die liefde herkennen in Mij en in jezelf. Blijf die liefde bewust koesteren want ze bevindt zich in je, die zachtheid en tederheid van de grote oerbron die nooit opdroogt. De geboden zijn duidelijk : eens waren er tien en die gelden nog want je moet er geen zootje van maken in de wereld, maar die ene dat is de grootste: Heb elkaar lief, heb je naaste lief als jezelf.  

Hoe krijg je de hel van de straat? Hoe komt de liefde terug naar mensen met wie we eerder ook gewoon omgingen. Hoe laat je als mens de liefde toe in plaats van de angst, de vriendschap in plaats van de achterdocht. Velen gingen de straat op in de afgelopen weken, demonstreren, fietsen voor verbinding voor vrijheid, debatteren, op bezoek bij moskeeën, eten met elkaar, onwennig maar wel bewust.

Toen ik vorige week hier in Amsterdam kwam, ben ik mensen gaan groeten op straat. Sommigen keken vreemd op, anderen groeten schuchter terug, want er is verlangen naar meer samen, meer verbinding. De veilige anonimiteit van de stad, is onveiliger geworden. Het gekke is dat op een steenworp afstand van het centrum van Amsterdam, in Amstelveen of Badhoevedorp de wereld er al heel anders uitziet: je wordt gegroet op straat, mensen stoppen voor jou als je het zebrapad oversteekt. Ergens onderweg zijn wij elkaar en de gewone omgangsvormen kwijt geraakt.

En het begint echt met de kleine dingen. Iets voor iemand oprapen, de deur openhouden, vragen hoe het gaat, voorrang geven. Bewust dingen anders doen met meer aandacht, betrokkenheid en kwetsbaarheid.

Vragen om voeding in de vorm van ondersteuning, medeleven, liefde en aandacht.

* Voor de jongere die behoefte heeft aan gezelligheid en echt

contact naast en tussen alle chatsessies door.

* Voor de oudere die langzamerhand mensen om zich heen ziet wegvallen en functieverlies moet accepteren zowel psychisch als fysiek.

Wij moeten weer bewust samen gaan leven, uit de haast durven stappen van de prestatiemaatschappij en gewoon ff chillen met elkaar Dat doet goed. En het is eigenlijk zo simpel, want wij moeten ons niet vertillen aan begrippen als oorlog en wraak, crisis en vertwijfeling. Ik voel mij namelijk niet vertwijfelt, wel in de war. En dat is anders, dat heeft te maken met dat ook ik opgeroepen wordt om nu iets te doen. Mijn wijze van zijn te veranderen en dat kost wat. Ook al moeten wij alert blijven op bewegingen van onverdraagzaamheid in onze nabijheid : wij zijn niet wakker geschud om nu alle haat en angst in onszelf toe te laten. Wij zijn wakker geschud om onorthodox de liefde over deze wereld te verspreiden, om de volmaakte vreugde weer toe te laten en te voelen dat de liefde het sterkste is van alles wat op aarde is. De mooiste opdracht die je kan krijgen in het leven : Heb elkaar lief !!!! Heb elkaar lief !!!!! Vandaag en morgen en overmorgen!!!! Heb lief. Amen

 

Nodiging

Om het geschenk van de onderlinge liefde en vriendschap tastbaar te maken, delen wij vandaag met elkaar brood en wijn. Tekenen van leven en van samen. Wij kijken reikhalzend uit naar gerechtigheid en vrede en wij staan klaar om onze liefde en vreugde toe te voegen aan deze wereld. Daar hebben wij kracht, aandacht en bewustzijn voor nodig.

Moge wij die putten uit elkaar en uit uw onmetelijke bron. Omdat wij al veel met elkaar gedeeld hebben, wil ik nu iedereen persoonlijk uitnodigen aan de Tafel. Iedereen zonder uitzondering is welkom om te bevestigen dat iedereen er toe doet en dat wij behoefte hebben aan een massaal menselijk teken van liefde en leven. Komt want alles is gereed.

 

Zegenbede

De Eeuwige zegene ons en zij behoede ons,

De Barmhartige doe zijn gezicht over ons lichten

De Onnoembare die ons allen liefheeft verheffe haar

gezicht over ons en geve ons vrede.

       
   
       
   
       
   
       
 

| Archief/Bijdragen | Archief 2004 | Marina's "Hoofdpagina" | Gastvoorgangers |

 
 

RG 2004-11-21 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl