Voorgangers: Marina Slot en Maruja Bredie

Lezing:

1 Petrus 5; 8-12 en Lucas 2; 1-20

Votum

Wij zijn hier bij elkaar in de naam van de Eeuwige en Barmhartige, die Ene met de vele namen en wij vieren vannacht het feest van het licht, van de geboorte en van heil en heling voor ieder mens. Wij beleven de menswording van Jezus, mensenkind en goddelijk wezen die ons door zijn tegendraadse verdere leven blijft inspireren om ons aan te sluiten bij de tegenbeweging van vrede en gerechtigheid. En wij laten ons vervullen met de Geest van God die ons in deze nacht en op alle dagen en nachten na deze wonderlijk lichte nacht vergezelt, wanneer wij daarom vragen. Amen

Welkom

Welkom lieve mensen, hier vannacht in dit zo feestelijk versierd godshuis. Het koor van de Duif -onder leiding van Henk- en Irina aan de vleugel hebben zich bijzonder ingespannen om van deze dienst een speciale dienst te maken.

Welkom lieve duiven, fijn dat jullie er zijn om met elkaar dit bijzonder feest te vieren.

Ik zie veel vertrouwde gezichten, ik zie ook nieuwe gezichten en ik ben blij dat u het koude en gure weer getrotseerd heeft om hier dit feest van het licht mee te beleven.

U en ik, ieder op onze eigen manier zijn op zoek naar geborgenheid, naar saamhorigheid, naar warmte, naar licht. Het lijkt een zoeken naar echtheid, naar inhoud, naar inspiratie.

Het is vannacht dat we ons als het ware laten betoveren door de gebeurtenissen van die lang voorbije kerstnacht, die nacht waarin zo wordt ons verteld het Christuskind werd geboren, de geboorte van dat bijzondere kind dat ons mensen zoveel gegeven heeft. We hebben de afgelopen tijd met elkaar naar deze speciale avond toegeleefd, op de vier zondagen van de advent zijn er niet alleen meer kaarsen aangestoken, we hebben onze geest en ons hart geprobeerd open te stellen voor de boodschap van het kerstgebeuren, Gods zegen voor ons mensen. We hebben gezegd dat we onze dromen nodig hebben en moeten blijven koesteren, onze droom van een onverdeelde harmonieuze wereld, het licht van God in ieder van ons ontstoken en dat het onze taak is deze droom wakker te houden om zo het licht voor elkaar te kunnen zijn. Wij zijn mensen onderweg, u en ik zijn op weg van verwachting naar vervulling, van droom naar werkelijkheid. Op onze weg beleven we avonturen en we worden opgeroepen wakker te blijven. Misschien lukt het om oude achter ons te laten en vannacht een nieuw begin te maken, een begin waarin Jezus boodschap, heb elkaar lief centraal staat. Er is de verwachting dat het anders kan, dat het soms anders moet. Er wordt ons groot nieuws gebracht, en het is die boodschap die ons mensen probeert aan te raken en ons handreikingen geeft voor ons leven.

Het geeft ons de kracht hoe we als mens in deze ingewikkelde en gecompliceerde wereld verder kunnen, hoe we de wereld anders kunnen zien maar vooral hoe we onszelf anders kunnen zien.

Lieve mensen, aangeraakt worden in de kern van ons bestaan, de inspiratie voor onze geest, de manna voor onze ziel, laten we ons samen verheugen op de aankondiging van deze blije en bijzondere geboorte. Marina en ik wensen u een fijne dienst toe op weg naar het kerstfeest.

Overweging. (door Marina en Maruja)

Marina

Maruja, Ik heb zitten denken wat voor mij de betekenis van de geboorte van het kerstkind is? En wat is elkaar tot zegen zijn ? Voor mij is de geboorte van Jezus van Nazareth eerst het mooie sprookje van veel engelen, herders, wijzen, een ster in de nacht en een klein volledig gezin wat gastvrijheid vind. Daarin kijken twee kinderogen mij aan en uit die ogen spreken vertrouwen, kracht, vriendschap en openheid. Een mensenziel komt vrij en wordt transparant in de verschijning van een klein mensenkind. Het begin van ieder mens dus ook van een goddelijk kind op aarde. En daar wil ik ook even bij blijven want ik ben geneigd om verder te denken en te praten, maar ik wil even stilstaan bij dit moment.

In het OT is de zegen iets waar je op mag rekenen. De Eeuwige is er altijd voor het volk. In ons hedendaags spraakgebruik is zegen nog steeds iets wat er zomaar is, je kan het niet afdwingen, je mag er wel een beetje naar uitkijken, maar zeker weten doe je het niet. Voor mij is een zegen de echte ontmoeting met een ander mens en het frappante is dat ik met een kind altijd genoeg heb aan aankijken. De ziel is nog niet versluierd of verstopt achter mooie taal of veel verwarring. Bij volwassen mensen moet ik er veel meer moeite voordoen om echt in contact te komen met de ander. Zegen is voor mij ook als er mensen niet meegaan met de gebaande paden, nieuwe trends zetten, de wereld eens van een andere kant durven bekijken zonder dat de haat en nijd de overhand krijgt. Het wijzen naar elkaar over schuld of oorzaak in het algemeen is dodelijk. Dat is voor mij het tegengestelde van elkaar tot zegen zijn, je kunt ook elkaars vloek worden. Door te dreigen, te intimideren, over de grenzen van de ander te gaan. Het gekke is dat het meer dagelijkse werkelijkheid is om de vloek te benoemen, dan elkaar te vragen: Hoe kan ik jou tot zegen zijn ?

Maruja

Marina, elkaar tot zegen zijn betekent voor mij aandacht en ruimte, ontvangen en geven, van mens tot mens. Juist omdat het niet eenvoudig is echt met elkaar in contact te komen, laat ik het er nog wel eens bij zitten. Ik voel me vaak onmachtig omdat ik niet echt vat op dingen heb. Ik zie het om me heen, we verschansen ons achter onze gesloten deuren en we pantseren onze geest. De witte marsen schieten als paddestoelen uit de grond als symbool van onze onmacht om het geweld en de verharding van de maatschappij te stoppen. We weten het niet meer, we zijn bang. Onmachtig voel ik me daarbij, omdat het toch niet uit lijkt te maken wat ik doe, want er blijft geweld en haat bestaan. Het is voor mij een zegen als iemand mij het gevoel geeft dat ik niet zinloos aan de kant sta maar dat wat ik doe of zeg wel degelijk betekenis heeft en verschil maakt. Hoe ga ik met mensen om en hoe gaan mensen met mij om. Een kijkje nemen in elkaars binnenkant , de tijd nemen om elkaar te zien, werkelijk te zien. Wees allen eensgezind vraagt ons Petrus, vergeld geen kwaad met kwaad. Klinkt prachtig denk ik dan, maar hoe kan ik dan mijn onmacht omzetten in een machtig positief gevoel, hoe verleg ik mijn eigen grenzen? En dan is daar dat kind, de geboorte van een bijzonder kind, het wordt luid en duidelijk aangekondigd, dat kind dat tot zegen zou zijn van ons mensen. Lukas vertelt ons dit verhaal en ik ken het verhaal en toch wil ik het verhaal horen. Ik wil het horen samen met anderen. Het verhaal van de geboorte van Jezus is voor mij een soort ijkpunt,een moment van geraakt worden, van inspiratie. Het is vanuit de magie van de kerstnacht dat ik het gevoel krijg niet machteloos aan de kant te staan, dat ik niet bang hoef te zijn, ik voel me vannacht weer even op een wolkje gezet. Maar wat gebeurt er als het licht van kaarsen straks gedoofd wordt?

Marina

Maruja, dan voel ik nog even vannacht en morgen de gemeenschap in mijn hart. Ik neem jullie allemaal een beetje mee en al het licht en de warmte die er vanavond is totdat het weer koud wordt. Totdat ik weer overweldigd wordt door het grote leed van het wereldnieuws of het kleine leed van mensen die elkaar kwijtraken op welke manier dan ook. En dan hoop ik toch zo dat ik durf te vragen : wil je mij tot zegen zijn aan diegenen die om mij heen staan. Dat ik mijn gidsen en bondgenoten durf te vragen : wil je mij helpen ?? Want ik val dagelijks in de valkuil van deze maatschappij : bewijzen, presteren, je moet alles kunnen. Dat valt op een goede bodem van het calvinistische arbeidsethos waar ik nog van stam. Soms lijkt het alsof het verhaal van Jezus echt een sprookje is, dus die onmacht komt volgens mij doordat ons dagelijks leven vaak zo haaks staat op ons kerstgevoel, ons christusbewustzijn, de wetenschap dat de verlosser in jezelf geboren mag worden. De herinnering aan die andere wereld waar rechtvaardigheid heerst en liefde woont, mag van mij een plaatsje binnen in mij hebben. In die wereld doet ieder mens ertoe en alles wat je ten goede aanwendt, is een bijdrage in kracht gegeven. Herken je hier iets van?

Maruja

Jazeker herken ik daar iets van en ik denk dat leeft niet alleen bij jou en mij. Op de een of ander manier ben ik op zoek naar een dagelijks portie kerstgevoel niet alleen om de dag door te komen maar juist ook om uit te zien naar de volgende dag. Ik heb het nodig dat er tegen me gezegd wordt dat het uitmaakt dat ik er ben en dat mijn bijdrage in kracht nodig is en op prijs wordt gesteld. Sprookjes hebben een kern van waarheid, er is om deze kern heen veel gefantaseerd om het verhaal kleurrijker en mooier te maken maar de kern is echt, levensecht.

Het is de kern van dit verhaal dat mij vannacht wederom raakt en inspireert. Ik weet dat ik niet bij machte ben om het onrecht en de misverstanden die er zijn, in het groot en in het klein uit de wereld te helpen, maar het verhaal van dit goddelijk mensenkind is voor mij als een baken, een ijkpunt om mijn gedachten en mijn handelen richting te geven. Ik hoef het allemaal niet alleen te doen, ik kan en mag de hulp vragen van mensen om mij heen, ik voel me gesteund door deze hulp. Ook is er kracht die ik niet hoef te vragen maar die mij geschonken wordt. Het is juist ook deze kracht die mijn leven zinvol maakt en zin geeft.

Marina

Maruja, Voor mij bestaat het leven vooral uit vragen stellen en soms een antwoord vinden en waar ik zo benieuwd naar ben, we staan op het eind van het jaar 2004 en opnieuw is het weer kerstfeest. Is het verhaal van Jezus van Nazareth zo sterk dat het voor ieder 2005 proof is ??

Of zijn er ook andere verhalen die bewust of onbewust het verhaal van Jezus ondersteunen zoals het initiatief van mensen onder de titel ‘Nederland heeft een slinger nodig' . Is de Eeuwige aanwezig in harten van mensen en zit die zegen waar we het vanavond over hebben ook al in onszelf ?? Is de Ene God met de vele namen aanwezig in ons ook als wij het niet beseffen en is dat zomaar gewoon op het moment dat wij er zelf bij durven komen ? Is het van belang om elke dag tegen jezelf te zeggen : wie kan ik tot zegen zijn vandaag ? Hoe kan ik de wereldvrede en rechtvaardigheid vandaag een dienst bewijzen ? Of gewoon mijn vriend, vriendin, buurvrouw, collega, broer of zus, vader of moeder een beetje van dienst zijn ? Het leven in 2005 noopt ons om de zegen volgens mij heel dichtbij te halen, om de Eeuwige in je tuintje te ontvangen.

Maruja

Marina, mijn tuintje wil het niet alleen graag maar heeft de zegen van de Eeuwige ook nodig. We vieren niet voor niets elk jaar het feest van de geboorte van het licht van de Ene. Het kerstfeest is als het ware een feest van herkenning, door het opnieuw te horen en te beleven sterkt het mijn vertrouwen dat ondanks het feit dat het misschien in het afgelopen jaar niet allemaal van een leien dakje is gegaan, het sterkt mijn geloof dat het verhaal van Jezus nog niet aan kracht heeft ingeboet. Ik moet daar ook in geloven, wil ik als mens overeind blijven in deze woelige wereld en wil ik als mens een zinvol bestaan leiden dan kan ik dat niet alleen.

We zullen met elkaar de slinger in beweging moeten houden. Ik wens ons allen hier vannacht aanwezig een open hart en open handen toe, dat het licht van de Ene ons inspireert en ons zegent en ons de kracht geeft zijn handen op aarde te zijn. Moge het zo zijn.

Nodiging

Vannacht delen wij samen brood en wijn om nog eens te herinneren dat het leven iets is van samen en van delen, delen van liefde en verdriet, van licht en donker. In de verwachting dat het licht van de morgen voor ons allen op mag gaan, telkens weer alle dagen van ons leven, komen wij bijeen aan de tafel van Jezus, uw goddelijk kind, onze menselijke broer en voorganger. Als je je verbonden voelt met Hem, of met die Ene die jou op dit moment roept, deel dan met ons. En ook als je hier gewoon bent omdat je met elkaar naar de kerk wilt in de Kerstnacht, als je je verbonden weet met degene die naast je staat, schroom niet om mee te delen, want je bent bij dezen uitgenodigd, allemaal; voor ons is iedereen welkom zonder onderscheid wie je ook bent, hoe je er uitziet, wat je gedachten zijn. Deze maaltijd zij ons allen tot zegen. Komt want alles is gereed.

Zegenbede

De Aanwezige moge ons blijven zegenen en over ons waken,

De Barmhartige doe zijn gelaat lichten naar ons toe en zij ons genadig,

De Ene en Enige richte haar gelaat naar ons op en geve ons vrede.

Amen.

| Archief/Bijdragen | Archief 2004 | Marina's "Hoofdpagina" | Gastvoorgangers |

RG 2004-12-26 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl