Voorganger: Alet Aalders

Lector: Yvonne van der Velden

doopviering van Julia, dochter van Dorotha en Kahlil

Lezingen:

Welkom

Hartelijk welkom in deze dienst van schrift en tafel. Wij starten vandaag met een nieuw duifseizoen, het koor zingt weer, de kinderen zijn weer aanwezig.

Vier weken geleden startte een klein meisje met haar leven hier op aarde. Zij wordt vandaag in deze dienst gedoopt. Ik wil Julia, haar ouders Dorota en Khalil, haar peetouders en verdere familie daarom ook een speciaal welkom heten. A warm Welcome , Dzien dobry, hartelijk welkom.

Ik wil alle kinderen vragen om naar voren te komen.

Fijn dat jullie er zijn. Ik heb een verhaal voor jullie over twee kinderen die net als jullie naar de kerk gaan. Luister maar…

Boven staat een kleine lege kerk, aan jullie wil ik vragen om het een kerk vol met mensen te maken, mensen die zorgen voor elkaar. Ga maar met Freek mee.

Inleiding

Je hebt vele soorten bronnen. Je hebt energiebronnen, oliebronnen, gasbronnen, nieuwsbronnen, waterbronnen, voedselbronnen en geldbronnen bijvoorbeeld. Wat al deze bronnen gemeen hebben is dat het een oorsprong van iets aangeeft. Olie, water, voedsel ….komen ergens vandaan. Dat geldt ook voor geloof en inspiratie. Je spreek van een bron van inspiratie. En die bron is medebepalend voor de weg die we gaan. Wij komen hier iedere week samen om ons te voeden aan de bron, wij komen samen om de liefdevolle energie te delen met elkaar.

De lezingen van vandaag gaan daar over zoals we al hoorden in de lezing voor de kinderen.

Vrede voor jou, hierheen gekomen,

Zoekend met ons om mens te zijn.

Laten we een moment stil worden in ons zelf en ons afstemmen op de Eeuwige

Overweging

Voor de Bijbelse mens is de permanente aanwezigheid van water noodzakelijk. Vooral natuurlijke bronnen zijn van levensbelang, maar lang niet altijd voor handen. In de lezing is sprake van een zelfgemaakte bron of put. Deze vangt in de regentijd water op, maar komt in de zomer vaak droog te staan. Het is stilstaand water, in tegenstelling tot natuurlijke bronnen waarvan het water leeft. Stilstaand regenwater kan op den duur vies worden. Hier komt de spraakverwarring vandaan tussen van de vrouw en Jezus. Zij verstaat onder levend water: fris, vloeiend water uit een natuurlijke bron of rivier. De gebruikelijke aanduiding ‘levend water' voor bronwater buigt Jezus om naar water in geestelijke zin. Water dat verfrist, water dat reinigt en vernieuwt. Jezus vertelt over levend water dat de dorst voor eeuwig wegneemt. Hij doelt op dorst naar levensbestemming, naar innerlijke vrede en naar ontmoeting met God.

Wat is levend water? In het 7 e hoofdstuk van het evangelie volgens Johannes staat: ‘Jezus zegt:'‘Laat wie dorst heeft bij mij komen en drinken! Rivieren van levend water zullen stromen uit het hart van wie in mij gelooft.” Hiermee doelde hij op de Geest die zij die in hem geloofden zouden ontvangen'. Levend water is de goede gedachte, is een ander voorzien in eerste levensbehoeften, van water, voedsel en aandacht, is God' werk op aarde in stand houden en voltooien. In je stroomt een bron die niet meer opdroogt, omdat het een goddelijke bron is. Als je van het levend water hebt geproefd kun je niet anders dan er van uitdelen. Niet alleen aan je naaste maar ook aan mensen die je niet zo goed kent, zoals in het verhaal van de kinderen naar voren kwam en zoals in de evangelielezing duidelijk word, waar Jezus sprak met de Samaritaanse vrouw.

Zijn leerlingen zullen dit vreemd vinden, de vrouw zelf ook trouwens, maar Jezus breekt muren af en overschrijdt grenzen. Al vele generaties heerste er een religieuze twist tussen de Samaritanen en Joden: de Samaritanen weigerden de eredienst te houden in Jeruzalem en hielden het bij hun eigen eredienst op de berg Gerizim. Zij tapten beiden uit een ander vaatje zou je kunnen zeggen maar geloofden wel in de zelfde God. Niet elke bron is gelijk en omdat de bron waaruit wij putten medebepalend is voor de weg die we gaan zijn onze tradities verschillend. Maar, zo toont Jezus aan, het levend water is voor ieder van ons beschikbaar. Wij zelf vormen samen de bron waaruit het levend water stroomt.

Meer dan eens treffen we in de Bijbel de bron aan als metafoor voor God. Als bron geeft Hij alle dorstigen te drinken. Jezus brengt ons naar bronnen van levend water. Door ons zijn opdracht, die hij van God heeft mee gekregen, te onthullen. Door ons te leren oprecht te leven, door ons respect bij te brengen voor de verscheidenheid onder de mensheid, door ons te leren de medemens met warmte en liefde te omringen. De bron waaruit we putten is medebepalend voor de weg die we gaan. Zoals de oogst afhankelijk is van het zaaigoed.

Met oogsten bedoeld Jezus hier niet letterlijk de oogst binnen halen. In een agrarische gemeenschap als in de tijd van Jezus is de oogsttijd een van de belangrijkste momenten van het gehele jaar. Hij wil hen dus iets belangrijks uitleggen. Het verhaal vloeit voort uit zijn ontmoeting met de vrouw bij de bron. Zij gaat terug naar haar dorp en weet de dorpsbewoners te overtuigen in Hem te geloven. Het geeft aan dat mensen openstaan voor God als zij het goede ervaren. Het verhaal volgt op de opmerking van de Farizeeën dat Jezus meer leerlingen maakte en er ook meer doopte dan Johannes.

Het geeft aan dat wat door Jezus gezaaid is nu geoogst kan worden. Jezus gebruikt het beeld van de oogst, dit duidt op voleinding, op Gods definitieve ingrijpen in de wereld. Mensen zeggen: ‘nog vier maanden en dan is de oogst, en ze bedoelen dat alles zijn tijd moet hebben. Zo redeneren jullie ook, zegt Jezus, maar ik zeg je: kijk naar wat er nu gebeurt, de oogst is al aangebroken.

In een onderzoek van het sociaal en cultureel planbureau bleek dat 64 % van de Nederlanders buitenkerkelijk is. Men verwacht dat dit percentage in 2020 72 % zal zijn. De oogst begint tegen te vallen, zo lijkt het. Maar de ontkerkelijking houdt niet in dat Nederland massaal afscheid neemt van God en de traditionele christelijke waarden. De helft van de Nederlanders, kerklid of niet, gelooft in God en in een leven na de dood. Veertig procent vindt bidden zinvol. En een op de drie Nederlanders ziet de bijbel als het woord van God.

Jezus maakt in de lezing van vandaag duidelijk dat we ons geen zorgen hoeven maken over waar, in Jeruzalem of op de berg Gerizim, in een kerk of daarbuiten God levend water wordt gedronken. De ware aanbidding is niet aan een heilige plaats gebonden, God woont waar de Zoon is.

Wij komen hier iedere week samen om ons te voeden aan de bron, wij komen samen om de liefdevolle energie te delen met elkaar.

Zie het goede om je heen in de wereld

Zie wat er geoogst wordt van wat God in de mens gezaaid heeft.

Amen

Doopviering van Julia:

Nodiging

God, bron van leven,

Voed ons met uw gaven

En richt ons op.

Dat wij leven mogen

In geest en waarheid,

In liefde recht uit het hart.

Dat vragen wij U door Jezus,

Levend water voor deze wereld,

Voor tijd en eeuwigheid.

Amen

Jezus sprak met iedereen, Jezus at met iedereen

Niemand heeft Hij ooit uitgesloten

Kom dan allen want alles staat gereed

Zegenbede

Dat het pad zich voor je zal ontvouwen;

Dat je de wind altijd in de rug mag hebben

Dat de zon warm in je gezicht mag schijnen

Dat de regen op je land mag neerdalen

Dat het vuur in je huis nooit mag doven

Dat de almachtige je

In zijn beschermende hand zal houden

Tot wij elkaar weerzien

In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest

Amen.

| Alets "Hoofdpagina" | Gastvoorgangers |

RG 2006-09-12 | © copyright 'De Duif', Amsterdam | deduif@xs4all.nl