Voorgangers: Marina Slot en

Lector: Nicole van Eijck

Lezingen:

Hand. 6; 1-7

1 Petrus 2; 1-10

Joh. 14; 1-12

Votum

Wij zijn hier bij elkaar in de Naam van de Eeuwige en Barmhartige die is, was en komt.

En van Jezus van Nazareth die als mens onze broeder en bondgenoot is geworden en die door de diepste duisternis heen de eeuwige wetenschap van licht en liefde heeft bewaard voor ons mensen.

En van de Geest die door haar adem leven en inspiratie geeft aan alle mensen.

Amen

Welkom en inleiding

Welkom hier in de Duif, een plek waar je je thuis mag voelen. De plek die voor ieder van ons een rustpunt en een bron van inspiratie mag zijn als je hier voor het eerst bent en ook als je hier vaker komt.

Welkom ben je in onze gemeenschap van God en mensen.

Het is de tijd voor gebed, voor een lied, voor stilte en wat woorden, het is zondagmorgen en wij zijn hier bij elkaar om ons te laven aan Goede Woorden, wij zijn bij elkaar om een stukje weg samen af te leggen en onze gedachten en onze intenties te bundelen op deze plek.

Ik heb gekozen om drie lezingen te lezen met jullie en het zijn er drie omdat ik niet kon kiezen. Ze zijn namelijk alle drie heel actueel voor een gemeenschap in het Nederland van nu. De 1 e lezing uit Handelingen gaat over de instelling van het ambt van diaken, dienaar in de gemeente. Er is ontevredenheid, gemor over achterstelling van de Grieken tov de Hebreeën. Hoe meer de gemeenschap zich uitbreidt, des te groter wordt de

last van het levensonderhoud voor de zwakkeren in de gemeenschap. De zorg wordt minder en er dreigt een onderklasse in de gemeenschap Zeer herkenbaar in onze samenleving.

De 2 e lezing is uit de 1 e brief van Petrus, het is een heel praktisch plan van aanpak voor verbetering van de levensstijl in de vroege christengemeente met heldere beelden van zuigelingen en voeding en een steen die steunend kan zijn of waar je over kan struikelen. De verbinding met de 3 e lezing is het woord vertrouwen. Vertrouwen op wat je geschonken wordt, heilig zijn, de ontferming van de Eeuwige, het licht waarin je gezet wordt en een plek dichtbij de Vader en de weg er naartoe. Al zoekend gaat onze tocht van toen naar nu en omgekeerd, want voor ons is de betekenis voor nu, het belang van het verstaan van die oude woorden aan de orde in deze dienst. Ik wens ons allen een goed uur toe.

Overweging

Als je dicht op elkaars huid zit, loop je eerder de kans om je aan elkaar te ergeren dan als je op gepaste afstand van iemand blijft. In een relatie, een gezin, een heel diepe vriendschap ligt conflict, irritatie en ontevredenheid vaker op de loer dan in een losser verband van mensen.In de eerste christelijke gemeenschappen leefde men dicht op elkaar. Er werd veel gedeeld, zowel materieel als immaterieel en dan komt het erop aan dat iedereen genoeg krijgt of zoals hier vooral, evenveel als de ander.De Griekse weduwen kwamen tekort, de Hebreeuwse kregen wel genoeg, dus herrie in de tent. Wonderlijk effectief losten de leerlingen van Jezus van Nazareth dit snel op door een aantal mensen de taak te geven van dienaar van de gemeente, diakonos. Met een bedrijfsmatige snelheid en precisie werd dit organisatieprobleem opgelost. Wat zeg ik, menig bedrijf werkt minder efficiënt dan die gemeente uit het boek Handelingen. Geen businesscase, geen urenlange vergadering met notulen waar je weer over kunt struikelen met elkaar, geen dagenlange conclaaf met belangrijke mannen. Neen, 7 goede, wijze mensen worden uitgekozen die betrokken zijn op de gemeenschap-als-geheel en bevlogen zijn door de inspiratie van de Geest en niet toevallig zitten er nogal wat Griekse namen bij. Je kan in deze tijd jaloers worden op de eenvoud van de omgang met elkaar. Er is een probleem en dan los je dat samen op. Geen verwijdering, geen gedoe. Daarom hoort de tekst uit de brief van Petrus er zo bij: ook hier is sprake van aanpakken, niet aarzelen, van onverschrokken het kwaad naderen en mensen uitdagen om er afscheid van te nemen.

Bewust afstand doen van alles wat slecht is, van alle bedrog, huichelarij, van afgunst en kwaadsprekerij. En dat is ontzettend moeilijk, want sommige delen van onze samenleving koesteren het kwaad, zijn dol op misbruik van mensen. Maffe televisieprogramma's waar mensen voor aap gezet worden, waar het kwaad wordt uitvergroot. Sommige kranten die alleen maar het slechte nieuws met huizenhoge koppen de wereld in slingeren. Computerspelletjes die erop gericht zijn om te doden en als je niet geleerd hebt wat goed is en wat kwaad is, kun je zo naspelen in de werkelijkheid. Nog een middel tegen verveling. En aan al die dingen valt goed te verdienen. De achterdocht en argwaan waarmee jonge mensen al in het leven staan, maakt het er niet gemakkelijker op om toch dat zuigelingschap terug te halen. Om reikhalzend naar de voedende borst van Gods Goede Woord te zoeken.

En het is gemakkelijker om een ander mens als steen-des –aanstoots te beschouwen, dan als een hoeksteen die verbindt en ons leven mee draagt. Een levende steen, waarop wij mogen rusten als wij moe zijn, waar wij tegenaan kunnen leunen als wij het niet meer weten. Petrus weet als geen ander wat een rots kan zijn voor de mens, zijn naam betekent rots, steen. En Hij kent maar al te goed die kant van hemzelf waarover hijzelf en anderen struikelen. De man die zijn eigen hachje probeert te redden als het gevaarlijk wordt. De man die voor de haan gekraaid heeft, zijn Jezus 3 keer heeft verloochend. Het verhaal staat juist in de laatste regels van Johannes 13, juist voor onze Johannestekst die gaat over vertrouwen op God en op de mens Jezus die zegt : ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven. En in het huis van mijn vader zijn vele kamers.' Vertrouw op mij, zegt Jezus omdat er geen vertrouwen is, omdat ze niet geloven, niet durven kennen. Dus dat is niet zoveel anders als nu. De nadruk die er in de tekst op dat vertrouwen wordt gelegd, zegt genoeg over het ontbreken ervan in die situatie, dat het er geen vertrouwen daar is, of te weinig.

Is het gewoon algemeen menselijk of is het cultuurbepaald dat je eerst wantrouwt, dat je eerst uitdaagt en grenzen verkent van goed en kwaad en je dan pas overgeeft ??

Dat is ook zo moeilijk in het echte christen zijn, dat je de andere kant uit moet, dat je moet graven bij jezelf naar dat hele kleine kind, dat vol vertrouwen de moederborst zoekt, hongerig en dorstig naar de goede voeding. Naar het eeuwige licht, naar de status van heiligheid.

Vorig jaar was ik in het Noorden van Noorwegen en raakte verslaafd aan het licht, omdat het daar 's zomers niet donker wordt 's nachts. Ik bemerkte hoe belangrijk licht voor mij is. Thuisgekomen ging het licht volop aan in huis. Je weet pas dat iets belangrijk voor je is, als je het hebt leren kennen en liefhebben. Maar moet dat nu, eeuwig licht en de status van heiligheid ???? Het klinkt zo schijnheilig, zo weg van deze wereld… Maar dat is het niet, juist deze wereld heeft heel veel licht nodig, heeft mensen nodig die laten zien wat licht is, wat vertrouwen betekent, wat ontferming inhoudt. En heilig zijn betekent voor mij niks meer of minder dan begenadigd zijn met de gave van vertrouwen, de kennis van barmhartigheid en ondersteuning, de wetenschap van licht en goedheid voor de wereld.

Als we de zin: ‘ Ik ben de weg, de waarheid en het leven' echt tot ons door laten dringen, komt er het besef dat die kamers van God, die woningen van de Eeuwige bereikbaar zijn, dat jij en ik en al die andere mensen die bewust of onbewust het goede nieuws brengen en het zelf leven, dat elk mens een Tempel van God kan zijn.

Je weet dan dat de plek waar een mens zich thuis voelt, goed voelt, ook onderweg kan zijn, onderweg op onze levensweg met geloof in jezelf en mensen die je vertrouwt om je heen, met de hand van de Eeuwige boven je hoofd en de steun van onze broeder Jezus in onze rug. Ik heb ook geleerd dat lang niet iedereen in die wetenschap kan leven omdat wat je niet kent, daar kan je ook niet naar verlangen. Als jij weet hebt van die speciale weg, als jij weet hebt van die goddelijke waarheid en liefde en van de kracht om te leven, dan is er ook een kans om anderen wijzer te maken dan ze nu zijn. Dan kan je in Gods Organisatie op aarde een belangrijke schoonmaakhulp worden. Een lichtopsteker, een dienaar of dienares van de liefde Gods die alle verstand te boven gaat. Je kan met overgave de zuigelingen voeden en voor hoeksteen spelen. Als lid van Gods volk onderweg heb je een zekere opdracht : jouw gave, jouw kracht, jouw hart in te zetten om vertrouwen, om geloof en om ontferming te laten groeien in jouw gemeenschap, in onze samenleving. Tegen de stroom in van ontevredenheid en wantrouwen, van angst en onmacht en met een andere waarheid dan gemiddeld. Je steeds bewust van die spiegel die Petrus zichzelf en ons voorhoudt.

Met de spirituele drive van de evangelist Johannes die zelf al heel oud was toen hij ontdekte dat Jezus Zijn Weg, Zijn Waarheid en Zijn Leven was en dat zijn plek in de grot van het eiland Patmos een kamer van God is en wat voor een !! Als je elkaar dicht op de huid zit, kan je je eerder aan elkaar ergeren èn je kent elkaar ook goed genoeg om samen een Weg te zijn, om samen te zoeken wat Waarheid is en om samen het Leven te delen in vreugde en in verdriet. Je kunt elkaar in de gemeenschap uitdagen om niet vrijblijvend mee te doen, maar met al je kracht afstand te doen van kwaad en afgunst en ervoor kiezen om de liefde en het licht te omarmen en ervan uit te delen met brede gebaren. Dat is pas rijkdom. Amen

Nodiging

Geraakt door Gods woord, geraakt door Gods schepping, ontroerd door het gelaat van je naaste veraf en dichtbij, ben je ontvankelijk voor elkaar, ben je beter in staat om gemeenschap te voelen met de mens die naast je is.

In die gemeenschap met elkaar en met al die mensen in de wereld die net zo menselijk en goddelijk zijn als wij, delen wij brood en wijn.

Omdat wij het leven willen delen met alles wat eraan vast hangt : vrede en oorlog, geloof en twijfel, vreugde en verdriet.

Iedereen is welkom aan deze tafel, iedereen zonder uitzondering wie je ook bent, wat je ook doet, als je je op dit moment aangesproken voelt, kom dan want alles staat klaar voor jou.

Zegenbede

De Eeuwige zegene ons en behoede ons,

De Barmhartige doe haar aangezicht over ons lichten,

De Liefdevolle verheffe zijn aangezicht over ons en geve ons vrede

Amen.

| Archief/Bijdragen | Archief 2004 | Marina's "Hoofdpagina" | Gastvoorgangers |

RG 2005-04-24 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl